ร้อนรักคุณอามาเฟีย EP. 9

พนักงานทุกคนหันไปจ้องมองที่เด็กสาวก่อนเสียงกระซิบกระซาบจะเริ่มดังขึ้น เพื่อนร่วมงานต่างรู้กันดีว่าเอมมี่เป็นคนพาเพื่อนมาสมัครงานก่อนจะมีคนเอ่ยถามขึ้น

“ นี่ Eเอม...มึงไม่รู้เลยเหรอ ว่าเพื่อนมึงเป็นหลานสาวของนายน่ะ?”

“ สัส!! มึงจะพูดดังทำไมวะ? กูยังไม่อยากตกงานนะ”

“......”

“ ถ้ากูรู้กูจะพามันมาสมัครงานมั้ยวะ ถามได้ ” เอมมี่กระซิบก่นด่าเพื่อนทันทีก่อนจะอธิบายต่อ พลางคิดขึ้นในใจ ‘ ถึงเจ้าตัวเองก็เหอะ คงจะพึ่งรู้เหมือนกันนั่นแหละ’

“ เอาเป็นว่าทุกคนรู้กันแล้วนะ และขอให้เข้าใจตรงกันด้วยว่ามัสลินเป็นหลานสาวของฉัน ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานต่อได้แล้ว ”

“ ครับนาย / ค่ะนาย..” พนักงานทุกคนขานรับทราบพร้อมกันก่อนจะแยกย้ายไปทำงานของตัวเอง

เมื่อได้ยินอีตาคุณอามาเฟียเอ่ยออกมาแบบนั้น แม่หลานสาวคนสวยก็ใช้สายตาช้อนขึ้นมองค้อนคุณอาป้ายแดงหมาดๆทันที

ทว่าไม่ทันที่มัสลินจะได้เอ่ยอะไรออกมา มาเฟียหนุ่มก็เอ่ยขึ้นมาก่อน

“ กลับพร้อมอาเดี่ยวนี้! ”

เพื่อให้ดูสนิทสนมคทาจึงเปลี่ยนคำแทนตัวเอง จากคำว่าฉันเป็นคำว่าอาแทน

อืม...คือเปลี่ยนโหมดไวมากค่ะคุณอา

“ ค๊ะ? ”

มัสลินสีหน้างงงัน เพราะจู่ๆก็มีคุณอาขึ้นมากะทันหันแบบนี้ ดวงตาใสกระพริบปริบก่อนจะคิดในใจ ‘ คนใจดำ ไล่คนออกยังทำหน้าตาเฉย ’

“ เอากุญแจรถมาให้อา คนของอาจะขับมันกลับเอง ”

คำพูดที่ดูคุ้นเคย อาจเป็นเพราะเวลาพูดคุยกับพาฝัน ลูกสาวของปภาวิน คทาก็แทนตัวเองว่าอาเหมือนกัน เลยเป็นคำพูดติดปากอยู่แล้ว

“ ได้ยินมั้ยมัสลิน? เอากุญแจรถหนูมาให้อา ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยย้ำเมื่อเห็นว่ามัสลินยังจ้องหน้าเขานิ่ง

“ ไม่!...ทำไมหนูจะต้องกลับไปพร้อมคุณด้วย? ” มัสลินเอ่ยเสียงแข็ง เด็กสาวที่ดูว่าง่ายเมื่อครู่ จู่ๆก็แปลเปลี่ยนสีหน้าเป็นดื้อดึงขึ้นมาในทันที

มาเฟียหนุ่มหรี่ตามองมัสลินที่จู่ๆก็ดื้อขึ้นมาพร้อมกับคำถาม ก่อนจะตอบออกไปด้วยเหตุผลที่คิดว่าหล่อนคงจะไม่มีทางเถียงเขาได้แน่

“ เพราะหนูยังไม่มีใบขับขี่ ไม่ควรจะขับรถเองแบบนี้ ”

“......”

เออใช่...ไอ้คนเป็นหลานก็เถียงไม่ออกเลยสิ ก็จริงอย่างที่คุณอาเขาว่าแหละ อายุยังไม่ถึง 18 จะทำใบขับขี่รถยนต์ได้ไง จะมีก็แต่ใบขับขี่จักรยานยนต์เท่านั้นแหละที่ทำไว้ตั้งแต่อายุ 15 ติดกระเป๋ามาเนี่ย

‘ นี่ทำผิด2กระทงแล้วสินะยัยตัวแสบ ’ มาเฟียหนุ่มบ่นในใจก่อนจะพูดต่อ

“ แล้วอาก็เป็นผู้ปกครองของหนู หนูจะต้องย้ายเข้าไปอยู่บ้านอาวันนี้ ”

“ เหอะ! แล้วใครบอกคุณ ว่าหนูจะไปอยู่ด้วยไม่ทราบ? ”

ใบหน้าสวยดวงตาใสไร้เดียงสาเชิดขึ้นสบกับดวงตาคมพร้อมกับน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว ก่อนดวงตาคู่สวยจะเบนสายตาไปทางอื่นเพื่อหลบนัยน์ตาสีเข้มของมาเฟียหนุ่มที่จ้องมองมาไม่กระพริบ

“ หึ...ดื้อ ” คทาหัวเราะเสียงต่ำในลำคอก่อนจะเอ่ยสั้นๆ

“ หนูจะกลับบ้านของหนู ”

“ ไม่ได้!! หนูจะต้องกลับไปกับอา ”

“ คุณไม่ใช่อาของหนูจริงๆซักหน่อย.. ”

“.....”

คทานิ่งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าเด็กสาวจะกล้าเถียงเขาก่อนจะเอ่ยอย่างใจเย็น

“ จะใช่หรือไม่ อาก็ได้สิทธิ์เลี้ยงดูหนูอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ”

“ หนูดูแลตัวเองได้ค่ะ ไม่จำเป็นจะต้องให้ใครมาเลี้ยงดู..”

“ อวดเก่ง..”

“ เก่งอยู่แล้วค่ะ ไม่ได้อวด ” เด็กสาวตอบกลับอย่างไม่ลดละด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง

สถานการณ์เริ่มตึงเครียด เมื่อสองอาหลานถกเถียงกันอยู่กลางฟลอร์อย่างไม่มีใครยอมใคร ต่อหน้าพนักงานทั้งผับ

ทว่าที่จริงในสมองเด็กสาวยังคงคิดหาทางช่วยผู้จัดการอยู่เพราะไม่อยากรู้สึกผิด แต่พอเห็นมาเฟียหนุ่มนั้นบ้าอำนาจ มันเลยดลใจให้เธอใช้ไม้แข็งกับมาเฟียหนุ่มโดยไม่รู้ตัว

“ ตกลงจะดื้อ? ไม่กลับไปกับอา? ”

มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงต่ำลอดไรฟัน เพราะเริ่มจะหมดความอดทนกับความดื้อรั้นของแม่หลานสาวตัวดี และไม่เคยมีใครกล้าเถียงเขาแบบนี้มาก่อน

“ ไม่กลับค่ะ ”

“ นี่.....”

“ เว้นเสียแต่ คุณจะไม่ไล่พี่เขาออก หนูถึงจะยอมกลับไปกับคุณ ”

ไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มจะได้พูด มัสลินกลับพูดสวนขึ้นมาอีกพลางในใจก็คิด ‘ พูดไปแล้ว..จะได้ผลไหมเนี่ย’

“......” มาเฟียหนุ่มหยุดชะงักไปในทันที ที่ได้ยินเด็กสาวเอ่ยออกมาแบบนั้น

ไม่ใช่แค่เถียง แต่ยังกล้าต่อรองอีก มาเฟียหนุ่มถอนลมหายใจเฮือก ก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ ‘ ยัยเด็กบ้า กล้ามากที่ทำแบบนี้ ’

“ นี่กำลังต่อรองกับอา? ” คำถามมาพร้อมกับนัยน์ตาคมจับจ้องใบหน้าเนียนของแม่หลานสาวตัวดีที่กำลังยื่นหน้าท้าทายตนอยู่

“ แล้วได้มั้ยล่ะคะ?” มัสลินตอบกลับด้วยคำถาม

มาเฟียหนุ่มขยับเท้าเข้าไปใกล้เด็กสาว ก่อนจะโน้มกายเข้าหาช้าๆ มัสลินชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะทำเป็นนิ่งไว้

“ หึ..เจ้าเล่ห์ ”

คทาแค่นหัวเราะในลำคอก่อนจะก้มกระซิบเบาๆที่ข้างหูมัสลินอย่างรู้ทัน

“ เปล่าเจ้าเล่ห์ซักหน่อย หนูแค่ไม่อยากให้พี่เขาต้องมาตกงานเพราะหนู ”

มัสลินตอบน้ำเสียงอ่อนลง เมื่อรู้ว่ามาเฟียหนุ่มรู้ทันเธอก่อนจะก้มหน้าหงอย

“ อาไม่ต่อรองกับเด็ก กลับด้วยกันเดี่ยวนี้! ”

หมับ!!

ไม่พูดเปล่ามือหนาคว้าเอาข้อมือบางทันทีก่อนจะดึงและรั้งคนตัวเล็กให้เดินตาม

“ ไม่ค่ะ ถ้าไล่พี่เขาออก หนูจะไม่กลับไปกับคุณ ” มัสลินดึงมือกลับก่อนจะพูดออกมาอย่างดื้อดึง

มือหนายังกำข้อมือน้อยที่กำลังพยายามแกะมือตัวเองออกแน่น คทาหลับตาพยายามเพื่อข่มอารมณ์ ก่อนจะถอนลมหายใจแรงออกมา สีหน้าบ่งบอกถึงความหงุดหงิดและไม่พอใจกับความดื้อรั้นของเด็กสาว

“ จะต้องให้มีคนตกงานเพิ่มอีกซักคนใช่ไหม ถึงจะยอมกลับกับอา มัสลิน? ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยน้ำเสียงข่มขู่

“..?...”

“ ซันส์..”

“ครับนาย..”

“ เช็คดูว่าใครเป็นคนพามัสลินมาสมัครงาน? ”

“ ครับนาย..”

ก็รู้อยู่ว่าเป็นเอมมี่ แต่ซันส์กลับไม่ตอบไป ส่วนคนเป็นอา ก็รู้อยู่แล้วแหละว่าใครพามัสลินมาสมัครงานเพราะลูกน้องรายงานหมดแล้ว

แต่ในเมื่อยัยหลานสาวตัวแสบแสนจะพยศซะขนาดนี้ ก็คงต้องจัดการกันสักหน่อย ดูซิว่าหล่อนจะทำยังไงต่อ

“.!!.”

ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกใจก่อนจะหันไปทางเพื่อนสาวด้วยสีหน้าตระหนก สีหน้าของเอมมี่ที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่ก็กำลังมองมาทางเพื่อนเช่นเดียวกัน สองสาวจ้องตากันเขม็ง

เอมมี่อยากตะโกนบอกเพื่อนใจจะขาด ว่าให้รีบกลับไปกับอาเธอซะ เพราะเอมมี่ยังไม่อยากตกงาน

แต่ก็พูดออกไปไม่ได้ ไม่อย่างงั้นมาเฟียหนุ่มรู้แน่ว่าเธอเป็นเพื่อนของมัสลินและก็จะรู้ว่าเธอเองที่เป็นคนพามัสลินมาสมัครงาน ก่อนที่เอมมี่จะนึกอะไรได้

#########