ตอนที่ 4 ชายสวมหน้ากาก[2]

"ตกลง"

"ถ้าอย่างนั้น รอสักครู่นะเจ้าคะ ข้าจะไปตามคุณชายท่านนั้นมา"

สาวงามออกไปไม่ถึงสิบลมหายใจก็กลับเข้ามาพร้อมกับชายสวมหน้ากากสีดำสนิท

คนผู้นี้สวมชุดดำทั้งชุด รูปร่างสูงโปร่ง ลักษณะท่าทางแลดูสง่าผ่าเผย ถึงแม้จะมองไม่เห็นใบหน้า แต่ก็พอคาดเดาความหล่อเหลาภายใต้หน้ากากได้

ดวงตาสองคู่มองสบกันนิ่งนาน คล้ายต้องการค้นหาบางอย่าง 

"คุณชายเชิญเจ้าค่ะ" จนกระทั่งเสียงหวานใสดังขึ้น ชายหนุ่มชุดดำถึงได้สาวเท้าไปนั่งลงบนฟูกนอน 

หญิงสาวยิ้มอย่างเอียงอาย มองคนนั้นที คนนี้ที มือไม้ก็เริ่มปลดอาภรณ์ของตนเองออก ก่อนที่ร่างเปลือยเปล่าจะลงนั่งคุกเข่าเบื้องหน้าบุรุษชุดดำ 

"พวกท่านคงพร้อมแล้วกระมังเจ้าคะ" ดวงตายั่วยวนมองบุรุษทั้งสองอย่างท้าทาย

การเล่นรักกับชายสองคนพร้อมกัน ถือเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับนางโลมที่นี่ นอกจากนางจะไม่มีทีท่าเขินอายแล้วยังส่งสายตาเชิญชวนหนุ่มน้อย "หากท่านทนไม่ไหว จะเข้ามาร่วมด้วยก็ได้นะเจ้าคะ เพียงแต่ต้องจ่ายเพิ่มอีกนิดหน่อย"

"เริ่มเถิด แสดงฝีมือของเจ้าออกมาให้เต็มที่ อย่าทำให้ข้าผิดหวัง"

มือเรียวบางของสตรีหอแพรม่วงเอื้อมไปปลดเสื้อผ้าอาภรณ์ของชายตรงหน้าออก เผยให้เห็นร่างเปลือยสมส่วนของบุรุษ 

ดวงตากลมโตภายใต้หน้ากากสีเงิน มองสำรวจไปทั่วร่างกายของชายหนุ่ม ตั้งแต่ลำคอมาจนถึงหลาดไหล่กว้าง เอวสอบ หน้าท้องแข็งเป็นรอนสวยงาม มีไรขนดำขึ้นเพียงเล็กน้อยก่อนจะถึงอวัยวะกึ่งกลางลำตัว ทำให้มองเห็นความเป็นชายใหญ่โตที่ยังหลับไหลตลอดจนบั้นท้ายลงไปจนถึงช่วงขายาวแลดูแข็งแกร่ง

ลำคอระหงขยับเล็กน้อยกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก 

"หึหึ" เสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ เรียกสติให้ร่างเล็กเงยขึ้นมามองสบตากับเจ้าของร่างเปลือยอีกครั้ง 

"หากเจ้ายอมจ่าย ข้ายินดีจะสอนให้เป็นการส่วนตัว" อีกฝ่ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ก่อนจะนอนแผ่ลงบนฟูก อวดรูปร่างทรงเสน่ห์ของตนเอง ปล่อยให้หญิงงามไล่จุมพิตตั้งแต่แผ่นอกไปจนถึงท้องน้อย 

ทั้งสองยังคงมองสบตากัน 

หวายซีเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อต้องเผชิญกับความร้อนแรงในดวงตาคู่นั้น มันราวกับจะแผดเผาไปทั่วร่างของนาง 

นี่นับเป็นครั้งแรกที่นางได้เห็นร่างเปลือยของบุรุษ เต็มๆ ตา งดงาม น่ามอง น่าสัมผัส นั่นคือสิ่งที่นางคิดได้ 

คนผู้นี้รู้ว่านางเป็นสตรี แต่ก็แล้วอย่างไร ผู้ใดจะสน นางเหลือเวลาเพียงแค่ไม่ถึงสองเดือน 

"ตกลง"

หวายซีตอบรับอย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องคิด  เพราะถึงอย่างไรก็ใส่หน้ากากอยู่แล้ว

"เรียกข้าว่ามี่ถง" 

บุตรผู้ลึกลับ? คนผู้นี้สร้างความรู้สึกประหลาดใจให้กับนางได้แม้กระทั่งชื่อ

"อูววว" เสียงห่อปากหายใจ ดังแผ่วเบารอดออกมาจากหน้ากากสีดำสนิท เพราะตัวตนความเป็นชายที่เริ่มแข็งชันหายเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาวเกือบครึ่ง

เสียงจ๊วบจ๊าบ เรียกความสนใจของหวายซีให้ต้องหันไปมอง นางพึ่งรู้ว่าการใช้ปากกับส่วนนั้นก็สามารถสร้างความสุนทรีให้กับบุรุษได้

รอนบนหน้าท้องแกร่งแข็งเกร็งขึ้นเป็นลูก ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นมอง ก่อนจะใช้สองมือขยุ้มเส้นผมของหญิงงามที่กำลังดูดเลียความเป็นชายของเขาอย่างเพลิดเพลิน

"อ่าส์ อมเข้าไปลึกอีก" น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยสั่งเสียงกระเส่า "อืมมม ดี โอ่ว"

ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ แต่หวายซีรู้สึกเหมือนคนผู้นี้กำลังเอ่ยกับนาง ร่างกายเริ่มร้อนวูบวาบ ความสยิวแล่นผ่านท้องน้อยจนถึงหัวนม

สายตาจับจ้องท่อนเอ็นที่กำลังแข็งเป็นลำตั้งโด่มิวางตา เพราะเจ้าส่วนนี้ของบุรุษเคยทำให้นางเจ็บปวดแสนสาหัสมาแล้ว 

ลิ้นสีแดงลากเลียตั้งแต่ส่วนโคนมาจนถึงหัวบานใหญ่ที่มีรอยหยัก คราบน้ำลายสะท้อนแสงเทียนจนเกิดเป็นเงาแวววาว 

งดงาม คำที่ผุดขึ้นในหัวของหวายซี

ร่างบอบบางขยับลุกนั่ง คลานขึ้นไปคุกเข่าถ่างขาคร่อมสะโพกของชายหนุ่ม ทำให้เห็นเนินเนื้อโหนกนูนที่มีไรขนสีดำถูกตัดแต่งไว้อย่างดี 

หญิงสาวค่อย ๆ กดสะโพกลงช้า ๆ กลืนกินท่อนลำตั้งโด่จนส่วนหัวบานผลุบหายเข้าไปในร่าง 

"อ๊าา ใหญ่โตยิ่งนัก เจ้าค่ะ" เสียงของนางบ่งบอกความพึงพอใจ คล้ายกำลังชื่นชม พอเข้าไปจนสุด นางก็เริ่มโยกเอวให้ท่อนเอ็นผลุบเข้าผลุบออก

"อุยยย เสียวอะไรเช่นนี้ คุณชายเจ้าขา ของท่านช่าง อื้มมม ดีเหลือเกินเจ้าค่ะ"  หญิงงามหอแพรม่วงถึงกับแหงนหน้าร้องครางชื่นชมไม่ขาดปาก

เอวคอดกิ่วพลิ้วไหว ควบขี่แก่นกายใหญ่โตด้วยความเร็ว เสียงหายใจแรงของคนทั้งคู่ ปลุกเร้าอารมณ์ของหวายซีอย่างน่าเหลือเชื่อ

คังหวายซีละสายตาจากอวัยวะสองส่วนที่กำลังเชื่อมกัน หันไปทางใบหน้าของชายหนุ่ม นางถึงกับลมหายใจสะดุดเมื่อสบเข้ากับดวงตาคู่คมอีกครั้ง รู้สึกถึงความร้อนตรงใบหน้า ยังดีที่มีหน้ากากปิดบังเอาไว้

แววตาคู่นั้นราวกับมีมนต์ ทำให้นางรู้สึกคล้ายเป็นตัวเองที่กำลังควบขี่ความเป็นชายของเขา 

ชายหนุ่มพลิกร่างขึ้นมาเป็นฝ่ายอยู่บน สอดแขนเข้าไปใต้ขาเรียว ขยับบั้นท้ายสาวท่อนลำออกมาจนเกือบหลุด แล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่ จนเกิดเสียงดัง

ตับ ...

"โอยยย คุณชายขา เสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ แรงอีก อื้มมมม"

สาวงามถึงกับใบหน้าเหยเก ร้องเสียงดัง ทั้งนิ้วมือนิ้วเท้าจิกลงบนฟูกนอน แอ่นอวัยวะช่วงล่างขึ้นหา บั้นท้ายขยับเร็วขึ้น ทำให้เต้าอวบใหญ่กระเด้งกระดอนไปมา

"อุยยย อร๊าาาาส์" เสียงครวญครางของสตรีเริ่มฟังไม่ได้ศัพท์ ลมหายใจของทั้งคู่ถี่กระชั้น 

ดวงตาคมกริบภายใต้หน้ากากสีดำสนิทไม่ได้ละไปจากดวงตากลมโต ทุกการเคลื่อนไหวอันทรงพลัง คล้ายกระทำลงบนร่างผอมบางในชุดสีน้ำเงินเข้ม

หวายซีเองก็รู้สึกเช่นนั้น รุ่มร้อนไปทั่งร่าง โดยเฉพาะช่องทางรักที่กำลังฉ่ำแฉะ คนผู้นี้ดึงดูดเกินไป เสียงตับ ๆ ดังก้องอยู่ในหู 

"อร๊าาาาาาาาส์ ซี๊ดดดดดดด" สาวงามแห่งหอแพรม่วงร่างกายกระตุกเกร็ง กรีดร้องเสียงดัง

ไม่นานเสียงคำรามต่ำในลำคอของชายหนุ่มก็ตามมาพร้อมกับความเป็นชายที่ถูกชักออกมาปลดปล่อยลงบนหน้าท้องของหญิงสาว 

หวายซีต้องกลั้นหายใจ ยามเห็นภาพนั้น สายตามองต่ำลงไปยังท่อนเอ็นที่กำลังพ่นน้ำกาม การร่วมรักสมควรเป็นเช่นนี้ ไม่ใช่อย่างที่องค์ไท่จื่อเคยทำกับนาง

ชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้ เหงื่อเม็ดเล็กที่เกาะตามเรือนร่างสมส่วนส่งกลิ่นหอมเฉพาะตัว แลดูน่าสัมผัส หวายซีนั่งตัวแข็งทื่อ ปล่อยให้ใบหน้าภายใต้หน้ากากสีดำเข้ามาใกล้แค่คืบ

"คืนพรุ่งนี้ข้าจะรอเจ้าที่นี่" เสียงทุ้มนุ่มกระซิบแผ่วเบา