หนีไม่พ้น(5)

พอเลิกงาน ต่างพากันเก็บของ ปิดคอมพิวเตอร์ พี่ซันเดินมาหาฉันที่โต๊ะ เมื่อเขาเก็บของเสร็จเรียบร้อย

"กลับบ้านยังไง ให้พี่ไปส่งไหม"

"ไม่เป็นไร หยกกลับกับไอ้นุ๊ก เพราะเดี๋ยวมันต้องไปรับแฟนมันกลับบ้านด้วยเหมือนกัน" ฉันตอบกลับไปพร้อมยิ้มหวานให้กับเขา เหลือบไปเห็นพี่ณัฐที่ยืนกอดอกมองฉันกับพี่ซันคุยกัน

"งั้นพี่กลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน"

"จ้า" พอฉันตอบรับ พี่ซันก็เดินออกไปตามด้วยพี่หมู แต่พี่ณัฐยังคงยืนอยู่ที่เดิม จนกระทั่งฉันเก็บของเสร็จ แล้วเดินออกมา พี่ณัฐก็เดินตามฉันมาติดๆ ซึ่งนุ๊กให้ฉันมารออยู่ที่หน้าบริษัท เพราะวันนี้มันออกไปพบลูกค้าไม่ได้อยู่ที่บริษัท ระหว่างที่ฉันยืนรออยู่ก็เหลือบไปเห็น พี่ณัฐยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ข้างอาคาร ฉันสงสัยว่าทำไมเขายังไม่กลับสักที เพราะเห็นเขายืนสูบบุหรี่ไปหลายมวนแล้ว จนกระทั่ง นุ๊กขับรถเข้ามารับฉันที่หน้าบริษัท พอฉันขึ้นรถของนุ๊กก็เหลือบไปมองที่พี่ณัฐที่กำลังทิ้งบุหรี่เสร็จแล้วเดินไปยังที่รถของเขา จากนั่นก็หายลับตาไป

วันทำงาน ฉันนั่งรถมากับนุ๊กเหมือนเดิม พอมาถึงที่โต๊ะทำงานก็เห็นพวกพี่มาถึงก่อนแล้ว มาทำงานเช้ากันจัง ขยันจริงไรจริง ระหว่างที่ฉันกำลังเปิดคอมพิวเตอร์ พี่ณัฐก็เดินมาที่ฉัน

"วันนี้ไปพบลูกค้ากับพี่ " พูดจบเขาก็เดินจากไป ทิ้งสีหน้านิ่งเรียบเหมือนเดิม โดยที่ฉันยังไม่ได้เอ่ยตอบรับอะไรสักนิด แต่ก็จริงอยู่ เขาไม่จำเป็นต้องรอฉันตอบรับอะไรเพราะอย่างไรแล้วฉันก็ต้องไปกับเขาอยู่ดีเพราะเขาคือหัวหน้าทีม

เวลาไม่นาน พี่ณัฐเดินมาที่ฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ที่มือของเขาถือเอกสารมาด้วย

"ไปกันได้แล้ว" เขาพูดเสียงเรียบ ฉันเงยหน้ามองเขาพร้อมกับผงกหัวรับก่อนที่จะเร่งเก็บของให้เร็วที่สุด กลัวว่าเขาจะรอนาน

พี่ณัฐเดินนำฉันมาที่รถของเขา แล้วเปิดประตูเข้าไปในรถก่อน ส่วนฉันก็เข้าไปนั่งที่เบาะข้างๆเขา

"ลูกค้าที่เราจะไปพบ เป็นลูกค้าเจ้าใหญ่ " จู่ๆ พี่ณัฐก็พูดขึ้นมา เพราะระหว่างที่ขับรถออกมาเขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ บรรยากาศในรถเงียบกริบมีเพียงแค่เสียงเครื่องปรับอากาศในรถเท่านั้น

"ค่ะ"ฉันตอบรับไป

"ไม่ต้องเกร็งนะ ทำตัวตามสบาย" เขาพูดกลับมาแล้วเหลือบมามองฉันเสี้ยวนาที

"ไม่ได้เกร็งค่ะ "

"ดีแล้ว"

พี่ณัฐขับรถมายัง บริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งฉันต้องเบิกตากว้าง หัวใจเต้นแรง เพราะบริษัทที่พี่ณัฐพามาเป็นบริษัทของริท

"พะ พี่ ที่นี้เหรอ บริษัทนี้เป็นลูกค้าของเรางั้นเหรอ " ฉันเอ่ยถาม อะไรกันเนี่ย ฉันจะต้องมาเจอริทอีกเหรอ นี้ฉันจะหนีเขาไม่พ้นเลยหรือไง

"ใช่" พี่ณัฐตอบกลับมา ก่อนที่จะดับเครื่องยนต์ถอดเบลล์แล้วหันมามองฉัน

"เป็นอะไรหน้าซีดๆ ไม่สบาย?"

"ปะ เปล่าค่ะ "

"งั้นก็ลงสิ คุณมิวคงรออยู่แล้ว"

"อะไรนะ คุณมิวงั้นเหรอ " ฉันพูดออกมาเสียงดัง ด้วยความตกใจ นี้ฉันจะต้องไปเจอกับผู้หญิงคนใหม่ของริท ฉันพ่นลมหายใจแรงๆ จนพี่ณัฐหันมาจ้องฉัน

"เป็นอะไร"

"สู้ๆ " ฉันหันไปตอบกลับ พร้อมทำไม้ทำมือให้กำลังตัวเอง

"อืม"พี่ณัฐตอบกลับสีหน้างงเต็ก

พี่ณัฐเดินนำฉันขึ้นไปใสลิฟต์ พอประตูลิฟต์ชั้นที่พี่ณัฐต้องการ ก็เดินนำหน้าออกมา

"สวัสดีค่ะคุณณัฐ " พนักงานสาวเอ่ยทักทาย

"สวัสดีครับ ผมนัดคุณมิวไว้ " พี่ณัฐพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้พนักงานสาวคนนั้น

"เชิญค่ะ คุณมิวรออยู่ "

"ขอบคุณครับ"

พนักงานสาวเปิดประตูห้องให้ฉันกับพี่ณัฐเข้าไป ฉันก็ต้องใจเต้นอีกรอบ เพราะในห้องทำงานขนาดใหญ่นั้น ไม่ได้มีแค่มิว แต่มีริท ที่นั่งอยู่ด้วย ทั้งคู่หันมาที่ฉันกับพี่ณัฐ ริทที่เห็นฉันเดินเข้ามา เขามีท่าทีตกใจนิดๆ

"สวัสดีครับ คุณมิว คุณริท วันนี้ผมมากับ ..."

"ใบหยก" พี่ณัฐยังไม่ทันพูดชื่อฉันมิวก็สวนขึ้นมาก่อน พี่ณัฐหันมาที่ฉันเลิกคิ้วทั้งสองด้วยความสงสัย

"รู้จักกันด้วย?" พี่ณัฐถามฉันเบาๆ ฉันผงกหัวรับ

"เชิญนั่ง" ริทเป็นคนพูดขึ้น มิวหันไปมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าเหงื่อชุ่มหลังไปหมด ทั้งที่ในห้องก็เปิดแอร์ ท้องน้อยวูบวาบทั่วท้อง ฉันกับพี่ณัฐนั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้ามิว ที่มีริทยืนคุมอยู่

"สบายดีนะครับคุณมิว" พี่ณัฐถามตามมารยาทนั่นแหละ

"สบายดีค่ะ คุณณัฐมาพอดีเลย เดือนหน้าไปร่วมยินดีงานแต่งของเราสองคนด้วยนะคะ" คุณมิวพูดขึ้นแล้วหันไปยิ้มกับริท ก่อนที่จะหยิบการ์ดสีสวยยื่นมาให้

"ดีใจด้วยนะครับ" พี่ณัฐรับมาแล้วส่งให้ฉันเก็บ ฉันเหลือบมองนิดหน่อยแล้วรีบเก็บใส่แฟ้ม.

"เธอจะไปก็ได้นะหยก"มิวพูดขึ้น แล้วยกยิ้มมุมปากให้ฉัน มารร้ายชัดๆ

"เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า " ริทแทรกพูดขึ้น จากนั่นพี่ณัฐก็ทำการขายสินค้า รวมทั้งบอกโปรโมชั่นใหม่ ที่มีสินค้าใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเข้ามา ทั้งสองดูชอบใจมาก และก็สั่งสินค้าของบริษัทมากมาย ฉันได้แต่นั่งเกร็ง ทั้งที่ก่อนหน้านี้บอกกับพี่ณัฐไปว่า ไม่ได้เกร็ง แต่จะไม่ให้เกร็งก็ไม่ได้ ดันมาเจอแฟนเก่ากับผู้หญิงของเขาแบบนี้

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง จนกระทั่งคุยตกลงกันเรียบร้อย ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันรอคอย สุดท้ายฉันจะได้ออกไปจากที่นี้สักที ...