ตอนที่ 3

คอนโดมิเนียม

ลานจอดรถ

ลานจอดรถเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมพัดผ่านและไฟสลัวจากเสาไฟสูง ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเบาะข้างเขาด้วยความเอ็นดู รอยยิ้มเล็ก ๆ ปรากฏบนใบหน้า เขาโน้มตัวไปใกล้ ๆ มือเรียวเอื้อมไปแตะแก้มกลมเบา ๆ อย่างมันเขี้ยว

ฟอด~

"คนอะไร ขนาดนอนยังน่ารัก…" เขาพูดจบก็โน้มปลายจมูกลงจูบแก้มเธอเบา ๆ จนรู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้นเพราะความน่ารักของเธอ

"อิง…อิงครับ ถึงแล้วครับ" เขาโน้มใบหน้าลงกระซิบข้างใบหูของเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ทำให้เธอครางพึมพำเบา ๆ อย่างงัวเงีย

"อื้ม…"

"หึ…เด็กดื้อ" ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเอ็นดู เขาเอามือปาดผมบางที่ตกลงมาบนหน้าผากเธอ ก่อนจะลุกลงจากรถ เดินอ้อมมาหา

เมื่อถึงประตู เขาเปิดออกช้า ๆ แล้วอุ้มหญิงสาวในท่าเจ้าสาว ยกเธอขึ้นอย่างเบามือ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มและแววตาที่บ่งบอกว่าทนต่อความน่ารักของเธอไม่ไหว เขาเดินอย่างระมัดระวัง เหมือนกลัวจะทำเธอเจ็บ

ห้องนอน

ชายหนุ่มวางเธอลงบนเตียงด้วยความอ่อนโยน มือของเขาลูบผมของเธอเบา ๆ ก่อนจะถอยออกมา ยืนมองเธอสักพักด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจซ่อน

ไม่นาน เขาเดินไปยังห้องน้ำ ปล่อยให้แสงไฟอ่อน ๆ ในห้องนอนส่องผ่านผ้าม่านบาง เผยให้เห็นใบหน้าที่งัวเงียของเธอ

หลังอาบน้ำเสร็จ เขาเปิดประตูออกมา เห็นเธอตื่นแล้ว หันมามองเขาด้วยสายตางัวเงียและรอยยิ้มเล็ก ๆ

"ตื่นแล้วเหรอครับ…ไปอาบน้ำเถอะ จะได้สบายตัว" เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

"ค่ะ…" เธอลุกขึ้นจากเตียงด้วยท่าทางน่ารัก มือเล็กขยับจัดผมเบา ๆ

ชายหนุ่มมองเธอที่เข้าห้องน้ำห้องอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปที่หัวเตียงหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาเพื่อที่จะทำงานที่ยังเซ็นไม่ครบ เขาเดินออกจากห้องนอน ไปยังห้องนั่งเล่น เขาเลือกนั่งทำงานเงียบ ๆ เพื่อไม่รบกวนเธอ เสียงกระดาษและปากกาเป็นเพียงฉากหลังเบา ๆ ของบรรยากาศที่อบอุ่น

แกร๊ก~

"ทำไมไม่นอนครับ" ชายหนุ่มที่ได้ยินเสียงเปิดประตูก็หันไปมองหญิงสาวที่ยังไม่ยอมนอนด้วยสายตาเอ็นดู

"อิงอยากนอนกับพี่…พรุ่งนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ" เธอนั่งลงข้าง ๆ ก่อนซบใบหน้าลงบนไหล่เขา พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"มีเอกสารสำคัญที่ต้องรีบเซ็นนิดหน่อยครับ…ใกล้เสร็จแล้ว" เขายิ้มให้เธอเล็กน้อย ก่อนหันไปสนใจเอกสารตรงหน้า

หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจ เธอนั่งมองเขาทำงานอย่างเงียบ ๆ เผลอยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น ไม่รู้ตัวว่าความสุขเล็ก ๆ แบบนี้ทำให้หัวใจของเธอพองโตเพียงใด

"หึ...หลับซะแล้ว ดื้อจริง ๆ" ชายหนุ่มทำงานได้สักพักก็รู้สึกว่าหญิงสาวเงียบไป เขาละสายตาจากกองเอกสาร หันไปมองหญิงสาวที่นอนหนุนตักของเขาอยู่ ก็เห็นว่าเธอเผลอหลับไปแล้ว

ชายหนุ่มเก็บกองเอกสารเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะละสายตามามองหญิงสาวที่นอนซบอยู่บนตักเขาอย่างน่าเอ็นดู เขายกมือเลื่อนศีรษะเธอออกอย่างทะนุถนอม แล้วค่อย ๆ ช้อนร่างบอบบางขึ้นแนบอก หญิงสาวดิ้นเล็กน้อยแต่ก็ซุกหน้ากับอกเขาเหมือนลูกแมวน้อยแสนน่าเอ็นดู

แกร๊ก~

“ฝันดีนะครับ” ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ชายหนุ่มก้าวเข้าไปช้า ๆ แล้ววางเธอลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน เขาก้มลงประทับริมฝีปากเบา ๆ ที่หน้าผาก เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเหมือนกล่อมข้างหู ก่อนเขาจะดึงผ้าห่มมาคลุมกายเธอด้วยความใส่ใจ

เมื่อเขาสอดตัวลงใต้ผืนผ้า ความอบอุ่นจากอ้อมแขนที่โอบกอดทำให้หญิงสาวขยับเข้าหาโดยไม่รู้ตัว เขามองใบหน้าเรียบสงบของเธออยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาเปี่ยมด้วยความอ่อนโยน แล้วจึงเอื้อมมือไปกดปิดสวิตช์ไฟ ความมืดและความเงียบเข้าปกคลุม และไม่นานนักเขาก็เข้าสู่ห้วงนิทราไป

รุ่งเช้า

ครืน... ครืน... ครืน...

เสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะข้างเตียงดังแผ่ว ๆ ท่ามกลางความเงียบสงบในห้องนอนที่มีเพียงชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังซุกกายหลับใหลอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา แสงแดดอ่อน ๆ ของยามเช้าสาดลอดผ่านผ้าม่านบาง เข้ามาทาบบนผิวกายของทั้งคู่

ชายหนุ่มขยับตัวเล็กน้อย เขายกแขนที่กอดหญิงสาวไว้ออกอย่างระมัดระวัง ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสายทันที ดวงตาคมยังปรือจากความงัวเงีย แต่เมื่อเหลือบเห็นแฟนสาวขยับตัวเล็กน้อย เขาก็รีบกดรับสายผู้เป็นแม่ทันทีเพราะหลัวว่าแฟนสาวจะตื่นขึ้น

"ครับ...แม่" เขาพูดเสียงแหบพร่าจากการตื่นนอน

‘วันนี้อย่าลืมเข้ามาที่บ้านนะลูก’ เสียงของผู้เป็นแม่ดังลอดมาตามสาย

"ครับ...แม่มีอะไรอีกรึเปล่าครับ" เขาถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

‘ไม่มีแล้วลูก’

"ครับ...ช่วงบ่ายผมกับอิงจะเข้าไปที่บ้านนะครับ" เขาพูดจบก็กดวางสายอย่างรวดเร็ว ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างหญิงสาวอีกครั้ง

เพียงวินาทีที่ร่างกายแนบชิด เขาก็โอบเธอเข้ามาในอ้อมแขนอย่างหวงแหน กดปลายจมูกซุกไซ้ไปทั่วใบหน้าและแก้มใสอย่างมันเขี้ยว กลิ่นหอมหวานจากเรือนผมทำให้เขายิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

"คนอะไรตัวหอมเหมือนเด็กน้อย" เขาพึมพำแผ่ว ๆ พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง ดวงตาที่ทอดมองเต็มไปด้วยความสุขราวกับโลกทั้งใบมีเพียงเธอเท่านั้น

หญิงสาวขยับตัวพลิกหน้าหนีเล็กน้อยเมื่อถูกรบกวน แต่เขาก็เธอตัวเธอเข้ากอดแน่นขึ้นราวกับไม่ยอมปล่อยเธอไปไหน

ริมฝีปากอุ่นของเขาขยับแนบลงบนขมับของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนมาจูบที่ปลายคางเล็ก ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว

"อือ..." หญิงสาวส่งเสียงอือเบา ๆ ในลำคอ ใบหน้าหวานซุกลงกับอกกว้างอย่างคนที่ยังไม่อยากตื่น

"ตื่นได้แล้วครับคนขี้เซา...จะแปดโมงแล้วนะ" เขาหัวเราะเบา ๆ กับท่าทีเหมือนเด็กของเธอ มือหนาลูบแผ่นหลังบอบบางขึ้นลงช้า ๆ

"วันนี้ไม่มีเรียนสักหน่อย" หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียพร้อมกับส่ายหน้าเบา ๆ ซุกหน้าเข้าหาเขาแน่นขึ้นไปอีก ราวกับแกล้งงอแงให้เขาตามใจ

"พี่ไม่ได้จะปลุกไปเรียนสักหน่อย....ไม่หิวเหรอหืม.." ชายหนุ่มก้มมองแฟนสาวที่นอนแนบอก ดวงตาคมทอประกายอ่อนโยนจนยากจะละสายตาออกไปได้ เขากระซิบแผ่ว ๆ ข้างหู

หญิงสาวขยับตัวเล็กน้อยเหมือนจะได้ยิน แต่ยังคงหลับตาพริ้ม เขายกมือขึ้นเกลี่ยปอยผมที่ปรกแก้มเธอออกอย่างเบามือ ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากมนอีกครั้ง

"งั้นขออีกห้านาทีนะคะ..." เสียงหวานเอื้อนเอ่ยออกมาในที่สุด น้ำเสียงงัวเงียปนแผ่วเบาทำให้หัวใจเขาแทบละลาย

"โอเคครับ.." เขาตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ให้เธอได้พักอยู่ในความอบอุ่นที่เขามอบให้อีกครู่ใหญ่

ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าลึก มองใบหน้าเรียบสงบของเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นอย่างระมัดระวัง ระวังไม่ให้รบกวนเธอ แล้วก้าวออกจากห้องไปยังห้องครัว

ห้องครัว

แสงเช้าอ่อน ๆ สาดเข้ามาทางหน้าต่าง เผยให้เห็นความเรียบง่ายแต่สะอาดตาของครัว ชายหนุ่มเริ่มเตรียมอาหารเช้าให้เรียบร้อย ไข่ดาว ขนมปังปิ้ง และผลไม้จัดใส่จานบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย พร้อมกับชาร้อน ๆ มือเขาขยับอย่างมั่นคงและช้า ๆ เตรียมทุกอย่างด้วยความเอาใจใส่ ราวกับอยากให้เธอได้กินอาหารเช้าที่ดีที่สุด

"เสร็จแล้ว..." ชายหนุ่มของอาหารที่ตั้งอยู่บนโต๊ะด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข

"ตื่นรึยังนะ" ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินไปที่ห้องนอนเพื่อที่จะไปดูว่าหญิงสาวตื่นรึยัง

ห้องนอน

แกร๊ก

เสียงประตูห้องเปิดออก เขาก็เห็นหญิงสาวยังคงซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม เสียงแอร์เบา ๆ กับแสงเช้าที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่างทำให้เธอรู้สึกสบาย

"อิงครับ...ตื่นได้แล้วน้า" ชายหนุ่มโน้มตัวลงก่อนจะกระซิบปลุกหญิงสาว

"อื้ม..." หญิงสาวลืมตาขึ้นช้าๆ ก็เห็นชายหนุ่มกำลังมองเธอด้วยสายตาที่หลงไหลทำให้เธอยิ้มออกมาด้วยความเขินอาย

"ไปล้างหน้าแปรงฟันได้แล้วครับ...พี่ทำอาหารไว้รอหนูแล้วน้า~" ชายหนุ่มที่เกิดมันเขี้ยวแฟนสาวก็อดที่จะยื่นมือไปบีบจมูกของเธอเบาๆ

"อื้อ...โอเคค่า" หญิงสาวลุกขึ้นนั่งก่อนจะตวัดขาลงพื้นเพื่อที่จะเข้าห้องน้ำ

"พี่ออกไปรอข้างนอกนะครับ" หญิงสาวพยักหน้าให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

ห้องครัว

ไม่นานนัก เสียงฝีเท้าเบา ๆ ก็ดังขึ้น หญิงสาวเดินออกมาด้วยชุดนอนตัวบาง ผมยาวยังชื้นเล็กน้อยจากน้ำที่เพิ่งล้างหน้า แก้มใสแดงระเรื่อราวกับผลเชอร์รี่ เมื่อเธอเงยหน้ามองคนที่นั่งรออยู่

“หอมจังเลยค่ะ…” เธอพูดพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม

“ลองชิมสิครับ พี่ตั้งใจทำเองทุกอย่างเลยนะ” ชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ ดวงตาคมมองเธออย่างพอใจ

“อื้ม…อร่อยค่ะ พี่ทำอร่อยทุกวันเลย” เธอหยิบช้อนตักไข่ดาวเข้าปาก รสชาติเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นจนอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นปิดแก้มด้วยความเขิน

เสียงหัวเราะเบา ๆ หลุดออกจากปากเขา เขาเอื้อมมือมายีผมเธอเบา ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว

หญิงสาวหัวเราะตาม ก่อนจะยกแก้วชาขึ้นจิบ กลิ่นหอมอุ่น ๆ ของชาเช้าผสมกับสายตาที่เขามองมาทำให้หัวใจเธอเต้นแรง