บทที่ 6 เข้าใจ/อ่านออก/เอาไปดำเนินการสิ

"ผ่อนคลายครับคุณหญิง" ชายหนุ่มเงยขึ้นตอบมารดาบุญธรรมที่ชุบเลี้ยงพร้อมกับยิ้มเต็มใบหน้า จนทำให้เธอต้องยกมือขึ้นมาลูบศีรษะทุยสวยนั้นอย่างรักใคร่ไม่ต่างจากลูกชายแท้ ๆ ที่เธอคลอดมา

"แล้วเย็นนี้เตรียมตัวไปกับน้องหรือยังลูก" คุณหญิงเดินมานั่งที่โซฟายาวพร้อมกับเอ่ยถามทำให้คินต้องลุกมาที่โซฟาเดี่ยวฝั่งขวามือของคุณหญิงทันที พอดีกับเลขาหน้าห้องท่านประธานเดินยกน้ำเข้ามาแล้วเสิร์ฟคุณหญิงกับชายหนุ่ม

"เรียบร้อยแล้วครับ ผมเตรียมคนของเราทางนั้นด้วยถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องก็คงต้องให้ปิดไปเลย ผมไม่ชอบอะไรที่มันร่ำไรนัก" คินตอบสีหน้าเรียบนิ่งต่างจากเมื่อครู่ที่อยู่กันตามลำพังกับแม่บุญธรรมโดยสิ้นเชิง

"ทำอะไรก็ระวังตัวนะลูก พวกเคเป็นยากูซ่าฝั่งนั้น แม่กลัวว่าลูกจะโดนตลบหลังเหมือนมาคัสน่ะ" คุณหญิงเอ่ยกับลูกชายบุญธรรมอย่างห่วงใย ถึงความผิดพลาดครั้งก่อนที่หลานชายของแม่สามีเธอถูกพวกเคทำร้ายปางตายจากฮ่องกง

"มาคัสมันไม่ได้โดนตลบหลังหรอกครับ แล้วพวกเคมันไม่ได้น่ากลัวอะไร มันสู้เสือคู่ของคุณปู่อย่างพวกผมไม่ได้หรอกครับคุณหญิง" คุณหนุ่มบอกเย็นและยกยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม จนคนที่ยืนคอยรับงานอย่างเลขาถึงขั้นออกอาการร้อน ๆ หนาว ๆ ขึ้นมาทันที

"เลขา! เตรียมเอกสารที่จะให้ประธานเซ็นให้เสร็จใน 2 ชม. แล้วเอามาให้ผม" คินเอ่ยกับเลขาท่านประธานเสียงดังอย่างประกาศิต ซึ่งเลขาคนนี้ทำงานที่นี่ตั้งแต่ที่คุณหญิงเป็นประธานกรรมการและตกทอดมาถึงปัจจุบัน ที่ประธานคนปัจจุบันไม่ยอมให้เปลี่ยนเพราะเห็นว่าทำงานมานานและละเอียดรอบคอบ แต่เขาก็ไม่ค่อยได้เห็นประธานคนปัจจุบันบ่อยนัก และทุกครั้งท่านจะคุยแค่กับคุณคินเท่านั้น และจะเห็นก็แต่คุณคินที่เข้าออกห้องท่านประธานและดำเนินการทุกอย่าง โดยได้รับแจ้งการคุณหญิงว่า คุณคินสามารถที่จะดำเนินการทุกอย่างในห้างเช่นเดียวกับท่านประธานทุกประการ และการตัดสินใจของคุณคินถือว่าเป็นคำสั่งของท่านประธานเช่นกัน

"คะ... ครับ คุณคิน" เลขาก้มหัวตอบตะกุกตะกักก่อนเปิดประตูเดินออกไป

"คุณเลขา... เดี๋ยวค่ะ" เสียงเรียกของสาวร่างท้วมเรียกเลขาท่านประธานก่อนที่เขาจะนั่งลงที่โต๊ะ

"อะไรครับคุณดาว" เลขาถามหัวหน้าฝ่ายบัญชี ร่างท้วมที่เดินมาถึงโต๊ะพอดี

"เอกสารด่วนจัดซื้อค่ะ อยากให้ท่านเซ็นให้หน่อย" สาวร่างท้วมยื่นแฟ้มเอกสารมาตรงหน้า

"ขอโทษค่ะพอดีดาวเพิ่งจัดทำเสร็จ" ดาวหัวหน้าบัญชียิ้มแหย ๆ

"คุณดาวเข้าไปเองแล้วกัน ผมต้องรีบเคลียร์เอกสารท่านประธานให้เสร็จใน 2 ชม. น่ะไม่งั้นคุณคินได้กินหัวผมแน่ ๆ" เลขาว่าพลางก้มลงเปิดคอมที่โต๊ะทำงานของตัวเอง

"คุณคินมาเหรอ?" ดาวว่าอย่างตื่นเต้นเพราะชื่นชอบและหลงไหลในรูปลักษณ์คนสนิทของท่านประธานคนนี้นัก

"อือ... รีบเข้าไปเถอะ ตอนนี้คุณหญิงอยู่ข้างในด้วย คุณคินไม่กินหัวเอาหรอก แต่อย่าไปกะลิ้มกะเหลี่ยล่ะคุณคินเธอไม่ชอบ" เลขาเตือนหัวหน้าฝ่ายบัญชีเพราะเคยเห็นคินไล่ผู้ช่วยเลขาสาวของเขาคนก่อนออกมาแล้ว

"ดุขนาดนั้นเลย?" ดาวว่าตาโต

"ไม่หรอก ปกติถึงจะหน้าไร้อารมณ์แต่คุณเขาก็ใจดีอยู่ ถ้าเราไม่ผิดก็ไม่ต้องกลัว" เลขาว่าอย่างรู้จริงเพราะถึงชายหนุ่มในห้องจะดูโหดและเด็ดขาด แต่จากที่ทำงานร่วมกันเขากลับเป็นคนละเอียดรอบคอบทำงานเก่งและอยู่ในข่ายใจดีกับลูกน้องในปกครองเอามาก ๆ เรียกว่ามีทั้งพระเดชและพระคุณเลยทีเดียว

"เข้าไปสิ" เลขาเงยหน้าขึ้นมาบอกพร้อมกับกดอินเตอร์คอมแจ้งผู้อยู่ในห้องว่ามีเอกสารจัดซื้อที่ต้องเซ็น

"เข้ามา!" เสียงดังฟังสะท้านดังขึ้นทันทีที่หัวหน้าฝ่ายบัญชีเคาะประตู

"นั่ง!" ชายหนุ่มที่โต๊ะทำงานใหญ่ของท่านประธานผายมือไปที่เก้าอี้ตรงหน้า หัวหน้าฝ่ายบัญชียกมือไหว้คุณหญิงประธานที่ปรึกษา พร้อมกับนั่งลงเงียบ ๆ

"เอามา!" ยื่นมือมารับเอกสารที่ตรงหน้าสาวร่างท้วมแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง ทำให้ดาวหัวหน้าฝ่ายบัญชีรีบยื่นเอกสารใส่มือชายหนุ่มด้วยมืออันสั่นเทา

"คุณคิน..." คุณหญิงอรนราเอ่ยเสียงหวานพร้อมกับลุกขึ้นยืน "ครับ" ชายหนุ่มเงยหน้าจากเอกสาร ทำให้คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามที่มีโต๊ะใหญ่กั้นกลางอ้าปากค้างกับรูปลักษณ์ราวภาพสลักอยู่ตรงหน้า ผมที่หวีเปิดหน้าผาก ดวงตาคมลึกรับกับคิ้วหนาที่เรียงตัวอย่างเป็นระเบียบ จมูกโด่งรั้นได้รูป ริมฝีปากหนาสีเข้มและสันกรามที่สวยได้รูปประกอบเข้าเป็นใบหน้าเหมือนเทพบรรจงปั้นที่เธอเคยเห็นแต่ตอนที่ชายหนุ่มสวมแว่นดำครอบเกือบครึ่งหน้า แต่ตอนนี้ปราศจากแว่นจึงทำให้เธอตะลึงค้างไปทีเดียว

"แม่กลับก่อนนะลูก เย็นนี้แม่ต้องไปงานเลี้ยงต่อ" เอ่ยขึ้นทำให้หัวหน้าบัญชีสาวสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์

"ครับ [ชายหนุ่มรับสั้น ๆ พร้อมกับกดอินเตอร์คอมเข้าไปในห้องพักบอดี้การ์ดส่วนตัว] เตรียมรถให้คุณหญิง" ชายหนุ่มเอ่ยสั่งบอดี้การ์ดด้วยภาษาต่างประเทศเสียงห้วน พร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วเดินมาหาคุณหญิงทันที

"สวัสดีครับคุณหญิง" ชายหนุ่มยกมือไหว้คุณหญิงอย่างนอบน้อมผิดกับบุคลิกแข็งกระด้างที่คนภายนอกเห็นยิ่งนัก คุณหญิงยกมือขึ้นลูบศีรษะของลูกชายบุญธรรมอย่างเอ็นดูในความมีมารยาทของเขา

"เดินทางปลอดภัยนะครับคุณคิน" คุณหญิงเอ่ยอย่างอ่อนโยน แล้วยิ้มให้กับชายหนุ่มก่อนที่บอดี้การ์ดร่างใหญ่จะเปิดประตูเข้ามารับคุณหญิงออกไป ส่วนชายหนุ่มเดินกลับมานั่งที่โต๊ะท่านประธานและก้มลงอ่านเอกสารที่หัวหน้าฝ่ายบัญชีนำมาให้ท่านประธานเซ็นต่อและจรดปากกาเซ็นพร้อมกับยื่นคืนให้โดยไม่พูดอะไร ดาวรับเอกสารคืนอย่างเงอะงะเพราะเอกสารที่เธอนำมาเป็นเอกสารสั่งซื้อสินค้าล็อตใหญ่ภายในประเทศ ปกติต้องเป็นประธานเป็นคนเซ็นเท่านั้น

"หือ?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วอย่างสงสัยที่หัวหน้าฝ่ายบัญชียังนั่งอยู่

"เอ่อ... คือ เอกสารนี้เป็นการสั่งซื้อสินค้าล็อตใหญ่ที่จะกระจายทุกห้างภายในประเทศ ปกติแล้วท่านประธานจะต้อง ..." ดาวพยายามอธิบายเสียงอ้อมแอ้มด้วยกลัวว่าเอกสารจะมีปัญหา

"เข้าใจ อ่านออก เอาไปดำเนินการสิ" คินเอ่ยออกมาเสียงห้วน ขณะที่กำลังเตรียมเอกสารงานที่จะไปดำเนินการที่ฮ่องกงต่อ ดาวจึงลุกขึ้นเดินออกจากห้องมาเงียบ ๆ

"คุณเลขา..." หัวหน้าฝ่ายบัญชีรีบเรียกเลขาหน้าห้องท่านประธานทันทีที่ประตูห้องใหญ่ปิดสนิท

"อะไรคุณดาว" เลขาเงยหน้ามาถามสาวร่างท้วมที่เดินมาถึงโต๊ะพอดี

"เอกสารที่ดาวเอาไปให้เซ็น คุณคินเป็นคนเซ็นน่ะ จะมีปัญหามั้ยเนี่ย" ดาวพูดออกมาอย่างกังวล

"แล้วคุณคินเธอว่ายังไงล่ะ" เลขาถามอย่างสบาย ๆ

"เธอว่า... เข้าใจ อ่านออก เอาไปดำเนินการสิ" ดาวเลียนเสียงดุของคนในห้องบอกเลขา

"คุณดาว ลายเซ็นอนุมัติจะมี 2 ลายเซ็นที่ใช้แทนกันได้ทุกกรณี [พร้อมกับยื่นแบบลายเซ็นให้ดู] คุณดาวเปิดดูสิว่าใช่ไหม" เลขาว่าอย่างรู้จริง เพราะท่านประธานนาน ๆ ครั้งจะมาที่นี่ แต่คินมาดูแลงานที่นี่บ่อยและเขาก็คุ้นเคยกับลายเซ็นของคินเป็นอย่างดี

"หือ... ลายเซ็นคุณคินจริง ๆ ด้วย" หัวหน้าฝ่ายบัญชีว่าตาโต

"งั้นก็... เอาไปดำเนินการสิ" เลขาเลียนเสียงต่ำทุ้มของคนในห้องสั่งหัวหน้าบัญชียิ้ม ๆ

"คุณเลขา..." ดาวเอ่ยขึ้นไม่ยอมไปไหน เลขาท่านประธานเลิกคิ้วเป็นคำถาม

"คุณคินเวลาถอดแว่นแล้วโคตรหล่อเลยเนาะ เห็นแล้วอยากละลาย ปกติเห็นแต่ใส่แว่น ตาคมสวยเชียว" ดาวว่าอย่างละเมอ

"เห็นแล้วก็เฉย อย่าพูดต่อ เธอไม่ชอบไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน" เลขาเตือนหัวหน้าบัญชีด้วยความหวังดี

"เออ... ตะกี้คุณหญิงท่านแทนตัวเองว่าแม่แล้วเรียกคุณคินว่าคุณคินด้วยนะคุณเลขา" หัวหน้าฝ่ายบัญชียังไม่หายสงสัย

"ก็ท่านเป็นผู้ดี เป็นคุณหญิงก็ต้องพูดสุภาพสอนลูกสุภาพนั่นแหละ" เลขาพูดตัดบทรำคาญไป

"คุณหญิงบอกว่าเดินทางปลอดภัยด้วยนะ" ดาวยังซักไม่เลิกจนเลขาถอนหายใจ

"คุณดาว...ท่านมีธุรกิจอยู่หลายประเทศ คุณคินเธอก็ทำงานเหมือนท่านประธานจักราของเรานั่นแหละ บางทีที่บ้านท่านอาจจะเรียกท่านประธานว่าคุณจักราก็ได้ครับ แล้วเคยเห็นหน้าท่านมั้ยล่ะนอกจากประชุมใหญ่น่ะ แล้วเรามาทำงานให้ท่านเราไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องท่านทุกเรื่องนะครับ" เลขาว่ายาวเหยียดอย่างรำคาญ

"อุ่ย... เหมือนด่าว่าเสือกแต่แบบผู้ดีเลยค่ะ งั้นดาวไปทำงานต่อนะคะ" ดาวยิ้มแหย ๆ ให้เลขาแล้วหันหลังเดินกลับไปที่แผนกของตนเอง เลขาได้แต่ส่ายหน้าแล้วทำงานต่อไป....

...........