ระหว่างเราแค่สนุก

นามปากกากระดาษโพสอิท

บท

ตั้งค่า

EP.4 - เป็นหนี้

ปลายดาว พาร์ท

เรานอนขดตัวด้วยความเจ็บที่ท้องน้อยเจ็บหน่วงๆ เวลาเป็นประจำเดือนทีไรปวดแบบนี้ตลอดเลย

"แม่คะหนูปวดท้องจังเลย!"

"หนูเป็นประจำเดือนเหรอปลาย" ผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวที่นอนกุมท้องตัวเองอยู่

"ใช่ค่ะแม่"

"เดี๋ยวแม่ไปเอายาให้นะปลาย"

"ค่ะแม่"

"แก้วฉันฝากเธอช่วยเช็ดตัวให้ยัยหนูด้วยนะเดี๋ยวฉันจะลงไปหายาให้ปลายก่อน!"

"ค่ะ" แล้วฝ้ายก็เดินออกมาและเดินลงมาข้างล่างเพื่อหายาให้ลูกสาว จู่ๆก็มีมือหนาสากสวมกอดเธอจากด้านหลัง

"เธอไม่สบายเหรอฝ้าย?"

"เปล่า หนูปลายต่างหากล่ะ ฉันเลยหายาให้แก!"

"แล้วลูกเป็นอะไร อาการกำเริบหรอ?"

"ไม่ใช่ หนูปลายปวดท้องเรื่องของผู้หญิง!"

"อ่อ พรุ่งนี้ผมจะพาหนูปลายไปหาไอ้หมอเปรมอยากขอให้มันช่วยตรวจอาการของลูกด้วย"

"แกไม่ยอมแน่ๆ เดี๋ยวแกก็หนีออกจากบ้านอีกหรอก!"

"ผมเลยไม่รู้เลยอาการลูกหายเป็นปกติรึยัง?"

"คงหายแล้วมั้ง แกก็ดื้อเหมือนนายนั่นแหละ หนูปลายเป็นยังไงนายก็รู้ดีเต็มอกนี่"

"ตลอดเวลาหลายปี ผมก็กลัวกลัวว่าลูกจะทำอะไรบ้าๆลงไป" ทุกคนต่างพากันห่วงเธอ ย้อนไปตอน ม.ปลาย

ปลายเธอเลิกกับแฟนแล้วเธอก็ทำร้ายตัวเองซ้ำๆซากๆกีดแขนตัวเองทำร้ายตัวเองทุกอย่างทุกทางจนพอเริ่มเข้ามหาลัยเธอก็ค่อยๆดีขึ้นมากไม่ทำร้ายตัวเองอีก แต่ยังคงมีความเอาแต่ใจและอารมณ์ร้อนที่ไม่มีใครขัดได้

ผ่านไปนานพอควรหญิงสาวนอนคนเดียวในห้องขดไปขดมา เธอชอบปวดหน่วงเวลาเป็นประจำเดือน

ครืด!

จู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้นในขณะที่เธอนอนอยู่จนต้องสดุ้งตื่นมารับสายด้วยน้ำเสียงมึนๆ

"เฮลโลว่าไง!" เธอเอาโทรศัพท์มาแนบหูทั้งที่ตายังหลับอยู่และตัวเองก็ยังงัวเงียอยู่

"เธอถึงบ้านรึยังปลายดาว" น้ำเสียงเข้มๆดุๆเอ่ยถาม

"ยัง!"

"ปลายดาว เธอทำไมไม่กลับบ้าน มันกี่โมงกี่ยามแล้ว เมาขนาดนั้นอยู่ไหน ผับเหรอ?"

"อะไรของนาย วุ่นวายจริงๆ!"

"แล้วเธออยู่ไหน?"

"อยู่ไหนก็ได้ จะทำไมยุ่งอะไร อย่ายุ่งกับฉัน!" เธอเอ่ยท้าท้ายปลายสายอย่างไม่เกรงกลัวแต่อย่างใดเขาแค่โทรมาเช็กเธอตามปกติ

"คุยกับใครคะกร"

"ผมคุยกับหมอที่โรงพยาบาล พลอยทำไมยังไม่นอนล่ะ หิวเหรอ?"

"พลอยหิวมาก หิวกรนะคะ" ปลายดาวฟังทุกอย่างที่ทั้งคู่พูด

"พลอยล้อเล่น พลอยหิวข้าว กรช่วยทำอะไรก็ได้ให้พลอยกินที ตอนนี้พลอยมึนมาก คงยังค้าง เมื่อไหร่จะส่างก็ไม่รู้ไม่น่าดื่มเลย!"

"งั้นผมขอคุยโทรศัพท์ก่อนนะ!" เวลาเขาพูดกับแฟนมันดูอ่อนโยนตัดภาพมาที่คุยกับเธอมึงกูตลอดคำพูดอ่อนโยนไม่มีสักคำและสักครั้ง

"อยู่ไหน บอกมาเดี๋ยวนี้อยู่กับผู้หญิงหรือผู้ชาย?"

"ผู้ชาย"

"ปลายดาว!"

"อะไรหมอกร"

"ถ้าจะโทรมาถามแค่นี้ไม่ต้องโทรไปสวีทกับแฟนนายต่อเถอะ ฉันจะนอนปวดหัวปวดท้องเข้าใจไหม!"

"ปวดท้องเหรอกินยารึยัง?"

"อืมแต่มันก็เหมือนเดิม ฉันจะตัดมดลูกทิ้งจริงๆแล้วนะ ปวดเกิน ไปแล้ว?"

"กินยาและใช้กระเป๋าน้ำร้อนมาประคบที่ท้องมันจะดีขึ้น นอนซะ!"

"ฉันนอนไม่หลับมันเจ็บจะตายอยู่แล้ว นายไม่เข้าใจหรอก ไปกินกันต่อเลยไปรำคาญ!!"

"นี่เธอจะเอาแต่ใจไม่ได้นะ ถ้าปวดก็ทำตามที่บอกมันจะได้หาย ถ้าไม่ทำมันก็ปวดเหมือนเดิมนั่นแหละ!"

"อย่ามาบังคับนะ เป็นแค่หมอและตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาหมอซะหน่อย"

"หน้าที่ผัว จบไหม ไปทำตามที่บอกไม่งั้นเธอโดนดีแน่ๆปลายดาว"

"ผัวไหนไม่ทราบ คู่นอนต่างหาก พอแล้วรำคาญแค่นี้นะ"

ตู้ดๆ

"ปลายดาว"

"จะมาวางสายแบบนี้ไม่ได้นะ" แล้วชายหนุ่มก็เดินเข้ามาในห้องที่มีแฟนสาวมองหน้าเขาอยู่

“เป็นอะไรคะ เครียดเหรอ"

"เปล่า ผมแค่มีเรื่องต้องคิด พลอยจะกินอะไรเดี๋ยวผมทำให้กิน"

"ไม่กินแล้ว พลอยไม่หิวแล้ว กรคะพี่ชายพลอยเขามีปัญหาอีกแล้ว มีคนจะฆ่าเขา พลอยกลัวจังเลยค่ะ"

“เขาเป็นหนี้เท่าไหร่ล่ะ”

“หนึ่งแสนค่ะ”

"อืม เดี๋ยวผมโอนให้พลอยนะ งั้นพลอยนอนนะ ผมขอตัวกลับก่อนพอดีผมมีเรื่องต้องไปทำ ไอ้รามมันให้ผมซื้อของไปให้ที่ร้านสงสัยมันยังล้างรูปให้ลูกค้าไม่เสร็จแน่"

"กรจะไปหารามจริงหรอ นี่มันดึกแล้วนะ”

“ใช่ทำไม”

“เปล่าค่ะ งั้นพลอยจะออกไปหาพี่แป๊บนะคะ”

“ครับ” ว่าเสร็จชายหนุ่มก็คว้าเสื้อแขนยาวและมือถือและกุญแจแล้วเดินออกมาจากห้องไป

พลอยแก้วรีบคว้ากระเป๋าสะพายมองยอดเงินเข้าบัญชีก่อนจะฉีกยิ้มดีใจลงไปหาชายที่นั่งรอบนรถ

“ไอ้โง่นั่นให้มาไหม”

“ให้วันนี้สามแสนเลยล่ะ”

“โง่จริงๆ เธอก็แกล้งรักมันให้มากละกัน”

“ได้”

“อย่าไปรักมันจริงล่ะทำเพื่อเงินพอ ไม่งั้นฉันฆ่าเธอแน่พลอยแก้ว”

“รู้แล้วฉันคบกับหมอก็เพราะเงิน เหมือนว่าหมอนั้นจะไม่ค่อยอะไรกับฉันแล้วนะ ยัยผู้หญิงที่เขาเคยกินน่าจะมีผลกับเขามาก”

“งั้นเหรอ!”