Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
บทที่ 7 ไม่มีอะไรเปลี่ยน
คิรินตื่นขึ้นมาในช่วงสายเขาวันใหม่ สิ่งแรกที่เขาทำคือลุกจากเตียง เดินงัวเงียไปหาน้ำดื่ม…พอได้น้ำเย็นๆเข้าร่างกายเขาก็ตื่นเต็มตา จำได้ดีว่าเมื่อคืนเขาลากผู้หญิงกลับมาด้วย…จัดหนักเธอไปหลายยก เปลี่ยนถุงยางอนามัยไปหลายอัน ร่างกายและเสียงครางของเธอทำให้เขาหยุดไม่ได้ ไม่บ่อยนักหรอกที่เขาจะได้เจอผู้หญิงที่ทำให้เขาติดใจแบบนี้
ใช่…ยอมรับว่าเขาติดใจเธอ เธอสวย…สวยทุกส่วน แถมยังตอดรัดเขาจนปวดหนึบไปหมด แต่เขาไม่คิดจะซ้ำครั้งที่สองกับเธอ ผู้หญิงส่วนใหญ่มักใจให้กับผู้ชายที่นอนด้วยบ่อยๆ และเขาไม่อยากวุ่นวาย
…แต่…
อยู่ๆคิรินก็นึกอย่างบางขึ้นมาได้ รีบวางขวดน้ำแล้วเดินกลับไปที่ห้องนอน คนตัวเล็กนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เธอหมดแรงเพราะเขาเลยไม่ยอมตื่น คิรินรีบดึงผ้าห่มผืนหน้าออก…เขายกสองมือขึ้นลูบใบหน้าเมื่อได้เห็นคราบเลือด มันย้ำชัดว่าเธอคนนี้มีเขาเป็นคนแรก…และมันน่ากลัวที่สุด ถ้าหากว่าเธอตื่นขึ้นมาแล้วต้องการจะเรียกร้องอะไรจากเขา
“?!” พลันหางตาคิรินเหลือบไปเห็นบางอย่างที่พื้นห้อง เขาหยิบมันขึ้นมาดู ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่ามันคือวิกผมสั้น เขานิ่งเงียบ…โยนวิกผมลงบนเตียงแล้วเดินออกมาที่โซฟาในห้องนั่งเล่น พอได้เห็นชาแนลแสนคุ้นตา หัวใจเขาก็เต้นถี่…
…ไม่ใช่หรอก…
ชายหนุ่มภาวนาในก่อน จะเปิดกระเป๋าใบแพงแล้วหยิบกระเป๋าตังออกมาดู ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาราวกับคนหมดแรง เมื่อได้เห็นทั้งรูปถ่ายและชื่อของผู้หญิงบนเตียงจากบัตรประชาชน เมื่อคืน…เขานอนกับน้องสาวของเพื่อน! ผู้หญิงที่เสียครั้งแรกให้เขาคืออลิซ อธิโชติจินดา ยัยตัวแสบที่ตามบอกรักเขาได้ทุกวี่วัน!
พรึ่บ!
ดวงตาคู่กลมโตเบิกกว้างขึ้นมองเพดานห้องนอน ทันทีที่ตั้งสติได้ สมองก็ประมวลภาพมากมายเข้ามาในหัว…ผลลัพธ์จากการตกผลึกคือเมื่อคืนเธอแอบไปเที่ยวคลับและได้เจอคิริน…เขาลากเธอขึ้นเตียงและเธอกับเขาก็มีเซ็กส์กัน!
อลิซสอดสายตามองไปทั่วห้อง พอเห็นว่าทางสะดวกเธอก็รีบลงจากเตียงแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ ร่างบางยืนมองตัวเองจากในกระจก…รอยแดงเต็มไปทั่วร่างกาย แถมตรงส่วนนั้นก็ปวด…ก้มมองก็เห็นว่ามันทั้งบวมทั้งแดง เมื่อคืน…เธอเสียครั้งแรกไป แล้วคิรินก็โหดกับเธอมาก…เขากระทำเธอหลายรอบ เขาทำให้เธอหมดแรง เจ็บไปทั่วร่างแต่ก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากของอลิซ เธอไม่คิดว่าวันหนึ่งจะได้ใกล้ชิดกับคิรินมากขนาดนี้…เขาจูบเธอ เขาสัมผัสเธอ เธอเองก็ได้สัมผัสเขา ได้ยินเสียงลมหายใจและเสียงคราง…แต่…
“ฉิบหายแล้ว!” เรียวปากแดงสบถออกมาเมื่อเธอได้เห็นว่าตอนนี้เธอคืออลิซ วิกผมหายไป…และการแต่งหน้าก็จืดจางลง ถ้าออกไปเจอเขา…แน่นอนว่าเขาอาจจำเธอได้ เธอต้องตั้งรับกับเรื่องนี้…เธอต้องหาคำพูดที่จะคุยกับเขา เขาต้องโกรธ…แต่ถ้าเขาได้รู้ว่าเป็นเธอ บางที…ผลลัพธ์อาจจะออกมาดีก็ได้
ปัง! ปัง! ปัง!
“ฮึก!” ร่างบางสะดุ้งโหยง เมื่อเสียงทุบประตูห้องน้ำดังขึ้น
“ออกมา!!!”
“…”
“บอกให้ออกมา!!!”
“ปะ…โป๊อยู่…”
“ออกมาอลิซ!!!”
อลิซตัวแข็งทื่อเมื่อคิรินพูดชื่อของเธอ เธอหันมองไปรอบห้องน้ำ พอเธอเสื้อคลุมอาบน้ำก็หยิบเอามาสวม ก่อนจะค่อยๆเปิดประตูไปเผชิญหน้ากับเขาที่ยืนมองเธอด้วยสายตาที่สื่อความหมายไม่ได้
“จะเอายังไง?” เขาถามอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ไม่คิดจะพูดถึงเรื่องเมื่อคืนด้วยซ้ำ
“จะเอายังไงหมายความว่าไงคะ?”
“ทำไมไม่บอกว่าเป็นเธอ?!”
“ก็…” ก็เขาไม่ได้ถาม
“ต้องการอะไร?!!”
“ฮึก!” เสียงคำรามทำให้คนตัวเล็กเริ่มกลัว เธอเริ่มเบะปากอยากจะร้องไห้ คิรินไม่เคยตะคอกใส่เธอแบบนี้มาก่อน
“รู้ใช่ไหมว่าถ้าอาเธอร์รู้จะเป็นยังไง?!!”
“ฮึก! อลิซไม่ได้คิดจะบอกใคร! แล้วทำไมพี่คิรินต้องโกรธขนาดนั้นด้วย?! มันน่าโมโหขนาดนั้นเลยเหรอที่นอนกับอลิซ?!” น้ำตาไหลอาบสองแก้ม ผลลัพธ์ไม่ได้ออกมาดีอย่างที่เธอคาดหวัง
“เพราะฉันไม่คิดว่าเป็นเธอ!”
“พี่คิริน…ฮึก! พี่คิรินรังเกียจอลิซเหรอ?”
“…”
“อลิซมีความสุขมากนะเมื่อคืน…”
“อย่าคาดหวังอะไรจากฉัน”
“หะ?”
“คิดว่านอนกันแล้วฉันจะรักเธอเหรอ?”
“พี่คิริน…”
“มันไม่มีอะไรเปลี่ยน” จบคำนั้นคิรินก็หันไปหยิบชุดเดรสสีดำมายัดใส่มืออลิซที่ยืนร้องไห้ทำอะไรไม่ถูก “ใส่เสื้อผ้าซะ”
“จะทำแบบนี้กับอลิซเหรอ? ฮึก! นอนกับอลิซแล้วก็จะทิ้งขว้างเหรอ?!” นี่คือสิ่งที่คิรินเกลียด เขาเกลียดการถูกคาดหวัง เกลียดมากเวลาที่ถูกเรียกร้องอะไรสักอย่าง มันไม่ใช่แค่เพราะเธอคืออลิซน้องสาวของเพื่อน ต่อให้เป็นผู้หญิงคนอื่น…เขาก็ไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น
“…”
“ตอบมานะ! ไม่มีอะไรเปลี่ยนหมายความว่ายังไง?! ฮึก! เรามีเซ็กส์กัน! อลิซรักพี่คิริน! ทำไมไม่คิดจะรักอลิซบ้าง?!”
“เคยบอกไปแล้วไงว่าฉันไม่มีทางรักเธอได้”
“ฮึก! ใจร้าย…ฮึก! ทำไมใจร้ายแบบนี้?”
“ฉันไม่เคยขอให้เธอมารัก”
“งั้นอยากให้เกลียดเหรอ?!”
“เกลียดได้ก็ดี…”
ตุบ!
“ฮึก! คนเลว! ได้เขาแล้วจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!” คนตัวเล็กเข้าไปทุบอกคนตัวโตทั้งน้ำตา
ตุบ! ตุบ! ตุบ!
ทุบแรงขึ้นเรื่อยๆเมื่อเขาไม่ตอบโต้อะไรกลับมา
“ฮึก! อลิซเป็นของพี่คิรินแล้ว…ฮือๆ พี่คิรินต้องรับผิดชอบ!” อลิซเป็นแค่เด็กสาววัยสิบแปดที่แยกแยะระหว่างเซ็กส์กับความรักไม่ได้ และเธอก็โลกสวยเหลือเกินที่คิดว่าถ้าเขาได้ครั้งแรก ได้ทั้งร่างกายและหัวใจ เขาอาจจะรักเธอขึ้นมาบ้าง
“อย่ามาเรียกร้องอะไรจากฉัน”
“ฮึก! ฮือๆ คนเลว!”
“ถ้าอยากจะเอาเรื่อง…จะบอกอาเธอร์ก็ได้” หากอาเธอร์รู้ว่าเขานอนกับน้องสาว…ผลลัพธ์เดียวที่คิรินรู้ดีว่าต้องเจอก็คือการเสียเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตเขาไป และเขาคงต้องยอมรับมัน
“ฮึก! ถ้าอลิซไม่รักพี่คิรินสักนิดก็คงจะบอกเรื่องนี้กับพี่อาเธอร์ แต่เพราะรัก…ถึงไม่คิดจะบอก เพราะรู้ว่าถ้าบอกไป…พี่คิรินกับพี่อาเธอร์ต้องแตกหักกันแน่ แล้วอลิซก็คงจะไม่ได้เจอพี่คิรินอีก…ฮือๆ ทำไมพี่คิรินถึงไม่เปิดโอกาสให้อลิซบ้าง?!”
“ถ้าไม่บอก…ก็ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นซะ”
“ตอบมา! ทำไมไม่คิดจะให้โอกาสอลิซบ้าง?!”
“ได้โอกาสไปแล้วยังไง? เพราะฉันไม่รักเธอแน่นอน” คิรินทิ้งคำแสนเจ็บปวดเอาไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอน ปล่อยให้อลิซทรุดตัวลงนั่งร้องไห้กับพื้น…เขาปฏิเสธเธอมาตลอด แต่ครั้งนี้…มันเจ็บราวกับมีมีดกรีดลงที่กลางใจ…
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
