บทที่ 4

เสียงเบาหวิวลอดผ่านออกมาจากริมฝีปากบอบบางสั่นระริก เธอผงะนิ่งกับภาพที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นอีกครั้งตรงหน้า ทั้งที่รู้ว่าราเมศจากเธอไปนานแล้วหากแต่นี่คือภาพเหลื่อมซ้อนหรือภาพเงาของเขาที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า บุรุษร่างสูงสง่าหน้าตาเหมือนคนเคยรักของเธอไม่มีผิด

“สวัสดีครับผมชื่อรามิล ไม่ทราบว่าคุณคือ...”

“ดิฉันชื่อบาลิกาค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ภาส”

บาลิการีบตอบกลับไปหลังดึงสติกลับคืนมาได้ แต่ยอมรับเลยว่าตอนนี้เธอกำลังควบคุมตัวเองได้ยากเย็นขึ้นทุกที รามิล...ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้หน้าตาเหมือนกับราเมศอย่างกับแกะ

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ และผมขอแนะนำตัวอีกครั้งผมชื่อรามิล หัสดินทร์”

“รามิล หัสดินทร์... นี่คุณเป็นอะไรกับราเมศเหรอคะ”

“ผมเป็นพี่ชายฝาแฝดของราเมศน้องชายของผมที่เสียชีวิตจากเหตุปืนลั่นเมื่อ 2 ปีที่แล้วยังไงล่ะครับ”

พอเขาพูดจบบาลิกาก็ถึงกับเบิกตากว้าง รามิลเป็นพี่ชายฝาแฝดของราเมศ และเขาก็รู้เรื่องทุกอย่างของน้องชาย เหตุโศกนาฏกรรมในคืนนั้น เหตุการณ์ที่ใช่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถลืมเลือนมันไปได้ หญิงสาวยืนนิ่ง มือของเธอเย็นเยียบทำอะไรไม่ถูกกระทั่งรามิลก้าวเข้ามาอยู่ตรงหน้าเธอใบหน้าของเขาคมคร้าม จมูกโด่งเป็นสัน ประกายตาคู่นั้นและริมฝีปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มซึ่งไม่ได้ดูเป็นมิตรสักเท่าไหร่ ทุกสิ่งทุกอย่างของผู้ชายคนนี้เหมือนกันอย่างกับถอดมาจากพิมพ์เดียวกับราเมศไม่มีผิด ก็แน่ละสิ...ในเมื่อเขาทั้งสองเป็นฝาแฝดกัน บาลิการู้สึกสั่นสะท้านและเหมือนกำลังทรงตัวยืนอยู่ไม่ได้หากแต่เธอก็พยายามกดเก็บความกลัวไว้ในใจ หญิงสาวหรุบตามองต่ำหากแต่แล้วก็ได้ยินเสียงก็พูดว่า

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ คุณทำเหมือนตกใจที่ได้เจอกับผม”

“ใช่ค่ะ...ฉันตกใจเพราะฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าราเมศมีพี่ชายฝาแฝดของเขา”

“คุณพูดเหมือนคุณเคยคบกับเขา”

“ค่ะ...ฉันเคยคบกับราเมศ เราเป็นแฟนกันได้สักประมาณเกือบหกเดือนเห็นจะได้”

“แต่เรื่องนี้ไม่ได้มีผลอะไรกับข้อตกลงเรื่องการกู้ยืมเงินที่พี่ชายของคุณต้องการที่จะกู้เงินจากผมหรอกนะครับ”

“ดิฉันเข้าใจค่ะ และที่มาวันนี้น่ะดิฉันก็มาเป็นตัวแทนพี่ชายเพื่อที่จะคุยกับคุณเรื่องเงินกู้ที่คุณจะยอมปล่อยให้พี่ชายฉัน”

“เขาคงอยากให้คุณมาเพราะคิดว่าการตกลงทางธุรกิจมันจะเป็นการง่ายกว่าถ้าให้ผู้หญิงเป็นตัวกลาง มันก็เหมือนใช้นางนกต่อนั่นแหละครับ ทำให้อะไร ๆ ดูง่ายยิ่งขึ้น”

เขาพูดอย่างไม่ยี่หระและทำให้บาลิกาถึงกับนิ่วหน้า “ทำไมคุณเปรียบเทียบฉันว่าเป็นนางนกต่อ ฉันแค่จะมาฟังเกี่ยวกับข้อตกลงของคุณเรื่องการให้กู้ยืมเงินแทนพี่ชายของฉันก็เท่านั้น”

รามิลไหวไหล่ สิ่งที่ทำให้บาลิกาเริ่มรู้สึกไม่พอใจก็คือแววตาของเขา รามิลมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาของเขาฉายความดูถูกดูแคลนออกมาอย่างชัดเจนหากแต่หญิงสาวก็จำเป็นต้องเก็บกลั้นตัวเอง เธอไม่สามารถแสดงความเกรี้ยวกราดหรือไม่พอใจออกมาเพราะไม่อย่างนั้นแล้วข้อตกลงที่พี่ชายของเธอตั้งความหวังไว้อาจไม่บรรลุผลก็เป็นได้ ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้สึกว่ารามิลช่างแตกต่างจากราเมศ แม้หน้าตาจะเหมือนกันทุกกระเบียดแต่ราเมศไม่เคยมองเธอด้วยแววตาเหยียดหยันเช่นนี้ ขณะนั้นราเมิลขยับเข้าไปใกล้หญิงสาว เขาโน้มใบหน้าลงไปเกือบชิดเธอและทำให้บาลิกากดเกร็งไปทั้งตัว

“แล้วที่ผมพูดไปมันผิดตรงไหนกับการที่คุณทำและก็เป็นอยู่ตอนนี้มันไม่ได้แตกต่างอะไรจากพวกนางนกต่อเลยนะ”

“คุณรามิล...นี่คุณกำลังดูถูกฉันนะ จะบอกอะไรให้ว่าราเมศเขาไม่เคยพูดอะไรแบบนี้กับฉันเลย”

“ถ้าอย่างนั้นต้องขอโทษด้วย ผมไม่ใช่แฝดน้องของผมและตอนนี้คุณเองก็ต้องเตือนสติตัวเองด้วยว่ากำลังพูดอยู่กับใคร!”

“คุณรามิล...อุ๊ย!”