2 NC25+

ภาพหญิงสาวหลับตาพริ้ม เอามือปิดปาก ส่ายหน้าปล่อยผมสยายไปกับหมอนใบใหญ่ คือความสุขใจสูงสุดของผู้ปลุกปั้น

ใช่...เขา ‘ปั้น’ เธอมากับมือ

เสี้ยมสอนบทสวาท ที่เธอไม่เคยได้ลิ้มลองที่ไหน และเธอก็ตอบสนองเขาได้ดี จนไม่เคยรู้สึกเบื่อ หรือต้องการเรื่องนี้จากผู้หญิงคนไหนอีก

“อื้อ! อ๊ะ...” ร่างเล็กกระตุกเข้า เมื่อความแตกพานได้เดินทางมาถึง

หญิงสาวในสภาพ สายเสื้อนอนสองข้าง หลุดลงมากองที่ข้างเอว กับชายเดรสร่นไปกองกันที่หน้าท้อง ช่างน่ามอง จนเขาต้องลุกขึ้นนั่ง

คุกเข่ามองความสวยงามตามธรรมชาติในแสงสลัว

ลมหายใจเหนื่อยหอบ ทำให้ทรวงอกสล้างเคลื่อนไหวเป็นจังหวะกระเส่า

ดวงตาปรือค่อยๆ ลืมขึ้นมองเรือนร่างกำยำจนเต็มตา

ลำคอละหงกลืนน้ำลาย แบบไม่รู้ตัว...

ค่ำคืนนี้ท่อนบนของเขาไร้อาภรณ์ เผยให้เห็นถึงลอนกล้ามเนื้อในแต่ละส่วนของร่างกายชัด ตั้งแต่ลาดไหล่ กล้ามแขนล่ำสัน ยันหน้าท้องทรงสอบ...

ความชัดเจนของมัน ทำเอาความปรารถนาที่เพิ่งจะถึงฝั่งไปนั้น ค่อยๆ เอ่อท้นออกมา

ขอบกางเกงนอนผ้าแพรขายาว มีเส้นไหมดกดำโผล่พ้น ก่อนจมหายไป ให้เธอมองตามและนึกจินตนาภาพมันออก

ท่อนเนื้อนูนตุง ที่ทอดตัวอยู่ในกางเกงเนื้อผ้าแพรนั้น ทำเอาเธอหลบสายตาไปทางอื่น

แม้จะเคยเห็นมันมาได้ปีกว่า...แต่เธอก็ไม่เคยจะคุ้นชิน หรือทำใจให้มองมันตรงๆ ได้เลยสักครั้ง

“คิดถึงมั้ย” เอ่ยถามเสียงพร่า เมื่อรู้ว่าเธอกำลังมองอะไรอยู่

ความสูงใหญ่และกำยำไปทั้งร่างของชายหนุ่ม ทำเอาความหวาดหวั่นของเธอยิ่งพุ่งสูง ความรู้สึกจุกแน่นในกาย ทำเอาเธอหวั่นใจ...ระคนตื่นเต้น

การถูกเติมเต็มจากเขา ทำเอาเธอแทบจะสำลักทุกครั้ง และแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้...

ยิ่งกว่าเมื่อครู่

และนั่นแหละ ที่เธอเห็นว่าเป็นปัญหา!

“วันนี้ขอแค่ใช้ปากเฉยๆ ได้ไหมคะ” ว่าแบบไม่กล้าสบตา เพราะกลัวว่าเขาจะไม่ยอมให้ทำตามที่ขอ

“ไม่ได้” และก็เป็นดังคาด เขาโน้มเรือนร่างแกร่งเข้าหา พร้อมจับเรียวขาที่ชันอยู่ของเธอให้แยกออกจากกันและดันมาข้างหน้า

“ทำอย่างกับไม่เคยกันที่นี่” เขาว่าอย่างเอาแต่ใจ จนเธอต้องเอื้อมมือมาแตะข้อมือที่ค้ำอยู่กับที่นอน ข้างๆ ลำตัวของเธอทั้งสองข้าง

จับข้อมือของเขา พร้อมจดจ้องเชิงอ้อนวอน...ระคนหวั่นใจ

“แต่วันนี้คนเยอะไงคะ คนกลับมากันหมดแล้ว”

ด้วยสภาพห้องพักที่เรียงติดกัน และไม่ได้เก็บเสียงทำเอาเธอไม่กล้าเสี่ยง จริงอยู่...ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ทุกครั้งก็เป็นตอนที่ไม่มีใครอยู่เลย ทุกคนต่างกลับบ้านในวันเสาร์อาทิตย์กันหมด

“ช่างมัน” เขาจัดการโน้มตัวลงไปประกบริมฝีปากของเธอ เพื่อปิดคำทักท้วงทั้งหมด ตามแบบฉบับคนเอาแต่ใจ

รั้งกางเกงของตัวเองให้หลุดออกไปแบบลวกๆ

เริ่มเล้าโลมเธออีกครั้ง...จนหญิงสาวเริ่มโอนอ่อน หลงลืมความหวาดกลัวของตัวเองไปจนหมดสิ้น

“อื้อ...” เรียวลิ้นหนาที่ดูดดุนทรวงอกสาวจนหนำใจ ค่อยๆ ลากผ่านลงมาตามหน้าท้องแบนราบ ที่บิดเร่าตามความเสียวกระสัน

ศีรษะทุยที่ลดหลั่นเลื่อนลงนั้น ทำเอาใจสาวหวั่นผวา

สองเรียวขางามแยกออกให้กว้างขึ้น เผยให้เห็นกลีบเนื้อแดงฉ่ำภายใน...โอบล้อมเกสรได้รูป ที่ยังคงสภาพสวยงาม ราวกับไม่เคยถูกแตะต้อง

ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารด ไปยังความงามนั้น จนใจสาวสั่นพร่า

สองสายตาสบกันเชื่องช้า เธอมองความปรารถนาในดวงตาของเขา พร้อมเม้มริมฝีปากแน่น

เปลวไฟที่ลุกโชนในสองตาของเขา นำความร้อนผ่าวไหลวนไปทั่วร่างของเธอ

“อื้อ...” ลิ้นหนาค่อยๆ ทาบทับลงไปบนเกสรนั้น ความละมุนจากการรู้น้ำหนักของเรียวลิ้น ทำเอาเธอขาสั่น

มวลความรู้สึกที่กระจุกตัวอยู่ แผ่ซ่านเข้าไปยังช่องท้องภายใน หดเกร็งรับเป็นจังหวะ...สะโพกสาวลอยขึ้น จนเขาค่อยๆ ลากผ่านฐานเกสร สลับไปมา

“อา...” เสียงสะอื้นจากการพยายามกลั้นเสียง ตามมาด้วยเสียงเล็ดลอด อันเกินหักห้าม

ลาวาน้ำหวานเอ่อล้น จนเขาดูดกลืนแบบไม่นึกรังเกียจ

“ฮึก” คนกลั้นเสียงเริ่มตัวสั่น ความละมุนที่ค่อยๆ จู่โจมนี้ เหมือนเชื้อเพลิงชั้นดี ที่กำลังเผาไหม้ฐานจรวด...

“ไหวมั้ย” ถามเหมือนเห็นใจ แต่พร้อมที่จะเริ่มขั้นถัดไป เมื่อเห็นว่าเธอพรั่งพร้อม

“อื้อ...อื้อ!” เขาเร่งจังหวะเรียวลิ้นหนักเข้า จนสะโพกสาวลอยสูง ก่อนถูกทิ้งไว้กลางทาง...ร่วงผล็อย

“อ๊ะ!” เธอมองเขาตาขวาง ขยับสะโพกเบียดชิดใบหน้า

“จะเสร็จสองรอบติดเลยหรือไง” เขาว่าเชิงหยอก พร้อมหยัดกายขึ้น ก้มลงจุมพิตริมฝีปากชุ่มฉ่ำ ที่เม้มแน่นจนเกิดรอยเขี้ยวเล็กๆ ที่ริมฝีปากล่าง

“อย่าแกล้งสิคะ” ว่าเสียงกระเส่า ลมหายใจหอบโยน จนทรวงอกสล้างสะเทือนไหว

เหล่ายอดปลายถันยังคงชูชัน ก่อนจะถูกเขาก้มลงช่วงชิมอย่างหิวกระหายอีกครั้ง

“ฉันชอบดูดนมเธอ” เขาบอกเธออย่างนี้ไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ เธอระบายยิ้มเชิงขันพร้อมลูบไล้เรือนไหล่ของเขาอย่างแสดงความชอบเช่นกัน

“จะเอาละนะ” ว่าพร้อมๆ กับดันเรียวขาเธอโน้มไปข้างหน้า จดจ่อความใหญ่โตที่แม้มองไม่เห็น แต่สัมผัสได้

คนมองตามการบอกกล่าวของเขานั้น ใจเต้นตุ๊มต่อม

ส่วนปลายของเจ้าปิศาจที่สามารถเข้าไปในกายเธอได้แบบไม่ข้องขัด กำลังเคลื่อนผ่านเข้าไปแบบเชื่องช้า แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกตึงแน่น

“อื้อ...” เธอรีบเอามือปิดปาก เกร็งสะโพกอัตโนมัติ อย่างไม่อาจควบคุม

“อา...อย่าเกร็ง” เขาห้ามปรามเหมือนกำลังใจจะขาด เพราะเธอกำลังรัดตัวเองแน่น

“อื้อ ก็มัน...นี่คะ”

“มันอะไร” เขาเคลื่อนที่ต่อไป จนเธอสะดุ้งโหยง ความชุ่มฉ่ำของช่องทางรัก ไม่อาจช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายลงได้ แม้จะไม่ได้รู้สึกเจ็บปวด

“อ๊ะ...อื้อ” ปิดริมฝีปากแน่น จนเขาเดินหน้าต่อแบบไม่เกรงใจ เพราะรู้ว่าเธอรับไหว

เพียงแต่เพราะของเขามันใหญ่โตเกินกว่า ที่จะง่ายดายในครั้งต่อๆ มา

“จะตอบดีๆ หรือให้ขู่” แล้วเขาก็เดินหน้าต่อไปจนมิด ความสูง 185 และน้ำหนัก 80 กิโลกรัม อย่างคนที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอ มีสัดส่วนของอาวุธ ที่ล้อตามนั้น...แบบทั้งขนาดและความยาว

“นี่ยังไม่ได้ขู่เหรอคะ” ตอบกลับเขาเสียงสั่นพร่า อย่างคนที่แอบดื้อใส่เขาอยู่บ่อยหน

“ตอบมา”

“มันเสียวค่ะ” เธอว่าพร้อมรัดเขาแน่น ตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจปรุงแต่ง เมื่อต้องพูดถ้อยคำที่ทำให้ตัวเองอารมณ์พุ่งสูงขึ้น

นั่นคือผลที่ตามมา!

“อา...” เขาคำรามเสียงต่ำ ก้มลงดูดดื่มส่วนที่ ‘ชอบ’ สุดบนร่างเธอ พร้อมเริ่มเคลื่อนไหวสะโพกสอบ

น้ำหล่อเลี้ยงแห่งรัก เริ่มเอ่อท้นสวนทางกลับปล้องลอนคลื่นในกายสาว ที่เสียดสี...ต้อนรับความใหญ่โตอย่างรู้งาน

ร่างกายของเธอกับเขา เข้ากันได้ดี จนแทบจะไม่ต้องปรุงแต่งอะไร

สะโพกสาวหยัดเข้าใส่ เนินเนื้อกระทบกันจนเกิดสุ้มเสียงกระตุ้นความรู้สึก ความบดเบียดจากการเข้าหา...นำพาให้เกิดความเสียวซ่าน

เสียงอู้อี้ในลำคอสาว กำลังจะหลุดลอดออกมา

เมื่ออารมณ์ตรงหน้ากำลังจะลอยลิ่วไปไกล

“อ๊า...! อื้อ...!” แล้วเธอก็อดทนต่อไปไม่ไหว สอดประสานจังหวะการสอดใส่เข้าหาเขา แบบไม่อาจทานทนต่อไปได้

เสียงที่พยายามสะกดกลั้นถูกปลดปล่อย

ครวญครางสนั่นแบบหลงลืมไป...ว่าใครก็อาจจะได้ยินได้!

“ฮึ...เสียงอะไร” ผู้คุมหอพักวัยกลางคนสะดุดฝีเท้าเล็กน้อย เมื่อกำลังจะเดินกลับบ้านพัก หลังได้ยินเสียงร้องโหยหวนดังมาจากทางด้านหอพักของนักศึกษา

“หรือว่าเราจะหูแว่ว...” แล้วเสียงกรีดร้องลั่นก็ดังขึ้นมา สลับกับเสียงครวญครางกระเส่า จนสาวใหญ่ผู้ยังโสดอยู่ต้องยืนอึ้ง รู้สึกร้อนหนาวชอบกลแบบคนที่ไม่ใช่จะไร้เดียงสา

“บัดสีบัดเถลิง!”