11 สักครั้งจะไม่ลืมพระคุณ NC

ชานนท์ปรับความเข้าใจกับเกตุศิรินทร์ได้ไม่นาน เพราะจิตใจของเขากลับล่องลอยไปหาแต่ภาพใบหน้าสวยหวานของสุริยาวดีเข้าเสียแล้ว ทุกคำพูดของเกตุศิรินทร์ราวกับเสียงกระซิบที่แผ่วเบา ไม่สามารถดึงความสนใจของเขาไปจากรัศมีอันเจิดจ้าของสุริยาวดีได้เลย

สุริยาวดีสังเกตเห็นท่าทีของชานนท์ หล่อนจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความสนใจอย่างจงใจ

“ได้ข่าวว่าคุณกำลังจะแต่งงานเหรอคะ คุณชานนท์?”

ชานนท์หันขวับมามองสุริยาวดีทันที ราวกับถูกปลุกจากภวังค์

“ครับ... เป็นความต้องการของผู้ใหญ่” เขาตอบเสียงแผ่ว ดวงตายังคงจับจ้องอยู่ที่ความงามของหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ลดละ

สุริยาวดีคลี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก ดวงตาของเธอดูลึกลับและเย้ายวน

“น่าเสียดายนะคะ...คุณไม่น่ารีบแต่งงานเลย” หล่อนเว้นจังหวะเล็กน้อย ราวกับกำลังรอคอยบางสิ่ง

“ครับ...ผมก็รู้สึกแบบนั้น เสียดายทำไมผมไม่เจอคุณเร็วกว่านี้” เขาพลั้งปากออกไปโดยไม่ทันคิดถึงความหมายที่แท้จริง

สุริยาวดีหัวเราะเบาๆ เสียงใสราวกับระฆังแก้ว

“ถ้าอย่างนั้น... ฉันขอถามบ้างได้ไหมคะ?” หล่อนจ้องมองชานนท์ด้วยแววตาที่ท้าทาย

ชานนท์รีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “เชิญครับคุณสุริยาวดี”

“ถ้าคุณไม่ยังแต่งงาน... คุณจะจีบฉันมั้ยคะ?” สุริยาวดีเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความหมายที่ชวนให้ใจเต้นแรง

ชานนท์ถึงกับพูดไม่ออก หัวใจของเขาเต้นระรัวราวกับกลองศึก ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่สุริยาวดีอย่างลุ่มหลง

“ยิ่งกว่าจีบอีกครับ ผมจะคุกเข่าตรงนี้ เพื่อขอคุณแต่งงานเลยก็ยังได้” เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

สุริยาวดีคลี่ยิ้มกว้างขึ้น คราวนี้รอยยิ้มของเธอดูอบอุ่นและเชื้อเชิญยิ่งกว่าเดิม

“ขนาดนั้นเชียวเหรอคะ”

เกตุศิรินทร์มองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกปวดหนึบในใจ เธอรับรู้ได้ถึงสายตาที่ชานนท์มีต่อสุริยาวดี และคำพูดที่แฝงไปด้วยความนัยนั้น... ชานนท์กำลังหันเหความสนใจไปจากเธออย่างชัดเจน

นับตั้งแต่วินาทีนั้น ชานนท์ก็เริ่มหาโอกาสแวะเวียนมาที่คฤหาสน์เทวาลัยบ่อยครั้งขึ้น โดยอ้างกับเพื่อนฝูงและคนสนิทว่าจะมาเยี่ยมปลอบใจเกตุศิรินทร์ แต่สายตาของเขากลับจับจ้องอยู่ที่สุริยาวดีเสมอ ราวกับถูกมนตร์สะกดให้ไม่อาจละไปได้ สุริยาวดีเองก็ดูเหมือนจะพึงพอใจกับความสนใจที่ชานนท์มอบให้ เธอแสดงท่าทีเป็นมิตรและเย้ายวน ทำให้ชานนท์ยิ่งหลงใหลในเสน่ห์อันตรายของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ โดยที่เขาไม่รู้เลยว่ากำลังก้าวเข้าสู่กับดักมรณะ...

สุริยาวดีเองก็ดูเหมือนจะพึงพอใจกับความสนใจที่ชานนท์มอบให้ เธอแสดงท่าทีเป็นมิตรและเย้ายวน ราวกับแมงมุมที่กำลังล่อเหยื่อ ทำให้ชานนท์ยิ่งหลงใหลในเสน่ห์อันตรายของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ

คืนหนึ่ง

หน้าคฤหาสน์เทวาลัย สุริยาวดีและชานนท์ยืนเผชิญหน้ากันบนความเงียบอบอวลไปด้วยกระแสแห่งความปรารถนาอันร้อนรุ่ม ชานนท์ตัดสินใจเอ่ยสารภาพความรู้สึกที่เก็บซ่อนไว้ในใจในคืนก่อนที่เขาจะแต่งงาน

สุริยาวดีเพียงแย้มรอยยิ้มลึกลับ ดวงตาของเธอดูลุ่มลึกราวกับรู้ทุกสิ่ง ก่อนจะเชื้อเชิญเขาเข้าไปในคฤหาสน์ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความเสน่หา

ภายในนอนของเธอ แสงสลัวจากโคมไฟระย้าชั้นดี สร้างบรรยากาศที่ชวนให้ลุ่มหลง ทั้งสองใกล้ชิดกันมากขึ้น ความปรารถนาที่ชานนท์มีต่อสุริยาวดีท่วมท้นจนยากจะควบคุม

ด้วยมืออันสั่นเทา ชานนท์ค่อยๆ ปลดกระดุมชุดราตรีผ้าไหมเนื้อดีของสุริยาวดีออกทีละเม็ด เผยให้เห็นผิวขาวผ่องที่ซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อผ้า เมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออก ชุดราตรีก็ร่วงหล่นลงไปกองกับพื้น เผยให้เห็นเรือนร่างอรชรที่ไร้ซึ่งอาภรณ์อื่นใด

เต้านมตูมเต่งของสุริยาวดีล้นทะลักออกมา ชานนท์ไม่อาจอดกลั้นความปรารถนาได้อีกต่อไป เขาก้มลงอ้าปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มนั้นอย่างหิวกระหาย กลิ่นกายหอมละมุนของเธอลอยมาแตะจมูก

นมหยุ่นนุ่มเด้งสู้ริมฝีปากของเขา มือของชานนท์ลูบไล้หน้าท้องแบนราบอย่างแผ่วเบา ก่อนจะสอดมือล้วงลึกลงไปภายใต้ร่มเงาเนินเนื้อสามเหลี่ยมที่ปกคลุมด้วยเส้นขนละเอียดอ่อน

สุริยาวดีไม่ได้สวมใส่อาภรณ์ชิ้นใดภายใต้ชุดราตรี มือของชานนท์สัมผัสกับร่องสวาทอุ่นชื้นของเธออย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มดันเรียวขาของสุริยาวดีให้ถ่างกว้างขึ้นเล็กน้อย แล้วสอดนิ้วลงไปสัมผัสกับความเร่าร้อนที่ซ่อนอยู่ภายใน...

ชานนท์กดนิ้วจมลึกเข้าไปในรอยแยกกลางกลีบกุหลาบ ปลายนิ้วขยับเขยื้อนอยู่ครู่หนึ่ง ก็รับรู้ถึงความเปียกชื้นที่เอ่อล้น น้ำเมือกใสลื่นไหลเคลือบปลายนิ้ว เขาควักน้ำหวานจากร่องสวาทของสุริยาวดีออกมา ชะโลมไล้ไปทั่วกลีบกุหลาบอวบอูม แล้วปลายนิ้วก็สะดุดกับเม็ดทับทิมสีสวยที่แข็งขันชูชัน

ชายหนุ่มลงนิ้วคลึงเคล้นพร้อมกับดูดดึงทรวงอกอิ่มของสุริยาวดีแรงขึ้น ความปรารถนาในกายคุกรุ่นราวกับไฟบรรลัยกัลป์ เขาโลมเล้าอยู่ครู่ใหญ่ก็ผละออก เลื่อนชุดราตรีของสุริยาวดีไปกองที่ปลายเท้าอย่างไม่ใยดี

“อ๊ะ!! คุณชานนท์”

ชานนท์เปลื้องผ้าออกจากกายของตัวเอง ปลดปล่อยแท่งรักที่แข็งขืนกระดกหัวขึ้นลงราวกับมีชีวิต จังหวะนั้นเองที่สายตาของเขาเหลือบไปเห็นจี้เม็ดงามบนลำคอที่ของสุริยาวดีชั่วครู่มันสว่างวาบจนแสบตาแล้วก็คืนกลับปกติก ความหวาดหวั่นแล่นปราดเข้ามาในสมอง แต่ความใคร่ก็ผลักไสความกลัวนั้นออกไปอย่างรวดเร็ว

ชานนท์โยกเรียวขาสุริยาวดีให้แหวกกว้างขึ้น ยกขาข้างหนึ่งมาพาดไว้บนบ่า อีกข้างจับไว้ด้วยอุ้งมือ มืออีกข้างประคองแท่งรักที่กำลังกระตุกเร้า จ่อตรงร่องสวาทอุ่นชื้น หัวบานหยักครูดเอาน้ำเมือกใสมาเคลือบจนเปียกลื่น ชายหนุ่มโยกสะโพกเบียดหัวบานหยักเข้ากับกลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่อ มองภาพกลีบเนื้อที่ยู่หลบแรงแท่งรักอย่างลุ่มหลง หัวบานหยักค่อยๆ บาดลึกจมลงไปในร่องแคบเรื่อยๆ