บทที่9 สุสาน

"ผมขอโทษ ผมเสียวมากก็เลยเอาออกไม่ทัน"

เขาพูดพร้อมโอบกอดคุณหนูจากด้านหลังอ่างล้างมือหน้ากระจก

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรับได้"

ไบร์ทซุกหน้าไปที่คอคุณหนู

"ผมชอบคุณ"

เธอใจเต้นแรงอีกครั้ง แม้จะโดนผู้ชายสารภาพรักมานับไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้กลับต่างออกไปก็เขาหล่อ หล่อแบบตะโกนนี่แหละสเป็คเธอ

เธอยิ้มอย่างเขินอาย

"คืนนี้ผมขอนอนด้วยนะ เดี๋ยวก่อนป้าตื่น ผมจะรีบลงไป"

แล้วไบร์ทก็อุ้มเธอไปนอนบนเตียงแล้วให้เธอนอนบนอกเขา

ร่างสองร่างนอนเปลือยเปล่า ใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาในห้อง ก่อนที่ทั้งคู่จะผล็อยหลับไป

รุ่งเช้าป้าแม่บ้านก็มาตามนัดพร้อมกับถาดข้าวต้ม

ก็อก ก็อกก็อก

"คุณหนูป้าเอาข้าวต้มกับยามาให้ค่ะ"

คุณหนูได้ยินก็สะดุ้งตัวตื่นมองหาคนที่เป็นหมอนให้เมื่อคืน แต่เขาได้หายไปแล้ว เธอค่อยๆใส่ๆเสื้อผ้าแล้วลุกไปเปิดประตู

"ป้าวางไว้เลย เดี๋ยวฉันอาบน้ำแล้วจะออกมากิน"

"ดีขึ้นมั้ยคะคุณหนู ไปหาหมอฉีดยามั้ยคะ"

'เมื่อคืนหมอมาฉีดแล้วป้า'

เธอนึกตอบป้าในใจ แล้วเผลอหลุดยิ้มออกมา

"คุณหนูเป็นอะไรคะ อยู่ดีๆก็ยิ้ม"

"อ๋อปะเปล่าค่ะ"

คุณหนูพูดจบก็เข้าห้องน้ำหนีป้าทันที

ป้าแม่บ้านเดินลงมาในครัวก็พูดพึมพำจนไบร์ทที่นั่งกินข้าวอยู่ต้องถาม

"บ่นอะไรครับป้า"

"ก็คุณหนูสิ ให้ไปหาหมอก็ไม่ไปดื้อเสียจริง"

ไบร์ท เลิ่กคิ้วขึ้นอย่างคนนึกอะไรขึ้นมาได้

"ไลน์"

เสียงไลน์คุณหนูดังขึ้น

ไบร์:ไปหาหมอกันครับ

คุณหนู:ไม่เอาฉันกลัวเข็ม

ไบร์ท:เข็มเมื่อคืนใหญ่กว่าตั้งเยอะ

คุณหนู:คนบ้า

ไบร์ท:เดี๋ยวผมพาไปกินอะไรอร่อยๆ

คุณหนู:งั้นโอเค

ไม่ถึง20นาทีคุณหนูก็เดินลงมาข้างล่าง

"ป้าจ๋า หนูไปหาหมอก่อนนะ"

"อูย ดีเลยค่ะ ให้หมอตรวจให้ละเอียดเลยนะคะป้าเป็นห่วง"

"ค่ะป้า"

"เดี๋ยวให้นายไบร์ทพาไปนะคะคุณหนู"

"ค่ะป้า หนูไปนะคะ"

"แม่เจ้าโว้ยยยยยย สวยว่ะ คนอะไรจะสวยขนาดนี้ โคตรขาวเลยไอ้ไบร์ทมึงดู"

ไบร์ทที่แกล้งทำเป็นเช็ดรถรอคุณหนูอยู่แล้วก็มองไปตามเสียงเอก็เห็นคุณหนูกำลังเดินมาทางนี้พอดี

วันนี้คุณหนูใส่ชุดเดรสสีชมพูอ่อนรัดรูปแหวกอกเห็นเนินนิดๆ พร้อมสะพายกระเป๋าใบน่ารักเข้ากัน ผมเกล้าครึ่งหัว แล้วทำลอนตรงปลายๆ 'น่ารักเป็นบ้า' ไบร์ทนึกในใจ

"เห้ยไอ้นี่ นั่นมันลูกนายนะเว้ย"

ไบร์ทพูดอย่างไม่สบอารมณ์

"มึงดูดิ ใครได้ไปโคตรหน้าอิจฉา เห้อกูจะมีวาสนามั้ยวะมึงว่า

"ข้ามศพกูไปก่อนเถอะ"

"ห๊ะ มึงว่าอะไรนะ"

"เปล่าๆเว้ย หลบๆ วันนี้กูจะพาคนสวยไปหาหมอ"

คุณหนูเดินมาถึงรถพอดี ไบร์ทรีบเดินไปเปิดประตูให้แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้เอยืนอิจฉาตาร้อนอยากขับให้คุณหนูนั่งบ้าง

"คุณหนูอยากไปที่ไหนครับ"

"อืม จริงๆนายน่าจะถามชื่อฉัน ก่อนที่เราจะคบกันนะ"

"ขอโทษครับผมเรียกคุณหนูจนติดปากสะแล้ว"

"ฉันชื่อ ฟ้าใส"

"ชื่อน่ารักจัง เหมาะกับคุณหนูมากครับ"

คุณหนูยิ้มอย่างเอ็นดูในความซื่อตรงของชายหนุ่มตรงหน้า

"งั้นเรามาเริ่มทำความรู้จักกันเถอะ"

รถเคลื่อนตัวมาตามทางที่คุณหนูฟ้าใสชี้นิ้ว ซ้ายทีขวาที จนถึงที่หมาย

"จอดตรงนี้แหละ"

ไบร์ทเหยียบเบรคแล้วมองไปรอบๆอย่าง งงๆ

"นี่มันสุสานฮวงซุ้ยคนจีนนี่ครับ"

"ฉันจะพานายมาหาคนที่ฉันรัก"

พูดจบคุณหนูก็ลงจากรถแล้วเดินนำไปยังฮวงซุ้ยที่ใหญ่โตสะอาดสะอ้านราวกับมีคนมาปัดกวาดเช็ดถูทุกวัน ภาพภายหน้าปรากฏรูปหญิงสาวหน้าตาสะสวย หน้าคล้ายคุณหนูไม่มีผิด

ไบร์ทยืนมองคุณหนูอยู่ด้านหลัง รับรู้ได้ถึงอารมณ์เศร้าหมองที่แผ่ออกมา

"นี่แม่ฉันเอง"

ไบร์ทเดินไปนั่งข้างๆ พร้อมทำความเคารพแม่ของคุณหนู

"แม่คะ เราสองคนเพิ่งเริ่มคบกัน หนูเลยอยากพามาให้แม่รู้จักคนแรก ถ้าเขาทำให้หนูเสียใจ แม่จับเขาหักคอได้เลยนะคะ"

ไบร์ทสะดุ้ง หันมองคุณหนูก็หัวเราะออกมา

"ไม่มีทางที่ผมจะทำลูกสาวคุณแม่เสียใจอย่างแน่นอนครับ ผมจะดูแลเธอเอง"

คุณหนูก้มหน้ามองพื้น แล้วน้ำตาค่อยๆไหลออกมา