ตอนที่ 3 คืนหนาว nc+

เสียงมอเตอร์ไซค์ขับแล่นมาจอดหน้าประตูห้องเช่าก่อนจะดับลงพร้อมกับเสียงเท้าที่เดินมาหยุดหน้าประตู มือหนาค่อยๆ เลื่อนเปิดช้าๆ พร้อมทั้งเดินย่องเบาๆ เข้าไปในห้อง ทว่าเมื่อหันดวงตาไปมองที่เตียงก็นิ่งชะงัก “ผู้หญิงคนนั้นหายไปไหนแล้วล่ะ” ผมกวาดดวงตามองหาเธอท่ามกลางความมืดสลัวของเวลากลางคืน

ก่อนจะหยุดสายตาลงตรงโต๊ะ เพราะเห็นเป็นอะไรรางๆ นอนฟุบอยู่ พอเดินเข้าไปใกล้ๆ จึงเห็นว่าเป็นเธอนอนฟุบหลับอยู่ ข้างๆ คือจานอาหารที่วางปิดไว้ เธอคงจะไม่ได้รอผมจนผล็อยหลับไปหรอกนะ ผมค่อยๆ เดินย่องเข้าไปใกล้ ก่อนจะใช้สองมืออุ้มร่างเธอขึ้นแนบอกแล้วพาเดินตรงไปที่เตียง 

“แม่คะ หนูไม่อยากไป” ริมฝีปากสีสวยละเมอเบาๆ ขณะที่มือหนาค่อยๆ วางร่างเธอลงบนเตียง ทว่ายามที่ก้มตัวลง ใบหน้าของเธอและเซ็นใกล้กันมาก ชายหนุ่มจึงเผลอล้มลงคร่อมบนตัวหญิงสาว ดวงตาคู่สวยลืมตาตื่นด้วยความตกใจ 

“คุณมาแล้วเหรอคะ” ฉันมองดูใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่บนตัวฉัน และดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะค่อยๆ ลุกออก ฉันจึงใช้มือเรียวจับรั้งแขนของเขาเอาไว้โดยอัตโนมัติ “อย่าลุกเลยนะคะ” นัยน์ตาสีสวยมองจ้องใบหน้าเซ็น พลางเอ่ยวิงวอน 

“เธอไม่โกรธเหรอที่ฉัน...” ผมได้แต่เอ่ยตะกุกตะกักเพราะกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดคิดว่าผมจะทำมิดีมิร้ายเธอ ทว่าเมื่อเห็นมือเรียวสวยของเธอที่ค่อยๆ เลื่อนสัมผัสใบหน้าของผมมันก็ทำให้ผมไม่อาจจะควบคุมความรู้สึกนั้นได้อีก “อย่าเสียใจทีหลังล่ะ” ผมบอกกับเธอก่อนจะเริ่มก้มหน้าลงช้าๆ แล้วประกบจูบลงเบาๆ บนซอกคอขาว 

กลิ่นหอมเย้ายวนบนตัวเธอมันทำให้ผมไม่อาจจะมีสติต่อไป จำต้องปล่อยให้อารมณ์ลื่นไหลไปเช่นนั้น ริมฝีปากหนาค่อยๆ ขบเม้มซอกคอขาวเบาๆ ก่อนจะเลื่อนซุกไซ้ขึ้นมาตรงริมฝีปากอวบอิ่ม แล้วค่อยๆ ดื่มด่ำรสหวานบนริมฝีปากบางก่อนจะใช้ปลายลิ้นอุ่นๆ ซุกไซ้เข้าไปในโพลงปากฉ่ำแฉะของเธอ ราวกับกำลังชิมขนมอันแสนอร่อย

มือหนาลูบเลื่อนขย้ำบีบทรวงอกอวบอิ่ม แล้วค่อยๆ ไล่ปลายนิ้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวบางออกทีละเม็ดๆ จนร่างสมส่วนเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปิดกาย ใบหน้าขาวนวลของหญิงสาวแดงก่ำ ยามที่ปลายลิ้นอุ่นๆ ดูดดื่มจุกสีชมพูของเธอ ลำคอขาวนวลครางเสียงแผ่วเมื่อรู้สึกเจ็บจากแรกขบเบาๆ ของริมฝีปากหนา

อ๊ะ” 

หญิงสาวเผลอเลื่อนมือเรียวสวยเลื่อนขย้ำผมดกดำของเซ็น ขณะเดียวกันขาเรียวสองข้างของเธอก็ถูกชายหนุ่มถ่างออกกว้าง พร้อมทั้งยัดเยียดแกนกายลำแข็งเข้าไปทางช่องสวาทที่เปียกชุ่มของหญิงสาว “อื้อ” เธอร้องครวญครางเพราะรู้สึกเจ็บและคับแน่นของสิ่งแปลกปลอม

ใครจะคิดว่าการมีเซ็กซ์ครั้งแรกจะเจ็บเจียนตายขนาดนี้ “อ๊ะ” ฉันร้องครางออกมาผ่านลำคอ ครั้นรับรู้ได้ถึงแรงกระแทกที่แสนเจ็บปวด แต่ดูเหมือนเขาจะเบาแรงลงเมื่อเห็นน้ำตาของฉันที่หลั่งออกมา “เธอเจ็บเหรอ” น้ำเสียงหนาเอ่ยถาม ฉันจึงพยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ 

อือ”

ครั้นได้ยินบั้นเอวหนาจึงค่อยๆ โยกสอดใส่เบาๆ จนเกิดเสียงแฉะจากเจ้ากลีบกุหลาบสีสวยที่คับแน่นจน ท่อนเอ็นของเซ็นรู้สึกเจ็บ

ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นของผมคนแรก ผมมองดูเรือนร่างที่ดูสมส่วนภายใต้เรือนร่างของผมอย่างพึงพอใจ แล้วเริ่มออกแรงกระแทกเร่งจังหวะ

ตับ ตับ ตับ 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อส่งเสียงเป็นจังหวะดังกระเพื่อมไปทั่วห้องเช่าแคบๆ เตียงไม้เก่าๆ ครั้งถูกโยกหนักๆ ก็แทบจะทรุด มือหนาของเซ็นกำขย้ำผมสีดำยาวสลวยตรึงไว้เบื้องหลังเบาๆ ขณะที่ร่างบางคว่ำลงให้เขากระแทกสอดใส่รัวเร็ว 

ลมหายใจร้อนผ่าวโรยรินกระทบต้นคอขาวเนียนเบาๆ ขนกายของทั้งคู่ลุกซู่ ผิวหนังทั่วเรือนร่างเปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อสีใส เลือดในกายพุ่งพล่านไปด้วยไฟสวาทที่แผดเผา “แรงอีกนิดค่ะ” ฉันเอ่ยเบาๆ เพราะรู้สึกใกล้จะหลั่งเต็มที เมื่อฉันเอ่ยขอไปเช่นนั้น เขาก็เร่งจังหวะเข้าใส่กลีบกุหลาบแหวกซีกของฉันแบบรุนแรง 

ก่อนที่พวกเราทั้งคู่จะล้มลงนอนซบกันจนผล็อยหลับไป ฉันรับรู้ได้ถึงน้ำที่หลั่งออกมาจากร่องกุหลาบ เขาคงไม่ได้ปล่อยภายในฉันหรอกนะ ฉันมองดูใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหลับอยู่ข้างๆ ขณะครุ่นคิด

“นอนเถอะก่อนที่ผมจะจัดต่อ” ผมเอ่ยแหย่เธอเล่นๆ แล้วแอบยกยิ้มขบขัน ก่อนจะหลับตาลงเบาๆ เมื่อเห็นว่าเธอหลับแล้ว ยามมีคนให้นอนกอดแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน ผมครุ่นคิด เมื่อมีเธอเข้ามาหัวใจที่ด้านชาของผมก็เหมือนได้ฟื้นตื่นขึ้นอีกครั้ง 

เช้าตรู่

ฉันรู้สึกถึงกลิ่นหอมฟุ้งของอาหารจึงค่อยๆ ลืมตาตื่นเบาๆ เพราะรู้สึกเมื่อยตัวอย่างมาก “ตื่นแล้วเหรอคุณ รีบลุกไปอาบน้ำสิ จะได้มาทานข้าว” ผมเอ่ยบอกกับเธอแล้วหันไปจัดอาหารลงจาน ก่อนจะยกไปวางลงบนโต๊ะ 

“คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ” ฉันเอ่ยมองใบหน้าของเขาอย่ากแปลกใจ ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ดูแข็งแกร่งและโหดแบบเขาจะมีโมเมนต์ในเรื่องการทำอาหาร “แน่นอนสิคุณ ผมไม่ได้ทำเป็นอย่างเดียวนะ มันยังอร่อยด้วย คุณรีบไปอาบน้ำเถอะ” ผมบอกกับเธอเพราะวันนี้ผมรู้ใจตัวเองจึงอยากจะเปิดโอกาส พาใครเข้ามาอีกครั้ง ผมจึงอยากจะใช้วันนี้เป็นโอกาสที่ดี

เมื่อเห็นว่าเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำผมจึงรีบล้วงหยิบมือถือโทรหาพี่ใหญ่ “ฮัลโหล ว่าไงเซ็น” น้ำเสียงหนาปลายสายเอ่ยรับ พร้อมกับรอฟังสิ่งที่เซ็นจะพูด 

“วันนี้ผมอยากจะขอลางานสักวันครับพี่” ผมพูดจบพี่ใหญ่ก็หัวเราะออกมาเบาๆ “เอาสิวะ พักผ่อนให้เต็มที่ไอ้น้องชาย ไม่ต้องกังวลเรื่องงานที่นี่ ให้ไอ้พวกนี้มันจัดการไปละกัน” หลังจากพี่ใหญ่ตอบตกลง เสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกผมเลยรีบกดวางสาย หลังจากเอ่ยขอบคุณพี่ใหญ่เสร็จ

“คุยกับใครเหรอคะ” ฉันเผลอเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ แต่เมื่อเห็นสีหน้าลำบากใจของเขาที่จะเอ่ยตอบฉัน จึงยิ้มจางๆ แล้วเดินมานั่งลงที่โต๊ะทานอาหาร “พี่ใหญ่ของผมน่ะ ผมโทรไปลางานวันนี้ผมจะพาคุณไปเที่ยว” เมื่อผมพูดจบใบหน้าขาวนวลของเธอก็ยิ้มจนแก้มปริ ผมรู้สึกดีอย่างมากที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นของเธอ  

“ขอบคุณนะคะ” ฉันไม่มีอะไรตอบแทนเขานอกจากคำว่าขอบคุณ ชีวิตนี้ฉันไม่เคยรักใครมาก่อนหวังเพียงว่าเขาจะเป็นคนๆ นั้นที่ทำให้ฉันรักจนไม่ต้องการสิ่งใดอีก

“แล้วเรื่องเมื่อคืนคุณโอเครึเปล่า” ผมตัดสินใจที่จะเอ่ยถามเธอทว่าเมื่อเธอได้ยินมือเรียวที่ถือตะเกียบก็หยุดฉับพลันพร้อมกับแก้มที่แดงระเรื่อราวกับคนแพ้อาหาร หรือว่าผมจะถามเธอตรงไปนะ ผมครุ่นคิดมองเธออย่างกังวล

“ก็โอเคดีค่ะ” ฉันเอ่ยตอบสั้นๆ เพราะรู้สึกเขินจนแทบจะกรี๊ดออกมา เขาถามตรงๆ แบบนี้ฉันควรจะตอบยังไงล่ะ ทว่าเมื่อเขาได้ยินคำตอบของฉัน ก็ยิ้มจางๆ ฉันจึงต้องเปลี่ยนคำตอบใหม่เพื่อรักษาน้ำใจ

“มันโอเคมากๆๆ เลยล่ะค่ะ”

หลังจากที่หญิงสาวเอ่ยคำตอบนั้นใบหน้าหล่อเหลาก็แอบขบขันเธอเบาๆ ที่เธอดูเหมือนจะโก๊ะแบบสุดๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะรีบก้มหน้าทานอาหารต่อ