บทที่ 2

“บุ๋มเป็นแค่เพียงผู้ช่วยของพี่ภาสเท่านั้นนะคะ ไม่ได้มีตำแหน่งอะไรใหญ่โตในบริษัท แล้วทำไมจู่ ๆ เราถึงได้มีปัญหาการเงินล่ะคะ....หรือว่า...นี่อย่าบอกนะว่าพี่ภาสเอาเงินส่วนผลกำไรของบริษัทไปถลุงเล่นที่บ่อนคาสิโน”

พอบาลิกาพูดแบบนั้นก็ดูเหมือนว่าจะทำให้ภาสกรนิ่งเงียบไป แววตาของเขาไม่สามารถปกปิดความคิดข้างในได้ บาลิกาวางของในมือลงและมีสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด

“นี่เป็นความจริงเหรอคะที่พี่ภาสไปเป็นหนี้บ่อนคาสิโน แล้วที่บุ๋มพูดเมื่อกี้มันเป็นความจริงใช่ไหมที่พิพาทเอาเงินของบริษัทไปใช้น่ะ”

“พี่ขอโทษนะบุ๋ม ตอนแรกพี่คิดว่าพี่จะเอาเงินส่วนที่ได้จากบ่อนไปลงทุนต่อ แต่ที่ไหนได้ล่ะทุกอย่างผิดแผนไปหมด เงินที่ลงทุนก็ไม่ได้และแถมยังต้องเสียหนี้ในบ่อนด้วย”

“แล้วพี่ภาสติดหนี้เขาอยู่เท่าไหร่เหรอคะ”

“ก็ประมาณ 150 ล้านบาท”

บาลิกาเบิกตากว้าง “ว่ายังไงนะคะ! 150 ล้านบาทเลยเชียวเหรอคะ ทำไมพี่ภาสถึงได้เป็นหนี้เขามากขนาดนั้น แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนมาจัดการให้บริษัทเดินต่อไปได้กันล่ะคะ”

“อย่าเพิ่งตกใจขนาดนั้นสิ ที่พี่จะมาปรึกษาบุ๋มวันนี้น่ะก็เพราะเรื่องนี้แหละ รู้ไหมว่ามีคนยื่นข้อเสนอจะให้เงินกู้กับพี่”

“เขาเป็นใครเหรอคะ?”

“เขาเป็นนักธุรกิจ เห็นว่าเป็นเจ้าของบริษัทค้าหุ้นและอสังหาริมทรัพย์ดำเนินธุรกิจอยู่ต่างประเทศ”

“แล้วพี่ภาสไปรู้จักเขาได้ยังไง”

“พี่ก็สอบถามจากเพื่อน ๆ น่ะแล้วพอดีว่าบริษัทนี้เจ้าของเขาติดต่อพี่มาด้วยตัวเอง พี่คิดว่าน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดเพราะถ้าหากไม่หาเงินเข้ามาใส่ในระบบบริษัทเราต้องมีปัญหาแน่ ๆ”

“เขาให้เรากู้แต่เราก็ต้องจ่ายดอกเบี้ยนะคะ แล้วเงินมากมายขนาดนั้นเราจะจ่ายเขาได้ยังไงไหว ทำไมพี่ภาสไม่ติดต่อไปที่หน่วยงานของรัฐล่ะคะ อย่างธนาคารเราจะได้ไม่ต้องแบกรับภาระหนี้ที่มันหนักเกินจำเป็น”

“ธนาคารที่ไหนก็จะมาช่วยเราล่ะ คิดถึงความเป็นจริงด้วยสิบุ๋ม น้องอาจจะไม่เคยอยู่ในแวดวงนี้อย่างเต็มตัว แค่เป็นผู้ช่วยของพี่ เชื่อพี่เถอะว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะไม่มีอะไรผิดพลาดอย่างเด็ดขาด แต่พี่อยากจะให้บุ๋มช่วยอะไรพี่อย่างหนึ่ง”

“พี่ภาสจะให้บุ๋มช่วยอะไรล่ะคะ”

“จริง ๆ แล้วเขานัดให้พี่ไปคุยเรื่องสัญญาและข้อตกลงเรื่องเงินกู้พรุ่งนี้ แต่พี่มานั่งนึกดูอีกทีพี่อยากจะให้บุ๋มไปพบเขาแทนพี่”

“ทำไมพี่ภาสไม่ไปเอง ถ้าบุ๋มไปจะคุยกับเขาเข้าใจไหม”

“ที่พี่อยากให้บุ๋มไปน่ะ เพราะพี่เห็นว่าบุ๋มเป็นผู้หญิงและที่สำคัญบุ๋มเป็นคนสวย ผู้หญิงสวย ๆ มักจะทำให้การเจรจาเรื่องอะไรก็แล้วแต่ราบรื่น”

“นี่พี่ภาสคิดอะไรอยู่คะ พี่ภาสทำเหมือนจะให้บุ๋มไปใช้เสน่ห์กับคนที่จะเป็นเจ้าหนี้เรา บุ๋มไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยนะคะ”

“ไม่เห็นแปลกเลยบุ๋ม แค่ไปคุยกับเขาเท่านั้นเอง พี่ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านี้เลยจริง ๆ นะ แค่อยากให้การเจรจามันราบรื่นก็เท่านั้นเอง ว่ายังไงล่ะ...ถือว่าช่วยพี่สักครั้งเถอะ และก็ถือว่าเป็นการช่วยบริษัทเพราะอย่างน้อยที่สุดบุ๋มเองก็มีชีวิตอยู่ได้จากเงินปันผลของบริษัทที่พี่บริหารมาตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้น่ะ”

ดูเหมือนว่าพี่ชายของบาลิกาจะเริ่มทวงบุญคุณกับน้องสาวและเธอเองก็รู้ว่าภาสกรเป็นคนมีนิสัยยังไง ในเวลานี้ครอบครัวกำลังประสบปัญหาเรื่องเงินเธอเองก็ยอมรับว่าตำแหน่งในบริษัทที่เธอเป็นผู้ช่วยของพี่ชายนั้นก็ไม่ได้ช่วยเขาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยเท่าไหร่นักเพราะบาลิกาไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องการบริหารธุรกิจ เธอเรียนจบด้านศิลปะและอยากจะเปิดแกลอรี่เป็นของตัวเอง แต่จากเหตุการณ์ที่ราเมศจากเธอไปทำให้หญิงสาวหมดกำลังใจในการสร้างสรรค์งานศิลป์ที่เธอรัก ภาสกรให้เธอเข้าไปช่วยงานในบริษัทเพื่อที่น้องสาวจะได้ไม่ต้องหมกมุ่นและคิดมากกับเหตุการณ์เลวร้ายในคืนนั้น

“ว่ายังไงน้องสาวพี่ เรื่องนี้บุ๋มต้องช่วยพี่นะ เพราะถ้าแกไม่ช่วยพี่บริษัทเราต้องแย่แน่ ๆ”