menager(2)

ตังเม talk

พอทานข้าวเสร็จฉัน,พี่นุ๊ก,และพี่โอ๋แยกขึ้นมาที่บนออฟฟิศ ส่วนพี่พายก็แวะไปสูบบุหรี่ ซึ่งมันมีที่สำหรับสูบบุหรี่ของพนักงาน ฉันเหลือบไปมองก็เห็นมีแต่ผู้ชาย รวมทั้ง พี่วอร์ม ผีดิบคนนั้นด้วย พอฉันขึ้นมาที่แผนก ก็เตรียมเปิดคอมพิวเตอร์ทำงานต่อ

พี่นุ๊กเดินเข้ามาที่ตรงโต๊ะของฉัน

"เม เดี๋ยวเอาใบส่งของไปให้ที่แผนกขนส่งด้วยนะ รู้จักหรือยัง"พี่นุ๊กพูด ดีนะที่ระหว่างที่ฉันเดินไปมาในบริษัทฉันสังเกตป้ายที่บอกทางไปแผนกนั้น แผนกนี้อยู่

"พอจะรู้ค่ะ ดูที่ป้ายเอา"ฉันตอบกลับไป

"ดีมาก ช่างสังเกตดี เอานี้ไปให้กับหัวหน้าแผนก แล้วบอกว่าส่งด่วนนะ"

"ค่ะ"ฉันตอบรับแล้วรับเอกสารที่พี่นุ๊กยื่นให้มา

พอถึงเวลาเข้างาน นาฬิกาบอกเวลา บ่ายโมง ฉันก็ลุกจากโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งหยิบเอกสารเดินไปที่แผนกขนส่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากแผนกของฉันสักเท่าไหร่

พอไปถึงก็เจอกับพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังสั่งงานพนักงานขับรถอยู่

"มาทำอะไรครับ"เขาเอ่ยถามฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างสุภาพ

"เอาเอกสารมาให้หัวหน้าแผนกค่ะ"ฉันพูด

"ไอ้วอร์มอยู่ข้างในเข้าไปได้เลย"พี่ผู้ชายพูดแล้วชี้ไปที่ห้องเล็กๆติดกระจกทึบ

"ขอบคุณค่ะ"ฉันกล่าวและกำลังจะหันหลังเดินไป

"เพิ่งมาใหม่เหรอ ไม่เคยเห็นหน้า"ฉันหันไปที่พี่ผู้ชายคนเดิม พอเพ่งมองดีๆ เขาก็หน้าตาใช้ได้เลย เวลายิ้มก็น่ารักดีนะ

"ใช่ค่ะ เพิ่งมาวันแรก"ฉันตอบกลับไป

"พี่ชื่อ โต้งนะ เป็นรองหัวหน้า"เขาพูด

"ฉันชื่อ ตังเม เรียกเม เฉยๆก็ได้"

"ครับ เมเฉยๆ ฮ่าๆๆๆ"พี่โต้งพูดพลางหัวเราะออกมา ฉันก็หัวเราะกับเขาไปด้วย

...หัวเราะอะไรกัน เสียงดังฉิบหาย"มีเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง ฉันรีบเอามือปิดปากทันที

"ไอ้วอร์ม น้องเขาเอาเอกสารมาให้"พี่โต้งซึ่งยืนหันไปทางนั้นพอดี จึงรู้ว่าเจ้าของเสียงคือพี่วอร์ม ฉันจึงหันหลังไปที่เขาที่แง้มประตูโผล่หน้าออกมา ฉันคลี่ยิ้มบางๆให้ พี่วอร์มทำจี๊จ๊ะไม่สบอารมณ์นัก

"เข้ามาสิ ยืนบื้ออยู่ทำไม"เขาพูดจบก็ปิดประตูเข้าไปในห้อง

"อย่าถือสามันเลย มันเพิ่งอกหัก"พี่โต้งกระซิบบอกกับฉันเบาๆ ใช่คำพูดดูดีมาก ต่างจากพี่พายกับพี่โอ๋ที่บอกว่า แฟนทิ้ง

ฉันเดินเข้าไปในห้องทำงานที่ป้ายหน้าห้แงเขีบนว่า Manager (วัฒนพงศ์ เกียรติ์วรกุล)

คงจะเป็นชื่อของเขา ฉันเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะก่อน เพราะยังไงเขาก็คงจะรู้ว่าฉันจะเข้าไป ก็เห็นพี่วอร์มกำลังก้มหน้าเซ็นเอกสารอยู่ เขาเงยหน้าขึ้นมาแว๊บนึง

"เขิญนั่ง"พี่วอร์มพูดห้วนๆ แล้วก้มหน้าทำานต่อ ฉันนั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าเขา แล้วยื่นเอกสารให้

"เอกสารส่งสินค้าค่ะ พี่นุ๊กให้แจ้งว่าส่งด่วน"พี่วอร์มเงยหน้าขึ้นมองฉันสายตาเย็นชา แล้วรับเอกสารจากฉันไปดู

"สินค้าแผนกคุณมีปัญหานะ"เขาพูดน้ำเสียงเรียบๆ

"ล๊อตไหนคะ"ฉันถาม

"ล๊อตก่อนหน้านี้ ผมกำลังรอสินค้าไปเปลี่ยน ฝากบอกคุณนุ๊กช่วยเร่งดำเนินการด้วย"

"ได้ค่ะ"ฉันตอบรับ พี่วอร์มเงยมองหน้าฉันก่อนที่จะเซ็นเอกสารแล้วส่งมาให้ฉัน

"เรียบร้อยแล้วครับ"เขาพูดจบก็ยื่นเอกสารที่ฉันต้องส่งกลับแผนก

"ขอบคุณค่ะ"ฉันรับเอกสารมาก่อนที่จะหยัดกายลุกจากเก้าอี้ แล้วเดินออกมา

พอไปถึงแผนกของตัวเอง ฉันก็รีบเอาเอกสารไปให้พี่นุ๊ก แล้วแจ้งเรื่องสินค้าที่มีปัญหา

"ตายแล้ว พี่ลืมสนิทเลย"พี่นุ๊กพึมพำด้วยความตกใจ

"..."

"คุณวอร์มบอกพี่มานานแล้วแหละ ลูกค้าเจ้านี้ค่อนข้างเรื่องมากด้วย"

"เหรอคะ"

"เป็นบริษัทที่บริหารทั้งผัวทั้งเมีย ผัวน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เมียเคี้ยวมาก เอ่อ..มียกงานให้เธอไปดำเนินการละกัน ช่วงนี้พี่ยุ่งมากเลย ไหวไหม"

"ไหวค่ะ"ฉันตอบรับแล้วคลี่ยิ้มบางๆ

"ไม่ต้องกลัวหรอกนะ เมต้องไปกับคุณวอร์ม ไม่ได้ไปคนเดียว"

"ไปกับคุณวอร์มงั้นเหรอ"ฉันพูดขึ้นด้วยความตกใจ ไปกับตาผีดิบนั้นถ้าเกิดเขาดูดเลือดฉันขึ้นมาจะทำยังไง

"ใช่"พี่นุ๊กตอบกลับแล้วคลี่ยิ้มกว้าง..

??????????