ตอนที่ 4 เธอคือใคร ?

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก...

มือเล็กทาบลงไปบนเสียงนั้น ก่อนพ่นลมหายใจออกมา

“สบตา...เราได้สบตา...กับคุณโชด้วย?” สมฤดีถามตัวเองด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อ

เพี๊ยะ!

มือเล็กฟาดลงไปบนหน้าสองสามครั้ง อย่างไม่แน่ใจในสิ่งที่เกิดขึ้น

“เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?” ความเจ็บแสบบนใบหน้าหนาๆ บอกชัดแล้วว่า นี่มันคือความจริง เธอไม่ได้ฝันไป

สมฤดีมองหน้าตัวเองในกระจกในห้องน้ำ หลังจากขอตัวหลบมา เพราะว่าความสุขมันล้นอก ไหลออกจากปาก ไม่อาจทนนั่งอยู่ตรงนั้นต่อไปได้ โชคดีที่มีสาวรับใช้โผล่เข้ามา เลยวานขอให้อยู่เป็นเพื่อนคุณหนูเค้กแทนก่อน

“คุณโชเขาเห็นเราแล้ว...เขาเห็นเราแล้ว...เขาเห็นเราด้วย!” เธอดีดดิ้งอยู่หน้ากระจกสักพักก็รีบออกไป เพราะถ้ามานานเกินไปจะถูกหักคะแนนความประพฤติเอาได้

Pearl: แกนี่เป็นเอามากจริงๆ 

และนั่นล่ะ เพื่อนรักที่ได้รับข้อความจากเธอทุกครั้งที่ได้มีโอกาสประสบพบเจอศิลปินในดวงใจ ก็บ่นตอบกลับมาเหมือนเช่นทุกครั้ง

บรรยากาศยามบ่ายของสนามกอล์ฟค่อนข้างจะเป็นใจ แดดร่มลมตก จนคนที่มีความคิดมากมายในหัว ผ่อนลมหายใจ

ลำแขนเหยียดตึงกวัดไปยังลูกกลมๆ เล็กเต็มแรง ความกระเด็นลอยล่องไปยังจุดหมายที่มองเอาไว้ ชัยชนะเล็กๆ ทำให้ความตึงเครียดมาหลายวัน ค่อยๆ ผ่อนลงด้วย

ลมเย็นๆ กับการตีกอล์ฟลงหลุม เข้ากันเสียยิ่งกว่าไวน์กับสเต๊กเนื้อนุ่ม มันกลมกล่อม...มันหอมอ่อนๆ ทำให้รู้สึกคิดถึงได้แทบทุกจะสัปดาห์

นี่คือเหตุผลที่ทำให้เขา สร้างสนามกอล์ฟส่วนตัวเอาไว้ด้วย

“ทราบมาว่า...ค่าย NXE มีแผนแข่งแนวเพลงของเรา ก็เลยได้นักแต่งเพลงแนวๆ เดียวกับเรามาคนหนึ่ง ซึ่งอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ดนตรีคล้ายกันได้ครับ” โพธิรันรายงานข้อมูลที่ได้มาจากนักสืบด้วยน้ำเสียงที่มีความโกรธปนมาด้วย

“หน้าด้านดี” โชติแค่นเสียง ก่อนหวดลูกกอล์ฟจนเต็มแรง ผู้ช่วยแคดดี้สาวที่ลากถุงไม้กอล์ฟตามนั้นถึงกับสะดุ้ง

“ให้ผมสั่งสอนพวกมันเลยไหมครับ” ลุกน้องหนุ่มว่าด้วยความรู้สึกโกรธเคืองไม่แพ้กัน

“ใจเย็นก่อน...อย่าแสดงให้มันเห็น ว่ามันทำอะไรเราได้” เขาตอบอย่างมีสติ ก่อนจะเหลือบสายตาไปเห็นบุคคลคุ้นตา ที่ยืนหลบอยู่ด้านหลังแคดดี้สาวใหญ่

“เด็กใหม่รึ” เขาถามเหมือนไม่ได้ใส่ใจ มองไปยังเบื้องหน้าแต่มีจุดหมาย หางตายังไม่ชายแล ‘เด็ก’ ที่เอ่ยถามแม้สักนิด

“ชะ...ใช่ค่ะ พอดีว่าคุณเลขาฝากมา ฝึกไว้เผื่อใช้กรณีฉุกเฉิน แทนคนก่อนที่ลาออกไปค่ะ” คำตอบฉะฉานหากแต่มีความประหม่า เพราะมีไม่บ่อยนักหรอกที่คุณโชติผู้ยิ่งใหญ่จะเสวนากับแคดดี้อย่างเธอ

“อืม” เขาตอบรับแค่นั้น ก่อนตีกอล์ฟต่ออย่างมีสมาธิ แต่ใครจะรู้ว่าเขาลอบสังเกตผู้หญิงคนนั้นอยู่ตลอด

“ผู้หญิงคนนี้มาวนเวียนทำงานทุกที่ในเขตของฉัน ตั้งแต่เมื่อไหร่” และเมื่อได้จังหวะเขาก็ลอบถามกับมือขวาอย่างโพธิรัน เชิงสนใจ

“3 เดือนแล้วครับท่าน คุณเลขาเป็นคนนำเข้ามาครับ” โพธิรันหมายถึงปรเมศ ลูกพี่ลูกน้องฝั่งพ่อของเขา ที่เล่นกับโชติและเขามาตั้งแต่เด็กๆ คนของสวัสดิ์ทำงานให้อัศวอินทรีย์มาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย

“เกณฑ์ผ่านเหรอ ตำแหน่งเวียนแบบนี้ ไม่มีนานแล้วนี่”

“ใช่ครับท่าน ยิ่งตอนนี้เรากำลังควบคุมข้อมูลภายใน คุณเลขาก็เลยไม่อยากให้ใช้คนเยอะครับ” โชติพยักหน้าเชิงรับรู้ พร้อมมองไปยังผู้หญิงที่ตงิดในใจเขาคนนั้น

เขามั่นใจว่าเธอไม่ใช่แค่ลูกจ้างธรรมดา แต่ต้องมีอะไรเบื้องหลังแน่นอน เขาจะต้องรู้ให้ได้

ตกลงนางเอกใช่คนที่ถูกส่งมาไหมน้าาาา ใครลุ้นไปทางไหน เมนต์มาหน่อยจ้าาา

ฝากกดไลก์ คอเมมนต์ กดติดตาม เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าา ขอบพระคุณสำหรับการตามอ่านค่าาา