บทที่ 3

“ขอโทษครับคุณผู้หญิง” ณิตาและอลิสาหันไปมองตามเสียงที่พยายามตะโกนเรียกเธอทั้งสอง

“มีอะไรกับเราสองคนคะ” ณิตาถามออกไปด้วยความสงสัย

“เจ้านายของผมต้องการให้คุณทั้งสองคนไปพบที่ห้องวีไอพีข้างบนครับ”

“ทำไมเราสองคนต้องขึ้นไปหาเจ้านายของคุณด้วย เราไม่ไป ”

“คุณอย่าเพิ่งปฏิเสธเลยครับ เจ้านายของผมจ่ายไม่อั้นอยู่แล้วครับ” ครอสคิดว่าผู้หญิงสองคนนี้กำลังเล่นตัวเพื่อเรียกร้องค่าตัวให้สูงขึ้น จึงเอ่ยถึงค่าตอบแทนที่มากกว่าปกติเพื่อให้ทั้งสองคนสนใจแล้วตามตนขึ้นไปยังห้องวีไอพี

ณิตาหน้าชา เจ้านายของผู้ชายคนนี้คิดว่าเธอและอลิสาเป็นผู้หญิงอย่างว่าได้ยังไงกันในเมื่อเธอและเพื่อนไม่ได้แต่งตัวล่อตาล่อใจให้คิดว่าเป็นผู้หญิงแบบนั้นสักนิด มือบางกำหมัดแน่นแล้วจึงตะโกนออกไปด้วยความโมโห

“พวกฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า แล้วกลับไปบอกเจ้านายของคุณด้วยว่า ‘ไปตายซะ’” ณิตาพูดใส่หน้าก่อนจะจูงมือ อลิสากลับไปนั่งที่โต๊ะด้วยความโมโห แล้วหยิบแก้วเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์อ่อนๆเข้าปากจนหมดแก้ว เพื่อดับความพลุ่งพล่านไม่ให้เผลอชกหน้าผู้ชายคนนั้นที่หาว่าเธอและเพื่อนเป็นผู้หญิงอย่างว่า

“ใจเย็นนะตา อย่าไปสนใจเขาเลย ที่แบบนี้ผู้ชายส่วนใหญ่ก็คิดว่าผู้หญิงที่มาเที่ยวเป็นผู้หญิงอย่างว่ากันทั้งนั้น อย่าไปใส่ใจเลย”

“แล้วเราแต่งตัวเหมือนผู้หญิงพวกนั้นไหมละ อย่าให้เจอหน้าคนที่ส่งผู้ชายคนนั้นมานะ ตาจะชกให้คว่ำเลยคอยดู”

“คุณไรอันท์ครับ เธอไม่ยอมมาพบครับ” ครอสกลับขึ้นไปรายงานเจ้านายหนุ่มที่ห้องวีไอพีหลังจากได้รับคำปฏิเสธและเดินหันหลังจากไปอย่างไม่ใยดีของทั้งคู่

“ทำไมถึงไม่ยอมมา เธอเป็นใครถึงกล้าปฏิเสธฉัน กะจะเล่นตัวเพื่อเพิ่มราคาหรือไง” ไรอันท์ถามด้วยความโมโหที่ไม่ได้สิ่งที่ต้องการ

“เธอบอกว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่าครับ แล้วก็...เอ่อ..”

“อะไรอีก รีบพูดมาสิ”

“เธอบอกว่าให้เจ้านาย ‘ไปตายซะ’ ครับ” ครอสก้มหน้าตอบเจ้านายหนุ่มที่ตอนนี้ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธที่ถูกหญิงสาวที่ถูกใจปฏิเสธคำเชิญ

หล่อนช่างเป็นผู้หญิงที่กล้าปฏิเสธคำเชิญของเค้า ผู้หญิงทุกคนแย่งกันแทบจะยอมเปลือยกายให้เค้าฟรีๆ ทันทีที่เค้ากระดิกนิ้ว แต่หล่อนกลับกล้าหักหน้าเค้า แถมยังฝากคำพูดมาให้เค้าด้วย มันจะมากไปแล้วนะ

“ฮ่าๆๆๆ...สงสัยแกจะเจอของแข็งเข้าแล้ววะไรอันท์” เสียงหัวเราะของไคล์ดังขึ้นทันทีที่ครอสรายงานเสร็จ

“ฉันอยากได้อะไรแล้วฉันต้องได้ แล้วจะได้เห็นดีกัน” ก่อนจะนั่งมองสองคนที่นั่งอยู่ในกลุ่มเพื่อนที่มาด้วยกัน จนทั้งหมดลุกออกจากโต๊ะ ไรอันท์จึงลุกขึ้นแล้วเดินออกจากร้านตามกลุ่มของหญิงสาวไป

“ขับรถกลับกันดีๆ นะคะพี่กุ้ง พี่โป้ง” ณิตาบอกกับรุ่นพี่ที่ขับรถยนต์ส่วนตัวมา เพราะเป็นห่วงที่ทั้งคู่ต้องขับรถกลับเองถึงแม้แต่ละคนจะดื่มกันไปไม่มากเพราะเน้นพูดคุยและเต้นกันมากกว่าแต่เพราะเวลาที่ดึกมากแล้วบวกกับความง่วงจึงกลัวที่จะเกิดอุบัติเหตุ

“จ้า เธอสองคนก็กลับแท็กซี่กันดีๆละ ยัยแอมคืนนี้ แกไปนอนคอนโดยัยตาก็ดีนะ มันดึกแล้วเดินทางคนเดียวอันตราย” กาญจนาบอกสองสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะดาราภากับมณีกาญนั้นกลับพร้อมกับตน เพราะที่พักของทั้งสองคนเป็นทางผ่านของกาญจนาพอดี ส่วนจักรกฤษกลับรถคันเดียวกับบัญชาด้วยรถอีกคัน

“แอมก็คิดแบบนั้นอยู่เหมือนกันคะพี่กุ้ง ขอบคุณนะคะ”

“โชคดีนะสาวๆ” บัญชาตะโกนบอกก่อนจะขับรถออกไป

“บ๊ายบายคะทุกคน” อลิสาโบกมือให้รถยนต์สองคันที่เคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถของผับดัง

เมื่อรถสองคันแล่นออกจากลานจอดรถจนลับตา สองสาวจึงเดินออกไปเรียกแท็กซี่เพื่อกลับที่พัก เพราะตอนนี้รู้สึกง่วงและเหนื่อยเต็มทีหลังจากทำงานตลอดทั้งวันแล้วยังเต้นกันอย่างเมามันเมื่อครู่ ทำให้ทั้งคู่ไม่รู้ตัวว่ามีสายสองคู่ที่มองดูการกระทำทั้งคู่จากรถยนต์ที่จอดอยู่ฝั่งตรงข้าม