บทที่ 2
สองสาวใช้บริการรถแท็กซี่ในการเดินทางไปผับไฮโซที่พี่โป้งลงทุนจัดเลี้ยงฉลองวันเกิดตนเองให้กับสาวๆหนุ่มๆในแผนกบัญชี เมื่อไปถึงก็พบกับบัญชา กาญจนา ดาราภา มณีกาญและจักรกฤษ ยืนรออยู่ที่หน้าผับ เพื่อรอทุกคนเข้าไปพร้อมกัน
“สองสาวทำไมมาช้าจัง พี่รอจนขาแข็งละนะ ต้องเก็บกำลังขาไว้เต้นอีกนะยะ” เสียงกาญจนาหรือพี่กุ้ง ดังมาเป็นคนแรกที่เห็นณิตากับอลิสาลงจากแท็กซี่แล้วตรงไปรวมกลุ่ม
“ขอโทษคะ เราสองคนแวะไปซื้อของขวัญให้พี่โป้งนะค่ะ”ณิตาตอบกาญจนาตามความจริงด้วยใบหน้าสำนึกผิด
“ขอบใจมากละกันนะตา แอม”บัญชารุ่นพี่ใหญ่สุดในกลุ่มบอกพร้อมกับรับของขวัญจากมือของ ณิตาไปถือไว้
“มาครบองค์ประชุมแล้วคะพี่โป้ง เราจะเข้ากันไปข้างในได้หรือยังคะ เสียงดนตรีมันเรียกร้องจุ๊บแจงแล้วนะ” เสียงดาราภาหรือจุ๊บแจงเจ้าแม่ขาแดนส์เอ่ยเร่งทุกคนให้เข้าไปข้างในผับ เพราะยืนรอฟังเสียงดนตรีข้างนอกจนอยากจะออกเต้นมันตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด ถ้าไม่ติดว่าข้างนอกตรงนี้มีแสงไฟส่องสว่างจนเห็นหน้ากันชัดแจ๋ว เธอคงเต้นไม่เกรงใจใครไปแล้ว
“งั้นพวกเราก็เข้าไปข้างในกันเถอะเดี๋ยวจะไม่มีที่นั่ง”บัญชาเอ่ยชวนทุกคนก่อนจะเดินนำขบวนเข้าไปในร้านที่เปิดเพลงเสียงดังจนบางครั้งตะโกนคุยกันยังไม่ได้ยิน
โชคเข้าข้างเมื่อเจอชุดโซฟาที่ทำให้คนทั้งเจ็ดสามารถนั่งด้วยกันได้ ซึ่งเป็นมุมที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ไม่รอช้าสมาชิกทั้งจึงหย่อนสะโพกลงไปจับจองที่กันอย่างรวดเร็ว
ไรอันท์มาถึงที่ผับก่อนเวลานัดเล็กน้อย สำหรับเขาที่ไม่ชอบลงไปเบียดเสียดกับพวกนักเต้นด้านล่าง ครอสที่รู้นิสัยเจ้านายของตนดีจึงเปิดห้องวีไอพีที่มีกระจกมองเห็นภายในร้านเบื้องล่างได้ทั้งหมด แล้วนั่งรอเพื่อนสนิทอยู่ในห้องด้านบน
มือใหญ่ถือแก้วบรรจุน้ำสีอำพันชั้นดีแกว่งไปมาเพื่อเพิ่มปฏิกิริยาน้ำแข็งให้ละลายไปกับเหล้าชั้นดีในมือ โดยมีมือขวาและบอดิการ์ดสองคนคอยคุ้มกันอยู่ในห้อง ส่วนที่เหลือให้คอยอยู่ที่รถเพราะไม่อยากจะให้เป็นที่สะดุดตามากจนเกินไป
“มาเร็วดีนิ” ไคล์เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับส่งเสียงทักทายเพื่อนสนิท
“นายบอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยกับฉันไง ฉันก็เลยรีบมา ตกลงว่าเรื่องสำคัญของนายเป็นเรื่องอะไร” ไรอันท์เอ่ยทันทีเมื่อเพื่อนรักนั่งเก้าอี้ด้านข้างที่จัดไว้ให้ก่อนจะรินเหล้าใส่แก้วให้อีกฝ่ายเป็นการเชื้อเชิญ มองดูผู้คนมากมายมาปลดปล่อยความเครียดหรือมาแสวงหาความสุขเบื้องล่างในยามค่ำคืน
“เฮ้อ..มาดามลิลลี่นะสิยื่นคำขาดให้ฉันหาเมียให้ได้ภายในเดือนนี้ ไม่งั้นจะตัดแม่ตัดลูกกับฉัน” ไคล์เปิดอกคุยกับไรอันท์ทันทีถึงเรื่องหนักอก มาดามลิลลี่ คอทนี่เป็นคุณแม่ยังสวยแม้จะจะอยู่ในวัยห้าสิบเจ็ดปี
“จริงหรอวะ ถึงขนาดนั้นเลยเหรอแล้วพ่อนายว่าไงบ้าง”
“จะว่าไงละ พ่อก็ต้องตามใจเข้าข้างมาดามอยู่แล้วนายก็รู้ๆ อยู่ว่าพ่อรักแม่มากแค่ไหนบอกว่าอยากจะอุ้มหลานเร็วๆ” มิสเตอร์จอนนี่ คอทนี่ บิดาของไคล์ผู้ซึ่งวางมือจากธุรกิจทุกอย่างเพื่อให้ลูกชายเข้ามาดำเนินกิจการแทน ได้ชื่อว่ารักและเทิดทูนภรรยาของตนเองมาก
“ฉันจะทำยังไงดีวะไรอันท์ ฉันจะบ้าตายอยู่ละนะ”
“นายก็ชวนสาวๆในสต็อกสักคน ควงไปให้มาดามกับพ่อนายดูตัวก็จบเรื่อง ส่วนเรื่องแต่งงานนายก็บอกว่าขอคบหาดูใจกันก่อนสักพักถ่วงเวลาเอาไว้ก่อนจนกว่าจะเจอที่ถูกใจนายจริงๆ”
“ไม่เอาหรอก เกิดมาดามจริงจังขึ้นมาจัดงานแต่งให้ฉันทันทีฉันต้องบ้าตายแน่ไรอันท์ ฉันยังไม่พร้อมที่จะเอาห่วงมาผูกคอตอนนี้ ฉันยังสนุกกับชีวิตโสด แล้วนายละไรอันท์คุณหญิงแม่ก็บ่นๆว่าอยากให้นายมีเมียเหมือนกันไม่ใช่เหรอ” ไคล์ที่บ่นเรื่องของตัวเองเรียบร้อยก็หันมาให้ความสนใจเพื่อนสนิทที่เจอปัญหาไม่ต่างกันจากบุคคลที่มีอำนาจสูงสุดในบ้าน
“อืม...ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกัน” ไรอันท์ตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย เขาก็ยังไม่อยากมีคนรักตอนนี้แต่ด้วยสมองอันชาญฉลาดของเขาทำให้เขาคิดที่จะจ้างผู้หญิงสักคนเพื่อตบตาพ่อกับแม่แต่ก็ไม่อยากเสี่ยงกับเรื่องที่อาจจะตามมาไม่รู้จบเลยยังไม่รู้จะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีเหมือนกัน
“เห้อออ...”เสียงถอนหายใจของไคล์ดังขึ้น สองหนุ่มจึงตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง
สองหนุ่มหล่อนั่งมองไปเบื้องล่าง บังเอิญสายตาของไรอันท์ก็เจอเข้ากับสาวสวยคนหนึ่งที่กำลังเต้นอย่างเมามันอยู่กับกลุ่มเพื่อนด้านล่าง หญิงสาวรูปร่างบอบบางใบหน้าสวยหวานที่มองไกลๆ ยังสวยสะดุดตา เธอไม่ได้สวมเสื้อผ้าที่เซ็กซี่ล่อตาล่อใจเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ แต่กลับทำให้ไรอันท์ใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความต้องการพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง หรืออาจจะเป็นเพราะช่วงนี้งานที่ยุ่งจนไม่มีเวลาปลดปล่อยกับสาวๆ เหมือนทุกครั้ง จึงทำให้ไรอันท์มีความรู้สึกต้องการมากกว่าปกติ
“ครอส ฉันต้องการผู้หญิงคนนั้นนายไปจัดการพาเธอมาหาฉันที” เสียงเข้มของไรอันท์เรียกลูกน้องคนสนิท
ครอสมองตามสายตาของผู้เป็นนาย แล้วจึงโค้งเพื่อรับคำสั่งและออกไปจัดการตามคำสั่ง
“ตาถึงเหมือนกันนิ หวังว่าคงไม่ใช่คนที่ฉันกำลังหมายตานะ” ไคล์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นครอสกำลังเดินตรงไปยังหญิงสาวสองคน ที่เขาก็หมายตามหนึ่งในนั้นไว้เหมือนกัน
“แล้วนายคิดว่าคนไหนละไคล์” ไรอันท์หันไปมองไคล์แล้วยิ้มที่มุมปาก
