12 | ขอร้องออนวอน

​

ความเย็นของเครื่องปรับอากาศกระทบผิวกายบอบบางจนกายเล็กบิดร่างเล็กน้อยเพื่อซุกหาไออุ่น ทว่าต่อมาคิ้วเรียวสวยกลับขมวดเข้ากันเป็นปม เมื่อความรู้สึกวูบสุดท้ายก่อนหลับสู่นิทรารมย์ ความลุ่มหลงมัวเมาในตัณหาของคนใจร้ายที่โลดแล่นตัวตนอันน่าขยาดกลัวในตัวเธอทำให้เปลือกตาบางเปิดขึ้น

“อึก...โอ๊ย!!!”เพียงแค่ชนารดีขยับกายตระเตรียมลุกขึ้นนั่งความเจ็บตรงกลางกายก็แล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์ร่าง มือน้อยยกขึ้นปิดเสียงร้องของตัวเองเอาไว้ เพราะกลัวว่ารามสูรจะตื่นขึ้นมาเสียก่อน

เหตุการณ์อันน่าอับอายฉายชัดขึ้นมาในหัวของเธอ ก่อนที่เรียกน้ำตาเม็ดเล็กให้ไหลรินจากหน่วยตาคู่สวย ทว่ากลับไม่มีเสียงสะอื้นไห้เพราะทุกอย่างมันเจ็บช้ำที่ข้างในไม่ต่างจากสภาพร่างกายภายนอกที่ยับเยินไม่ต่างหัวใจ

ร่างบางยกมือขึ้นปาดน้ำตาก่อนจะขยับกายเพื่อลุกขึ้นโดยไม่เหลียวหลังมองหน้าคนใจร้ายที่พรากสิ่งล้ำค่าในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งไป แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ต้องโทษความรู้สึกอันทรยศของเธอด้วยที่เสนอสนองเขาอย่างไม่ขัดใจสักนิด

พรึบ~

“จะไปไหน!!”ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ตวัดขาลงจากเตียง ร่างทั้งร่างถูกรวบเข้าจากทางด้านหลัง จนเธอลอยไปปะทะแผ่นอกกว้างอันหนั่นแน่น ทว่าสิ่งที่ทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นระรัวนั่นคือเจ้าโลกของเขาที่กำลังดิ้นขลุกขลักเสียดสีกับก้นงามงอน

“อุ้ย!!! ปะ...ปล่อยนะคะ”ชนารดีพูดด้วยน้ำเสียงกระตุกกระตักมือน้อยก็พยายามปัดท่อนแขนล่ำที่กอดรัดเอวบอบบางของเธอให้หลุดออก ทว่าทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด เขารัดร่างแน่งน้อยแน่นขึ้นจนคนถูกกระทำหายใจหายคอแทบไม่ออก

“ตอบเฮียมาก่อนสิว่าหนูคนดีจะไปไหน”เสียงทุ้มกระซิบกระซาบถามที่ข้างกกหูก่อนที่เธอจะได้ยินสูดลมหายใจยาวๆ ของเขาที่กำลังโกยกรุ่นกลิ่นกายสาวเข้าอย่างเต็มปอด

“หนูคนดีจะกลับบ้านค่ะ ก่อนที่คุณจะเขี่ยหนูทิ้งเสียก่อน...”

“คุณงั้นเหรอ! โดนกระแทกจนสมองกลวงไปแล้วหรือไง ว่าเมื่อคืนเธอครางเรียกผัวตัวเองว่ายังไง”วาจาร้ายกาจของผู้ชายที่ชื่อรามสูรดังกึกก้องอยู่ในหูจนคนฟังตัวแข็งทื่อ มิหนำซ้ำฝ่ามือก็เลื่อนขึ้นมากอบกุมอกอวบของเธออย่างแน่นด้วยความโทสะ และกรุ่นโกรธที่เธอเปลี่ยนสรรพนามที่เรียกขานหาเขาตลอดค่ำคืนที่ผ่านมา

“นะ...หนูเจ็บ อึก...ปล่อยหนูคนดีเถอะนะคะ หนี้สองแสนแลกกับเซ็กส์ที่คุณรามต้องการแล้วนะคะ”เธอจำได้ดีว่าเมื่อคืนเขาลั่นวาจาไว้ว่าอย่างไร ถึงแม้จะพูดออกไปอย่างนั้นโดยที่หัวใจของชนารดีแทบแหลกเป็นจุนก็ตามแต่ ไม่จำเป็นต้องสานต่อความสัมพันธ์ใดๆ เพราะทุกอย่างที่ผ่านมาเธอทนรับมันไว้เพียงคนเดียวเท่านั้น

“หึ!! คิดว่าคนอย่างรามสูรพิศวาสเธอมากหรือไง แต่สองแสนสำหรับเซ็กส์คืนเดียวมันมากไปไหมจ๊ะอีหนู แถมรสชาติก็จืดชืดอย่างกับอะไรดี”ชายหนุ่มขบกรามแน่นจนได้ยินเสียงของฟันกระทบกันดัง กล้ามากนะที่คิดว่าจะเดินจากเขาไปโดยไม่ใยดี ใจแม่สาวน้อยคนนี้มันถูกสร้างมาบดบังความเจ็บปวดที่เจ้าหล่อนต้องเผชิญหรืออย่างไรกันนะ

“แต่เมื่อคืนคุณรามบอกว่าหนูเผ็ดร้อนมากเลยนะคะ”คำตอกกลับของหญิงสาวทำให้เขาแทบสำลักน้ำลายตัวเองตาย หึ! เอากับคุณเธอสิยอกย้อนได้น่ารักน่าชังเสียจริงนี่

“เธอเข้าใจผิดแล้วแหละเด็กน้อย ฉันแค่กำลังถึงจุดไคลแม็กซ์ก็เท่านั้น”

“เฮียรามจะฟันหนูคนดีแล้วทิ้งหรือคะ?”รามสูรยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจเมื่อเธอเปลี่ยนสรรพนามอันสนิทสนมในการขึ้นเสียงกับเขา ชนารดีก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ต้องการอยากจะอยู่กับเขาและพร้อมพักที่จะมอบทั้งร่างกายและหัวใจให้แก่เขา

“ใช่!! เธอมันน่าเบื่อแม่หนูคนดี ถึงแม้หน้าอกจะใหญ่เอวจะเล็กและร่อนดีเป็นบ้าก็เถอะ...”ชายหนุ่มบรรยายเป็นฉากเป็นตอนให้หวนนึกถึงร่างบางในอ้อมกอดของเขา ที่กำลังร่านร้อนกระโจนจ้วงความสะพรั่งของเธอให้เขาตะบี้ตะบันไม่ยั้ง

“งั้นดีเลยค่ะ! เราจะได้ไม่พบกันอีก ขอความกรุณาเฮียรามเอามือออกจากหน้าอกหนูคนดีด้วยค่ะมันสยิวอย่างไงไม่รู้”WTF! นี่มันอะไรกันวะเนี่ย เหมือนกับลูกโป่งความคิดในหัวของรามสูรแตกละเอียด เมื่อชนารดียิ้มใจชื่นเมื่อเขาบอกว่าเบื่อเธอแล้ว

“ฉันไม่ปล่อยจะทำไม จะบีบให้แหลกคามือเลยเชียวแม่ตัวดี!!”เข่นเคี้ยวเขี้ยวฟันพูดก่อนจะเพิ่มน้ำหนักมือลงไปอีก เขาอยากจะหักคอสวยๆ นั้นให้แหลกคามือไปเสียแต่ทว่าทำได้เพียงก้มลงไปสูดดมคอมหอมของมัน

“แต่หนูเจ็บ! คุณรามต้องปล่อยหนู”

“กล้าขึ้นเสียงกับฉันงั้นเหรอคนดี!!”ด้วยความโทสะทำให้รามสูรหน้ามืดตามัว ไม่ได้สนใจใบหน้าที่กำลังบิดเบ้และอาการดิ้นเร่าด้วยความเจ็บปวด ชายหนุ่มตวัดร่างบางกดลงกับที่นอนนุ่ม ก่อนจะเห็นพวงแก้มงามที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา

“อึก!! ฮื้อ...”

“หนูคนดี~”น้ำเสียงของเขาอ่อนลงเพียงเห็นน้ำตาที่ไหลรินอาบพวงแก้มใส ก่อนจะดึงสติของเขาให้กลับคืนมา สายตาคมกวาดมองเรือนร่างขาวนวลที่มีรอยตีตราไปทั่วทุกจุด ไม่เว้นแม้แต่ต้นขาอ่อนใกล้กับดอกไม้บอบบางที่กลางกายสาว

“คุณรามใจร้าย! อึก...ใจร้ายที่สุด”

“ชู่ว!! ไม่ทำแล้วขอโทษนะครับ”

“...”

“ได้โปรดอย่าร้องนะคนดี เรียกผัวว่าเฮียนะครับ”เขาไม่รู้ว่าตอนนี้หัวใจดวงแกร่งเป็นอะไรไป เพียงได้ครอบครองเธอเป็นคนแรกก็มีความรู้สึกหวงแหน อยากจะกอดแนบอกและปลอบประโลมเวลาเธอร้องไห้ โดยการจุมพิตหวานให้นอนหลับทุกค่ำคืนให้มันผ่านไป

“...”ชนารดีเหลือบตามองเขาผ่านม่านน้ำตาทว่าต่อมาเธอก็ต้องเบือนหน้าหนี เมื่อสายตาคมของคนใจร้ายอ่อนลงและจ้องมองเธอด้วยความรู้สึกหลากหลาย จนคนตัวเล็กเองก็สับสนและคาดเดาไม่ได้

“อย่าเมินผัวแบบนี้สิจ๊ะหนูคนดี”ฝ่ามือหนาช้อนคางมนให้หันกลับมาสบนัยน์ตาของเขา ก่อนที่นิ้วสากจะปาดคราบน้ำตาให้เหือดแห้งไปเหลือไว้เพียงเสียงสะอื้นไห้เบาๆ

“อย่าทำร้ายหนูคนดีอีกนะคะ อึก!! หนูกลัว”

------------------------------

1 คอมเม้นท์ = 1 กำลังใจ

แฟนเพจ>>>>เอ็มแอล

​