7/1

“ไม่เป็นไรค่ะ กุหลาบไปก่อนนะคะ คุณหนูจะได้แต่งตัว” กุหลาบเดินไปถึงประตู “ฝันดีนะคะคุณหนู” ไม่วายจะหันกลับมาร่ำลาอีกครั้ง

โรฮันน่าถอนใจแล้วเผ่นแนบไปที่ตู้เสื้อผ้า มือดึงชุดนอนออกมาตัวหนึ่ง ยกขึ้นทำท่าจะใส่แต่แล้วก็ชะงักอยู่แค่หน้าอก รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นเมื่อคิดอะไรบางอย่างออก ปรายตาเอียงหน้าไปมองด้านหลังแล้วตัดสินใจสวมชุดนอนผ้าบางเบาเย็นเฉียบเข้าทางศีรษะ ก่อนกระตุกผ้าขนหนูออกจากร่าง

“จะใส่ทำไม เดี๋ยวก็ต้องถอด”

ร่างนุ่มเกร็งขึ้นรับอ้อมกอดที่สวมกอดจากด้านหลัง คล้ายจะตกใจแต่ทว่าดวงหน้ากลับมีรอยยิ้มบางๆ แน่นอนว่าคนข้างหลังต้องไม่เห็น เมื่อเธอหันเข้าไปหาคนกอด

“ทำไมไม่ออกไปจากห้องฮันน่าซะที ดึกแล้ว ฮันน่าง่วง”

“ก็พี่ไม่ง่วงนี่นา ห้องพี่แอร์เย็นมาก ห่มผ้าหนาแค่ไหนก็ไม่หายหนาว หนาวจนนอนไม่หลับ”

“ชิ พี่โดมอย่าคิดว่าฮันน่าหัวอ่อนเหมือนตอนเด็กๆ ไม่ว่าใครจะพูดอะไร ฮันน่าก็เชื่อไปหมดเสียทุกอย่าง”

“เหรอ...” เขาเลิกคิ้วเข้มขึ้นสูง ราวกับกำลังจะล้อเลียนเธอ

โรฮันน่าเม้มปาก นึกฉุนว่าตัวทำพลาด ปล่อยให้เขาชักจูงไปโน่นมานี่จนได้เรื่อง สุดท้ายเขาก็เอามาล้อเลียนเช่นอดีต

“ปล่อยค่ะ ฮันน่าจะนอน”

คราวนี้ชวดลปล่อยมือจากเอวกิ่ว ปล่อยให้เธอสะบัดร่างเดินไปล้มตัวลงนอน ถ้าหญิงสาวหันกลับมามองจะเห็นว่าประกายตาของเขาเปลี่ยนไป ดวงตาคมกล้านั้นเข้มขึ้นเมื่อกวาดไปทั่วร่างระหง เบื้องหลังภายใต้ชุดนอนบางๆ เธอเปลือยเปล่าน่ามอง แผ่นหลังขาวเนียน เอวคอด สะโพกยักย้ายพลิ้วไหวไปตามท่วงท่า เรียวขาขาวก้าวฉับๆ ก่อนจะหย่อนสะโพกแล้วเอนร่างนอน

โรฮันน่าหันมาตวัดตาเขียวๆ ใส่ แต่พอหันกลับเธอก็อมยิ้มอยู่ในหน้า ทอดกายลงนอนหันหลังแล้วคว้าหมอนข้างมาสวมกอด ขาเรียวสวยพาดฉับอยู่บนหมอนข้างให้คนมองนึกอิจฉาและอยากเป็นหมอนข้างขึ้นมาดื้อๆ

ชวดลทอดสายตามองความงามเย้ายวนกระจ่างตา เขารู้สึกเหมือนถูกสะกดให้ยืนนิ่งๆ ร่างแกร่งแทบไม่ไหวติงหากแต่ทรวงอกหนากำลังสะท้อนขึ้นลงรุนแรง ความต้องการทำให้เขาขยับร่างตรงไปยังเตียงนุ่มแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนล่อนจ้อน ก่อนจะก้าวขึ้นไปขนาบหลังคนตัวเล็ก

พื้นเตียงที่อ่อนยวบทำให้สาวน้อยหันไปมอง เธอเห็นอกกว้างแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อกำลังเบียดกระชับ แค่จะอ้าปากถาม กลีบปากเย้ายวนก็ถูกปากร้อนๆ กดจูบ ชายหนุ่มจูบเธออย่างตั้งใจ ความหวานถูกละเลียดลิ้มรสเหมือนย่ามใจ เรียวลิ้นหนาตวัดกับลิ้นนุ่มน่ารัก เป็นครูฝึกฝนเกมรักทั่วอุ้งปาก

ดูดดื่ม เร่าร้อน เป็นคำจำกัดความของสิ่งที่สาวน้อยกำลังประสบ ไม่มีโอกาสได้พูดหรือซักถาม เพราะถูกรุกล้ำไปทั่วเรือนร่างอย่างช่ำชอง ร่างระหงจึงสะบัดโยกย้ายไปตามมือหนาที่กำลังลูบไล้โอ้โลมทุกสัดส่วน

“พี่บอกแล้วว่าอย่าใส่”

เขาหมายถึงชุดนอน

“พี่โดมบอกว่าหนาว แต่ทำไมถึงถอดเสื้อผ้าล่ะคะ” แสร้งถามไปอย่างนั้น ทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจ

“ในห้องนี้มันร้อน ร้อนจนต้องถอดเสื้อผ้าน่ะสิ ฮันน่าล่ะ ร้อนหรือเปล่า”

“ไม่ค่ะ ฮันน่าไม่ร้อน และพี่โดมก็ควรออกไปจากห้องของฮันน่าได้แล้ว”

เขาส่ายหน้า กุมทรวงสล้างอวบอัดและเคล้าคลึงหนักๆ สาวน้อยเม้มปากกลั้นเสียงครางที่อยากจะเปล่งออกมาเหลือเกิน หนำซ้ำยอดทรวงสล้างก็ชี้ชันให้ขายหน้าได้อีก

“พี่โดม...”

“ฮันน่าร้อนแล้วใช่มั้ย ถ้าร้อนก็ถอด...นะ” คำออดอ้อนคล้ายจะออเซาะพร้อมมือไม้เริ่มไต่ไปทั่วร่าง ลูบไล้ทั่วสัดส่วนเย้ายวนใจ ทรวงอกนุ่มหยุ่น เอวคอดกิ่ว ลาดโค้งของลอนสะโพกผาย ทุกส่วนมีเขาเป็นเจ้าของ

“อื้ม...” เสียงแรกทำให้คิดว่าเธอจะปฏิเสธ หากการกระทำต่อมาก็ทำให้ชวดลเกือบตกใจ”

โรฮันน่าพลิกตัวอยู่ในอ้อมแขน แล้วตวัดเรียวขาพาดบนท่อนขาแกร่งเปลือย เวลานี้นี่เองที่ทำให้เธอรู้ว่าเขาเปลือยเปล่าไปทั้งตัว จุดสีแดงแต้มอยู่บนพวงแก้มก่อนกระจายแดงระเรื่ออย่างน่ามอง

“เธอยั่วพี่อีกแล้ว”

“เปล่าซะหน่อย นี่มันบนเตียงฮันน่า เจ้าของเตียงจะนอนท่าไหนก็ได้ไม่ใช่เหรอ”

“เธอก็รู้ว่าพี่เปลือย ทำแบบนี้มันชัดเจน ว่าเธอ...กำลังยั่วพี่”

“แล้วแต่จะคิด ฮันน่าขี้เกียจพูดแล้ว นอนดีกว่า”

ชวดลกวาดตาไปทั่วดวงหน้าหวาน ภายในใจกำลังเต้นกระหน่ำรัวแรงเต็มไปด้วยความปรารถนา เรียวปากรุมร้อนแต้มลงบนพวงแก้มระเรื่อยไปทั่วดวงหน้าไม่ว่าจะเป็น แก้ม หน้าผาก ปลายจมูก เปลือกตาทั้งสองข้าง ปลายคางเรียวเล็ก และสุดท้ายก็หยุดลงบนกลีบปากอิ่ม

ความหวานกำลังทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย โรฮันน่าตอบรับสัมผัสของเขาได้อย่างน่ารัก ทั้งที่เธอยังหลับตาพริ้ม เธอจูบตอบไปตามประสาของคนหัวไว และรู้ว่าควรจะทำยังไงให้เขารู้สึกดี ลิ้นนุ่มจึงตวัดวนเวียนแลกรัดลิ้นหนาและดูดกลืนเรียกให้ร่างแกร่งสะท้านวาบหวาม

มือหนารุกล้ำเข้าไปลูบไล้ผิวกายเนียนละเอียด แตะต้องตรงไหนก็ดูเธอจะสะท้านได้ทุกครั้ง ก็ฝ่ามือของเขาช่างร้อนเสียจริง ร้อนเหมือนเปลวไฟที่กำลังแผดเผา แต่เป็นเปลวไฟที่เผาเธอด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า ชุดนอนเลิกขึ้นช้าๆ จนในที่สุดมันก็เลื่อนขึ้นมากองอยู่เหนือเอวคอด ลาดโค้งเอวกิ่วกับลอนสะโพกถูกมือใหญ่วาดไล้สำรวจตรวจตรา ผิวของเธอเนียนเรียบและเย็นเหมือนผ้าแพรเนื้อดี ยั่วให้เขาต้องสอดมือเข้าไปใต้ร่างแล้วรั้งร่างนุ่มมากอดกระชับ