10 รู้ตัวอีกที..ก็รักเธอไปแล้ว NC

“ผมขอโทษอีกครั้งนะ..ราเชล” เขาเอื้อมมือมากุมมือเธอเอาไว้ ส่งผ่านความรู้สึกขอโทษของเขาที่มีต่อเธอ และเมื่อพูดจบร่างบางตรงหน้าที่แม้จะร้องไห้แต่เธอก็พยักหน้ารับด้วยความดีใจ

“คืนนี้ขอผมนอนกับคุณนะ..ราเชล”

“เอาสิ..ยังไงก็ถือว่าฉันเป็นของคุณแล้ว ไม่มีอะไรเสียหาย”

“คุณไม่กลัวคุณพ่อดุเอาเหรอครับ..ที่มาคบคนอย่างผม”

“ก็ยังไม่ได้บอกตอนนี้สักหน่อยนี่” ก่อนที่ราชาวดีจะพูดจบแพทริคค่อย ๆ ก้มลงมองใบหน้างามที่ขณะนี้กำลังมองเขาตอบเช่นกัน ดวงตาคู่งามสีน้ำตาลที่กำลังมองมาที่เขาอยู่ในขณะนี้มีแววตัดพ้ออย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มค่อย ๆ ใช้มือเช็ดน้ำตาให้กับดวงตาคู่งามตรงหน้าอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน มือใหญ่ค่อย ๆ ไล้ผ่านมาเรื่อย ๆ ไปยังผิวแก้มเนียนนุ่ม ทิ้งความรู้สึกอบอุ่นจาง ๆ ยามที่นิ้วมือนั้นลากผ่าน ยามเมื่อมองดูใกล้ ๆ แบบนี้ เขามองเห็นริมฝีปากบางของคนในอ้อมกอดสั่นระริกน้อย ๆ อย่างเห็นได้ชัด เขารักเธอ นี่คือสิ่งที่เขารู้ รู้มานาน และมันก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อได้กลับมาเจอเธออีกครั้ง แต่ความรู้สึกอีกอย่างที่รุนแรงในตอนนี้ก็คือ เขาต้องการเธอ ความปรารถนาเริ่มโหมกระพือขึ้นมาอีกครั้งอย่างยากที่จะดับมันลงไปได้

ชายหนุ่มค่อย ๆ ก้มลงไปสัมผัสริมฝีปากบางตรงหน้า และมอบจูบที่ดูดดื่มให้กับหญิงสาวอย่างไม่อาจหักห้ามใจได้ รสของจูบที่อ่อนโยนและค่อย ๆ เร่าร้อนขึ้นกว่าครั้งใด ๆ ที่เขาเคยมอบให้เธอ สื่อความหมายถึงความต้องการในตัวเธอที่เขากำลังสื่อผ่านภาษาของร่างกายออกมาให้เธอได้รับรู้ ทำให้หญิงสาวอดตกใจไม่ได้ ราชาวดีใช้มือทั้งสองดันอกเขาให้ออกห่าง แต่ทว่ามันกลับไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มที่แข็งแกร่งราวหินผาขยับเขยื้อนได้เลยแม้แต่น้อย เขายังคงยืนแลกจูบอย่างดูดดื่มกับเธออยู่อย่างนั้น รสจูบที่ร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามอารมณ์ที่ลุกโชนอยู่ในจิตใจทำให้หญิงสาวค่อย ๆ อ่อนแรงลงราวกับขี้ผึ้งที่ถูกลนไฟ และค่อย ๆ หลอมละลายลงอย่างช้า ๆ มือสองข้างที่ทำท่าจะผลักเขาให้ออกห่างอยู่เมื่อครู่ กลับหันกลับมายึดบ่าสูงของชายหนุ่มตรงหน้าเอาไว้แน่น

ชายหนุ่มยังคงลิ้มรสริมฝีปากบางของหญิงสาวอย่างมิรู้จักเบื่อ ความอ่อนนุ่มและแสนหวานที่ได้รับจากริมฝีบางสีชมพูสวยนี้ช่างให้ความรู้สึกราวกับกำลังลิ้มลองขนมหวานชั้นดีที่เขาอยากจะตักตวงเอาความสุขจากการที่ได้ดูดชิม และลิ้มรสกับรสสัมผัสนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ร่างบางที่สั่นเทาน้อย ๆ ในอ้อมกอดของเขาในขณะนี้ยืนอิงแอบแนบชิดและยึดเขาเอาไว้ ช่างน่าทะนุถนอมแต่กลับโหมไฟแห่งความปรารถนาในใจของเขาให้แรงขึ้นเรื่อย ๆ จูบอันดูดดื่มที่คนทั้งคู่ต่างแลกความหวานให้กันด้วยความโหยหาและรักใคร่นั้นราวกับจะดูดกลืนสติของคนทั้งคู่ให้หมดไปทุกขณะจิต

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเนิ่นนานเพียงใดที่ราชาวดีได้รับความหวานสุขล้ำแต่เจือไปด้วยความเร่าร้อนและวิงวอนในทีจากชาย และแล้วเธอก็รู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังเต้นรำไปบนปุยเมฆตามท่วงทำนองที่เขาเป็นคนชักพา เท้าที่ก้าวย่างสัมผัสพื้นไปนั้น ถูกนำพาไปในทิศทางใดเธอไม่สามารถบอกได้ ราชาวดีตอบไม่ได้ว่าโลกกำลังหมุนไปในทิศทางใดในขณะที่เขากำลังดูดชิมแลกเปลี่ยนความหวานกับเธอผ่านทางการจูบอยู่ แบบนี้

และเมื่อรู้สึกตัวอีกที ราชาวดีก็พบว่าตัวเองเหมือนถูกประคองให้ล้มลงอย่างแผ่วเบา และทันใดนั้นแผ่นหลังก็สัมผัสกับที่นอนอันอ่อนนุ่มเสียแล้ว หญิงสาวค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ หลังจากชายค่อย ๆ ถอนริมฝีปากหนานุ่มออกไป เธอหายใจเหนื่อยหอบราวกับเพิ่งวิ่งมาไกลแสนไกลก็ไม่ปาน หัวใจเต้นรัวและแรงราวกับมันจะทะลุออกมานอกอกเสียให้ได้ ภาพที่เห็นตรงหน้าคือชายกำลังนอนคร่อมทับเธอเอาไว้ และมองมาที่เธอส่งผ่านความรู้สึกแสนรักและปรารถนาอย่างที่สุด เขาค่อย ๆ ใช้มือลูบไล้ไปที่ลูกผมตรงบริเวณหน้าผากมน ก่อนจะค่อย ๆ ไล้ผ่านพวงแก้มที่ขณะนี้แดงระเรื่ออย่างไม่สามารถบังคับได้ของเธอ และใช้นิ้วมือไล้เบา ๆ ไปบนริมฝีปากบางที่เขาเพิ่งจะประทับจูบอย่างดูดดื่มให้เมื่อครู่ และเมื่อเขาทำท่าจะก้มลงมาหาเธออีกครั้ง หญิงสาวก็รีบใช้มือปิดปากของชายหนุ่มเอาไว้ก่อนที่เขาจะเข้ามาดึงสติของเธอให้หลุดออกไปอีกรอบ

“แพท..ฉันเป็นแบบเมื่อกี้อีกแล้ว” ราชาวดีเอ่ยแผ่วเบา ไม่สามารถบังคับน้ำเสียงให้หยุดสั่นได้ แต่ทว่าชายกลับคว้ามือบางของเธอเอาไว้ พลางกดจูบลงไปหนัก ๆ และเอาไปแนบใบหน้าคมของตนพร้อมกับคลอเคลียอยู่อย่างนั้น จนเธอสัมผัสได้ถึงไรหนวดจาง ๆ ที่กระด้างสากมือ

แพทริคอยากจะยกร่างน้อยออกถ้าเธอจะไม่ทำให้เขาสูญเสียความควบคุม และเสียกำลังใจจะต่อต้าน ความคับแน่นและเยื่อบางๆ ที่กำลังรับรู้ว่าเป็นคนแรกได้ฝ่าด่านสำคัญนี้ ชายหนุ่มบอกตัวเองไม่ถูกว่า ตอนนี้รู้สึกอย่างไร เธอทำให้เขาหลงลืมแม้กระทั่งความถูกต้อง

ราชาวดีหยุดนิ่งไม่ได้ เธอส่ายร่อนทั้งที่ยังเจ็บแปลบ สะโพกสาวลอยคว้างเมื่อถูกรุกล้ำกลางอากาศ อาการเกร็งสะท้านยังคงมีให้เห็นตลอดเวลา ถ้าเธอไม่หยุดร่อนสะโพกงาม ๆ ของเธอล่ะก็นะ ทั้งเธอจะต้องเจ็บอีกครั้งแน่ เพราะครั้งนี้เขาคงทนไม่ได้

หญิงสาวไม่เข้าใจในความหมาย เธอรู้เพียงแต่ว่าต้องการและต้องได้ ปากก็ปฏิเสธสั่งให้เอาออกแต่การกระทำมันสวนทางโดยสิ้นเชิง เธอไล่ไขว่คว้าทุกอย่างที่อยากครอบครอง เหนี่ยวต้นคอหนาให้ใบหน้าคมเข้มและหนวดเคราครูดไปกับอกอิ่ม ทั้งส่ายวนยั่วยวนอย่างไม่รู้ตัว

แพทริครู้แล้วว่ายาที่เควินใส่ให้ราชาวดีกินคือยาปลุกเซ็กซ์ หรือที่กลุ่มวัยรุ่นเรียกกันว่า ‘ยาเสียสาว’ ถึงแม้จะหมดฤทธิ์ไปแต่ถ้าถูกกระตุ้นใหม่ก็จะมีความต้องการอีกครั้ง

หญิงสาวยังบังคับให้ตัวเองหยุดไม่ได้ ชายหนุ่มก็ต้องใช้วิธีเปิดบริสุทธิ์แบบให้เธอเจ็บน้อยที่สุด โดยการกดสะโพกสาวหนักๆ กดเน้นแล้วเสยตัวตนขึ้นไป ได้ผลชะงัด เพราะแรงผลักพรวดทีเดียวเข้าไปจนหมดตัวตนที่แท้จริงตรึงหญิงสาวให้หยุดนิ่งด้วย

“อร๊าย แพทขา...อื้อ หื้อๆ รุนแรงกับฉันอีกแล้ว”

“ผมขอโทษ..ที่รัก ผมจะไม่ขยับจนกว่าคุณจะพร้อมโอเครมั้ยครับ”

“ค่ะ อื้อ ฉันเจ็บจังเลยค่ะ” ความคับแน่นที่แสนอึดอัด ความเจ็บแปลบดูจะมีมากขึ้นแต่ชั่วครู่เท่านั้นเธอก็เริ่มขยับสะโพกขอการเติมเต็มในบางสิ่งที่ขาดหาย

“แบบนี้แหละ..ที่รัก ค่อย ๆ ขยับ”

“คุณอย่าเกร็งสิ..ที่รัก”

การเรียกร้องอ้อนวอนของเธอ มันทั้งทำร้ายและผลักดันให้เขารุนแรงขึ้น แพทริคจำต้องปล่อยตัวปล่อยใจให้เคลิ้มไปกับรสหวานที่กำลังบาดลึก ถึงแม้ว่าผู้หญิงที่ทำให้เขาหมดความยับยั้งชั่งใจจะเป็นลูกสาวมาเฟียใหญ่ แต่ตอนนี้ชายหนุ่มไม่อาจถอนตัวจากรสสวาทที่อยู่ตรงปลายจมูกได้เลย ก็เธอทั้งหวาน ทั้งเย้ายวน ทั้งแน่นและบีบรัดเสียจนแทบครางไม่ได้