บทที่ 2

“เป็นอะไรไหมครับ” ทั้งๆ ที่เจ็บจนน้ำตาซึมแต่ปากกลับบอกว่าไม่เจ็บ อิงฟ้าฝืนส่งยิ้มแล้วส่ายหน้าให้เขา ก่อนจะลงไปนั่งยองๆ เพื่อเก็บหนังสือ ในขณะที่ผู้ชายคนนั้นทยอยผลักหนังสือให้เข้าชั้นเช่นกัน

“คู่มือเลี้ยงเด็ก นิทานสำหรับเด็ก” อิงฟ้าอ่านชื่อหนังสือในมือ ทุกอย่างเกิดขึ้นและดับไปในเวลาไม่นานสินะ ความหวังจะเจอเนื้อคู่ของเธอมีอันพังทลายทันที

“หนังสือคุณครับ” เอ่ยจบชายตรงหน้าก็ยื่นหนังสือให้อิงฟ้า ที่รู้ว่าเป็นเล่มนี้เพราะเขาเห็นเธอเขย่งตัวแล้วเอื้อมมือไปหยิบอยู่นาน ก่อนจะเห็นท่าไม่ดีเพราะหนังสือมันจะร่วงใส่เธอ เขาจึงตรงเข้ามาช่วย

“ขอบคุณค่ะ แล้วนี่ใช่หนังสือของคุณไหม”

“ใช่ครับ”

“เอ่อ...สมัยนี้คุณพ่อเก่งนะคะ รู้จักเลี้ยงลูกด้วย”

“ครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ ก่อนที่เขาจะเดินจากไป โดยปล่อยให้อิงฟ้ามองตามตาละห้อย ไม่ง่ายเลยกว่าที่เธอนั้นจะเจอคนที่ใช่ แต่พอได้เจอเขากลับไม่โสดเสียแล้วนี่สิ

“เขาไม่โสด เขามีครอบครัวแล้ว มีเมีย มีลูก พอเลิกฝัน จบ” อิงฟ้าบอกตัวเองเป็นชุด ก่อนจะเดินถือหนังสือไปยังเคาน์เตอร์เพื่อคิดเงิน

แต่ภาพของเธอขณะยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ก็ทำเอาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่หันมามองอย่างสนใจ นั่นเพราะแม้เธอจะไม่ได้ตัวสูงมาก แต่รูปร่างก็สมส่วน ยิ่งเป็นคนชอบใส่ชุดเข้ารูป รองเท้าส้นสูงด้วยแล้วกลับยิ่งให้หุ่นของเธอน่ามอง แต่สิ่งหนึ่งที่แม่ให้มามากว่าความสูงคงหนีไม่พ้นหน้าอกที่อวบอูม เป็นสาวคัพดี

ทันทีที่เดินออกมาจากร้านหนังสือได้ อิงฟ้าก็คว้าแว่นสายตาในกระเป๋าขึ้นมาใส่ ใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างพอเหมาะ ไหนจะทรงผมที่มีน้ำหนักซึ่งถูกม้วนเป็นลอนยิ่งส่งให้เจ้าตัวมีเสน่ห์ ภาพสาวสวยที่ซ่อนความเซ็กซี่ไว้เล็กๆ ซึ่งกำลังเดินอยู่ราวกับนางแบบ ดึงดูดสายตาของใครต่อใครได้เป็นอย่างดี

“อิ้ง...ทางนี้”

“มานานหรือยังเหมย” อิงฟ้าส่งยิ้มให้เพื่อนรัก ที่วันนี้นัดกันออกมาหาอะไรกินกัน ก่อนจะจัดการถอดแว่นกันแดดออกแล้วเก็บใส่กระเป๋า

“สักพักแล้ว” กิ่งเหมยส่งยิ้มให้

“โทษทีๆ พอดีเราแวะไปดูหนังสือที่ร้านมานิดหน่อย” เอ่ยจบอิงฟ้าก็หย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตัวตรงข้ามเพื่อนรัก ที่คบหากันมานาน นับๆ ดูแล้วเกินสิบปี

“ไม่เป็นไร สั่งอาหารเลยไหม หิวแล้ว” กิ่งเหมยไม่พูดเปล่า เพราะเธอพูดไปพร้อมลูบหน้าท้องไปด้วย นั่นเพราะ

ตั้งแต่เช้ามาเธอยังไม่ได้กินอะไรเลย นอกจากกาแฟดำไปแก้วเดียว

“เอาสิ”อิงฟ้าพยักหน้าให้ ก่อนจะหยิบเมนูของร้านที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดู จากนั้นทั้งสองคนก็สั่งอาหารกันคนละ

สองอย่าง ซึ่งทันทีที่อิงฟ้าเงยหน้าขึ้นมาจากเมนูอาหาร สายตาของเธอก็มองเห็นผู้ชายคนนั้นเข้า

“ผู้ชายคนนั้น”

“อ๋อ” กิ่งเหมยร้องอ๋อออกมาเช่นกัน นั่นเพราะตอนนี้

เป้าหมายยืนอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะที่เธอกับอิงฟ้านั่งสักเท่าไหร่

“แกร้องอ๋อเหมือนรู้จักเขางั้นแหละ” คิ้วสวยได้รูปของอิงฟ้า

ขมวดเข้าหากันทันที

“ก็ไม่เชิงว่ารู้จัก ง่ายๆ คือไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่รู้จัก

เพราะนั่นคือคุณภูวิศ จิระสกุล  นักธุรกิจพันล้าน ที่ตอนนี้พึ่งโสด”

“พึ่งโสด”

“พ่อหม้ายอ่ะ เพราะมีลูกในการดูแลคนหนึ่ง ข่าวคุณภูวิศดังในสังคมโซเชียลอยู่ตอนนี้ไง แกไม่ผ่านตาบ้างเหรอ”

“ก็ว่าทำไมถึงรู้สึกคุ้นหน้า ที่แท้ก็ผู้ชายในข่าวคนนั้นนี่เอง” อิงฟ้าถึงบางอ้อ ที่แท้ผู้ชายคนที่เธอเจอในร้าน

หนังสือก็คือเขาคนนั้น และยังเป็นผู้ชายในข่าวที่เธอคลิ๊กเข้าไปอ่านด้วย

“ตอนโสดก็แสนจะเนื้อหอม แต่ตอนเป็นหม้ายเขากลับดูดีกว่าอีก มีแววว่าหัวบันไดไม่แห้งแน่นอน”

“สงสารลูกเขาเนอะ ไม่รู้มีปัญหาอะไรกันพ่อแม่ถึงต้องหย่า”

“อื้อ...จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคยมีใครได้เห็นหน้าภรรยาของเขาเลยนะ ขนาดนักข่าวตามทำข่าวหนักๆ ยังไม่ได้สักรูป ได้แต่มโนว่าเป็นคนนั้นคนนี้ ส่วนคุณภูวิศก็ไม่ได้ออกมาแก้ข่าวใดๆ เลยเหมือนกัน นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว”

“เขาคงไม่อยากเป็นข่าวมั๊ง”

“เป็นเราหน่อยไม่ได้ จะยื่นหน้ามาโชว์ให้คนเขาอิจฉาว่ามีสามี หล่อ รวย”

“แกก็บ้า”

“แต่จะว่าไปคุณภูวิศนี่ผู้ชายในสเปคแกเลยนี่นา” กิ่งเหมยเปลี่ยนเรื่องทันที ทำเอาอิงฟ้าปรับอารมณ์แทบไม่ทัน

“ตอนนี้ไม่มีสเปคแล้ว เจอแล้วมันใช่ก็คนนั้นล่ะ”

“อะไรยะ...พอใกล้สามสิบแล้วไม่มีสเปคทันทีเลยนะ เมื่อก่อนนี่ร่ายยาวยังกับหางว่าว” คำแซวจากเพื่อน ทำเอาอิงฟ้าต้องเฉไฉบอกปัดไปตามระเบียบ

“นั่นมันเมื่อก่อน”

“แต่จะว่าไปคุณภูวิศนี่ดูอบอุ่นเนอะ ลุคแบดบอยหน่อยๆ แต่เวลาเขาอุ้มลูกสาว ดูเป็นผู้ชายอบอุ้นอบอุ่น” ขณะเอ่ย กิ่งเหมยก็มองตรงไปยังภูวิศ ตอนที่รู้ว่าเขาแต่งงานและมีภรรยาแล้วทำเอาสาวๆ อกหักครึ่งค่อนประเทศ แต่ตอนนี้หัวใจสาวๆ คงกลับมาดี๊ด๊าเพราะเขาเป็นโสด แม้จะมีเรือพ่วงมาหนึ่งก็ตาม

“อื้อ...ตัวเขาหอมมากด้วย”

“อะไรหอมนะ”

“กับข้าว หอม ชวนกินมาก กินกันเถอะ ฉันหิวแล้ว” อิงฟ้าแก้ต่างให้ตัวเองจนลิ้นพัน ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับอาหารที่สั่งไปนำมาเสิร์ฟพอดี

ทั้งคู่นั่งกินข้าวด้วยกัน จากนั้นก็ไปเดินชอบปิ้ง ก่อนจะแยกย้ายกลับบ้าน ซึ่งทันทีที่มาถึงบ้าน อิงฟ้าก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดค้นหาข้อมูล โดยใส่คำว่า...

ภูวิศ จิระสกุล