Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
'ตังเม'หญิงสาวหน้าตาสะสวย อายุ24ปี เพิ่งเรียนจบมาหมาด ๆได้มาสมัครงานบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอโชคดีมาก ที่บริษัทที่เธอสมัครกำลังขาดเซลล์พอดี ตังเม เป็นหญิงสาวที่สดใส เข้ากับทุกคนได้ จนกระทั่งเธอได้พบกับเขา ความสดใสของเธอก็หายไป มีแต่ความเศร้า 'พี่วอร์ม'ชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา อายุ 32ปี เขาเป็นหัวหน้าแผนกขนส่งที่บริษัทเดียวกับ ตังเม เขาเพิ่งจะเลิกกับแฟนมาไม่นาน จึงเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัว โมโหร้าย ไม่คิดจะรักใครอีกเลย จนเขาได้เจอกับเธอ ทำให้รู้ว่าเขาได้ตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว ความรักของเขาและเธอดำเนินไปได้ด้วยดี แต่จู่ๆแฟนของเขาก็กลับมา เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตาม..
ตังเม(1)
ตังเม talk
ฉันเดินตามผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอเป็นเลขาของประธานบริษัทเข้ามาที่แผนก ซึ่งวันนี้เป็นวันทำงานของฉันเป็นวันแรก
"หยก พาใครมาวะ"สาวทอมที่แต่งตัวภูมิฐานรุ่นราวคราวเดียวกับเลขาสุดสวยเอ่ยถาม
"นี้คือ ตังเม น้องใหม่ที่จะเข้ามาอยู่ในทีมงานมึง"เลขาสาวที่ชื่อหยกตอบกลับอย่างเป็นกันเองกับสาวทอม ฉันสบตากับสาวทอมที่มองมาที่ฉันก่อนที่จะยกมือไหว้
"ตังเม นี้คือนุ๊กเป็นหัวหน้าทีมของเธอ"พี่หยกพูด
"สวัสดีค่ะพี่นุ๊ก"
"สวัสดีครับ"พี่นุ๊กกล่าวตอบรับ
"ฝากน้องด้วยนะ"พอพี่หยกพูดจบก็หันมายิ้มให้ฉันก่อนจะเดินออกไป
"นั่งโต๊ะนี้ละกัน"พี่นุ๊กพูดพลางชี้ไปที่โต๊ะทำงานที่ไม่มีคนนั่งให้ฉัน ทีมงานที่นั่งอยู่ตามโต๊ะประจำก็เดินเข้ามาที่ฉันสองคน
"พี่ชื่อโอ๋นะ"พี่ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
"ส่วนพี่ พาย ครับ ยินดีต้อนรับเข้าทีม"
"แหม่ ไอ้พายทำเก็กเสียงหล่อต่อหน้าสาว กูจะอ้วก"อันนี้เสียงของพี่นุ๊ก ทุกคนต่างพากันหัวเราะรวมทั้งฉัน
สรุปทีมงานที่ฉันได้เข้ามาทำงาน มีทั้งหมด 4คน พี่นุ๊ก หัวหน้าทีม พี่โอ๋,พี่พาย,และก็ฉัน.
ช่วงพักกลางวัน พี่นุ๊กพาฉันมายังที่ร้านประจำที่อยู่ข้างๆกับบริษัท รวมทั้งมีพี่พายกับพี่โอ๋มาด้วย พอเข้าไปในร้าน คนค่อนข้างเยอะมาก ส่วนใหญ่จะเป็นพนักงานของบริษัทนี้ ก็มันใกล้อ่ะเนาะ ฉันเหลือบไปเห็นโต๊ะซึ่งมีผู้บริหารมานั่งทานที่ร้านนี้ด้วย แต่พี่นุ๊กเลือกอีกโต๊ะหนึ่ง ให้พวกเรานั่งก่อนที่จะเดินไปทักทายพี่หยกที่นั่งอยู่กับประธานบริษัท ซึ่งฉันพอจะรู้มาว่า พี่นุ๊กเป็นเพื่อนสนิทกับพี่หยกที่เป็นเลขาประธานและยังเป็นภรรยาของเขาด้วย
"ตังเม ขอไปห้องน้ำก่อนนะคะ"ฉันพูดขึ้นก่อนที่จะลุกจากเก้าอี้
"ให้พี่พาไปไหม"พี่พายพูดพลางคลี่ยิ้มให้
'ไม่ต้องเสือกเลยมึงน้องไปเองได้ป่ะ"พี่โอ๋ท้วง ฉันได้แต่หัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะเดินออกมา
ระหว่างที่ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ทำธุระเสร็จก็ได้เดินชนเข้ากับใครคนหนึ่ง
"ขอโทษค่ะ"ฉันกล่าวพร้อมยกมือไหว้ทันที
"อืม"ชายร่างสูงเหลือบมามองที่ฉันแว๊บหนึ่งแล้วเดินไป ฉันได้แต่เกาหัวด้วยความแปลกใจ นั่นคนใช่ไหม ไม่ใช่ผีดิบนะ เพราะสีหน้านิ่งมาก เสียดายความหล่อถ้ายิ้มสักหน่อยก็คงจะหล่อกว่านี้ ฉันคิดในใจก่อนที่จะเดินเข้ามาในร้าน
พอก้าวขาเข้ามาในร้านเดินมายังที่โต๊ะ ก็ได้ยินพี่พายเรียกใครคนหนึ่ง
"ไอ้วอร์มนั่งด้วยกันไหม"ชายหนุ่มคนนั้นหันหน้ามา ฉันจึงรู้ว่าคนที่พี่พายเรียกนั้นเป็นคนเดียวกับที่ฉันเดินชนเมื่อกี้
"ไม่อ่ะ"เขาตอบกลับมาเสียงเรียบพร้อมส่งสายตามาที่ฉัน แล้วก็เดินไปยังที่โต๊ะที่มีเขานั่งอยู่คนเดียว ด้วยความอยากรู้ฉันจึงเอ่ยปากถามพี่พายทันที
"ใครเหรอพี่"
"ไอ้วอร์ม หัวหน้าแผนกขนส่ง"พี่พายตอบ
"ทำไมเขาดู...."
"เพิ่งโดนแฟนทิ้ง.."พี่โอ๋เอามือป้องปากกระซิบเบาๆแทรกกขึ้น
"แฟนทิ้ง?"
"อืม"พี่พายกับพี่โอ๋ตอบรับพร้อมกัน ฉันเหลือบไปมองเขาที่นั่งทานข้าวเงียบๆคนเดียว ไม่สนใจใคร หน้าตาท่าทางของเขานิ่งเฉยมาก คงจะเสียใจอยู่อ่ะนะ ..
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
ฝากติดตามผลงานเรื่องใหม่ของไรท์ด้วยนะคะ ?