ตอนที่ 2

“หิ้ว หรือคะ” ทวนคำอย่างงุนงง

“เลี้ยวเข้าซอยข้างหน้านู้น” ชี้มือบอกแนวทาง

“ขอบคุณค่ะ” บอกจบเดินไปที่ซอยข้างหน้าทันทีเป็นซอยที่คุ้นเคยเพราะเคยเข้ามาในร้านสนุกเกอร์กับเพื่อนผู้ชาย เลี้ยวอีกทางคือซอยลึกมีสถานที่ร้าง

สถานเกิดเหตุที่แท้จริงเป็นโกดังร้างทึบอยู่ด้านในลึกสุดซอย มีแต่พวกมั่วสุมมากมายของเด็กนักเรียน วัยรุ่นหลายสถาบัน ตลอดกำแพงถูกพ่นสีแต่สีชื่อบางอย่างที่ไม่มีใครพ่นสีทับ blood devil ซ้ำยังมีข้อความพ่วงท้ายไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต มายด์เดินเข้ามาอย่างกล้าๆ กลัวๆ มองพวกมั่วสุมยืนล้อมใครบางคน มัสถูกเหวี่ยงลงพื้นจากคู่กรณีทำมายด์เบิกตาโตรีบวิ่งเข้าไปหาทันที

ชายหน้าใสยืนอมยิ้มมองมัสกำลังถูกกระทำอยู่กับชายนั่งชันเข่าบนถังเอามือลูบคาง บวกกับหนุ่มนักศึกษาสองคนยืนกอดอกไม่รวมคนหน้าใส แต่สายตามายด์มองแต่คนนั่งบนที่นอน หน้าตาหล่อไม่แพ้กัน

“มันทำอะไรแก” ลุกจากที่นอนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงยืนตัวตรงทำให้สูงเด่นจนมายด์มองค้างแต่คำพูดหยาบคายทำภวังค์เธอแตกชั่วพริบตา

“มันทำน้ำแข็งหล่นทับขา เจ็บชะมัด” ได้ทีบอกนายดั่งลูกสุนัขในสายตามายด์

“เจ็บก็ไปตัดขา ไปไหนก็ไป” ว่าแล้วก็ไล่ทันทีเดินมาที่คู่กรณี มัสเริ่มหวั่นเกรงนั่งกอดเข่า

“ผู้หญิงพองๆ กล้าทำร้ายร่างกายลูกน้องฉัน” วัยรุ่นสองคนเข้ามาฉุดแขนมัสขึ้นจับทั้งสองแขนประชันหน้าลูกพี่ของพวกเขา

“ขะ ขอโทษค่ะ”

“พูดได้แค่ขอโทษ รู้หรือเปล่าคนสวยคำขอโทษของผู้อ่อนแอทำให้เลือดเดวิลพุ่งกระฉูด คำพูดนั้นไม่มีความหมายอะไรกับพวกเราแม้แต่นิด” หนุ่มชุดนักศึกษาผมสีแดงถือมีดเล็กเดินออกมาจากซอกมุมยืนตรงหน้ามัสข้างชายที่จดจ้องมองเธอคำพูดของเขาไม่ได้ช่วยให้คนฟังดีขึ้นแม้คำชม

“ปล่อยเพื่อนฉัน” ได้เวลาฮีโร่วิ่งเข้ามาขวางเพื่อนกับคู่กรณีทันทีพร้อมถอดรองเท้าส้นสูงชี้หน้าต่อกรด้วยส้นรองเท้าสองนิ้ว

“สั่งให้ปล่อย ไม่ปล่อยใช่ไหม”

“เอาวะมีคนมาให้กระทืบเอง ไม่ต้องเสียแรงลาก” วัยรุ่นอาชีวะหนึ่งคนจะโกนบอกพักพวกทำมายด์เหลียวมองแล้วรีบหันกลับทำทีใจกล้า

“ปล่อยเพื่อนฉัน ถ้าไม่อยากโดนตำรวจจับ” เป็นคำขู่พื้นฐานที่ต้องเอ่ยเพราะไม่มีประโยคใดสามารถทดแทนได้ในเวลานี้ เธอจ้องหน้าคนหล่อตรงหน้าทั้งสองคนก่อนเอ่ยอีกครั้งอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ปล่อย เพื่อน ฉัน เดี๋ยวนี้”

ปึก!

รองเท้าส้นสูงปาใส่หน้าชายที่ยืนอยู่อย่างแม่นยำจนเขากัดริมฝีปากไร้เสียงร้องก้มมองรองเท้าส้นสูงตกกระทบพื้น ค่อยๆ เดินเข้าไปหามายด์ก่อนยกมือง้างทำให้เธอต้องหลับตาแน่นรอรับผลชะตากรรม

“ฮึ ทุเรศสิ้นดี” มีเพียงคำสบถชักมือกลับมาจับมุมปากมองผู้หญิงตัวเล็กยืนเกร็งค่อยๆ ลืมตามองสบตาเขา “ปล่อยมันไป”

“แต่ว่า” นายหน้าสิวจะเดินเข้ามาห้ามแต่เจอสายตาคมกริบถึงกับถอยกลับยอมจำนน คนที่จับแขนมัสเริ่มปล่อยเดินย้อนกลับไป ทำให้เพื่อนรีบเข้ามากอดกันด้วยความดีใจปนหวาดกลัว

“ไปซะ” เสียงสั่งแสนเย็นชาทำให้มายด์หันมองช้าๆ รีบพาเพี่อนออกไปทันทีด้วยความระแวง

“พวกแกไปตามสืบมาว่ายัยโหดนั่นเรียนที่ไหน” คำสั่งลั่นออกไปสร้างความแปลกใจต่อเพื่อนไม่น้อยแต่ไม่ได้คัดค้านหรือถามสิ่งใด

มายด์พามัสวิ่งมาหยุดหอบอยู่หน้าร้านเพราะเป็นที่ชุมชนมีคนผ่านไปมามากที่สุด ก้มมองเท้าเปล่าเพราะกระตือรือร้นหน้าคู่กรณีและอีกทั้งถอดวิ่งถือมาด้วยความตื่นเต้น

“เกือบซวย จะเดี้ยงก่อนแต่งงานไม่ได้ เฮ้อ เกิดมาไม่เคยวิ่งตับแลบขนาดนี้เลย”

“เหมือนกัน วิ่งแบบนี้บ่อยๆ คงผอมแน่”

“กลับไปวิ่งอีกรอบไหม”

“ไม่เอาหรอก ขอโทษนะที่ทำให้เดือดร้อน เขาโดนแบบนี้จะมาตามเก็บเราทีหลังหรือเปล่า”

“ไม่มั้ง ถ้าตามจริงน่าจะเสียเวลาเราแค่ผู้หญิงไม่มีประโยชน์อะไร กระทืบไปก็อายหมาเปล่า” เมื่อหายใจโล่งจึงเดินต่อผ่านโต๊ะสนุกเกอร์

“เฮ้ย!” เหมือนหาเรื่องสร้างความหวาดผวาทำสองหญิงหยุดชะงัก “ไปไหนมา”

“อ้าว ไอ้ต่ายมาเล่นเหรอ ทักซะ หัวหดหมด” มายด์ถึงกับโล่งอกหันมองเพื่อนผู้ชายห้องเรียนเดียวกันเดินเข้ามาฉีกยิ้ม

“เออ แล้วไปไหนมา สภาพ”

“ตอนแรกไปซื้อของ หลังๆ กลับไปตีน เออ มาก็ดีถามอะไรหน่อย”

“อะไร”

“รู้จักไอ้พวกป่าเถื่อนในซอยลึกนั่นไหม ข้างในนั้นนะ”

“ซอยลึกเหรอ อ้อพวก blood devil ทำไมมีคนจีบมาหรือไง” ชักสีหน้าด้วยความแปลกใจแต่ก็ไม่วายแซวขบขัน

“มีเรื่องกันนิดหน่อย นั่นแหละตีนที่พูดถึง” สุดท้ายเฉลยออกมา

“เฮ้ย! เตือนไว้ก่อน อย่าไปยุ่งหรือเฉียดใกล้ ชื่อเสียงมันโคตรโหด ไม่เชื่อเดี๋ยวเรียกไอท็อปมาถาม ท็อป ท็อป” บอกจบพร้อมกวักมือเรียกเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือเพื่อนในห้องเรียนเดียวกับมายด์ด้วย

“ยังไง เล่ามา ทำไมเมื่อก่อนไม่เห็นเคยเจอ”

“อะไร” ท็อปเกาหัวงุนงงมองทั้งสองคน

“blood devil” เอ่ยเพียงเท่านี้ทำท็อปหน้าถอดสีอ้าปากค้างก่อนหันไปถามมายด์ด้วยความถามเดียวกันว่า

“มันมาจีบเหรอ” มายด์ยิ้มแห้งส่ายหน้าคำถามเดียวกันเป๊ะถ้าไม่รวมยียวน “งั้นก็เตรียมหนีออกนอกประเทศหรือไม่ก็จองโรงบาลรอเลย พวกมันไม่เคยปล่อยให้ใครรอดมือถ้าเข้าตามันแล้ว ยิ่งไปมีเรื่องถึงถิ่น โรงบาลอย่างเดียว นอกจากพวกมันจะเยอะแล้ว อิทธิพล วีรกรรมมากมาย ล่าสุดบุกเผาโรงเรียนอะไรไม่รู้ ไม่มีตำรวจมายุ่งด้วย หนึ่งในนั้นเป็นลูกสารวัตร แต่จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร แค่เจอหน้ามันก็เอาท่อเหล็กไล่แล้ว รู้แต่หัวหน้าแก๊งชื่อเลิฟ”

“เคยเห็นหน้าไหม” มายด์ยังคงถามต่ออย่างสนใจ

“ไม่เคยอะ เห็นแต่คนผมแดง หน้านิ่งแบบนั้นไล่ฟันยับนะเว้ย แต่มีคนบอกว่ามีคนหนึ่งในแก๊งดี ไม่ป่าเถื่อน เรียกได้ว่ามีเหตุผลคนเดียวในแก๊งเลยมั้ง อันนี้ไม่เคยเจอ”