ทำไมต้องเก็ก?(4)

"ต้องดวลกันหน่อยแล้ว " พี่ซันพูดพร้อมกับหันไปยิ้มกับพี่หมู ฉันก็เผลอยิ้มตามเขาไปด้วย เหลือบไปเห็นพี่ณัฐที่จ้องมองฉันอยู่ สีหน้าเดิมๆคือนิ่งมาก

พอดื่มกาแฟเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เดินเข้ามาที่มำงานพร้อมๆกับพี่ซันและพี่หมู โดยมีพี่ณัฐเดินตามหลังมาเงียบๆ หลังจากก็ต่างลงมือทำงาน พี่ณัฐเดินถือเอกสารปึกหนามาตั้งไว้ที่โต๊ะของฉัน

"นี้เป็นข้อมูลของลูกค้า เอาไปศีกษา" พูดจบพี่ณัฐก็เดินหน้านิ่งออกไป ฉันมองตามแผ่นหลังเขาด้วยความงงใจ คือเขาเป็นอะไรของเขา ทำไมจะต้องเก็กตลอดเวลา แล้วก็เผลอหัวเราะออกมาเบาๆ

จากนั้นก็เปิดเอกสารที่เขานำมาให้เพื่อศึกษา เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง จนฉันไม่รู้เลยว่าตอนนี้มันเป็นเวลาเที่ยงแล้ว เพราะพี่ซันเดินเข้ามาที่โต๊ะฉัน แล้วเอ่ยปากชวนฉันไปกินข้าวกลางวัน

"ปกติพวกพี่ไปกินข้าวกันที่ไหนหรอ"ฉันถามขึ้นขณะที่กำลังเดินลงมาที่ออฟฟิศกับพี่ซัน

"ร้านประจำ"พี่ซันตอบกลับมา

"ร้านประจำ? แล้วพี่ณัฐกับพี่หมูล่ะ"

"พวกมันไปรอกันที่ร้านแล้ว เรารีบไปกันเถอะ " พี่ซันพูดขึ้นก่อนที่จะเดินนำหน้าฉันไป ร้านประจำของพวกเขาก็ไม่ได้ไกลจากออฟฟิศมาก แค่เดินไปก็ได้ พอไปถึงที่ร้านก็พบว่า พี่ณัฐกับพี่หมูนั่งรออยู่ ที่มือของทั้งสองถือเมนูอาหารคนละเล่ม

"กูชวนน้องเขามากินข้าวด้วยกันน่ะ"พี่ซันพูดขึ้นก่อนที่จะขยับเก้าอี้ให้ฉันนั่ง

"อืม ตามสบายเลย อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ" อันนี้พี่หมูเป็นคนพูด ส่วนพี่ณัฐได้แต่เหลือบมองฉันแค่เสี้ยววินาที เก็กอีกละ

จากนั่นฉันก็จัดการสั่งอาหารที่ฉันชอบ แต่ไม่เยอะหรอกพอประมาณ อาหารมาเสิร์ฟ ทุกคนก็ร่วมรับประทานอาหารกันทันที

"ก่อนหน้านี้ หยกทำงานอยู่ที่ไหนเหรอ "พี่ซันถามขึ้น จริงสิฉันไม่เคยบอกเขาเลยว่าฉันเคยทำงานที่ไหนมาก่อน

"หยกเคยทำที่บริษัท cpf"

"พี่เคยได้ยิน บริษัทนี้ก็เป็นคู่แข่งเรานะ "พี่หมูเอ่ย

"ทำไมถึงลาออกล่ะ " อันนี้พี่ซันถามต่อ และฉันก็เหลือบเห็นพี่ณัฐเงยหน้ามามองที่ฉันราวกับอยากจะฟังคำตอบจากฉันเหมือนกัน

"ก็ย้ายมาทำบริษัทนี้ไงเล่า เห็นเขาบอกว่าเงินดี" ฉันตอบปัดๆ เพราะไม่อยากจะสาวความให้มันมากมาย

"อ่อ แบบนี้เอง" พี่ซันพูดพร้อมกับผงกหัวรับ

"แล้วที่ว่าบอกว่าโสดจริงหรือหลอก "พี่ซันถามต่อพร้อมคลี่ยิ้มกว้าง

"เรื่องจริงสิ"ฉันตอบกลับ

"งั้นพี่จีบนะ" พี่ซันพูดต่อ ฉันไม่รู้ว่าเขาพูดเล่นหรือจริง เพราะเขาก็หัวเราะออกมา

"แค่กๆๆ" จู่ๆ พี่ณัฐก็สำลักข้าวออกมาหลังจากที่พี่ซันพูดจบ

"ค่อยๆกิน ไม่ต้องรีบ " พี่หมูที่นั่งข้างๆเขาพูดพร้อมเอื้อมมือไปลูบหลังพี่ณัฐ

"กูอิ่มแล้ว " พี่ณัฐพูดขึ้นก่อนที่จะลุกจากเก้าอี้ แล้วหยิบกระเป๋าควักเอาเงินมาตั้งไว้ จากนั่นก็เดินออกไปสร้างความมึนงงให้กับคนที่นั่งอยู่

"ไอ้นี้คิดจะไปก็ไปเนาะ " พี่ซันพึมพำขึ้นมา

พอพวกเรากินข้าวกันอิ่ม ก็ต่างพากันเดินออกมา พี่ซันกับพี่หมูขอแยกตัวไปสูบบุหรี่ โดยให้ฉันขึ้นไปก่อน แต่ทว่าฉันเดินไปคนเดียวก็เขินๆ เพิ่งมาใหม่ด้วยจึงขอตามพวกเขาไป และก็ไปเจอกับพี่ณัฐที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่นั่นด้วย

"มาทำไม สูบบุหรี่กับเขาด้วยเหรอ "พี่ณัฐพูดเสียงเรียบเลิกคิ้วทั้งสองมองมาที่ฉัน

"เปล่า แค่มานั่งเป็นเพื่อน " ฉันตอบกลับ

"ที่สูบบุหรี่นี้นะ ?"

"อืม" ฉันตอบกลับสั้นๆ พี่ณัฐทิ้งบุหรี่แล้วหยัดตัวลุกจากเก้าอี้เดินมาที่ฉัน

"ขึ้นไปข้างบน" พูดจบเขาก็เดินนำฉันไปยังที่บนออฟฟิศ ฉันหันไปมองพี่ซันกับพี่หมูด้วยความแปลกใจ

"ห่วงน้องแหละ ดูออก" พี่ซันตะโกนตามหลังพี่ณัฐที่เดินออกมาก่อน พี่ณัฐเดินไปอย่างไม่ใส่ใจ และฉันก็ได้เดินตามเขาเข้าไป

พอเข้ามาในที่ออฟฟิศ ฉันเดินเข้านั่งที่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง พี่ณัฐเดินมาหาฉันที่โต๊ะ

"ที่หลัง ไม่ต้องตามไปนะ มันดูไม่ดี " พี่ณัฐพูดจบก็เดินไปที่โต๊ะของเขา โดยที่ไม่รอฟังฉันพูดอะไรเลย เดี๋ยวนะนี้เขาเป็นห่วงฉันเหรอเนี่ย