๑๘

“ถ้าพี่ไม่ทำ พระพายจะทำเอง” ว่าจบแขนเรียวก็โอบรอบลำคอหนาอีกครั้งพร้อมจูบไปที่ริมฝีปากของเขา สิงห์นิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกก่อนที่อารมณ์ด้านมืดซึ่งพยายามเก็บกดมันเอาไว้จะแสดงออกมา เขาค่อยๆ โอบรอบเอวบางเอาไว้แล้วสอนวิธีการจูบที่ถูกต้องให้กับเธอ ริมฝีปากหนาจูบเธออย่างดูดดื่มราวกับจะดึงริมฝีปากบางไปด้วยเสียอย่างนั้น เขาเริ่มใช้ลิ้นจนพระพายกลายเป็นเด็กอ่อนหัดนั่งสั่นตัวโยนพยายามผลักเขาออกเพราะเหมือนจะหมดลมหายใจ

“พระพายเป็นคนเริ่มเองนะ” ตอนนี้เชื่อเถอะว่าเขาไม่อาจจะหยุดมันได้อีกต่อไปแล้ว ร่างบางเองก็รู้สึกเหมือนตนเองพลาดหากอีกความรู้สึกหนึ่งก็อยากจะลองรับประสบการณ์ใหม่ที่เขาจะมอบให้ สิงห์จัดการดึงตัวเธอมากอดอีกครั้งแล้วซุกไซร้ที่ลำคอขาวสูดดมความหอมอย่างหลงใหล กลิ่นของพระพายไม่ได้ฉุนจัดแต่กลับอ่อนละมุนเหมือนกลิ่นที่ติดผิวซึ่งเขาชอบกลิ่นกายของเธอเหลือเกิน

มือหนาค่อยๆ สอดเข้าไปภายในเสื้อยืดสีหวานลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเนียนในขณะที่ริมฝีปากก็ทำหน้าที่พรมจูบไปทั่วใบหน้าหวานจนกระทั่งมาหยุดที่ริมฝีปากชิมความหวานอีกครั้งโดยที่ไม่ได้รุนแรงแต่หมายจะสูบเอาวิญญาณของเธอจนพระพายหายใจแทบไม่ทัน นี้คือจูบแรกของเธอตั้งแต่เกิดมาดีใจที่เขาคือคนแรกที่มอบรสชาติอันแสนหวานให้ เขาคือรักแรกสำหรับเธอ สิงห์ยกร่างพระพายให้ขยับเข้าใกล้เข้าอีกกระโปรงสีขาวถูกร่มขึ้นไปจนเห็นขาเรียวยาวเนียนตา ใจของชายหนุ่มเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นที่ได้สัมผัสหญิงที่เขารักด้วยหัวใจ

“พี่หยุดไม่ได้แล้วนะ” กระซิบเสียงพร่าข้างหูเธอ ตอนนี้ร่างกายเขาเกร็งไปหมดทั้งยังปวดช่วงกลางลำตัวอีกด้วย น้องชายดุนดันขึ้นมาจนคิดว่าถ้าหยุดเขาต้องตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน

“พระพายยอมค่ะ” ตอนนี้ร่างบางตกอยู่ในห้วงเสน่หาเสียแล้ว ยอมรับบัญชาจากเขาทุกอย่างซึ่งสิงห์เองก็ตัดสินใจตอนนั้นว่าเขาคงไม่สามารถที่จะหยุดได้จึงดันร่างบางให้นอนแนบกับเตียงกว้าง ใบหน้าหวานแดงก่ำทั้งด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์และรสรักที่เขากำลังจะมอบให้ มือหนาลูบหน้าท้องแบนก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อของพระพายออกโดยอีกฝ่ายให้ความร่วมมืออย่างดี ดอกบัวคู่สวยถูกปกปิดไว้หากแต่มองเท่านี้ก็รับรู้ได้ถึงความอวบอิ่มสมวัย สิงห์จัดการถอดเสื้อของตนเองออกอย่างรวดเร็วแล้วทาบทับลงไปจูบที่หน้าท้องอย่างแผ่วเบา มือหนาก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่องดึงกระโปรงเธอลงมาจนสุดเท้าทำให้ตอนนี้เหลือเพียงสองชิ้นบนร่างงาม

“พระพายสวยมากรู้ไหม” น้ำเสียงของเขาแหบพร่าแสดงถึงอารมณ์ที่พุ่งทยานของชายหนุ่ม พระพายเองก็ไม่ต่างกันเท่าใดนักแขนเรียวโอบลำคอเขาเอาไว้

“อย่าทิ้งพระพายนะคะ” สิงห์ไม่ได้ตอบกลับหากเขากลับจุมพิตแผ่วเบาที่ริมฝีปากบาง “ไม่มีทางแน่นอน” มือหนาเลื่อนไปปลดตะขอชั้นในสีหวานโดยพระพายให้ความร่วมมืออย่างดี เมื่อชั้นบนหลุดไปเผยให้เห็นเนื้อแท้ของดอกบัวที่เบ่งบานเต็มที่ เขาเอามือสัมผัสมันอย่างหลงใหลแล้วก้มลงไปชิมอย่างใจเย็น หอมหวานเสียเหลือเกิน

“อ่า พี่สิงห์” แอ่นอกรับริมฝีปากเขาที่วนรอบปทุมถันสีอ่อน มืออีกข้างเคล้นคลึงอย่างเบามือแต่ก็กดย้ำซ้ำๆ ความรู้สึกเสียวกระสันตีขึ้นมาจนต้องจิกแผ่นหลังหนาเอาไว้

“ปลดกางเกงให้พี่” สั่งเธอซึ่งก็ยอมทำตามแต่โดยดี มือบางปลดตะขอแล้วรูปซิปให้เขารูดกางเกงลงโดยให้ร่างสูงให้ความร่วมมืออย่างดีเยี่ยมไม่นานกางเกงผ้าเนื้อดีก็กองที่พื้น ร่างทั้งสองแนบชิ้นกันจนอากาศไม่สามารถผ่านไปได้

“อือ อ๊ะ” เมื่อมือหนาดึงแพนตี้ตัวน้อยที่ปกปิดกลีบดอกไม้กลางลำตัวออกไปจนพ้นปลายเท้าตอนนี้ร่างของเธอจึงเปลือยเปล่า เขาใช้สายตาสำรวจไปทั่วร่างงามที่เหมือนไม่เคยได้เห็นมาก่อน ช่างงดงามเสียเหลือเกินในความคิดของสิงห์

“พี่สิงห์” อยากจะขดตัวเข้าหากันปิดบังไม่ให้เขามองแต่สิงห์ก็เหมือนจะรู้ทันความคิดของเธอก้มจุมพิตหน้าท้องเนียนลากไปยังดอกไม้งาม เขาดอมดมก่อนจะใช้ลิ้นแยกกลีบออกมือหนายังคงบีบเคล้นทรวงอกตูมจนเจ้าของร่างส่ายกระสับ

“อ่ะ พี่สิงห์ น้อง” พูดไม่ทันจบก็ต้องแอ่นหน้าอกรับอารมณ์ของตนเองที่เกิดจากการกระทำของเขา

“พระพายรู้สึกยังไง” ราวกับจะเย้าแหย่เล่น เขารัวลิ้นเร็วเสียจนหญิงสาวร้องไม่เป็นเสียง

“สะ เสียว พระพายเสียวเหลือเกิน” ยิ้มอย่างสมใจก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเขาไม่ได้พกถุงยางอนามันมาด้วย สิงห์ให้ความสำคัญกับการป้องกันเป็นอย่างมากยิ่งเป็นพระพายก็ไม่อยากให้เธอมาเสียอนาคตเพราะเรื่องนี้ แต่หากจะผละออกจากร่างงามก็ยากเสียเหลือเกิน เขาจะทำให้เธอมีความสุขโดยที่เขาอาจจะไม่สุขอย่างเต็มร้อย

“อ๊ะ อ่า อา” เมื่อเขาทั้งบีบเคล้นทรวงอกและใช้ลิ้นในการทำให้เธอมีความสุขร่างบางก็สะดุ้งจนในที่สุดก็เหมือนร่างกายโบยบินขึ้นไปบนสวรรค์แม้จะเหนื่อยแต่ก็มีความสุข สิงห์มองใบหน้าหวานที่ดูมีความสุขหากเขากลับยังไม่ถึงสวรรค์ ร่างสูงตัดสินใจที่จะเข้าห้องน้ำแต่พระพายก็ดึงเขาไว้เสียก่อน

“ทำไมพี่สิงห์ไม่ทำคะ” ลุกขึ้นนั่งถามเขาลืมความอายทั้งหมดที่มี

“พี่ไม่อยากทำร้ายพระพาย”

“แต่พระพายเต็มใจ” ทำใจกล้าจับขาแน่นของร่างสูงเอาไว้

“พระพายจะช่วยพี่สิงห์เองค่ะ” หลังจากนั้นสิงห์เองก็ขึ้นสวรรค์โดยมือของน้องสาวที่รู้จักมาเนิ่นนานเป็นคนเดียวที่อยู่ในใจของเขามาโดยตลอด ทั้งสองผลัดกันช่วยเหลืออีกฝ่ายจนกระทั่งผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อย เรือลำนี้ไม่เพียงสร้างความสุขให้ผู้คนมากมายเท่านั้นแต่มันยังเป็นความทรงจำที่ดีของทั้งสิงห์และพระพายอีกด้วย