บทที่ 10 มาดูหนังแน่นะ
"แม่ไม่อยู่แล้ว ใครจะคอยกันไม่ให้พ่อจับคู่แต่งงานให้หนู"
ไบร์ทหันมองอย่างตกใจ จริงสินะ คุณหนูเป็นถึงลูกสาวท่านนายพล ท่านก็คงจะวางหมากทุกอย่างไว้ให้คุณหนูเดินอยู่แล้ว รวมถึงเรื่องการแต่งงานด้วย ขนาดเขาเองยังหนีแม่มาสมัครทหารเพราะเบื่อหน่ายการจับคู่เลย
"ผมจะดูแลคุณหนูเอง"
คนที่ยืนเงียบพูดออกมา เขาค่อยๆเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาหญิงสาว แล้วจับมือลุกขึ้น เขาเข้าใจความรู้สึกเธอดีเพราะเขาก็โดนแบบนั้นมาตลอด
"เดี๋ยวคุณแม่จะไม่สบายใจเอานะ ไปกันเถอะครับ"
คุณหนูเช็ดน้ำตาแล้วเดินตามร่างคนตัวสูงไปอย่างว่าง่าย
รถค่อยๆเคลื่อนออกมาจากสุสานคนจีน
"แม่ฉันเป็นมะเร็ง เพิ่งเสียไปเมื่อ2ปีที่แล้ว ฉันมีพี่ชายอีกคนหนีไปทำงานเมืองนอก เพราะไม่อยากเป็นทหาร"
ไบร์ทขับรถไปเรื่อยๆฟังเรื่องราวต่างๆที่คุณหนูบอกเล่าเกี่ยวกับชีวิตตัวเองอย่างตั้งใจ
"ฉันชอบกินสตอเบอรี่นะ ชอบกินของหวานมาก ไม่ชอบกินผัก ชอบดูหนัง ชอบทะเลชอบไปนอนฟังเสียงคลื่นน่ะ ไม่ค่อยมีเพื่อน"
และคุณหนูก็บรรยายตัวตนให้ฟังตั้งแต่ประถม มัธยม มหาลัย และเรื่องสารพัดต่างๆนาๆ ให้ไบร์ทได้รู้จักเธอมากขึ้น
ไม่นานรถก็มาจอดที่ชั้นใต้ดินของห้าง
"เราไปดูหนังกันครับ"
หญิงสาวพยักหน้าและเดินลงจากรถตามไบร์ทไป
"อีกครึ่งชั่วโมงหนังถึงจะฉาย เรายังพอมีเวลาเหลืออยู่ ไปทานข้าวกันก่อนนะครับ"
ไบร์ทพาคุณหนูมาทานอาหาร จัดแจงตักโน้นนี่ใส่จานคุณหนู จนเธอกินไม่ทัน
"เอ่อ พอก่อนมั้ย นายดูสิเต็มจานแล้วนะ แล้วหัวหอมนี่ ฉันไม่กินนะ อันนี้ด้วย แล้วก็ผักชี "
ไบร์ทกำลังฟังรายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับคุณหนูไว้อย่างตั้งใจ
แต่หูก็ได้ยินเสียงกลุ่มวัยรุ่นชายประมาณ4-5คน พูดนินทาอยู่ข้างๆ
"เห้ยๆ มองต่ำๆนิดนึง"เสื้อดำพูด
"ข้างบนก็น่ามองเว้ย"เสื้อฟ้าชี้นิ้วเล็กๆมาทางคุณหนู
พอไบร์ทหันไปกลุ่มวัยรุ่นก็พากันหันหน้าหนีอย่างมีพิรุธ อารมณ์ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกหวงขึ้นมาทันที
แต่ไม่อยากมีเรื่องต่อหน้าคุณหนู เขาจ้องมองกลุ่มวัยรุ่นพวกนั้นอย่างคาดโทษด้วยสายตาประหาร ทำเอาเด็กพวกนั้นต้องรีบเดินหนีกันไปคนละทาง
"หนังจะเริ่มแล้วเราไปกันเถอะครับ"
พูดจบเขาก็ถอดเสื้อคลุมตัวนอกออก มาคลุมไหล่ให้คุณหนูแล้วเดินปิดหลังพาออกมาจากร้านอาหาร
"ถ้าไม่มีผมไปด้วย อย่าแต่งสั้นขนาดนี้อีกนะ"
หญิงสาวปรายตามองคนข้างหลังอย่างสงสัย
"ผมไม่ชอบให้ใครมามอง....ของผม ผมหวง"
'ตึก ตัก ตึก ตัก'
เขาทำเธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว และทำให้เธอเริ่มชอบเขามากขึ้นไปอีก
ในโรงหนังที่ดับไฟมืดสนิท มีแต่แสงไฟทางเดินสะดวกๆเล็กน้อยเท่านั้น
โซนที่ทั้งคู่นั่งดูเหมือนจะไร้ผู้คน แอร์เย็นๆในโรงหนัง ทำเอาคุณหนูขนลุกเริ่มเอามือขึ้นมา กอดอก
"หนาวหรอครับ"
ไบร์ทถอดเสื้อตัวนอกออกอีกครั้งแล้วเอามาคลุมตัวให้คุณหนู
จังหวะเอี้ยวตัวหน้าทั้งสองก็ประสานกัน ใจคนหนุ่มสาวเต้นแรง ไบร์ทค่อยๆประทับริมฝีปากจูบลงไปที่คุณหนู
คุณหนูจูบตอบอย่างอบอุ่น ไบร์ทเอามือลูบหัวอย่างทะนุถนอมราวกับคุณหนูเป็นของมีค่าที่เขาหวงแหน แล้วจุ๊บที่หน้าผากไปหนึ่งที ก่อนที่ทั้งคู่จะกลับมาโฟกัสที่หนังกันต่อ
หนังแนวรักโรแมนติกทำเอาคุณหนูซึ้งน้ำตาคลอ ฉากที่พระเอกกับนางเอกกำลังจะต้องจากกัน เพราะพระเอกเลือกจะไปทำตามความฝันของตัวเอง
"ร้องไห้ทำไมครับ ผมไม่เลือกความฝันหรอก เพราะความรักของผมสำคัญกว่า"
คุณหนูเอื้อมมือไปคว้าแขนไบร์ทมากอดนิ่ง แต่มือของเขากลับซุกซนค่อยๆไต่ลงไปใต้หว่างขาอีกแล้วมือเขาไปสัมผัสกับเนินโหนกอันอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้เดรสสั้น
เธอเองก็ไม่ยอมแพ้เอื้อมมือไปจับน้องชายของเขา เอามือลูบๆคลำ ก่อนจะรูดซิปลงแล้วล้วงเอาท่อนเอ็นออกมา
อยู่ๆคุณหนูก็ลุกขึ้นมานั่งบนตักไบร์ท แล้วถูก้นบดท่อนเอ็นไปมา ไบร์ทเอามือขยำหน้าอกคุณหนูอย่างอดไม่ไหว อึดใจเดียว ท่อนเอ็นก็ได้เข้าไปอยู่ในช่องแคบอันอบอุ่นที่น้ำเจิ่งนอง เธอขย่มท่อนเอ็นไบร์ทขึ้นลง
ไบร์ทได้แต่เม้มปากไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา
