1/1

“อ้าว...ก็ต้องคอยวิ่งหนีตำรวจยังไงล่ะ”

“โห...น่าตื่นเต้นดีจังเลย ไปเลยๆ พาฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะส้ม” โรฮันน่ากระตุกแขนบางของสิรินดาอย่างเร่งเร้า

“ไปสิ แต่ห้ามไปนานนะ”สิรินดาเตือน เพราะเธอขี้เกียจวิ่งหนีตำรวจ ยิ่งจมูกไวอยู่ด้วย

“ได้ ขอแค่ได้เห็นนิดหน่อยก็ยังดี”

จากนั้นสิรินดาก็รีบออกรถเพื่อเดินทางไปยังจุดหมายที่ตั้งใจ

ในเวลา 23.00 น. ถนนบางสายในกรุงเทพฯ นั้นเงียบสงัด แต่บางสายก็ยังคลาคล่ำไปด้วยรถราของนักท่องราตรี ยิ่งในวันเสาร์แบบนี้นักเที่ยวยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้น เนื่องจากวันพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์จะได้พักผ่อนกันอย่างเต็มที่ ฉะนั้นคืนวันเสาร์ก็ต้องเที่ยวกันให้สนุก เช่นเดียวกับถนนสายนี้ แตกต่างกันที่ที่นี่ไม่ใช่ผับ ไม่ใช่บาร์หรือร้านอาหาร แต่เป็นบนถนนสายชานเมืองที่การจราจรไม่หนาแน่น ในเวลาดึกสงัดแบบนี้ยิ่งไม่ค่อยมีรถราสัญจรไปมา ถนนสายนี้จึงเป็นที่หมายปองของบรรดานักซิ่งที่ชอบความท้าทายมากกว่าแข่งในสนามแบบถูกกฎหมาย

“โอ้โห...ส้ม...เยี่ยมจริงๆ เลย” โรฮันน่าพึมพำบอกเพื่อนรัก ดวงตาสีมรกตกวาดตามองรถแข่งที่ถูกแต่งจนงดงาม หลายคันที่จอดเปิดท้ายโชว์เพาเวอร์ของเครื่องเสียงที่สู้อุตส่าห์ลงทุนแต่งหมดเงินไปนับแสน ประดับประดาไปด้วยไฟหลากสี เสียงเพลงที่ถูกเปิดจนดังกระหึ่มทำให้โรฮันน่าอดคิดไม่ได้ว่า ตอนนี้เธอก็เหมือนอยู่ในผับในบาร์ เพียงแต่เสียงเพลงไม่ถูกเปิดขึ้นจากมือดีเจคนเดียวกัน

แล้วเจ้าของดวงตาสีมรกตก็ต้องเบิกตากว้างให้กับรถเฟอร์รารี่สีแดง ที่กำลังสตาร์ทเครื่องเตรียมพร้อมอยู่ที่จุดสตาร์ท หญิงสาววิ่งเข้าไปดูใกล้ๆ แหวกฝูงชนเข้าไปหา เพื่อจะมองให้เห็นรถยนต์คันงาม

“ส้มดูนั่นสิ เฟอร์รารี่ 599GTO ที่เพิ่งเปิดตัวไปไม่นาน แถมยังผลิตมาเพียง 599 คันเท่านั้น ทำไมถึงมาอยู่ในสนามนี้ล่ะ แล้วนั่นก็พอร์ชอีก”

“ก็คงจะเป็นบรรดาลูกคนรวยๆ นั่นล่ะ แต่เชื่อได้ว่างานนี้ตำรวจคงมาช้าแน่นอน”

“ทำไมล่ะส้ม”

“ก็คงถูกยัดเงินเข้าไปเป็นแสน และถ้าหากจะมาก็คงโน่น...แข่งเสร็จแล้วล่ะมั้ง แต่มาให้ดูดีไว้ก่อน ทำเป็นว่ามาตามหน้าที่แล้ว แต่ไม่ทัน”

“ส้มนี่รู้ดีจังเลยเนอะ” โรฮันน่ากระแทกไหล่บางของตัวเองกับไหล่บางของเพื่อนรัก “สงสัยจะมาเที่ยวแบบนี้บ่อยล่ะสิ”

“ไม่บ่อยหรอก เคยมาอยู่ 2 ครั้งน่ะ มากับเพื่อน อีกอย่างสนามก็จะเปลี่ยนกันไปแทบทุกวัน เพื่อไม่ให้ตำรวจตามกลิ่นเจอ”

“แล้วส้มรู้ได้ไง ว่าจะมีการแข่งขันกันที่นี่”

“ไม่รู้หรอก แต่เคยมาที่นี่ ก็เลยสุ่มดูน่ะ”

โรฮันน่ามองเพื่อนรักอย่างแปลกใจ แต่ไม่ทันได้พูดอะไรสัญญาณเริ่มการแข่งขันก็ดังขึ้น พร้อมกับหญิงสาวที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดยืนอยู่ระหว่างกลางของรถแข่งทั้งสองคันก็ตวัดผ้าเช็ดหน้าในมือขึ้น เสียงเบิ้ลเครื่องดังอยู่เพียงไม่กี่วินาที เสียงออกรถจนล้อฟรีก็ดังสนั่นหวั่นไหว และเสียงเครื่องยนต์ที่ถูกดัดแปลงจนแรงได้ใจ ทำให้โรฮันน่าต้องยกมือขึ้นปิดหูของตัวเอง

สาวน้อยแอบเชียร์รถในฝันของตัวเองอย่างใจจดใจจ่อ เสียงเครื่องยนต์เบาลงเมื่อรถทั้งสองวิ่งไปไกล ไม่กี่นาทีต่อมาก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนพ้นเส้นชัย แล้วโรฮันน่าก็กระโดดตัวลอยพร้อมปรบมือ เมื่อเฟอร์รารี่ 599GTO สีแดงสด เข้าเส้นชัยเป็นผู้ชนะ

“เฮ้...ส้มรถคันนั้น รถที่ฉันชอบเป็นฝ่ายชนะด้วยนะส้ม”เธอกระตุกมือเพื่อนยึกๆ บอกอย่างดีใจ

“รู้แล้วๆ”

“ส้ม ฉันอยากเห็นคนขับรถคันนั้นจังเลย เราไปดูเขากันเถอะ” โรฮันน่าบอก ก่อนจะวิ่งนำหน้าสิรินดาไปโดยไม่รอ

เธอวิ่งไปในทางที่คิดว่ารถคันนั้นจอด เพราะเธอเห็นมีคนมุงดูอยู่มากมาย แต่แล้ว...

“เอี๊ยด” เสียงเบรกของล้อรถที่ครูดไปกับถนน ทำให้ทุกคนในที่นั้นต่างนิ่งอึ้ง

โรฮันน่ายกมือขึ้นปิดหูและหลับตา พลางคิดว่าตัวเองกำลังจะถูกรถชนซะแล้ว ก่อนจะลืมตาขึ้นอีกครั้ง เมื่อร่างของเธอยังคงยืนนิ่งเฉยอยู่กับที่ แล้วพบว่ารถที่กำลังจะพุ่งเข้าชนร่างเธอ หยุดห่างจากตัวเธอเพียงเส้นยาแดงผ่าแปดที่สำคัญรถคันที่เกือบจะชนเธอ เป็นรถคันเดียวกับรถในฝันของเธอนั่นเอง

ร่างสูงลงมาจากรถของตัวเองทันทีอย่างฉุนๆ ที่จู่ๆ ก็มีสาวซื่อบื้อวิ่งมาตัดหน้ารถของเขา ขายาวๆ พาร่างสูงสง่ามาหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว

“นี่เธอ อยากตายมากนักหรือไง ถ้าอยากตายขนาดนั้น ก็ช่วยไปวิ่งตัดหน้ารถคนอื่นที่ไม่ใช่รถของฉันจะได้มั้ย ฉันยังไม่อยากถูกจับข้อหาขับรถชนคนตายโดยไม่เจตนาหรอกนะ” เสียงห้าวห้วนตะคอกใส่หน้าหวานๆ ที่ตื่นตระหนกอย่างฉุนกึก เขาเกือบกระแทกเบรกไม่ทันเพราะเธอมาขวางทางรถ นี่ถ้าประสาทสัมผัสของเขาเกิดช้ากว่านี้ มีหวังเขาได้กลายเป็นฆาตรกรโดยไม่รู้ตัว

“กะ...ก็ฉันไม่รู้นี่ ว่าจะมีรถวิ่งมาจากทางนี้” โรฮันน่าเถียง

“ทีหลังก็หัดดูตาม้าตาเรือซะบ้างสิ หรืออยากเรียกค่าเสียหาย” ชายหนุ่มกวาดตามองร่างระหงในชุดเสื้อสีดำรัดรูปและกระโปรงยีนส์สั้นจู๋ที่เธอสวม “อ๋อ...นี่คงคิดจะหาเงินไปเที่ยวกลางคืนสินะ ทีหลังก็บอกกันดีๆ ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ อย่างเธอน่ะ แค่พูดจาดีๆ หวานๆ ก็คงหาเงินได้ไม่ยากหรอก”

หญิงสาวกำหมัดแน่น เมื่อโดนชายหนุ่มดูถูกอย่างไม่น่าให้อภัยแสงไฟจากรถทำให้เธอและเขามองเห็นกันไม่ถนัด

“ไอ้บ้า ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ มันเป็นอุบัติเหตุ แล้วนายก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าฉันด้วย”