12 พิศวาส ฆาตกรรม NC

ชานนท์กระแทกสะโพกแผ่วๆ ทว่าถี่รัว ความพึงพอใจเอ่อล้นในอกราวกับน้ำป่าที่ไหลบ่า การครอบครองร่างงามใต้ร่างนี้ช่างง่ายดาย ราวกับเด็ดดวงดาราจากฟ้ามาแนบทรวง ช่างแตกต่างจากเกตุศิรินทร์... หญิงสาวที่เขาเฝ้าถนอมมานาน กลับมิยอมเปิดใจให้เขาได้เชยชมแม้เพียงน้อย

ร่องสวาทของสุริยาวดีรัดรึงแท่งกายของเขาแน่นหนับ จนชานนท์รู้สึกราวกับหัวใจจะหยุดเต้น เขาหายใจเข้าลึก ปรับกายครู่หนึ่ง ก่อนที่ส่วนหัวจะจมลึกเข้าไปจนสุด แท่งเนื้ออุ่นร้อนถูกโอบกอดด้วยความคับแน่น ราวกับอุโมงค์รักกำลังต้อนรับการมาเยือนของเขาอย่างเสน่หา ภายในนั้นร้อนระอุ ดั่งเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำ

“อืมม์...” สุริยาวดีครางแผ่วในลำคอ สองมือเรียวโอบรอบแผ่นหลังของเขาแน่นขึ้น

ชานนท์เริ่มขยับสะโพกช้าๆ ส่งแท่งรักให้จมลึกลงไปอีก ความคับแน่นที่เสียดสี ความหนืดที่ดูดดึง ก่อเกิดความเสียวซ่านที่แล่นปราดไปทั่วสรรพางค์กาย จนแทบคลั่งคลุ้ม เขาหลงลืมทุกสิ่ง... หญิงสาวใต้ร่างนี้ลึกลับเพียงใด เพื่อนพ้องเตือนท้วงด้วยความหวังดี แต่ความงามราวกับนางฟ้าจำแลงนี้... ชานนท์ปรารถนาจะลิ้มรสสวาทจากนาง แม้เพียงสักครั้งในชีวิต

“ซี๊ด!!!!... แน่น... เหลือเกินครับ...วดีจ๋า” ชานนท์กระซิบเสียงแหบพร่า

สุริยาวดีเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาเยิ้มฉ่ำ

“ชอบหรือเปล่าคะ... ที่รัก?” น้ำเสียงของนางหวานปานน้ำผึ้งเคล้าพิษ

“ชอบสิ... ชอบมากเลย... คุณร้อนแรง... จนผมแทบ... ทนไม่ไหว” ชานนท์ตอบ พลางโน้มลงจูบริมฝีปากอิ่มของนางอย่างเร่าร้อน

สุริยาวดีตอบจูบเขาอย่างดูดดื่ม ก่อนจะเริ่มบิดกายเล็กน้อย ราวกับเชื้อเพลิงที่เติมลงในกองเพลิงแห่งอารมณ์

“ชอบก็แรง ๆ สิคะ” นางกระซิบถามขณะที่ริมฝีปากยังคงแนบชิดกัน

“โอ๊ยยย ผมรู้สึก... เหมือน... กำลังจะ... ละลาย...” ชานนท์ครางตอบ ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกถี่กระชั้นขึ้น...

ไฮโซหนุ่มขยับสะโพกเนิบนาบ จนแท่งรักปักจมลึกถึงโคน เขาสัมผัสกับขนอ่อนนุ่มของสุริยาวดีอย่างเนื้อแนบชิดสนิทราวกับเป็นหนึ่งเดียวกัน ชานนท์รู้สึกถึงแรงบีบรัดเป็นจังหวะที่ตอบรับแท่งรักของเขาอยู่ตลอดเวลา

ชานนท์ชักแท่งรักออกมาจนเกือบสุด ก่อนจะแทงกลับเข้าไปในร่องสวาทของสุริยาวดีอย่างหิวกระหาย ร่องเนื้อบีบรัดแท่งรักของเขาแน่นหนับ น้ำเมือกใสแตกฟองที่ปากช่องรัก เม็ดทับทิมสีสวยกระดกชี้เด่ ชานนท์บีบเคล้นทรวงอกอิ่มทั้งสองข้าง ขาเรียวของหญิงสาวพาดอยู่บนบ่าทั้งสองของชายหนุ่ม

สะโพกกลมกลึงกระดกขึ้นลงตามแรงกระแทก ปากร่องสวาทปลิ้นอ้าเข้าออกตามจังหวะแท่งรัก น้ำรักเริ่มปะปนออกมากับฟองเมือกขาว ชานนท์กระแทกสะโพกเร็วและแรงขึ้นอีกสองสามครั้ง ก่อนจะกลั้นใจปลดปล่อยน้ำกามอุ่นร้อนเข้าไปในร่องสวาทของสุริยาวดีจนหมดสิ้น เขาชักแท่งรักออกเล็กน้อยแล้วกระแทกสั้นๆ ถี่ๆ น้ำกามพุ่งออกมาอีกหลายระลอก จากนั้นชานนท์ก็ฟุบลงกอดร่างเปลือยเปล่าของสุริยาวดีไว้ด้วยความลืมตัว

หลังจากความสุขสมที่ผ่านพ้นไป ชานนท์นอนหลับใหลด้วยความอ่อนเพลีย ราวกับถูกสูบพลังชีวิตไปจนหมดสิ้น สุริยาวดีลุกขึ้นจากเตียงอย่างเงียบเชียบ ดวงตาของเธอเปล่งประกายบางอย่างที่เย็นเยียบและน่าสะพรึงกลัว เธอเดินไปยังโต๊ะทำงาน หยิบมีดโบราณเล่มหนึ่งที่มีลวดลายประหลาดน่าขนลุกออกมา จ้องมองมันด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา ราวกับกำลังเตรียมพร้อมสำหรับพิธีกรรมอันดำมืด

ในคืนวันเพ็ญที่ใกล้เข้ามาอย่างเงียบเชียบ ราวกับความตายที่คืบคลาน ชานนท์วางแผนที่จะเข้าพิธีวิวาห์กับคู่หมั้นในอีกเพียงแค่คืนเดียว ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกกับเขาอย่างโหดร้ายและน่าสยดสยอง

ในคืนนั้นเอง ขณะที่ชานนท์กำลังหลับสนิทอยู่ในห้องของสุริยาวดี เงาหนึ่งก็เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบราวกับวิญญาณร้ายเข้ามาในห้อง ร่างสูงใหญ่ของธนา ผีดิบผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์ราวกับสุนัขล่าเนื้อของสุริยาวดี ปรากฏตัวขึ้นข้างเตียง ดวงตาของมันเรืองแสงสีแดงก่ำอย่างน่ากลัว ราวกับเปลวเพลิงจากนรก

ธนาก้มลงมองร่างของชานนท์ที่กำลังหลับใหลด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ไร้ความรู้สึก มันยกมือขึ้นช้าๆ เล็บยาวแหลมคมราวกับใบมีดโกน จ่อลงที่หน้าอกของชานนท์อย่างเงียบเชียบ

ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีสัญญาณเตือน ธนาลงมืออย่างรวดเร็วและแม่นยำราวกับผู้ชำนาญ ควักหัวใจที่ยังเต้นตุบๆ ออกจากอกของชานนท์อย่างเลือดเย็น เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนสีขาวบริสุทธิ์ ราวกับดอกไม้สีแดงที่บานบนหิมะ

สุริยาวดีมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ไร้ซึ่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ราวกับเป็นเรื่องปกติธรรมดา ธนาถือหัวใจที่ยังเต้นระริกอยู่ในมือ ก่อนจะหันไปมองสุริยาวดีเพื่อรอคำสั่ง ราวกับสุนัขที่รอคำบัญชาจากผู้เป็นนาย

“นำร่างของเขาไปทิ้งไว้หน้าผับที่เขาไปเป็นประจำ” สุริยาวดีสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง

ธนาพยักหน้าอย่างนอบน้อม ราวกับหุ่นเชิดที่ไร้ชีวิต ก่อนจะอุ้มร่างไร้วิญญาณที่ไร้หัวใจของชานนท์หายลับออกไปจากห้องในความมืดมิด

เช้าวันต่อมา

ข่าวการพบศพชายหนุ่มถูกฆ่าควักหัวใจทิ้งไว้หน้าผับดังกระหึ่มไปทั่วเมือง เหยื่อรายล่าสุดคือชานนท์... อดีตคนรักของเกตุศิรินทร์ ที่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า กลับกลายเป็นศพไร้หัวใจเสียแล้ว

สิงขรและทีมสืบสวนได้รับแจ้งเหตุร้าย พวกเขารีบรุดไปยังที่เกิดเหตุทันที เมื่อเห็นสภาพศพอันน่าสยดสยองและรูปแบบการฆ่าที่คุ้นเคย สิงขรก็รู้ทันทีว่าฆาตกรคนเดิมลงมืออีกครั้ง แต่สิ่งที่ทำให้เขาสงสัยจนคิ้วขมวดคือ ทำไมเหยื่อรายนี้ถึงถูกทิ้งไว้หน้าผับ? มันไม่ใช่รูปแบบที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ขณะที่สิงขรกำลังตรวจสอบที่เกิดเหตุอย่างละเอียด เกตุศิรินทร์ก็เดินทางมาถึงด้วยใบหน้าที่ซีดเผือดราวกับกระดาษ เมื่อเห็นศพที่ไร้หัวใจนอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้า เธอก็ทรุดตัวลงกับพื้น ปล่อยโฮออกมาด้วยความเสียใจและตกใจสุดขีด ราวกับโลกทั้งใบถล่มทลายลงมาตรงหน้า

“นนท์ลูก!!!!... ไม่จริง!!!...” มารดาร่ำไห้ปานจะขาดใจ เสียงสะอื้นดังระงมไปทั่วบริเวณ

สิงขรมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในใจ ราวกับมีภาระบางอย่างกดทับ เขาเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมด สุริยาวดี... เสน่ห์อันร้ายกาจของเธอที่สามารถสะกดใจชาย... และชานนท์ที่หลงใหลในความงามนั้นจนถอนตัวไม่ขึ้น... มันอาจจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญอีกต่อไปแล้ว... บางทีสุริยาวดีอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้มากกว่าที่เขาคาดคิดก็เป็นได้!