บทที่ 4
“ฉัน…ลลิตาค่ะ” ลลิตาแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ แม้จะไม่พอใจแต่คริสก็ไม่ค้านอะไรแต่เลือกที่จะเอ่ยทักทายเธอแกมประชดประชันกลับมา
“สวัสดีครับคุณลลิตา โทรหาผมแบบนี้แสดงว่าคุณตัดสินใจได้แล้วใช่ไหม”
“ค่ะ ฉันจะทำตามที่คุณบอก” คำตอบของลลิตาทำให้คริสยิ้มออกมาตรงมุมปากเล็กน้อย เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเขาอยู่แล้วไม่ใช่หรือ
“ดีแล้วครับที่เชื่อฟังผม เย็นวันศุกร์ผมจะไปรับที่บ้าน”
“ฉันไม่สะดวกให้คุณมารับที่บ้าน เอาเป็นว่าคุณอยู่ที่ไหนเดี๋ยวฉันจะไปหาเอง”
“โอเค แบบนั้นก็ได้ครับ” คริสรับคำอย่างหัวเสียนิดหน่อย เพราะพึ่งชมลลิตาไปหยกๆ เรื่องที่เธอเชื่อฟังเขา ก่อนจะบอกที่อยู่และเวลานัดหมายให้อีกฝ่ายรับรู้ซึ่งมันคือคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมือง
เพราะต้องไปอยู่กับคริสเป็นเวลาสามวัน ทำให้ ลลิตาต้องหาทางโกหกปราณแม้จะไม่อยากทำแบบนั้นเลยก็ตาม โดยเธอบอกกับเขาว่ามีงานสัมนาด่วนที่ต่างจังหวัดโดยการสัมนาครั้งนี้มีนักลงทุนจากทุกมุมโลกเข้าร่วม เธอจำเป็นต้องไปจริงๆ นั่นก็เพื่อความเติบโตของบริษัทที่เธอคาดหวังว่าต้องขยายฐานการส่งออกไปอีกหลายๆ ทวีป
ลลิตานั้นทำธุรกิจเกี่ยวกับการส่งออกสิ่งทอ โดยสานต่อจากผู้เป็นพ่อที่เวลานี้วางมือแล้วไปใช้ชีวิตวัยเกษียณอยู่กับบรรดาเพื่อนๆ วัยเดียวกันที่ภาคใต้ เหตุผลที่เลือกที่นั่นเพราะท่านชอบทะเล
“ไม่ไปไม่ได้จริงๆ เหรอครับ”
“ไม่ได้จริงๆ ค่ะ ถ้าฉันไม่รับงานนี้เองก็จะกระทบลูกน้องไปด้วย”
“แต่เรากำลังจะแต่งงานกัน ผมไม่อยากให้คุณต้องเดินทางไกล” นั่นคือสิ่งที่ปราณกังวลเพราะกลัวเกิดเรื่องที่ไม่คิดคิดขึ้นกับลลิตา
“ฉันจะดูแลตัวเองให้ดี”
“สัญญาแล้วนะครับ”
“สัญญาค่ะ”
“เดินทางปลอดภัย กลับมาเราจะไปถ่ายพรีเวดดิ้งกัน”
“ค่ะ” ลลิตาพยักหน้ารับจากนั้นทั้งคู่ก็นั่งกินข้าวด้วยกัน แต่แล้วความบังเอิญกลับทำให้คริสเข้ามาเห็นภาพเหล่านั้น โดยเฉพาะรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของลลิตา ทำไมเธอถึงยังยิ้มและหัวเราะได้ทั้งๆ ที่เขานั้นเจ็บปวดปางตาย ส่วนปราณเองก็คงไม่ได้โศกเศร้ากับการตายของน้องสาวเขาอีกต่อไปแล้วสินะ ไม่เช่นนั้นจะประกาศแต่งงานได้แบบนี้เหรอ
คริสนั่งจ้องมองคนทั้งคู่กระทั่งพอใจโดยไม่แตะอาหารที่สั่งมาแม้แต่คำเดียว อีกไม่กี่วันการแก้แค้นที่แท้จริงของเขากำลังจะเกิดขึ้นและทุกอย่างต้องพังทลาย ใครก็ตามที่ทำร้ายปลายรุ้งน้องสาวเขาจนตายคนพวกนั้นต้องได้รับกรรมที่เขาจะเป็นคนมอบให้
ก่อนไปพบคริสลลิตาก็พยายามเตรียมทุกอย่างให้พร้อม แต่เพราะยุ่งมากเธอจึงลืมเรื่องสำคัญบางอย่างไปเสียสนิท ในขณะที่ชายหนุ่มก็ตั้งตารอที่จะได้พบเธอเช่นกันกระทั่งวันที่ทั้งคู่นัดเจอกันก็มาถึง
ทันทีที่ลลิตาก้าวลงมาจากรถแท็กซี่ที่จอดส่งเธอหน้าคอนโดมิเนียมของคริส ชายหนุ่มที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วก็เข้ามาคว้ากระเป๋าเดินทางของเธอไว้แล้วเดินตรงไปยังรถยนต์ส่วนตัวที่จอดอยู่ไม่ไกลกันนัก ลลิตาจึงรีบสาวเท้าเดินตามมา
“ขึ้นรถ” คริสเอ่ยสั่งเสียงห้วน เวลานี้เขาไม่จำเป็นต้องอ่อนโยนกับเธอ
“คุณจะพาฉันไปไหน” ลลิตาเอ่ยถามด้วยความหวั่นใจ นั่นเพราะเข้าใจมาตลอดว่าเธอต้องอยู่ที่คอนโดมิเนียมแห่งนี้กับเขา
“เดี๋ยวก็รู้ อ้อ..แล้วนี่ไม่ทราบว่าได้บอกว่าที่เจ้าบ่าวของคุณหรือยังว่ามาหาผัวเก่าอย่างผม” คำพูดไม่ให้เกียรติของคริสทำให้ลลิตาโกรธแต่ก็ควบคุมอารมณ์เอาไว้
“ไม่ได้บอก”
“แบบนี้เขาก็เป็นห่วงแย่สิ”
“คุณจะลบคลิปนั่นเมื่อไหร่”
“ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่คุณต่างหากไม่ใช่ผม ถ้าคุณยังหน้าบึ้งหรือทำตัวไม่น่ารักอยู่แบบนี้เวลาสามวันมันอาจไม่พอ” คำพูดของคริสทำให้ลลิตาลอบถอนหายใจออกมาหนักๆ อยากให้เธอทำตัวน่ารักๆ อย่างนั้นเหรอ คาดหวังมากเกินไปหรือเปล่า ทั้งๆ ที่เขาตั้งใจเข้าหาเธอเพื่อปลุกปั่นอารมณ์ให้โกรธเคืองและหวาดระแวงเขาด้วยคลิปนั่น
คริสสตาร์ทรถแล้วขับออกไป ชายหนุ่มมีเป้าหมายว่าจะไปที่ไหนทว่าคนที่นั่งมาด้วยกลับไม่รู้อะไรเลย ทำได้เพียงแค่อ่านป้ายบอกทางกระทั่งมั่นใจว่าเขากำลังขับออกนอกกรุงเทพฯ ไปทางทิศตะวันออก
“เราจะไปที่ไหนกัน”
“ทำไม”
“ฉันคิดว่าตัวเองควรรู้ว่าคุณจะพาไปที่ไหน”
“จะได้บอกว่าที่เจ้าบ่าวคุณนะเหรอ”
“ใช่” ลลิตาเอ่ยรับเพียงสั้นๆ เพราะไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดกับคริสสักเท่าไหร่นะ แต่ยิ่งเธอตอบรับสั้นเท่าไหร่แถมยังเกี่ยวข้องกับปราณ ชายหนุ่มกลับคิดไปไกลแล้วพานโมโหใส่เสียด้วยซ้ำ
“ระยองพอใจหรือยัง”
“ส่วนไหนของระยอง” ขณะถามหัวใจของลลิตาก็เต้นตึกๆ ตัก ๆ ภาวนาขออย่าให้เป็นที่นั่น
“เกาะเสม็ด สถานที่ในความทรงจำของเราสองคน” คริสหันมายิ้มให้คนข้างๆ ที่เวลานี้นั่งนิ่งอยู่ ทำไมถึงต้องเป็นที่นั่น
“แค่พูดชื่อเกาะมันก็ทำให้เราร้อนวูบวาบได้ว่าไหม”
“คุณอยากจะพูดอยากจะคิดอะไรก็เชิญ ฉันไม่ได้รู้สึกอะไร” ต่อให้ที่นั่นจะเต็มไปด้วยความทรงจำแต่ลลิตาก็พยายามที่จะไม่คิดถึงมันแต่ยิ่งใช้ความพยายามปกปิดมากแค่ไหนความทรงจำที่เธออยากลืมกลับแจ่มชัด
จูบแรกของเธอกับคริสก็เกิดขึ้นในคืนพระจันทน์เต็มดวงบนเกาะนั่น เซ็กซ์ครั้งแรกก็ที่นั่นรวมไปถึงสถานที่ถ่ายคลิปเซ็กซ์ก็ยังเป็นรีสอร์ตบนเกาะนั่นเช่นกัน ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาล้วนเกิดขึ้นที่นั่นเกือบทั้งหมด
“ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปีแต่คุณดูเก่งขึ้นหรือที่ผ่านมาประสบการณ์โชกโชนแล้ว”
“หยูดพูดแบบนี้กับฉันได้ไหม ที่ฉันยอมมากับคุณเพราะคุณรับปากว่าจะลบคลิปบ้าๆ นั่น ไม่ใช่มาเพราะอยากฟังคำพูดแบบนี้” น้ำเสียงของลลิตาสั่นเครือเล็กน้อย เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องทำนองนี้มากนัก
คริสคือรักแรกของเธอ เธอกับเขาเจอกันครั้งแรกที่งานสัมมนาธุรกิจ ชายหนุ่มอยู่ที่นั่นในฐานะหนึ่งในผู้บริหารหนุ่มไฟแรงที่มาเพื่อพูดให้กำลังใจนักธุรกิจหน้าใหม่เช่นเธอ
หลังจบการสัมมนาเธอกับเขาก็สานสัมพันธ์กัน ความรักในตอนนั้นราบรื่นไม่มีอะไรสะดุดกระทั่งคริสแนะนำน้องสาวให้เธอได้รู้จัก เธอรู้ได้ทันทีว่าคริสรักน้องมากและน้องสาวก็มองว่าพี่ชายเพียงคนเดียวคือฮีโร่คือโลกทั้งใบ ทุกอย่างยังคงราบรื่นกระทั่งคริสถูกซื้อตัวจากบริษัทข้ามชาติรวมถึงการไปพบปลายรุ้งวันนั้น
