รามสูรจู่โจมรัก

ช่อพิกุล/cararose/พลอยกาล/ขิงไพร/ร้อยฝันรัตติกาล/โฉมงาม

บท

ตั้งค่า

ตอนที่ 3 มายากามา 30%

ขณะที่ชีคชาห์นาฟ ไปเดินเล่นที่ศาลเจ้ากับเอื้องคำสกุณาเพื่อนร่วมสถาบันของเอื้องคำ ที่ชอบเอาชนะเอื้องคำตลอดก็คิดแผน ‘เอาชีคชาห์นาฟ ผู้ร่ำรวยมาเป็นสามี’ ด้วยวิธีสกปรก

ที่บ้านของหญิงสาวเปิดร้านอาหารและเครื่องดื่ม ซึ่งเป็นร้านที่นายอำเภอ ชอบพาครอบครัวมากินข้าวเย็นที่นี่อยู่บ่อยๆ และเมื่อวานท่านก็พาชีคหนุ่มมากินข้าวเย็นที่นี่ ซึ่งเจ้าของร้านคนสวย ก็สะดุดต้องใจหนุ่มแขกหน้าคมในทันที

แล้วเย็นวันนี้พอปั่นจักรยานแวะมาทางบ้านนายอำเภอ

เธอก็ทันเห็นชีคชาห์นาฟ นั่งมอเตอร์ไซค์ไปกับเอื้องคำพอดีๆ ทันได้เห็นหลังพวกเขาสองคนไวๆ ก็ให้รู้สึกอิจฉาคู่อริของเธอนัก แน่นอนว่าเธอไม่ชอบเอื้องคำ ที่ดูเหมือนทุกคนจะบอกว่าสวยกว่าเธอ

‘คิดจะแอ้มเขาเหรอยัยเอื้อง ฝันไปเถอะ คืนนี้แหละ ฉันจะเอาเขามาทำผัว’

แล้วสกุณาหรือนก ก็รอลูกค้าคนพิเศษของเธออยู่ที่ร้าน เธอมั่นใจว่า ทั้งนายอำเภอและชีคชาห์นาฟ

จะต้องแวะมากินข้าวเย็นที่ร้านของเธออีกแน่ เพราะเมื่อวานท่านนายอำเภอได้บอกเอาไว้ว่า ค่ำวันนี้จะพาชีคชาห์นาฟ มากินข้าวเย็นที่ร้านของเธออีก

เย็นนี้เอื้องคำพาชีคชาห์นาฟ เดินเล่นตามที่ต่างๆที่ไม่ห่างไกลกันมากในคุ้มผาหลวง จนเริ่มมืดค่ำ ชีคหนุ่มก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปส่งเธอที่บ้าน จากนั้นเขาก็กลับไปบ้านนายอำเภอ เขาอยูเรือนรับรองที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ซึ่งเรือนรับรองนี้ เป็นบ้านน็อคดาวน์ที่นายอำเภอทำไว้ เพื่อเป็นออฟฟิศของตนเองก่อนหน้านี้

แต่พอชีคหนุ่มมาเป็นแขกของที่บ้าน นายอำเภอจึงยกออฟฟิศของเขาให้ชีคหนุ่มพักอยู่ชั่วคราว จนกว่าจะกลับบ้านกลับเมืองของเขาไป

“กลับมาแล้วเหรอน้องชาย เป็นยังไงบ้าง ไปเดินเที่ยวมาสนุกไหม”

อัฟฟานพี่ชายของชีคหนุ่มเข้ามาทักทาย

“ก็สนุกดี ว่าแต่นายอำเภออยู่ไหม”

“เขามาอาบน้ำแล้วก็ออกไปแล้ว เห็นบอกว่าเย็นนี้ นายคงต้องกินข้าวกับฉันกับเมียของฉัน ที่ร้านเดิมเมื่อวานนี้แหละ จะไปด้วยไหมจะได้รอ”

“ไปสิ รอผมอาบน้ำแป๊บนะ”

“ได้”

“อ้อ พี่ครับ พี่ไปที่ร้านไปสั่งอาหารไว้ก่อนได้เลยครับ สั่งเผื่อผมด้วย เดี๋ยวผมอาบน้ำเสร็จจะขับมอเตอร์ไซค์ตามไปที่ร้าน”

“โอเค งั้นฉันกับเมียล่วงหน้าไปก่อนนะ”

จากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา แสงระวีกับอัฟฟานและชีคชาห์นาฟ ก็มานั่งกินข้าวที่ร้านของสกุณา

แม่ค้าสาวมองหน้าชีคชาห์นาฟ ไม่วางตา และสกุณาก็แผนสูง หล่อนไปทำดีตีสนิทกับแสงระวี แล้วบอกว่าหล่อนชอบชีคหนุ่ม ขอให้แสงระวีเปิดทางให้เธอหน่อย เธออยากได้สามีเป็นหนุ่มแดนทะเลทรายบ้าง ซึ่งแสงระวีก็เห็นดีเห็นงามด้วย

อย่างน้อยเวลาเธอไปบ้านสามี ก็จะได้เพื่อนไทยด้วยกันตามไปด้วย

ซึ่งสำหรับแสงระวีแล้ว เธอสนิทและพูดถูกคอกับสกุณามากกว่าเอื้องคำ นั่นเพราะเอื้องคำไม่ค่อยสนิทกับใครง่ายๆด้วย แม้ว่าจะรู้จักกันมานานแต่ก็ไม่สนิทกันเท่าไหร่

“ถ้าต้องการอะไรเพิ่มบอกระวีได้เลยนะคะ”

บอกพลาง มองทางชีคชาห์นาฟ เขาก็ส่งยิ้มให้เธอตามมารยาท

แล้วบรรยากาศในการรับประทานอาหารค่ำ ก็ดำเดินไปอย่างครื้นเครง สองพี่น้องชนแก้วกันตามปกติ ทว่าสิ่งที่ผิดปกติคือ สองสามีภรรยาขอตัวกลับบ้านก่อนนั่นเอง

“ชาร์นาฟ พี่กับเมียขอตัวกลับก่อนนะ วันนี้เมียพี่ดูเหมือนไม่ค่อยสบายน่ะ นายนั่งต่อคนเดียวได้ไหม”

“ได้พี่ ไม่มีปัญหาหรอก”

“อ้อ ค่าอาหารไม่ต้องจ่ายนะ เดี๋ยวเมียพี่เคลียร์ให้เอง”

“ขอบคุณครับพี่ ผมว่าจะบอกพี่เหมือนกันว่าผมลืมเอากระเป๋าตังค์มา”

“ขอตัวกลับก่อนนะคะชาร์นาฟ”

“ครับพี่สะใภ้”

พอคล้อยหลังสองสามีภรรยา สกุณาก็มานั่งลงตรงข้ามกับชีคหนุ่ม

“เบียร์ใกล้หมดแล้ว เดี๋ยวนกเอามาเพิ่มให้นะคะ”

“ขอบคุณครับ”