บทที่ 12 หึงเหรอ

ณ บ้านสวน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คุณหนู10โมงแล้วนะคะ ตื่นได้แล้วค่ะ ป้าตั้งข้าวไว้ให้บนโต๊ะอาหารแล้วนะคะ"

"ค่ะป้า เดี๋ยวหนูลงไป"

หญิงสาวบิดขี้เกียจแล้วสะดุ้งตกใจ เมื่อแขนขาเหยียดไปโดนอะไรบางอย่างที่อุ่นๆ เธอรีบเปิดผ้าห่มออก เห็นไบร์ทนอนหลับสนิทราวกับเด็กน้อย เธอเอื้อมมือไปลูบผม ลูบตา ลูบจมูก ราวกับกำลังสำรวจตุ๊กตา ก่อนจะค่อยๆจูบลงที่ปากอย่างอดใจไม่ไหว

จังหวะนั้นไบร์ทก็ลืมตาตื่นขึ้นมาพอดี

"จะลักหลับผมหรอ"

คุณหนูสะดุ้งรีบผละตัวออกแต่ไม่ทันคนร่างใหญ่กว่าได้คว้าเธอมาไว้ในอ้อมกอด

"นี่นาย มันสายแล้วนะ ทำไมไม่รีบลงไปก่อนจะเช้า"

"ผมหลับลึกไปหน่อย" เขาว่าแล้วเอามือลูบไล้ไหล่สาวน้อยเบาๆ

"อีก4วันพ่อคุณหนูก็กลับแล้ว ผมกลัวไม่ได้มานอนอีก"

"เดี๋ยวยังไงเปิดเทอมฉันก็ต้องกลับไปอยู่หออยู่ดีนั่นแหละ"

"ผมไปด้วยนะ"

"นายยังไม่ปลดทหารเลยนะ"

"ผมเหลืออีกแค่ไม่กี่เดือนก็ปลดแล้ว ผมสมัครมาน่ะ"

"แล้วทำไมถึงอยากเป็นทหารล่ะ"

คุณหนูถามอย่างสงสัย เพราะดูจากรูปร่างหน้าตา เขาน่าจะทำอาชีพอื่นที่หาเงินได้เยอะแยะ

"ผมหนีคุณแม่มา แม่ให้ผมทำงานไม่พักผ่อนเลย"

เขาคิดข้ออ้างแทนที่จะบอกเหตุผลว่าเขาก็ถูกจับคู่เหมือนกัน

"แล้วนายทำงานอะไรหรอ"

"อืม...คุณหนูว่าหน้าแบบนี้ หุ่นแบบนี้ จะทำอะไรได้บ้าง"

"อืม น่าจะขายไก่ทอดได้แหละ"

ไบร์ทเอามือยีหัวเธอแล้วหลุดหัวเราะออกมากับมุกฝืดๆนี้

"ผมเป็นนายแบบครับ คุณหนูเคยเห็นผมลงนิตยสารบ้างมั้ย"

ไบร์ทเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาเปิดรูปให้คุณหนูดู

คุณหนูทำตาโตเลื่อนดูรูปแล้วรูปเล่า ก็ว่าอยู่หุ่นคนทั่วไปที่ไหนจะแซ่บเบอร์นี้ล่ะ

'นี่ฉันได้กินนายแบบเลยหรอเนี่ย กรี๊ดดดดด'

ก่อนจะหลุบตาต่ำลงเพราะนึกขึ้นได้

"อย่างนี้สาวเยอะมากแน่ๆเลย"

ไบร์ทหยุดสไลด์มือถือ หันมามองคนที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ที่ไม่ได้สนรูปภาพหรืองานที่เขาทำ แต่ไปโฟกัสเรื่องสาวๆขึ้นมาสะอย่างนั้น

"หึงหรอครับ"

เขาลุกขึ้นเอาจมูกชนหน้าหญิงสาว

"ตอนนี้ผมมีแค่คุณหนู เชื่อใจผมนะ"

หญิงสาวเริ่มกังวลในใจ กลัวว่าชายที่อยู่ตรงหน้าจะไม่จริงจังกับเธอเพราะเขาอยู่ในแวดวงแบบนั้น ย่อมมีสาวสวยมากมายที่หมายตาเขาแน่นอน แต่เธอเป็นแค่เด็กมหาลัยธรรมดา จะไปสู้พวกนั้นได้ยังไง

"ผมเจอคนสวยมาเยอะมาก ถ้าผมชอบผู้หญิงแบบนั้นผมไม่หนีมาสมัครทหารหรอกครับ ผู้หญิงที่ผมชอบ นอนอยู่ตรงนี้แล้วไง"

ไบร์ทพูดเหมือนรู้ทันความคิดหญิงสาว ทำให้เธอเริ่มคลายกังวล

หญิงสาวทำท่าจะลุก แต่ไบร์ทเอาร่างพลิกมาคร่อมทับไว้

"จะหนีหรอครับ"

"นี่...ปล่อยนะ ฉันจะไปอาบน้ำ ป้ามาตามตั้งนานแล้ว"

ไบร์ทค่อยๆไล่มองจากหน้าลงมาที่หน้าอก คุณหนูเห็นก็เอ่ยปาก

"พอเลยๆนะไบร์ท ตั้งแต่เมื่อคืนน้องฉันมันยังไม่หายบวมเลย ไหนจะในโรงหนังอีก นายจะไม่ให้ฉันพัก...อื้อออ"

ยังไม่ทันพูดจบ ไบร์ทก็เลียลิ้นเข้าที่หูไล่มาที่คอ ทำเอาคุณหนูเสียววาบจนต้องร้องออกมา

"เมียผมสวยจัง"

ไบร์ทกระซิบที่กกหู ทำเอาคุณหนูหน้าแดง

"นะ..นายพูดอะไร ใครเมียนาย เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลยนะ"

'ได้แต่งแน่ครับ' คำนี้เขากลับไม่ได้พูดมันออกไป ไบร์ทยิ้มอย่างมีเลศนัย ทำเอาคุณหนูขมวดคิ้ว ก่อนจะได้คิดอะไร ไบรท์ก็ลวนลามคุณหนูไปทั้งตัวแล้ว

"ยังไม่ตอบเลยนะ"

ไบร์ทหยุดกึ้ก เงยหน้าขึ้นมาจากหน้าท้องที่กำลังเอาลิ้นวนอยู่

"ผมรักคุณหนู"

ชายหนุ่มเลื่อนตัวขึ้นเอาปากมาจูบคุณหนูอย่างอ่อนโยน ทำเอาเธอปรับอารมณ์ไม่ทัน

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ขัดจังหวะหนุ่มสาวที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม

"พ่อโทรมา"

ไบร์ทผละตัวลุกขึ้นเงียบๆแล้วนั่งข้างๆคุณหนู

"ค่ะพ่อ"

หญิงสาวรับแล้วเปิดสปีคเกอร์โฟนก่อนจะพูดด้วยเสียงปกติที่สุด

"พรุ่งนี้มาเจอพ่อที่โรงแรมในตัวเมืองหน่อย ให้พลทหารไบร์ทขับพามาเขารู้ว่าโรงแรมไหน แล้วเดี๋ยวพ่อจะส่งรายละเอียดให้อีกที"

"พ่อเข้ากรมนี่คะ ทำไมกลับไวจัง"

"เรื่องสำคัญเร่งด่วนน่ะลูก ไว้เจอกันนะ"

ท่านนายพลรีบพูดก่อนจะตัดสายทิ้ง

"ฉันสังหรณ์ใจแปลกๆนะ"