ตอนที่ 3
ท็อบวิ่งตามซันนี่มาจนถึงสวนน้ำหลังวัง เขาหยุดชะงักทันทีที่เห็นซันนี่นั่งมองน้ำอยู่คนเดียว ในใจก็คิดว่าองค์หญิงต้องรู้สึกแย่มากแน่ๆเพราะปกติจะเป็นคนขี้เหงาแต่ตอนนี้กลับมานั่งอยู่คนเดียวเงียบๆ
ท็อบค่อยๆเดิน(เงียบๆ)เข้าไปหาซันนี่
'ฝ่าบาท'
ซันนี่สะดุ้งเฮือก!
'นี่!! ทำไมต้องเดินมาเงียบๆด้วยล่ะถ้าฉันตกน้ำไปจะทำไงห๊า!'
ท็อบยังไม่ตอบอะไร แต่เปลี่ยนมาเป็นนั่งข้างๆแทนแล้วหันหน้าไปหาซันนี่
'ถ้าฝ่าบาทตกลงไป ข้าน้อยก็จะโดดตามไปช่วยฝ่าบาทจะไม่ให้ฝ่าบาทจมน้ำตายเป็นศพขึ้นอืดหลังวังแน่ๆ'(ยิ้มอย่างเลือดเย็น)
'=[]='
'^^'
'ความคิดดีนี่'
'ใช่ไหมล่ะ 555'
ท็อบหัวเราะลั่นด้วยความสะใจไม่ทันหายขำซันนี่ก็กระโดดล็อคคอเขาไว้แล้วทำหน้าโหดใส่
'แก๊!! ตายยยย'
'แค่กๆ ใจเย็นฝ่าบาท ถ้าฝ่าบาทฆ่าหม่อมฉันฝ่าบาทก็ไม่มีเพื่อนเล่นน่ะสิ ฝ่าบาททนเหงาได้หรอ'
ซันนี่รีบเอามือออกทันที(กลัวไม่มีเพื่อนเล่น)
'ไม่ได้ ฉันต้องมีนายอยู่ข้างๆถึงแม้นายจะชอบทำให้ฉันอารมณ์เสีย'
ท็อบรู้สึกได้ถึงคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจของซันนี่แต่เป็นความรุ้สึกที่กรั่นกรองออกมาจากข้างใน
'จริงเหรอ?'
'...'
'...'
'ไอบ้า!! ฉันทุกใจจะบ้าตายอยู่แล้วนะนายยังมีเวลามากวนกันอีกเรอะ!!'
'เรื่องที่พระราชาพูดหรอพะยะค่ะ'
' ( ' ')'
'ฝ่าบาททุกข์ใช่ไหม เอางี้'
ท็อบดึงซันนี่ให้ลุกขึ้นด้วยแรงชายชาติทหารที่แสนแข็งแกร่ง
'อ๊ากเจ็บ��จะไปไหนน่ะ'
'นอกวัง'
O.O นอกวังเป็นที่ที่องค์หญิงไม่ควรไปเพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายได้และเป็นที่ค่อนข้างเปิดเผยเลยเสี่ยงเอามากๆ
'จะออกไปยังไง ถ้าท่านพ่อไม่อนุญาตทหารหน้าวังก็ไม่ให้เราออกไปหรอกนะ'
'เชื่อใจหม่อมฉันนะฝ่าบาท'
....................
....................
.................
'3 2 1 โดดเร็วฝ่าบาท'
ท็อบพาซันนี่มาถึงประตูวังด้านทิศใต้ที่ที่ไกลกับตัววังถึง 5 กิโลเมตร'
'โดดหรอ สูงจะตายไปไม่เอาฉันกลัว'
'งั้นหม่อมฉันจะไปรอรับฝ่าบาทอีกฝั่งนึงของกำแพง แต่ก่อนอื่นฝ่าบาทต้องเหยียบหม่อมฉันขึ้นไปนั่งรอบนสันกำแพงก่อน'
ท็อบเสนอ แล้วนั่งลงให้ซันนี่เหยียบตัวขึ้นไปรอบนกำแพง
'อื้อ'
เท้าเล็กๆค่อยๆวางลงบนบ่าของอีกคนแล้วเหยียบขึ้นไปอยู่บนกำแพงสำเร็จ
'ถึงแล้วยังฝ่าบาท'
'ถึงแล้ว บนนี้สูงนะ '
'นั่งอยู่ก่อนล่ะอย่าพึ่งคิดสั้นฆ่าตัวตาย'
'เออ!!!'
พูดจบท็อบก็สปริงเท้ากระโดนขึ้นมาบนกำแพงที่สูงเลยหัวได้อย่างสบาย
O.O ซันนี่
^^ ท็อบ
'ทีนี้หม่อมฉันจะลงไปรอข้างล่างฝ่าบาทก็ค่อยกระโดดตามลงมานะ'
'อ่า'
ท็อบกระโดดลงไปอย่างง่ายดาย ซันนี่มองตามด้วยความเสียว
O.O
'นายทำได้ไง'
'ง่ายจะตาย มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ทำไม่ได้'
หลอกด่า
'งั้นฉันต้องทำได้เพราะฉันไม่โง่ ว่ะฮ่ะฮ่า'
ซันนี่พูดจบก็กระโดดลงมาแบบไม่ให้คนข้างล่างได้ตั้งตัว
'เฮ้ยยย ฝ่าบาท'
ท็อบรีบตั้งหลักรับคนที่กำลังโดดลงมาไม่ให้ได้รับบาดเจ็บ
'วู้ๆๆๆ ฉันทำได้ๆๆ'
' == '
ท็อบได้แต่ส่ายหัวไปมาเบาๆเพราะคนตัวเล็กเอาแต่ดีใจที่ตัวเองกระโดดลงมาได้แต่เกือบคอหักตายท่าเขามารับไม่ทัน
'ไปกันได้ยัง หิวแล้วนะ'
'ไปสิฝ่าบาท หม่อมฉันมีร้านนึงแนะนำไม่รู้ป่านี้ปิดไปยังอร่อยมากเลยนะ'
'นายมากินตอนเด็กๆสินะ ^^'
'อ่อ อืมพ่อแม่หม่อมฉันเคยพามา เมื่อนานมาแล้ว'
'อ่า' (_ _)
'^^ ทำหน้าเป็นตูดอีกแล้วนะฝ่าบาท'
'เจ้าบ้า!!!'
