บทที่ 3
เพราะคิดว่าลลิตายังอาศัยอยู่บ้านหลังเดิมคริสจึงตั้งใจไปเพื่อหาเรื่อง ทว่าชายหนุ่มกลับคิดผิดเนื่องจากเธอย้ายออกไปได้หลายเดือนแล้ว นั่นยิ่งทำให้ไฟแค้นสุมอกถึงขนาดแอบสะกดรอยปราณเพราะมั่นใจว่าชายหนุ่มคือคนที่จะทำให้รู้ว่าตอนนี้ลลิตาอยู่ที่ไหน และสิ่งที่คริสคิดก็ไม่มีอะไรผิดพลาดเพราะในที่สุดชายหนุ่มก็รู้ในสิ่งที่อยากรู้จนได้
“คุณ” ลลิตาอุทานออกมาอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าคนที่ยืนกดออดอยู่หน้าบ้านเป็นคริส ชายหนุ่มรู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่
“ขอเข้าไปหน่อย” แขกที่ไม่ได้รับเชิญเอ่ยบอกแต่เจ้าบ้านสาวกลับไม่ยอมทำตามเช่นกัน
“ฉันไม่สะดวก คุณมีอะไรก็พูดมาได้เลย”
“แน่ใจหรอกว่าจะให้ผมพูดตรงนี้”
“แน่ใจ” ลลิตาเชิดหน้าขึ้นสูง เธอต้องเอาชนะผู้ชายคนนี้ให้ได้ จะไม่ยอมให้เขาเห็นความอ่อนแอแน่นอน
“โอเค แน่ใจก็แน่ใจ บังเอิญว่าผมยังเก็บคลิปเซ็กซ์ของเราไว้ดูต่างหน้า”
“ว่าอะไรนะ!” คำพูดของคริสทำให้ลลิตารู้สึกเย็นวาบไปถึงตัว เพราะอารมณ์ในตอนนั้นมันพาไปเธอจึงยอมให้เขาถ่ายทุกอย่างเก็บไว้ ไม่คิดว่าวันนึงคลิปบ้าๆ นั่นจะตามมาหลอกหลอนเธอ
“ได้ยินชัดแล้วนี่”
“แต่ฉันลบมันไปแล้วกับมือ” ลลิตามั่นใจว่าเธอลบคลิปที่ว่ากับมือแล้วทำไมคริสถึงยังมีอีกหรือว่าเขาหลอกให้เธอตายใจ
“ลบเสียเมื่อไหร่เพราะก่อนหน้านั้นผมสำรองไฟล์ไว้ดูหลายไฟล์ คิดถูกจริงๆ ที่ทำแบบนั้น”
“สารเลว”
“นอกจากมีคลิปแล้วผมยังเปิดดูมันบ่อยๆ ด้วยนะ คุณไม่อยากดูบทรักของเราหน่อยเราเหรอ” คริสเอ่ยอย่างไม่ไยดีราวกับเรื่องที่เขาทำนั้นเป็นสิ่งปกติ
“คุณมาหาฉันเพื่อเอาคลิปอุบาทว์ๆ นั่นมาขู่อย่างนี้นะเหรอ”
“ผมไม่ได้ขู่”
“แล้วต้องการอะไร”
“วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ช่วยหาเวลาให้ผมหน่อย ขอแค่สามวันเท่านั้น” นั่นคือหนึ่งในแผนที่จะทำลายผู้หญิงตรงหน้าของคริส
“ถ้าฉันปฏิเสธล่ะคะ” ลลิตาจ้องตาเขากลับมาอย่างไม่กลัวเช่นกัน
“คุณก็น่าจะเดาได้ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง คลิปในมือผมมันคงทำให้คุณดังกระฉ่อนทีเดียวล่ะ” ชายหนุ่มยิ้มมุมปากพร้อมหัวเราะออกมาเล็กน้อย คำขู่ของเขายังคงได้ผลกับลลิตาเรื่องแบบนี้คนที่เสียหายที่สุดคงเป็นผู้หญิงแบบเธอ
“ถ้าคลิปนั่นหลุดขึ้นมา คุณเองก็จะดังกระฉ่อนไปด้วยไม่ใช่หรอ หน้าที่การงานที่คุณโหยหาและสร้างมันของคุณจะพังทลายไปเหมือนกัน”
“มันคือเรื่องส่วนตัวฝรั่งเขาไม่แคร์เรื่องนี้หรอกอีกอย่างในคลิปนั้นก็ไม่เห็นหน้าผมด้วยสิ”
“คุณ!” ลลิตายืนกำหมัดแน่น แววตาที่จ้องมองมาที่คริสนั้นเต็มไปด้วยความผิดหวังและเจ็บปวดกับสิ่งที่อดีตคนรักทำกับเธอ ทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่เหมือนที่ผ่านๆ มา ทำไมกัน
“นี่นามบัตรผม หวังว่าจะได้รับสายจากคุณภายในวันนี้” หลังจากยื่นนามบัตรให้ลลิตาคริสก็ส่งยิ้มมุมปากให้เธอเล็กน้อย จากนั้นชายหนุ่มก็เดินผิวปากแล้วกลับออกไป
สายตาของเขาที่ลติตาเห็นเมื่อครู่นี้แพรวพราวเจ้าเล่ห์ เมื่อครั้งที่คบหากันลลิตตาไม่เคยเห็นมุมนี้ของเขามาก่อน มุมที่สุขุมเยือกเย็นและพร้อมจะทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า
มือเรียวของลลิตาสั่นเทา พร้อมกับก้มหน้าอ่านข้อความบนนามบัตรในมือแล้วทอดถอนหายใจออกมาหนักๆ คนอย่างคริสเขาไม่ทำเพียงแค่ขู่แน่นอน หากเรื่องของเธอบานปลายขึ้นมาคนที่จะได้รับผลกระทบไม่ใช่มีเพียงแค่เธอเท่านั้น ในเมื่อเธอเป็นคนเริ่มก็ต้องเป็นคนสะสางปัญหาด้วยตัวเอง
“แกว่าอะไรนะอิง” น้ำเสียงของลักขณาเต็มไปด้วยความตกใจ นั่นเพราะไม่คิดจริงๆ ว่าคริสจะรู้ที่อยู่ของ ลลิตาเข้าให้แล้ว
“คริสมาหาฉันที่บ้าน”
“แล้วเขารู้ได้ยังไงว่าแกอยู่ที่ไหน”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“ถ้าให้เดาคงไปหาแกที่บ้านเก่าแล้วไม่เจอเลยตามสะกดรอยแกแน่ๆ แล้วเขามาหาแกทำไม”
“เขามาบอกว่าอยากให้ฉันไปกับเขาวันหยุดนี้”
“ไปทำไม แกไม่ต้องไปเลยนะ ห้ามไปเด็ดขาด” ลักขณาห้ามแล้วห้ามอีก เพราะไม่ไว้ใจคริสอย่างที่สุด
“ฉันต้องไปแก”
“ฉันรู้ว่าแกมีเหตุผล พูดมาฉันกำลังฟัง”
“ยังมีอยู่เรื่องนึงที่ฉันไม่เคยบอกแก” ลลิตาเม้มริมฝีปากตัวเองแน่น ใจเธอเต้นรัวเมื่อต้องเอ่ยถึงเรื่องนั้น ซึ่งลักขณาก็พอจะจับความผิดปกติจากน้ำเสียงของเพื่อนสนิทได้เช่นกัน
“น้ำเสียงแบบนี้เรื่องไม่ดีใช่ไหม”
“ฉันเคยถ่ายคลิปเซ็กซ์ตอนมีอะไรกับคริสไว้ แล้วเขาก็เอาคลิปนั้นมาขู่ฉัน” จู่ๆ น้ำตาของลลิตาก็ไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกผิดกับตัวเองในเวลานี้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่ทำแบบนั้นอย่างเด็ดขาด
“สารเลวเอ๊ย เป็นผู้ชายเสียเปล่า” ลักขณาโกรธจนควันออกหู จากที่โกรธและเกลียดคริสอยู่แล้วตอนนี้ความรู้สึกที่ว่าพุ่งทะยานขึ้นไปค้างอยู่บนฟ้าเรียบร้อย
“ตอนนั้นมันแค่อารมณ์ชั่ววูบจริงๆ นะแก”
“เออๆ ฉันเข้าใจ”
“หลังจากนั้นฉันก็ลบคลิปนั่นทิ้งไปแล้ว แต่คริสกลับมีไฟล์สำรอง” น้ำเสียงของลลิตาสั่นเทา
“ชาติชั่วจริงๆ เลิกกับแกไปแล้วตั้งหลายปีทำไมยังตามรังควานเหมือนผีขอส่วนบุญอีก”
“ในเมื่อฉันเป็นคนเริ่มฉันก็ต้องจบเรื่องนี้”
“ฉันเห็นด้วยที่แกต้องจบเรื่องนี้ แต่ที่ไม่เห็นด้วยคือการที่แกต้องอยู่กับคริสสองต่อสอง มันสุ่มเสี่ยง มองยังไงมันก็ไม่น่าไว้ใจ”
“ฉันจะดูแลตัวเองอย่างดี” แม้ลลิตาจะรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะ แต่สถานะถ่านไฟเก่ามันก็ไม่น่าไว้ใจอยู่ดี “ช่วงที่ฉันไม่อยู่ฉันผ่านแกไป...”
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก ต่อให้แกไม่ฝากฉันก็จะดูแลให้อย่างดี”
“ขอบใจมากนะนา”
“ฉันอวยพรให้แกผ่านอุปสรรคทุกอย่างที่มีเข้ามาในชีวิตตอนนี้ไปให้ได้ จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที”
“อือ” เอ่ยรับเพียงแค่นั้นลลิตาก็กดวางสายก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างอัดอั้น เธอนั่งกอดตัวเองแล้วร้องอยู่แบบนั้นกระทั่งน้ำตาเหือดแห้ง ก่อนจะปลุกพลังใจบอกตัวเองให้ลุกขึ้นสู้แล้วหยิบนามบัตรของคริสออกมาจากนั้นก็โทรหาเขา
คริสมองเบอร์โทรศัพท์ที่ไม่ได้ระบุชื่อซึ่งเวลานี้กำลังปรากฎขึ้นบนหน้าจอ เขามั่นใจว่านี่คือเบอร์ของลลิตาไม่ผิดแน่แต่กลับไม่ยอมกดรับสายกระทั่งการโทรเข้าครั้งที่หนึ่งถูกตัดสายไป ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นเบอร์เดิมก็โทรเข้ามาอีกครั้ง ชายหนุ่มชั่งใจครู่หนึ่งก่อนจะกดรับสาย
“คริสครับ”
