บทที่ 3 สิ่งที่เกินคาดหมาย

สุรินทร์

หลังจากที่สองสาวพากันขับรถมากันเอง และแวะพักพร้อมเที่ยวตลอดทางในที่สุดก็ถึงสักที ช่างเป็นอะไรที่คิดถึงมากๆเหมือนไม่ได้กลับบ้านมานานมากแล้ว คงประมาณ 4-5 ปีได้มั่งที่ไม่ได้กลับบ้าน ไม่นานไปใช่ไหม หวังว่าทุกคนคงสบายดีกันนะ ตื่นเต้นกันสุดๆเพราะพี่สาวเพิ่งขับรถกลับบ้านเองครั้งแรก และกลับมาแบบไม่ได้บอกที่บ้านด้วย กะมาเซอร์ไพรส์ แต่กลับต้องเจอเรื่องที่เซอร์ไพรส์มากกว่า สิ่งที่สองสาวตั้งใจจะทำให้ที่บ้านตกใจเสียอีกคือสิ่งที่จะทำให้พวกเธอตื่นเต้นดีใจป่นสงสัยไปในตัว

"นานแล้วที่พวกเราไม่ได้กลับบ้านกันเลย เปลี่ยนไปเล็กน้อยนะ พี่ว่า"

"ก็ใครกันที่ทำให้พวกเราไม่มีเวลากลับบ้านเลย พี่นั้นแหละเรียนหนักทำงานหนัก นาเหนื่อยแทนแค่เห็นตำราและคดีต่างๆ พี่ของนานี้สุดยอดมากๆ ที่จบจนสอบติดอัยการ แต่ไม่รู้ทำไมถึงยังอยากเรียนโทด้านภาษาต่างประเทศนะ เลยต้องหาทุนไปเรียนต่อที่นั้น ทำให้ต้องทำงานหนักกว่าเดิม แถมพี่เรายังแอบเป็นไรเตอร์ในงานเขียนต่างๆอีก ไม่น่าเชื่อว่า ผู้ตัดสินคดีของเราก็มีแนวแอบหวานเขียนนิยายข้ามภพ ทั้งๆที่มันขัดกับคำสอนของพระเจ้า พี่เรานี้เกินมนุษย์จริงๆสมองแยกแยะได้ขนาดนี้ได้ สุดยอดจริงๆ น้องสาวคนนี้นับถือเลย"

"เราก็ว่าไป นี้พี่ทำให้เราอึดอัดจนต้องพูดยาวขนาดนี้เลยเหรอ แค่ไม่พากลับบ้านเท่านั้นเอง ทำยังกับว่าไม่ได้คุยกับยายเลยอย่างนั้นแหละ ทั้งๆที่วีดิโอคอลหาแถบทุกครั้งที่คิดถึงซะขนาดนั้นทำเอาพี่อิจฉาเลย"

"ก็ใครใช่ให้พี่รับงาน และเรียนหนักขนาดนั้น จนไม่มีเวลาคุยกับยายนานเหมือนนา"

"ก็เราต้องใช้เงินนี้นะ ยายก็เข้าใจพี่ไม่ว่าพี่เรื่องที่พี่บ้าเรียน บ้างานนะ "

"ก็ใช่สิ พี่มานาเป็นหลานรักที่ยายรักที่สุด ห่วงที่สุด และคาดหวังที่สุด พี่ทำอะไรยายก็ไม่ว่าเลยดีจัง ไม่เหมือนนาที่โดนดุว่า ไม่ทำเหมือนพี่สาวเราเลย"

"พอๆจะมางอนน้อยใจอะไร ยายเขารักเราเท่าที่รักพี่นั้นแหละ เพียงเพราะพี่เป็นหัวหน้าครอบครัวแทนยายและแม่ที่ต้องคอยดูแลน้องๆป้าๆน้าๆหลานๆแทนยายเท่านั้นเอง อยากแบกภาระนี้แทนพี่ไหมเอ๋ย เราจะได้เป็นที่รักของยายไงเอาไหม"

"จ้างให้ นาก็ไม่เอาคะ ยายฝากทุกเรื่องไว้กับพี่ถูกแล้ว เพราะพี่ต้องคอยดูแลน้องสาวคนนี้ในทุกเรื่องต่อไปคะ"

"จ้า โดยเฉพาะเรื่องกินใช่ไหม"

"ถูกต้องที่สุด รองลงมาก็เรื่องเรียนที่ต้องคอยสอนน้อง ในฐานะรุ่นพี่นะ เพราะนาก็จะเรียนทนายตามพี่สาวคะ"

"จ้า สำหรับน้องสาว พี่สาวคนนี้เป็นให้ได้หมดทุกอย่างเลยจ้า"

หลังจากที่สองเราพูดคุยถึงอดีตและเรื่องราวในอนาคต ระหว่างเดินทางเข้าหมู่บ้านที่เคยอยู่สมัยเด็กๆ มันเปลี่ยนไปพอควรเลยบ้านเรา ถนนรถรา บ้านเรือนต่างๆก็มีทั้งเก่าและสร้างใหม่ตลอดทาง แต่ยังมีช้างมาแสดงโชว์ เพื่อหาอาหารให้ตัวเองและขวานช้างเหมือนเดิม ทำให้ทั้งสองสาวสนใจและรีบขับรถไปจอดใกล้ๆตรงที่แสดง เพื่อชมความสามารถของช้างกัน และพากันซื้ออ้อยและผลไม้ให้ช้างกิน พร้อมทั้งซื้อผลงานที่ช้างวาดไว้ด้วย ก่อนกลับก็ไม่ลืมที่จะซื้อของกินพื้นบัานสมัยโบราณที่ตายายชอบทานไปฝากทั้งสองคนด้วย จากนั้นไม่นานก็ถึงที่หมาย สั้งสองสาวขับรถเข้าไปในบ้าน และรีบลจากรถวิ่งไปกอดตายายที่กำลังตกใจที่หลานสาวมา และตกใจที่หลานสาวขับรถกลับมาเอง และลุงป้าน้าอาน้องๆหลานๆที่เห็นรถแปลกๆ เข้ามาบ้านยายก็ต่างพากันมาดูว่า ใครกันขับรถมาจอดผิดบ้านไหม เพราะรถมันหล่อเท่ อย่างเทพเลยรถปรับแต่งในแบบทีเจ้าของชื่นชอบ พอเห็นว่าเป็นใคร ก็พากันตื่นเต้นดีใจ พากันรายล้อมดูรถกันใหญ่เลย ทำเอาสองสาวอดหัวเราะไม่ได้

"พอๆ ถ้ารถมันเป็นคนมันคงอายมุดดินหนีไปแล้ว เล่นจ้องกันขนาดนั้น"

"ก็ไม่คิดว่าจะเป็นรถของหลาน และไม่คิดว่าหลานจะแต่งรถได้เท่แบบนี้ คงหมดไปเยอะกับการแต่งรถคันนี้"

"คะ แต่มันก็เป็นคู่หูคู่ใจที่ต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน เลยอยากให้เขาหล่อในแบบที่เราชอบ คุ้มค่ากับการลงทุน"