ตอนที่ 3

“เจ๊..ผมไม่อยากทำ..เรากลับกันเถอะ..ผมอายยยย”

“ไม่ได้! เจ๊ บนไปแล้ว แกเลิกโวยวายแล้วยืนให้มันดีๆหน่อยดิ๊ ไอ้เจ!..”

ตอนนี้ฉันและเจเจ น้องชายของฉัน เรากำลังอยู่ในศาลเจ้าแม่ลิมกอนี เจ้าแม่ที่ฉันบนไปเมื่อเดือนที่แล้วว่า ถ้ายอดร้านค้าเดือนนี้ของบ้านฉัน มีกำไรถึง 3 หมื่น ฉันและน้องชาย จะมารำงิ้วถวาย..และเมื่อวานคือวันปิดงบ..ซึ่งมันก็เกิน 3 หมื่นจริงๆ

เพราะฉะนั้น ตอนนี้ทั้งฉันและเจเจ เราทั้งคู่อยู่ในชุดงิ้วเต็มยศ..พร้อมกับใบหน้าที่เต็มยศเช่นกัน และฉันก็ศึกษาท่ารำมาจากในคลิปวีดีโอเรียบร้อย..พร้อมที่จะรำแล้วล่ะ..

“เจ ลี่..หันมายิ้มให้กล้องหน่อยยยย”

และก็มีพ่อแม่ที่น่ารักของฉัน..ยืนถ่ายรูปและวีดีโอ ให้เป็นกำลังใจพวกเรา เกาะติดขอบสนามอีกด้วย

“เจ๊นะเจ๊ แก้บนอะไรก็ไม่รู้ คนอื่นเขามีแต่เอาของกินมาถวาย มีที่ไหนบนรำงิ้ว..”

“..วันนึงไม่รู้มีคนบนแบบนั้นกี่รายต่อกี่ราย..เจ๊ว่า ท่านคงกินจนเบื่อ..มันต้องเปลี่ยนกันบ้าง ท่านน่าจะอยากจะดูอะไรสวยๆงามๆมากกว่า อีกอย่าง บนแบบนี้สิ ท่านจะได้จดจำแล้วก็ช่วยพวกเราด้วย....แกคิดดูสิ ร้านเราเคยได้กำไรต่อเดือนเกิน 3 หมื่นซะเมื่อไร เรื่องแบบนี้ห้ามลบหลู่เชียวนะ..นู้น..แล้วก็หันไปยิ้มใส่กล้องให้ป๊าม๊าด้วย”

หลังจากที่พูดจบ ฉันก็หันไปยิ้มและโบกมือให้พ่อและแม่ฉันที่ยืนอยู่ข้างๆในทันที ก่อนจะดึงมือน้องชายตัวเองที่เอาแต่ปิดหน้าตัวเองออก..และดึงมันมาใกล้ๆ เพื่อหันหน้าไปหากล้อง ที่ม๊ายกรอไว้นานแล้ว..ก่อนที่ม๊าจะตะโกนออกมาว่า

“ดีมากๆ อีกรูปๆ”

แชะ!!

“เอาท่านี้ด้วยม๊าา..”

“ได้ๆ.. เจ..ยิ้มให้ม๊าหน่อย”

แชะ!!

“เรียบร้อย!... เดี๋ยวม๊าเปลี่ยนเป็นถ่ายวีดีโอนะ..เออ ป๊า มันทำยังไงนะ วีดีโอ”

“นี่ไงม๊า ไอ้ลี่บอกว่า ไล้ไล้ไปยังงี้”

“ไล้ไล้อะไร มันบอกว่า ซาไล้ ซาไล้..ไม่ใช่ ไล้ ไล้ ซะหน่อย”

“เออๆ นั่นล่ะๆ ซาไล้ซาไล้”

คลืด คลืด

“พร้อมยังม๊า ป๊า..”

“เอ๊ะ มันใช่มั้ย ป๊าดูให้ม๊าหน่อย”

“ไอ้ลี่เอ๊ย แบบนี้ ใช่วีดีโอใช่มั้ย..”

ทันทีที่ฉันเอ่ยถามทั้งคู่ที่ยืนยื่นมือสุดแขนและยืนเถียงคุยอะไรกันไปมา..ป๊าก็หมุนหน้าจอหันมาทางฉัน ก่อนจะตะโกนถามเช่นนั้น..และฉันก็เลยตะโกนกลับไป..

“ใช่ๆ เดี๋ยวม๊ากดปุ่มสีแดงนะ ถ้าข้างบนมันเริ่มนับเวลา แสดงว่าม๊ากำลังถ่ายวีดีโออยู่..”

“อ่อๆ..ม๊าเข้าใจแล้ว..ลี่เริ่มได้เลย”

“ค่าา ...ไอ้เจ ..อย่าพลาดนะ ถ้ารำดี เผลอๆ เจ๊ว่าเดือนนี้ยอดต้องพุ่งอีกแน่ๆ..เอาล่ะ เริ่มละนะ..”

ทันทีที่ม๊าส่งสัญญาณมาว่าโอเค ฉันก็หันไปพูดกับน้องชายที่ยืนหลบหน้าหลบตา เพราะกลัวคนจำได้ด้วยความจริงจัง ก่อนที่จะเริ่มเปิดเสียงเพลงประกอบที่โหลดเอาไว้ในมือถือของตัวเอง และก็วางลงแถวๆนั้น แถวๆที่ตอนนี้คนยืนมุงดูนับหลายสิบคน..ในทันที

ใครจะมายืนดู ฉันไม่สนใจหรอก ก็อย่างว่า รำงิ้วมันแต่งหน้าหนามาก หนาแบบนี้ ใคร๊ใคร..มันจะไปจำฉันได้..อีกอย่าง ฉันต้องตั้งใจรำแก้บนก่อน ท่านจะได้ทำให้ร้านฉันขายดิบขายดีแบบนี้ทุกๆเดือน

ตึ่ง ตึ่งตึ่ง ฉึ่งฉึ่งฉึ่ง ตรื๋อออออตรืออออ ฉึ่งง ตึ่ง ตึ่ง ฮว่าาา ฮว้าาฮว่าาาาา...ฮว่า ฮว้าฮว่าฮวาฮว่า ฮว่าฮว้าฮวาาาาาาา~ จงเชี้ยนี๊ยว่าาาาา เซียงตงฉวี่วี่วีวี่ ฮว่าายงฮฉีฮี ตึ๋งง ฮว่าาฮวาา ~

พรึ่บ

พั่บ

พรึ่บ

พั่บ..

ตอนนี้ฉันว่า ฉันต้องเป็นนางเอกงิ้วที่สวยที่สุดแน่ๆเลยอะ เพราะตอนนี้สายตาทุกคนที่มองมา..ล้วนเป็นสายตาที่ดูชื่นชม..ในความสามารถของฉันสุดๆ

ใช่..ทุกคนชื่นชมฉันแน่ๆ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของที่นี่..

เพราะฉะนั้น ฉันจะทำให้เต็มที่!

ฮงฮวาเปียวปี๊ ถงคว้าไห้ฮว่า ฮว้าฮวาฮว้าฮวาาา นีหน๊คงสูหวังเหยียงอีเอียงเอี๊ยงง ซานีฮีชาชว้าชวาชว้า ฟงวาฮาวา เหล่ากงฮงฮ๊งฮงงง ฉึ่ง ฮวาฮว๊าฮว่าาาฮวาาา ตึ๋ง ตึ๊ง ตึ๊ง~

พรึ่บ

พั่บ

แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังร่ายรำไปอย่างสุดความสามารถ..สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็น..ใครบางคน คุ้นหน้าคุ้นตา..ที่กำลังเป็นหนึ่งในผู้ชมของฉัน..

ผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆแหะ..

แน่ะ..แถมยังหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปฉันซะด้วย..

แต่ตอนนี้ฉันไม่มีกระจิตกระใจมานึกหรอกว่า ผู้ชายคนนี้เป็นใคร..เพราะฉันขอเอาสมองของฉันไปจดจำท่ารำก่อน..เพราะว่า..ท่ามันเยอะไปหมด จนฉันมึนไปหมดแล้ว

ว่าแต่ตอนนี้ฉันรำถูกท่อนป่าววะ? อืม..ใช่แหละ

พรึ่บ

พั่บ..

ตึ๋ง ตึ๋ง ตึ๊ง ชิงชิงชิง ฮงวาหัววาฮวาฮว้าฮว่าฮวาาาาาาา...~

แปะๆๆๆๆๆ

ในที่สุด ก็จบซะที.. และในทันที่เพลงจบลงพร้อมกับท่ารำที่สวยงามของฉันและไอเจ..เสียงปรบมือก็ดังขึ้นมาจากคนที่มุงดูก่อนหน้า และนั่นเลยทำให้ฉันส่งยิ้มกว้าง และดึงมือของไอ้น้องชายข้างๆที่พยายามจะเดินหนีไปตลอดเวลา..กดหัวให้มันโก้งโค้ง คำนับขอบคุณผู้ชมทุกคน..ก่อนที่จะหันไปโบกไม้โบกมือให้ม๊าและป๊า ที่ยังคงยกกล้องมือถือถ่ายรูปฉันเอาไว้ตลอดเวลา..อีกครั้งอย่างดีใจและมีความสุข

ตึก ตึก ตึก ตึก..

“เป็นไงม๊า..ลี่รำสวยมั้ย..”

“สวยมาก..ลี่ทำให้ม๊านึกถึงอาม่าเลย..เมื่อก่อนอาม่าก็ชอบรำงิ้วแบบลี่นี่แหละ..ท่านชอบรำงิ้วมาก..พูดแล้ว ม๊าก็จะร้องไห้..”

“โถ่ม๊า.. ถ้าวันไหนม๊าคิดถึงอาม่า.. เดี๋ยวลี่รำให้ม๊าดูนะ ..วันนี้ที่ลี่รำออกมาดี สงสัยมันเป็นเพราะจิตวิญญาณของอาม่าแน่ๆเลย ที่ทำให้ลี่..มีพลังกับการแสดงเมื่อกี้สุดๆ”

“ไร้สาระ..อะเจ๊..”

“นี่ไอเจ..อย่าคิดว่าเจ๊ไม่เห็นนะ ที่แกรำผิดๆถูกๆ เมื่อกี้อ่ะ ฮะ..”

ไอ้น้องของฉันนี่..ขัดตลอดจริงๆ แถมเมื่อกี้ก็ยังรำไม่ตรงกับที่ซ้อมเมื่อคืนอีกด้วย!

“แค่ผมมารำแค่นี้..ผมก็อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว ถ้าเพื่อนผมเห็นล้อผมตาย”

“ใครมันจะไปจำแกได้..แต่งหน้าจะเหมือนลูกลิงอย่างนี้..”

“เออ ก็จริง..ผมยังจำเจ๊ไม่ได้เลย แต่ว่า ไม่รู้ล่ะ..ผมไม่อยากยืนให้คนมองตรงนี้แล้ว....เรากลับกันเถอะ”

ก็อย่างที่มันว่า.. ตอนนี้ใครเดินเข้ามาในศาล ต่างก็ต้องเหลียวหลังมามองเราสองคนจริงๆ..ก็เล่นโดดเด่นขนาดนั้น ..แต่ว่า..ฉันมีเรื่องต้องทำก่อน อุตส่าห์มาศาลเจ้าแม่ทั้งที

“เออๆ งั้นแก ม๊าป๊าไปรอในรถก่อน เดี๋ยวเจ๊ขอไปไหว้ท่านอีกรอบหน่อย”

“นี่!! เจ๊ ถ้าจะบน อย่ามาบนให้ผมต้องรำอะไรแบบนี้อีกนะ”

หึ..เรื่องอะไร..รำแก้บนคนเดียว มันก็ดูไม่สเปเชียลสิ งิ้วน่ะ มันต้องมีชายหญิงถึงจะถูก..แต่เพื่อความสบายใจของน้องชายฉัน..

“เออๆ เลิกโวยวายแล้วพาป๊าม๊าไปรอที่รถได้แล้ว..ตรงนี้ควันธูปมันเยอะ ป๊าอยู่ตรงนี้นานๆเดี๋ยวจะทรุด..”

“แล้วเจ๊จะไปคนเดียวเหรอ?”

“ก็ใช่ไง..เอาหน่า ไม่ต้องห่วงหรอก ที่นี่่คนเยอะแยะ.. แกรีบพาป๊าม๊าไปได้แล้ว”

“แต่ป๊าว่าให้เจอยู่ด้วยดีกว่า เดี๋ยวป๊ากับม๊าไปรอที่รถ”

“ไม่ต้องๆ ไปรอที่รถด้วยกันหมดนั่นล่ะ ลี่ไหว้แป๊บเดียวเดี๋ยวตามไป”

“แน่ใจนะลี่?”

“นั่นสิเจ้..ผมไปเป็นเพื่อนได้นะ”

“ไม่อายหน้างิ้วแกแล้วหรือไง? แล้วอีกอย่าง ทุกคน อย่าทำเหมือนลี่ผิดปกติอย่างนี้สิ.. ลี่ไปคนเดียวได้จริงๆ”

”เห้ออ... โอเคๆ งั้น.. ป๊าม๊า...ไปรอที่รถก็ได้... เอ้อ ลี่..ครั้งนี้เอายอดเยอะๆเลยนะลูก”

“ได้ค่ะม๊า..”

“งั้นพวกเราไปรอในรถก่อนนะ..รีบตามมาล่ะ”

“ค่าาา..เดี๋ยวลี่ตามไปนะคะ ม๊า ป๊า..ไอ้เจ ฝากดูป๊าม๊าด้วยล่ะ..”

ทันทีที่ทุกคนออกไป..ฉันก็รีบเดินสาวเท้าเข้าไปในศาลเจ้าทันที..ก่อนที่จะนั่งคุกเข่า..ตั้งจิตให้แน่วแน่ และอธิษฐานในใจ..

‘ลูกซาบซึ้งใจในความกรุณาของเจ้าแม่มาก ที่ให้ครอบครัวลูกได้ทำยอดเดือนที่แล้วงบถึงสามหมื่น..จนสามารถเอาเงินมาจ่ายหนี้จากเจ้ไล้ท์ได้ และถ้าเจ้าแม่จะกรุณาลูกอีกครั้ง ครั้งนี้ ลูกขอให้ภายในสองเดือน ลูกสามารถหาเงินมาปิดหนี้ทั้งหมดของเจ้ไลท์ได้ให้ครบหนึ่งแสน ลูกอาจจะขอมากไปหน่อย แต่ครั้งนี้ถ้าสำเร็จ ลูก...’

“เจอกันอีกแล้วนะครับ”

แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังอธิษฐานด้วยจิตใจอันแน่วแน่..อยู่ๆก็มีใครบางคนข้างๆพูดขึ้นมา..และก็ดูเหมือนว่า จะพูดกับฉัน..?

และมันก็ทำให้ฉันต้องหันไปมองทันที..ก่อนที่จะขมวดคิ้วและคิดไปมา..

ผู้ชายคุ้นๆคนเมื่อครู่ที่มุงดูฉันนี่นา..

“เออ ขอโทษนะคะ คุณเป็นใคร..ฉันไม่รู้จัก..”

“ผมหรือเปล่าที่ต้องทักอย่างนั้น แต่งหน้าเหมือนโบกปูนขนาดนี้..เจ๊หมวย”

หื้ม..เอ๊ะ เจ๊หมวย??.... แล้ว..หน้าแบบนี้ ปากแบบนี้..

ปิ๊ง!!!

นายโรคจิตเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว!!!

นี่ฉันมาเจอเขาอีกได้ยังไงเนี่ย..โลกกลมเกินไปแล้ว..แต่ว่าถ้าฉันไม่ยุ่งด้วยทุกอย่างก็จบ..

นั่นเลยทำให้ฉันปรับสีหน้าที่หงุดหงิดเมื่อรู้ว่าเป็นเขาให้กลับมาเป็นหน้านิ่งเหมือนเดิม ก่อนที่จะขยับตัวให้ออกห่างจากเขา..และหันไปมองเจ้าแม่แล้วเริ่มอธิษฐานใหม่..อย่างไม่สนใจผู้ชายคนนี้..

แต่แล้วอยู่ๆ ฉันก็โดนสะกิดไหล่..และมันก็ทำให้ฉันสะดุ้ง!

“นี่คุณ..เห็นมั้ยว่าฉันกำลังมีจิตใจแน่วแน่ในการอธิษฐานอยู่!! ”

“อืม..เห็น คุณอธิษฐานอะไร..ให้ผมช่วยอธิษฐานด้วยจิตใจอันแน่วแน่ช่วยคุณอีกแรงดีมั้ย..คำอธิษฐานจะได้เป็นจริง..”

ไอ้หมอนี่..ท่าจะบ้าแห่ะ..

“เรื่องของฉัน..และเราก็ไม่ได้รู้จักกัน..เพราะฉะนั้น ..คุณไม่ต้องมายุ่ง..”

หลังจากที่ฉันพูดจบ ฉันก็หันไปอธิษฐานกับเจ้าแม่ต่อ..และตั้งปณิธานไว้ว่า ไม่ว่าผู้ชายข้างๆจะสะกิดหรือเอามีดมาแทง ครั้งนี้ฉันจะไม่หลุดสมาธิไปคุยกับเขาแล้ว

เอาล่ะ..ตั้งใจ..ตั้งใจ นายนี่มันก็เป็นแค่มาร..แกทำได้..เหมยลี่

ว่าแต่..เมื่อกี้ถึงไหนแล้วนะ..อ่อ..ถึงที่ฉันบอกว่า

‘ถ้าภายในสองเดือนนี้ลูกสามารถหาเงินมาปิดงบเจ้ไลท์ได้หมด ให้ครบหนึ่งแสน ลูก..’

“..ผมชื่อคินนะครับ”

‘และคิน จะรำงิ้วถวายแก้บน..’

เอ๊ะ..เดี๋ยวนะ..คิน..คินไหนวะ?!

พรึ่บ..

เฮ้ย!!!! มันต้องลูกและเจเจสิ ! ซวยแล้ว!

และทันทีที่ฉันรู้สึกว่า ฉันอธิษฐานผิดไป ฉันก็รีบหันควับไปมองคนข้างๆในทันที..ก่อนที่จะเห็นสายตาขบขันและพูดประโยคแบบเดิมอีกครั้ง...

“ผมชื่อคิน..นี้ไง..คุณก็รู้จักผมแล้ว แล้วหมวยล่ะ..ชื่ออะไร”

ฉันจะบ้าตายกับผู้ชายคนนี้จริงๆ มันใช่เวลามาแนะนำตัวเองมั้ย!!

และฉันไม่สนใจหรอก ว่าเขาถามอะไรฉัน แต่ที่ฉันสนคือ..คำอธิษฐานของฉันเมื่อครู่นี้ต่างหาก!

เมื่อกี้ ฉันดันบอกไปว่า..ฉันและคินจะแก้บน ...ใช่มั้ย? แล้วคินที่ว่าก็คือนายนี่...ใช่มั้ย?

ฮือออออออ ..เปลี่ยนคำอธิษฐานทันมั้ยนะ..

ไม่สิ..ไม่ได้ๆๆ มันต้องยึดคำอธิษฐานแรกสิ.. ไม่งั้นท่านคงมองว่าฉันโลเลและขอไปมั่วซั่ว...แล้วมันจะไม่ศักดิ์สิทธิ์

..อีกอย่างวันนี้ ไอ้เจมันก็รำส่งๆด้วย..บางที เขาคนนี้ก็ดูมีปัญหาทางสมองหน่อยๆ อาจจะรำดีกว่าก็ได้

งั้น..เอาตามนี้ล่ะ..

“ตามนี้นะคะเจ้าแม่..สาธุ..”

พรึ่บ..

“นาย..ตามฉันมานี่..!!”