Chapter 3 | กระถินรักพันนะ

Chapter 3 | กระถินรักพันนะ

“พันรู้ว่ากระถินเต็มใจ แต่พันไม่อยากให้ใครมาว่า”

“พันจำเป็นต้องสนคำพูดคนอื่นด้วยเหรอ?”

“สนสิ การกระทำของกระถินจะทำให้คนอื่นมองพันเป็นแมงดา เกาะกระถินกิน ส่วนกระถินก็ถูกมองไม่ดี”

“ช่างหัวคนอื่นสิคะ กระถินไม่เห็นจะแคร์เลยสักนิด เราไม่ได้เป็นอย่างที่พูดกันสักหน่อย” กระถินพูด เธอออกจะหัวรั้นแต่ก็เพราะเธอรักผู้ชายอย่างพันไมล์ เธอชอบที่เขาไม่เคยคิดจะเอาเปรียบ แต่ให้เกียรติเธออยู่เสมอ

“กระถิน”

“อย่าสนใจเลยค่ะ ตอนนี้กระถินรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ กระถินไม่อยากให้พันคิดมาก คนอื่นน่ะจะพูดอย่างไร จำเป็นที่เราต้องสนด้วยเหรอ?”

“กระถิน แต่….”

“พันรักกระถินไหม?”

“…”

“ตอบมาตรง ๆ ชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเอง” เธอมองหน้าเขา พันไมล์มองหน้ายายสำลีแล้วมองหน้าเธอ

“รักสิ” เขาตอบอ้อมแอ้ม แต่ก็เรียกรอยยิ้มของกระถินได้เป็นอย่างดี

“รักก็อย่ากลัวใครจะว่าเรา”

“แต่เราแตกต่างกันมากนะกระถิน”

“มันก็แค่ตอนนี้ค่ะ อนาคตข้างหน้ากระถินมั่นใจว่าพันจะมีเงินมีทุกอย่าง พันเป็นคนมีความพยายาม กระถินเชื่อว่าหลังจากเรียนจบ พันจะมีเงินมีทุกอย่าง”

“….”

“กระถินมั่นใจในตัวพัน”

“ครับ”

“พันกินข้าวก่อนเถอะ กระถินห่อข้าวผัดปูมาให้พันด้วย มันอร่อยมาก พันต้องกินนะ”

“อืม” พันไมล์พยักหน้า ยายสำลีมองเด็กทั้งสองอย่างเอ็นดู ดีใจที่เห็นพันไมล์มีรอยยิ้ม หลานชายของนางเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัวไม่ค่อยยุ่งกับใคร ที่ได้ร่ำเรียนก็เพราะทุนของรัฐบาล ถ้าไม่มีทุน ชีวิตพันไมล์ก็คงจะแย่มากกว่านี้

นางก็ได้แต่หวังให้หลานชายได้เรียนจบ ได้มีงานดี ๆ ทำ พันไมล์เป็นเด็กดี เรียนเก่ง ไม่เคยเกเร หาเงินมาจุนเจือครอบครัว ทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวมีกิน บางครั้งนางก็อดสงสารหลานชายจนต้องร้องไห้ไม่ได้ ถ้านางไม่พิการสามารถหาเงินได้ ก็คงไม่ลำบากขนาดนี้

พันไมล์เป็นเด็กขยันตั้งใจเรียน ตอนเย็นก็ไปทำงานเสิร์ฟที่ร้านเหล้า พอได้เงินมา เงินบางส่วนก็ต้องเอามาเป็นค่ายหยูกยา เป็นค่ารักษาที่โรงพยาบาล

ในเมื่อหลานชายของนางดีขนาดนี้ นางก็อยากให้หลานชายประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นความรักหรือหน้าที่การงาน แค่ขอให้พันไมล์ได้เรียนจบ นางเชื่อว่า พันไมล์จะทำได้อย่างแน่นอน

“กระถินดีใจจัง” กระถินกุมมือคนรักเอาไว้แน่น

“พันก็ดีใจ ที่กระถินไม่รังเกียจผู้ชายจน ๆ อย่างพัน”

“ไม่รังเกียจ ไม่เคยรังเกียจ ไม่คิดรังเกียจ”

“ขอบคุณนะ”

“พัน ไปสอยมะพร้าวน้ำหอมมาผ่าให้หนูกระถินกินหน่อย”

“ครับยาย” พันไมล์เดินไปหลังบ้านโดยมีกระถินรีบตามไป หลังบ้านของพันไมล์มีต้นมะพร้าวอยู่สี่ต้น แต่ทุกต้นมีลูกมะพร้าวเยอะมาก “กระถินไปนั่งรอตรงกระท่อมก็ได้”

“ค่ะ” กระถินพยักหน้าเดินไปนั่งที่กระท่อมใบจาก มันโล่งและเย็นมาก ๆ สลัมที่คนอยู่กันแออัด แต่หลังบ้านของพันไมล์ไม่ได้แออัดเลย มีแคร่มีต้นมะพร้าว ถัดไปอีกสักหน่อยก็เป็นคลอง มีผักบุ้งเกิดอยู่เต็ม นี่คงจะเป็นอาหารหลัก ที่พันไมล์ชอบผัดไปทานที่มหาวิทยาลัย

เขารู้ตัวเอง ไม่มีแต่ก็เจียมตัว ถึงเธอกับเขาจะเป็นแฟนกัน แต่พันไมล์ก็ไม่เคยอยากเกาะหรืออยากได้อะไรแล้วร้องขอจากเธอเลย เขาเป็นผู้ชายที่ดีและน่ารักเสมอมา

นอกจากเธอแล้วพันไมล์ก็แทบไม่มีใครคบ คนที่เรียนอยู่ด้วยกันก็มีแต่คนที่มีฐานะทางบ้านที่ดี พันไมล์ได้ทุนจากรับบาล ทำให้ได้มาเรียนมหาวิทยาลัยด้วยความสามารถ

เขาเป็นนักเรียนดีกิจกรรมก็เด่น ได้เกรดเฉลี่ยสี่จุดศูนย์มาตลอด

“ได้แล้ว” พันไมล์สอยมะพร้าวลงมาทั้งทลายยกมาตั้งไว้บนกระท่อม “เดี๋ยวพันปอกให้” เขาเอื้อมมือไปหยิบมีดที่ข้างเสาผ่ามะพร้าวอย่างชำนาญ

“ร้อนไหมพัน?” กระถินหยิบกระดาษทิชชู่ในกระเป๋าสะพายเช็ดเหงื่อให้พันไมล์

“ร้อน แต่ทนได้”

“เดี๋ยวกระถินให้ลูกน้องพ่อมาทำหลังบ้านติดพัดลมให้ไหม พันกับยายจะได้สบาย”

“ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีแล้ว กระถินอย่าทำอะไรให้พันเลย”

“พัน กระถินเต็มใจ”

“แต่พันเกรงใจ บางครั้งพันก็รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับกระถินเลยสักนิด พันไม่มีอะไรที่เหมาะสมกับกระถินเลย พันมีแต่ตัวกับความรักที่มีให้กระถินเท่านั้น”

“ในเมื่อเรามีความรู้สึกเดียวกัน ก็กล้าที่จะรักสิพัน กระถินรักพัน อยากมีพันอยู่ข้าง ๆ ในทุก ๆ วัน”

“กระถิน”

“กระถินรักพันนะ” กระถินสวมกอดพันไมล์ เธอเป็นฝ่ายตอแยเขาเสมอมา เธอชอบเขา พยายามสานความสัมพันธ์มาตลอด กว่าจะได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นแฟนก็ยากเย็น พันไมล์เป็นคนค่อนข้างเจียมตัว กว่าจะเปิดใจให้เธอ ก็ใช้เวลาตั้งนาน

“พันก็รักกระถิน” เขากอดตอบ ที่ผ่านมาเขาพยายามฝืนความรู้และหักห้ามใจ แต่เขาก็ไม่สามารถทำมันได้ เขารักผู้หญิงคนนี้ รักมาก รักจนอยากจะรีบเรียนให้จบ ทำงานเก็บเงิน รีบสร้างฐานะตัวเองให้ดี

“กระถินอยากกินมะพร้าวแล้ว”

“ครับ” พันคลายกอดแล้วจัดการปอกเปลือกมะพร้าว จากนั้นก็เฉาะด้านบนให้เปิดออก หยิบหลอดที่เคยซื้อเอามาไว้ใส่มะพร้าวให้หญิงสาว “ได้แล้วครับ”

“ขอบคุณค่ะ” กระถินรับมะพร้าวไปดื่ม ก่อนจะส่งยิ้มให้พันไมล์ น้ำมะพร้าวของเขา มันอร่อยมากจริง ๆ