บทที่ 2 

" หวงมากเหรอวะ? " 

ไอธาดาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน มันคงแอบตามพาฝันมา และเห็นเหตุการณ์ระหว่างเราสองคนทั้งหมด 

" ไม่ใช่เรื่องของมึง " 

ผมเอ่ยตอบขึ้นทันที ที่เจอชายหนุ่มคนเดียวกันที่มาวอแวกับคนตัวเล็กของผม เมื่อตอนผมอยู่ในสนาม 

" หวงมากกูจะแย่งให้ดู " 

ไอธาดามันเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินแยกตัวออกไป ทำให้ผมที่ยืนอยู่ถึงกับกำหมัดและขบกรามแน่น ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นผมคงปล่อยผ่าน แต่สำหรับหญิงสาวคนนี้ ผมไม่สามารถ ปล่อยไปได้จริงๆ 

" ถ้ามึงคิดว่าแย่งได้ ก็ลองดู แต่กูเตือนไว้ก่อนนะ คนที่มายุ่งกับของ ๆ กู มันมักไม่ตายดี " 

ผมเอ่ยจบก็กระแทกไหล่หนาของมัน แล้วก็เดินออกมาทันที 

" เป็นถึงนักแข่งรถมือหนึ่ง ผู้หญิงในสต๊อกก็คงเยอะแยะ ทำไมถึงยังมาเกลือกกลั้วกับพวกผู้หญิงธรรมดา ๆ วะ? มึงก็รู้มันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว ให้กูดูแลน้องเขาไม่ดีกว่าเหรอ? " 

" ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับกู แม้แต่การตายของมึง " 

ผมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเลือดเย็น ถึงแม้ว่าผมจะมีผู้หญิงมากมาย แต่สำหรับพาฝันมันไม่ใช่ เธอไม่เหมือนคนอื่น แล้วอีกอย่าง เธอมีค่ามากกว่านั้น ถึงเธอจะเป็นผู้หญิงธรรมดาในสายตาใคร  แต่สำหรับผมแล้ว เธอคือคนที่มีค่าที่สุด 

อีกด้าน.... 

วันนี้อยู่ๆ พี่ภูผาเขาก็เข้ามาจูบฉัน ฉันก็ไม่ได้ใสซื่อถึงขนาดไม่รู้ว่านี่คือการแสดงถึงความรักของคู่ชายหญิงหรอกนะ แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขา ฉันก็ไม่โง่ถึงขนาดดูไม่ออกหรอกว่าพี่เขากำลังจะจีบฉัน แต่ระหว่างเรามันคงเป็นได้แค่นี้ คงไม่มีทางเป็นคู่กันได้เพราะฉันต้องย้ายหนีต่อไปเรื่อย ๆ 

ฉันนั่งจับริมฝีปากตัวเองพร้อมกับนึกถึงช่วงเวลาที่คนร่างสูงมอบรสจูบให้ อยู่ๆ ใบหน้าฉันก็ร้อนผ่าวขึ้นมา ถึงมันจะเป็นความสุขที่ไม่ถึงกับสุด แต่อย่างน้อย ฉันก็เคยโดนผู้ชายที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนจูบ กรี๊ดดดด!!! 

ด้านธาดา 

ระหว่างทางที่ผม กำลังไปส่งเพื่อนสนิทและแฟนสาวของมันอยู่นั่น จู่ ๆผมก็เอ่ยขึ้น 

"น้องพาฝันน่ารักจังเลยนะครับ " 

" ใช่ค่ะฝันมันน่ารัก แล้วก็นิสัยดี ที่สำคัญโสดด้วยนะ " 

แคทเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงติดตลก หากผมจะตกลงปลงใจกับเพื่อนของเธอ เธอก็คงไม่ได้ติดอะไร เพราะผมค่อนข้างมีฐานะ และเพียบพร้อมทุกอย่าง เหมาะสมกับเพื่อนของเธอมากๆ 

" คือ พี่อยากติดต่อกับน้องเขา น้องแคทจะว่าอะไรไหม ถ้าพี่จะขอไลน์ของน้องเขาหน่อย " 

ผม เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ 

" เหยยยย เอาจริงดิ เจ้าที่แรงนะเว้ย " 

ไออิฐ แฟนหนุ่มของแคทเอ่ยขึ้น 

" อื้มมม ได้ค่ะ เดี๋ยวแคทส่งคอนแทกต์ให้นะคะ :) " 

น้องแคทเอ่ยตอบกลับผมก่อนจะก้มลงกดโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของตัวเองโดยไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มอาบยาพิษของผมทั้งสอง 

หลังจากขับรถไปส่งแคท ระหว่างทางผมก็เอ่ยถึงหญิงสาวทั้งสอง 

" มึงเอาจริงดิ ไอธาดา " 

อิฐเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก มันรู้จักนิสัยของผมเขาดี ผมมันร้ายเงียบ มักหลอกเปิดซิงผู้หญิงแล้วก็ทิ้ง ต่างจากผม ที่ค่อนข้างรักจริงในตัวแคท แต่แล้วครั้งนี้หวยดันมาออกที่เพื่อนสนิทของแฟนสาวมัน แต่มันคงไม่อยากให้ผม ทำร้ายและสร้างปมให้กับพาฝัน เพราะเธอค่อนข้างอ่อนต่อโลกมาก 

" ทำไมว่ะ? ก็ดูน่าสนใจดี " 

ผมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ โดยสายตายังคงจับจ้องเส้นทางอยู่ 

" กูขอเหอะ คนนี้แม่งน้องใสจริง " 

ไออิฐเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขอร้อง 

" ใสสิดี กูชอบ เวลาครางใต้ร่างกูคงสะใจดี " 

" มึงมันโรคจิต " 

" คนนี้กูไม่ทิ้ง กูรู้สึกว่าน้องแม่งมีของว่ะ แถมมีหมาคอยตามหวงอีก ท้าทายดี" 

"เจ้าของเสือกดันเป็นไอภูผานี่ดิ มึงก็รู้แม่งอันธพาลขนาดไหน แล้วยิ่งมึงไปยุ่งกะของของมันนะ มึงอยู่ไม่สุขแน่ " 

" หึ กูก็อยากรู้เหมือนกัน แม่งจะเก่งกว่าลูกปืนกูไหม เพราะผู้หญิงคนนี้ ดันถูกใจกูมากซะด้วย!! " 

วันต่อมา.... 

ฉันเดินเข้ามาภายในอาคารเรียนปกติ แต่ก็ต้องชะงักกับเสียงเพลงที่ได้ยิน ก่อนจะค่อยๆ หันไป ตามเสียงกีตาร์ที่ได้ยิน 

อาจไม่หล่อพอ ให้เธอเหลียว แต่ว่าฉันคนเดียวรักใคร แล้วรักปักหัวใจ ไม่ชอบไม่เป็นไร แต่ขอให้ฉันได้โฆษณาตัวเองสักหน่อย 

อาจดูไม่ดีนัก แต่ร้องเพลงเพราะพร้อมทำให้เธอหัวเราะยิ้มได้ทั้งวัน ดูแลก็ได้ เอาใจก็ได้ อาจไม่หล่อเท่าไร แต่หัวใจฉันหล่อเลย 

ตัวดำแต่ใจไม่ดำ ฉันว่าก็พอ เหมือนเงาะถอดรูปแล้วมีแต่ทองทั้งนั้น ให้ใจของเราได้ผูกพัน ฉันจะทำให้เธอรู้ ฉันเองไม่มีเลิศเลออย่างคนอื่นเขา แต่มีฉันเอาไว้ ไม่เหงาฉันรับรอง 

เพลง หล่อเลย พลพล 

ฉันค่อยๆ เดินย่างกายเข้าไปที่บริเวณที่มีรูปตัวเองตั้งอยู่ ในใจเต้นแทบกระเด็นออกมา ก่อนที่ชายหนุ่มร่างสูงจะเดินถือกีต้าร์พร้อมยื่นดอกกุหลาบให้ฉัน 

" ฉันชอบเธอ เป็นแฟนกันนะ " 

ฉันอึ้งไปชั่วขณะที่อยู่ๆ ผู้ชายสุดฮอตก็มาขอฉันเป็นแฟน ทุกสายตาบริเวณนั้นต่างจับจ้องเป็นสายตาเดียวกัน พร้อมกับลุ้นไปพร้อมๆ กับคำตอบของฉัน ไม่ว่ารู้ระหว่างฉันกับเขา เราจะไปกันได้ไหม แต่อย่างน้อย ฉันขอมีความทรงจำกับผู้ชายคนหนึ่งในวัยมัธยมเถอะ 

"ค่ะ! ฉันยอมเป็นแฟนกับพี่" 

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เสียงปรบมือ) ดังไปทั่วอาคารเรียน กลุ่มไทยมุงก็หยิบโทรศัพท์อัดวิดิโอลงโซเชียลกันถ้วนหน้า ทำเอาบรรดาสาวๆ ของพี่ภูผา เลือดขึ้นหน้ากันเป็นแทบ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะก่อนจะเข้ามาเป็นผู้หญิงของพี่ภูผาได้ คือต้องมีข้อตกลง ได้แล้วก็จบ ไม่กินซ้ำ ครั้งเดียวก็เกินพอ 

" ขอบคุณนะ :) " 

พี่ภูผาเข้ามากอดฉันและกดจูบลงบนหน้าผากมนเบาๆ อย่าทะนุถนอม..... 

หลังจากที่พี่ภูผาขอฉันเป็นแฟน เราก็ตกลงคบหากันสักพัก โดยที่พี่เขาก็ดูแลและคอยตามใจฉันอยู่ตลอด วันนี้หลังเลิกเรียนเรามีนัดกันไปเดินคลองถมหลังโรงเรียน แต่พอดีฉันต้องกลับไปเอาของที่คอนโดก่อนเลยให้พี่เขามาส่งแล้วก็ไปด้วยกัน 

" รอนานไหมคะ? " 

ฉันเอ่ยถามพี่ภูผาเมื่อเห็นว่าอีกคนนั่งรอในรถ ใต้ตึกคอนโดฉัน เพราะพ่อของฉันไม่ยอมแน่ๆ ถ้าฉันพาพี่ภูผาขึ้นห้อง 

" ไม่นะ แค่ร้อน แล้วก็อึดอัด ก็แค่นั้น " 

พี่ภูผาตอบฉันกลับมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งปนน้อยใจ 

" อือออ ฝันขอโทษนะ มันจำเป็นจริงๆ ไม่งอลนะ " 

ฉันเขย่าแขนคนร่างสูงด้วยท่าทีออดอ้อน ปนงอแง ทำเอาร่างสูงชะงักกับท่าทีเด็กน้อยพวกนั้น และค่อยๆ ก้มใบหน้าลงไปขบเม้มบริเวณริมฝีปากเบาๆ 

" อย่าไปน่ารักแบบนี้กับใคร เข้าใจไหม? " 

ฉันถึงกับชะงักไปทันที เมื่อแฟนหนุ่มทำอะไรอุกอาจและใช้คำพูดคล้ายๆว่าหวงฉัน 

" ค่ะ :) " 

ใบหน้าเล็กของฉันเผยความแดงซ่านและร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เมื่อนึกถึงการกระทำเมื่อกี้ของแฟนหนุ่มตัวเอง 

" แล้วทำไมถึงใส่กระโปรงสั้นแบบนี้? " 

ร่างสูงก้มมองชุดมินิเดรสของฉันก่อนจะไปชะงักตรงชายกระโปรง ซึ่งความยาวของมันปิดมาถึงแค่ช่วงบริเวณต้นขาอ่อน ทำให้เผยความขาวเนียนของขาเรียวสวย ทำเอาพี่ภูผาแทบไม่สบอารมณ์ 

" มันเป็นมินิเดรสค่ะ ฝัน ใส่กางเกงขาสั้นข้างใน ไม่เห็นแน่นอนค่ะ " 

ฉันตอบกลับด้วยท่าทีงงงวย เพราะปกติฉันก็แต่งตัวแบบนี้อยู่แล้ว 

" ฉันไม่ชอบ! คราวหน้าใส่ให้มันยาวกว่านี้ ปิดตาตุ่มเลยยิ่งดี "พี่ภูผาตวัดสายตาไปที่ชุดของฉันอย่างเอาเรื่องทำเอาคนฉันรีบก้มหน้าไม่กล้าสบตา ได้แต่พยักหน้ารับคำสั่งของแฟนหนุ่มตัวเอง 

" หวง หวงมาก " พี่ภูผาเอ่ยขึ้นก่อนจะขับรถออกมาจากใต้คอนโดหรูทันที