ตอนที่ 1 อดีตชาติ (1) (2/2)

เช้าวันต่อมากุลธิดาออกไปข้างนอกแต่เช้า เพราะไม่อยากเจอหน้าเขา วันนี้เธอหยุดไม่ได้ไปทำงาน แต่เธอมานั่งเล่นที่สวนสาธารณะ แล้วร้องไห้อยู่เงียบๆคนเดียว

รอจนถึงเวลาที่คาดว่าเขาจะออกไปข้างนอกแล้วจึงกลับเข้าไปอีกครั้ง แล้วพบว่าเขาไม่อยู่แล้วจริงๆ กุลธิดารีบเก็บเสื้อผ้าเท่าที่จำเป็นเพื่อที่จะไปจากที่นี่ทันที

วุฒิไกรตามหากุลธิดาจนทั่ว ทั้งห้างสรรพสินค้าที่เธอทำงาน ร้านอาหารที่เธอชอบไป ตลาดสดแถวบ้าน และร้านค้าแถวนั้น แต่ก็ไม่พบวี่แววของเธอเลย

เมื่อคืนวุฒิไกรเมามากเพราะเพื่อนคะยั้นคะยอให้เขาดื่ม จนงานเลี้ยงเลิกเขาก็ลืมไปว่าต้องไปรับเธอกลับบ้าน เขาตรงเข้าบ้านทันทีพร้อมกับเพื่อนร่วมรุ่นที่แอบชอบเขามานาน เธอขับรถตามเขามาอย่างเป็นห่วง และพยุงเขาเข้าบ้าน แล้วหลังจากนั้นก็เกิดเรื่องผิดศีลธรรมขึ้นจากความเมาของทั้งคู่ ไปถึงสองรอบ จนกุลธิดาเข้ามาเห็นในรอบที่สองที่กำลังเริ่มได้ไม่นานนัก

สกลที่ไปรอพบกุลธิดาตั้งแต่ห้างฯยังไม่เปิด เพราะอยากถามไถ่เรื่องเมื่อคืนว่าเป็นอย่างไรบ้าง พอรู้ว่าเธอไม่มาทำงานเขาก็ตรงไปหาเธอที่บ้านทันที

สกลไปถึงก็พบว่าเธอกำลังขนกระเป๋าเสื้อผ้าออกมาจากบ้านของวุฒิไกร

“กุล เกิดอะไรขึ้น” สกลถาม

“กุลจะออกจากบ้านหลังนี้แล้วคะ” เธอบอกเขา เหตุการณ์เมื่อคืนทำให้เธอรู้ว่าสกลนั้นเชื่อใจได้

“งั้นให้พี่ช่วยนะ” สกลเสนอตัวอย่างดีใจ กุลธิดาพยักหน้า สกลยกกระเป๋าของเธอขึ้นท้ายรถของเขาทันที เขาไม่อยากรู้ว่าอะไรคือสาเหตุ ขอแค่เธอออกมาจากวุฒิไกร เขาก็มีหวังแล้ว

วุฒิไกรขับรถกลับมาเห็นเข้าก็อารมณ์ร้อนทันที

“ที่หายไปตั้งแต่เช้า ไปเรียกมันมารับนี่เอง” วุฒิไกรพูดถึงเสียงดัง เดินไปกระชากเธอมายืนอยู่ข้างหลัง เผชิญหน้ากับสกล

“เอากระเป๋าเมียกูลงมา กูไม่ให้กุลไป” วุฒิไกรพูดขึ้น

“คุณสกลไม่ต้องยกลงมานะคะ กุลไม่อยู่ที่นี่แล้ว” กุลธิดาบอก สะบัดแขนออกจากเขา

“เมื่อคืนที่กลับดึกๆดื่นๆ เพราะไปอยู่กับมันมาใช่มั๊ยกุล” วุฒิไกรถามขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด ลืมไปว่าตนเองทำเรื่องอะไรไว้กับเธอ

“ที่กุลกลับดึกเพราะรอคุณไปรับไงล่ะ” สกลบอกแล้วส่ายหน้าด้วยความเอือมระอาในพฤติกรรมก้าวร้าวของเขา

“อย่าคิดว่ากุลจะเลวเหมือนวุฒิ” กุลธิดาบอก จ้องหน้าเขาด้วยความน้อยใจ วุฒิไกรนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนทำอะไรลงไปก็เปลี่ยนท่าทีทันที

“กุล วุฒิขอโทษ” วุฒิไกรบอกแล้วจะเข้าไปดึงเธอมา แต่สกลขวางไว้ก่อน

“ถ้ารู้ตัวว่าดูแลไม่ได้ก็ปล่อยกุลไปซะ”

“วุฒิขอโทษ ยกโทษให้วุฒินะ มันจะไม่มีอีกแล้ว วุฒิสัญญา” วุฒิไกรบอกด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน

“ความดีที่วุฒิเฝ้าทำมาสองปี มันไม่สามารถทำให้กุลยกโทษให้วุฒิได้เลยเหรอ” วุฒิไกรบอกเสียงสั่น น้ำตาลูกผู้ชายไหลริน กุลธิดาน้ำตาไหลพราก เธอกำลังสับสนว่าจะเอายังไงกับเขาดี

สกลยืนมองกุลธิดาทรุดตัวนั่งร้องไห้กับพื้นแล้วสงสารเธอจับใจ แต่ก็ไม่อยากยื่นมือเข้าไปยุ่ง อยากให้เธอตัวสินใจเอง

วุฒิไกรเดินไปยกกระเป๋าบนรถเข้ามาวางไว้ แล้วพยุงกุลธิดาที่ร้องไห้อยู่ขึ้นมากอดไว้

“ขอโอกาสวุฒิอีกครั้งนะกุล” วุฒิไกรอ้อนวอนอีกครั้ง เธอพยักหน้า สกลถึงกับเศร้าที่กุลธิดาใจอ่อน แต่เขาก็ทำได้แค่ให้กำลังใจเธอ

“ดูแลกุลให้ดี ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่กุลเสียใจเพราะคุณ ผมจะเป็นคนพาเธอไปจากคุณเอง” สกลบอก แล้วเดินขึ้นรถขับออกไปด้วยหัวใจที่ปวดร้าว

***************************

หลังจากกุลธิดาให้โอกาสวุฒิไกร เขาก็ไม่เคยเถลไถลออกนอกลู่เลยสักครั้ง ทำดีและเอาใจใส่กุลธิดาเหมือนอย่างเคย ส่วนสกลเองก็นานๆแวะมาหากุลธิดา ไม่มานั่งเฝ้าเหมือนแต่ก่อน เพราะรู้แล้วว่ากุลธิดารักวุฒิไกรมากเพียงใด ขนาดเขาทำผิดกับเธอจนเธอคิดจะหนี สุดท้ายเธอก็ยังใจอ่อนให้อภัยเขาอยู่ดี จะเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เพราะเธอรักเขามาก

กัญญากับวุฒิไกรยังเจอกันตอนอยู่มหาวิทยาลัย ขณะที่ทั้งสองกำลังทำเรื่องยื่นขอจบ ต่างฝ่ายต่างพยายามไม่พูดกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นเมื่อย่างเข้าเดือนที่สอง กัญญาเกิดมีความผิดปกติเกิดขึ้น และเธอมั่นใจว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของวุฒิไกรอยู่

กัญญานัดเจอวุฒิไกร ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง เพื่อบอกเรื่องนี้กับเขา

“วุฒิคะ นุ่นท้องกับคุณ” กัญญาบอก วุฒิไกรหน้าเสีย นิ่งไปในทันที

ชีวิตเขาหลังเรียนจบ เพิ่งคืนดีกับกุลธิดา และกำลังได้เริ่มงานแค่เดือนเดียว ก็ต้องได้รับข่าวช็อกขนาดนี้แล้ว เขาคิดอะไรไม่ออกมันตื้อไปหมด

“นุ่นรู้ว่าวุฒิมีแฟนแล้ว นุ่นก็ไม่อยากทำลายความรักของวุฒินะ แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว วุฒิก็ควรรับผิดชอบนุ่นและลูกในท้อง” กัญญาพูดขึ้นมาตรงๆ เธอยอมรับว่าเธอแอบรักวุฒิไกรแต่ไม่เคยคิดจะแย่งเขามาจากคนรัก ตอนนั้นเธอเมาและเป็นฝ่ายร้องขอจากเขาเองทั้งสิ้น

“ขอเวลาฉันคิดก่อนนะนุ่น ว่าจะเอายังไงกับเรื่องของเรา” วุฒิไกรบอก แล้วทรุดตัวนั่งลงม้านั่ง กุมขมับด้วยความกังวล