บทที1
เช้าวันศุกร์ของการทำงานของณิตา สองเท้าบนส้นสูงสามนิ้วกำลังเดินออกจากคอนโดใจกลางเมืองตั้งแต่เช้าไปยังที่ทำงาน เพราะการจราจรที่ติดขัดของเมืองหลวงที่แสนวุ่นวาย ณิตาจึงเลือกใช้บริการของรถไฟฟ้าใต้ดินในการเดินทางไปทำงานแทนที่เจ้าเก๋งญี่ปุ่นคันเก่งสีขาวที่นอนนิ่งสงบอยู่ที่ชั้นจอดรถคอนโด ซึ่งการเดินทางโดยรถฟ้าใช้เวลาเพียงสามสถานีก็ถึงโรงแรม วอเนอร์แกรนด์พาราไดส์ ในเครือวอเนอร์ เอนเตอร์ไพรส์ ซึ่งเป็นที่ทำงานของเธอ
ณิตา เกียรติพินิจ ก้าวเข้าที่ทำงานด้วยความรีบเร่งเนื่องจากวันนี้จะมีการประชุมของผู้บริหารของโรงแรมเรื่องการก่อสร้างโรงแรมแห่งใหม่ในเครือ วอเนอร์ เอนเตอร์ไพรส์ ซึ่งมีสาขาอยู่ทั่วโลก การประชุมครั้งนี้ประธานบริษัทใหญ่จากอเมริกาจะเดินทางมาร่วมประชุมในวันนี้ด้วย ณิตาเป็นเลขาของเอกวิทย์ซึ่งเป็นผู้จัดการโรงแรมที่ได้รับการแต่งตั้งให้ดูแลบริหารสาขาประเทศไทย
“ยัยตา รอด้วย” เสียงเรียกจากเพื่อนสนิทดังมาจากด้านหลังของเธอ
“อ้าว แอม ว่ายังไงแม่เลขาคนเก่ง”
ใบหน้าสวยหวานของณิตาหันกลับไปถามแอม อลิสา ธนสกุล เพื่อนสนิทซึ่งทำหน้าที่เลขาของคุณโกศล พิทักษ์ ผู้จัดการฝ่ายบัญชีของโรงแรม วอเนอร์แกรนด์พาราไดส์
“ตาลืมนัดของเราคืนนี้หรือยัง”
“ตายจริง ตาลืมไปเลยวันนี้มีนัดฉลองวันเกิดพี่โป้งใช่ไหม”
“ใช่แล้ว แอมเห็นตายุ่งอยู่กับการเตรียมประชุมให้คุณเอกวิทย์ คิดแล้วว่าตาต้องลืม”
“ตายังไม่ได้เตรียมของขวัญให้พี่โป้งเลยแอม ช่วงนี้มัวแต่ยุ่งจริงๆนั่นแหละ”
พี่โป้งหรือบัญชา เป็นผู้ช่วยผู้จัดการบัญชี เป็นรุ่นพี่ที่น่ารักของน้องๆในแผนกบัญชี ณิตาซึ่งสนิทกับอลิสาจึงสนิทกับพนักงานแผนกบัญชีไปด้วย
“เดี๋ยวตอนเย็นเราแวะไปซื้อของด้วยกันไหม แล้วค่อยไปพร้อมกัน”
“โอเค งั้นตอนเย็นตาไปหาที่ห้องบัญชีนะ”
“จ๊ะ”
ร่างสูงใหญ่ก้าวลงจากรถลีมูซีนคันหรูพร้อมกับมือขวาคนสนิท การ์ดกว่าสิบชีวิตที่นั่งรถคันหลังรีบลงไปประจำจุดต่างๆ เพื่อรักษาความปลอดภัยให้กับเจ้านายหนุ่ม ไรอันท์ ควินท์ วอเนอร์ ชายหนุ่มในวัยสามสิบสองปี เดินเข้าประตูกระจกของโรงแรม บรรดาพนักงานและคนที่อยู่รอบๆ ต่างหยุดมองชายหนุ่มตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในบริษัท ทั้งความหล่อ รวยติดอันดับโลกเจ้าของธุรกิจเครือวอเนอร์ ทั้งโรงแรม คาสิโน นัยน์ตาสีฟ้าที่เหมือนกับน้ำทะเล คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน รับกับใบหน้า ผสมระหว่างตะวันตกและเอเชียอย่างลงตัว จึงเป็นที่หมายตาของสาวๆ ได้อย่างไม่ยากเย็น
ความโสดของเขาเป็นที่สนใจของสาวๆ ทั่วโลกที่ต้องการสยบหัวใจของของมหาเศรษฐีหนุ่ม สาวสวยรอบกายที่เข้ามาหาล้วนแต่เป็นดารา ไฮโซ ที่พร้อมจะยอมมอบกายถวายตัวให้แก่ชายหนุ่มเพียงแค่ชายตามองพวกหล่อนทั้งหลายก็พร้อมจะกระโดดขึ้นเตียงทันที แต่ก็ยังไม่มีใครสามารถหยุดหัวใจเขาเอาไว้ได้ แม้แต่คนเดียว
“สวัสดีครับ ท่านประธาน”
เอกวิทย์พูดขึ้นเมื่อไรอันท์ก้าวเข้ามาในห้องประชุม ทุกคนรีบลุกขึ้นทำความเคารพ ไรอันท์พยักหน้าเพียงนิดก่อนจะบอกให้ทุกคนนั่งลง ชายหนุ่มเป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกา คุณแม่ของเขาเป็นคนไทยเขาจึงได้รับวัฒนธรรมและการดำเนินชีวิตแบบคนไทยมาด้วยครึ่งหนึ่งจากคุณแม่ ผู้หญิงที่เขาเคารพรักเพียงคนเดียวในชีวิต
“ทุกคน นี่คุณไรอันท์ ควินท์ วอเนอร์ ท่านประธานใหญ่ของ บริษัท วอเนอร์ เอนเตอร์ไพรส์” เอกวิทย์เอ่ยแนะนำชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องประชุมให้ทุกคนทราบ
ทุกคนนั่งประจำที่แล้วการประชุมก็เริ่มขึ้น
“เรื่องโครงการวอเนอร์รีสอร์ท ที่จังหวัดเชียงใหม่จะเริ่มลงมือก่อสร้างต้นเดือนหน้านี้ ...“
การประชุมโครงการก่อสร้างโรงแรมในเครือวอเนอร์แห่งที่สองในประเทศไทยที่จังหวัดเชียงใหม่ใช้เวลาครึ่งเช้าดำเนินไปด้วยความราบรื่น เมื่อเสร็จสิ้นการประชุม ไรอันท์จึงตรงไปยังชั้นสี่สิบซึ่งใช้ทั้งชั้นนั้นเป็นห้องพักส่วนตัว เพนต์เฮาส์สุดหรูที่มีระบบรักษาความปลอดภัยสูงสุด ห้ามใครขึ้นไปจนกว่าจะได้รับอนุญาต และทันทีที่ประตูห้องพักปิดลง ไรอันท์ก็เอ่ยปากถามเลขาซึ่งเป็นทั้งบอดิการ์ดส่วนตัวและมือขวาคนสนิทเกี่ยวกับเรื่องที่กำลังวุ่นวายอยู่ทันที
“เรื่องวิลสัน เตรียมความพร้อมถึงไปถึงไหนแล้ว ”
“คนของเราเตรียมพร้อมแล้วครับ”
“ดี บอกคนของเราให้พร้อมตลอดเวลา”
“ครับ นายจะให้ลงมือเลยไหมครับ”ครอสก้มหน้ารับคำสั่ง แล้วจึงถามต่อ
“ยังก่อน ให้พวกเจ้าหน้าที่จัดการไปก่อน ถ้าพวกมันยังไม่ยอมวางมือเราค่อยจัดการพวกมัน”
ไรอันท์ เป็นนักธุรกิจหนุ่มมหาเศรษฐี ที่มีกิจการทั่วโลกทั้งโรงแรม กาสิโน และธุรกิจอีกหลายอย่างที่มีชื่อของเขาเป็นเจ้าของธุรกิจเบื้องหลัง ซึ่งผลประกอบการของทุกธุรกิจที่ไรอันท์ลงทุนมีผลกำไรเพิ่มมากขึ้นทุกปี ทำให้มีศัตรูทางธุรกิจที่อิจฉาและต้องการจะโค่นล้มไรอันท์อยู่มากมาย
กริ๊ง กริ๊ง
“ว่าไง” เสียงเข้มถามด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายเมื่อเห็นว่าเป็นใครที่โทรมาหาเขาในเวลานี้
“ทำไมทำเสียงแบบนั้นละเพื่อน งานมีปัญหาหรือไงหรือว่ามีปัญหาเรื่องสาวๆ เพลาๆ ลงบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวไม่ทันมีเมียให้คุณหญิงแม่ได้อุ้มหลานกันพอดี”
“นายคงไม่ได้โทรมากวนประสาทฉันเล่นใช่ไหมไคล์ ไม่งั้นนายโดนดีแน่”
ไคล์ คอทนี่ นักธรุกิจหนุ่มเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อเพื่อนสนิทตั้งแต่วัยเด็กของไรอันท์ทั้งคู่เติบโตและเรียนจบมาด้วยกัน เหตุด้วยพ่อแม่ของทั้งคู่เป็นเพื่อนกันจึงทำให้ลูกๆ กลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยปริยาย
“อย่าเพิ่งใจร้อนซิวะ ตอนนี้ฉันเครียดๆ นะก็เลยจะชวนนายไปคลายเครียดด้วยกันสักหน่อย”
“ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ลาสเวกัสนะไคล์ ฉันอยู่ประเทศไทยคงไปกับนายไม่ได้หรอก”
“ฉันรู้ว่านายอยู่ไทย ก็เลยตามมาพักผ่อนกับนายที่นี้ไง เห็นนายคุยว่าประเทศไทยสวยไม่ใช่เหรอ ฉันก็เลยถือโอกาสมาดูทำเลเผื่อขยายสาขามาเปิดที่ไทยด้วยไง ดีไหม”
“งั้นก็ดี เห็นนายบอกเครียดๆมีปัญหาอะไรหรือเปล่าหรือว่าไปทำใครท้องแล้วหนีมา คู่ควงคนล่าสุดกับสาวๆ ในสต็อกของนายคงกรี๊ดจนลาสเวกัสแตก” ไรอันท์พูดด้วยน้ำเสียงติดตลก ด้วยเพราะความหล่อของทั้งคู่ทำให้ได้ฉายาเพลย์บอยตัวพ่อด้วยกันทั้งคู่ จึงมีสาวๆ แวะเวียนเข้ามาไม่ขาดสาย หวังจะจับพวกเขาเป็นไปเป็นสามี
“เปล่า นายก็รู้ว่าพวกเราป้องกันตัวเองอย่างดี เอาไว้เย็นนี้เรามาเจอกันละค่อยคุยดีกว่า”
“เรื่องที่นายจะพูดคงสำคัญมากสินะ ถึงลงทุนข้ามน้ำข้ามทะเลมาคุยกับฉันถึงนี่”
“สำคัญถึงชีวิตเลยละ แล้วเราจะไปเจอกันที่ไหนวะ”
“ทุ่มหนึ่งเจอกันที่...” ไรอันท์บอกจุดหมายให้แก่เพื่อนสนิท ซึ่งเป็นผับไฮโซของประเทศไทย เป็นสถานที่ที่ทั้งคู่ชอบไปใช้เวลาผ่อนคลายหรือหาคนคลายเหงาเวลาค่ำคืน
