4/2

แต่ที่จริง เธอก็น่าจะรู้ตั้งแต่จูบแรก

ฝ่ามือหนาประคองสลับกับบีบเคล้นเต้าทรวงอวบอัด มันนุ่มและให้ความรู้สึกดีมากมาย นุ่มหยุ่นเต็มตึงและนวลเนียน ปลายนิ้วหัวแม่มือป่ายปัดยอดถันจนในที่สุดมันก็ทำปฏิกิริยาตอบสนองอันแสนน่ารัก ยอดถันชูชันตอบรับปลายนิ้วซ้ำยังรู้สึกว่ามันกำลังเบ่งบานเป็นดอกไม้แรกผลิอยู่ในง่ามนิ้วสองนิ้ว

“พี่โดม...ฮันน่า...ฮันน่า...” พอชวดลละริมฝีปากออกจากกลีบปากนุ่ม เธอจึงมีโอกาสเปล่งน้ำเสียงแผ่วกระเส่าเล็ดลอดออกมา น้ำเสียงที่ไม่รู้จะเรียบเรียงเป็นคำพูดยังไง เพราะความรู้สึกในตอนนี้มันยากเกินจะอธิบาย

มือของเขา นิ้วของเขา ปากของเขา และลมหายใจของเขา กำลังแต่งแต้มไปทั่วผิวกาย จากเย็นเฉียบเพราะนั่งตากแอร์กลายเป็นร้อนวูบวาบไปทุกสรรพางค์กาย

ชวดลถอนหายใจเฮือกเมื่อกดปากและจมูกลงบนเนินอกอิ่มเปลือยเปล่า เธอหอม เธอหวาน จนยากจะลืมได้ลง ความหอมหวานที่ใครๆ ก็อยากเป็นเจ้าของ เวลานี้เขาปฏิเสธไม่อีกต่อไปว่าผู้หญิงในอ้อมกอด ไม่ใช่ยัยหมูตอนโรฮันน่าคนเดิม

ปลายลิ้นสากร้อนแต้มไปทั่วเนินถันอวบอัด ดอมดมกลิ่นเนื้อสาววัยแรกผลิเหมือนดอกไม้แรกแย้ม กลิ่นและรสชาติที่ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร หอมหวานเย้ายวนชวนลุ่มหลง

โรฮันน่าสะท้านเฮือกเมื่อปลายถันสีสวยเข้าไปอยู่ในอุ้งปากร้อนชื้น หนำซ้ำเรียวลิ้นช่ำชองก็เล่นงานเธอเสียจนทนเก็บเสียงครวญครางไม่ไหว “พี่โดมขา...อื้ม...” มือไม้จากที่คิดจะผลักไสก็กลายเป็นโอบกอดรอบต้นคอหนาแกร่ง ลูบไล้ท้ายทอยแกร่งแทรกมือเข้าไปขยี้เส้นผมซึ่งตัดสั้นเข้ารูป

“ว้าย!!! อะไรกันเนี่ย!”

เสียงตกใจและเสียงของตกลงพื้นดัง “ตุบ” เกิดขึ้นเกือบพร้อมๆ กัน ฉุดรั้งอารมณ์ร้อนแรงที่กำลังคุกรุ่นของชายหญิงที่นั่งซ้อนกันอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน

ชวดลได้สติก่อน เขากอดร่างนุ่มกระชับเพื่อไม่ให้ภาพงดงามที่ตราตรึงอยู่ในหัวใจ กระจ่างแจ่มชัดอยู่ในดวงตาของแขกผู้มาเยือน ความจริงเขาอยากหมุนเก้าอี้เพื่อเป็นกำบังให้สาวสวยในอ้อมแขน แต่ทว่าจะเป็นการล่าช้าเกินไป ที่ทำได้ก็คือกดศีรษะสวยให้ซุกลงกับซอกคออุ่นๆ

“เข้ามาทำไมไม่รู้จักเคาะประตูกันบ้าง คำว่ามารยาทน่ะรู้จักบ้างมั้ย” เสียงห้าวห้วนเอ็ดตะโรดังลั่น เลขาสาวรีบก้มลงเก็บแฟ้มที่เผลอทำตก เพราะภาพที่ได้เห็นเต็มๆ ตา ใบหน้าเธอยังร้อนผ่าวอยู่เลย

“คุณทำแบบนี้ได้ยังไงกันคะโดม นังผู้หญิงนี่มันดีกว่าเมนี่ตรงไหน คุณถึงต้องทำขนาดซุกมันไว้ในห้องทำงานแบบนี้” เมลานีมีอากัปกิริยาแตกต่างจากเลขาสาวโดยสิ้นเชิง เธอกระทืบเท้าเร่าๆ อยากจะเข้าไปจิกผมนังผู้หญิงหน้าด้านในอ้อมกอดชวดลจนตัวสั่น ถ้าไม่ติดตรงที่ดวงตาคมกริบวาววาบราวกับมีกองไฟลุกโชนอยู่ล่ะก็ เธอจะไม่ปล่อยให้เวลาเดินผ่านไปแม้สักวินาทีเดียว

แต่ท่าทางของชวดลไม่เอื้ออำนวยให้ลูกสาวท่าน ส.ส.ต้องทำอย่างนั้น ลองว่าเขาออกโรงปกป้องแบบนี้ นังคนนั้นต้องมีความสำคัญพอตัว

“ผมกับโรฮันน่ากำลังจะแต่งงานกัน สิ่งที่คุณเห็น คงไม่ผิดกระมัง”

ไม่เพียงแต่เมลานีและเลขานุการสาวเท่านั้นที่ต้องเบิกตากว้างกับสิ่งที่ได้ยิน สาวน้อยในอ้อมแขนก็ตัวแข็งทื่อเป็นท่อนไม้เบิกตาสีเขียวมรกตมองไปยังชั้นวางของ ถ้าเธอกัดบ่าเขาได้คงทำไปแล้ว

“อะไรนะคะ!!! โดมพูดอะไร หมายความว่ายังไง แล้วเมนี่ล่ะ”

คราวนี้เลขาสาวติดจรวดหมุนตัวหนีให้พ้นจากเหตุการณ์อันน่าตกตะลึง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรื่องนี้จะต้องแพร่สะพัดไปทั่วทั้งตึกในวันพรุ่งนี้

“เราเป็นเพื่อนกันนะเมนี่ ผมยังไม่อยากทำลายมิตรภาพระหว่างเราหรอกนะ”

“เพื่อน!!! คุณเห็นเมนี่เป็นแค่เพื่อนเท่านั้นหรือคะ ช่วยขยายความหน่อยสิคะ ว่าเพื่อนชนิดไหนถึงนอนเตียงเดียวกัน”

“ผมคิดว่าเราพูดกันคนละภาษา เราตกลงกันว่าไงก่อนหน้านี้ คุณลืมไปแล้วหรือ”

“แต่เมนี่เป็นลูกสาวท่าน ส.ส. คุณจะต้องให้เกียรติเมนี่มากกว่าคนอื่น ทำแบบนี้เท่ากับไม่ให้เกียรติกัน”

“ผมไม่อยากทบทวนความทรงจำให้คุณหรอกนะเมนี่ ระหว่างเราเป็นได้แค่นั้น วันนี้คุณกลับไปก่อนเถอะ” ชวดลถอนใจ

“โดม!! แล้วคุณจะต้องเสียใจที่วันนี้คุณไล่เมนี่”

“ความสัมพันธ์ระหว่างเป็นไปตามที่เราได้ตกลงกันก่อนหน้านี้แล้ว ผมไม่ได้ผิดคำพูดหรือให้ความหวังเลื่อนลอยแก่คุณเลยนะ และตอนนี้ผมก็เสียใจที่คุณไม่เข้าใจมัน”

‘เลือดเย็น! พี่โดมของฮันน่าเลือดเย็นที่สุด’ โรฮันน่าได้แต่คิดอยู่คนเดียวในใจ น่าอายจริงที่เธออยู่ในสภาพไม่น่าดูแบบนี้ ถ้าคุณพ่อคุณแม่รู้คงได้ประหารเธอทิ้งแน่ๆ

“ฮึ” โรฮันน่าได้ยินแค่เสียงนี้ ก่อนที่เสียงส้นรองเท้ากระทบพื้นจะดังกระหน่ำ เมลานีออกไปจากห้องแล้ว เธอถึงได้ยินเสียงปิดประตูตามมา

สาวน้อยขืนตัวออกห่าง ไม่กล้าสบตาคนที่กำลังจะกลายเป็นสามีในไม่ช้า

สามี!!!

“พี่โดมพูดออกไปแบบนั้นได้ไงคะ ใครว่าเราจะแต่งงานกัน” ตั้งสติได้ก็แหวแว้ด

“เฮ้อ...” ได้ยินเสียงเขาทอดถอนใจ แต่ยอมคลายอ้อมแขน “มีพยานรู้เห็นตั้งสอง พรุ่งนี้คงรู้กันทั้งตึก ถ้าไม่เป็นสามีภรรยาแล้วฮันน่าจะให้เป็นอะไร พี่กับน้องแบบเดิมรึ”

ร่างระหงผุดลุกขึ้นจากตักร้อนๆ แต่พอลุกขึ้นแล้วชุดสวยก็ทำท่าเลื่อนหลุดลงมากองที่สะเอว ทำเอาเธอต้องไล่คว้าเอาไว้ก่อนจะโป๊เปลือยอวดสายตาคนปากไวเข้า

“ฮันน่าไม่ต้องการแต่งงานกับพี่โดม” เธอโพล่งออกไป จริงอยู่เธอชอบเขา เพราะเขามีทุกอย่างที่สาวๆ ต่างใฝ่ฝันตั้งแต่เยาว์วัย แต่เธอไม่ได้รักเขาจนถึงขั้นที่ต้องแต่งงานกัน แม้จะ...จะเกือบกลายเป็นของเขาถึงสองครั้งสองคราในวันเดียวกัน