บทที่ 3

อีกด้านหนึ่ง

คล้อยหลังหญิงสาวไปเพียงไม่นาน แมทธิวก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาภายในห้องอย่างคนหมดเรี่ยวแรง โดยมีไมล์น้องชายที่ได้แต่ยืนนิ่งสงสัยในการกระทำของพี่ชายเมื่อสักครู่อยู่ไม่หาย แต่เพราะไม่มีใครเลยสักคนคิดที่จะไขข้อสงสัยนี้ให้กับเขา ชายหนุ่มจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเดินเข้าหาผู้เป็นพี่ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงตามไปติดๆ

“เกิดอะไรขึ้นครับ พี่ไม่ชอบเพียงตะวันเหรอครับ” ถามกลับไปในสิ่งที่อยากรู้ ไม่แม้แต่จะเก็บงำเอาไว้อยู่คนเดียวเงียบๆ อีกต่อไป

“อะไรทำให้แกคิดได้แบบนั้น” หากแต่ไม่ชอบนั่นคงจะน้อยเกินไป เพราะภายในใจของแมทธิวตอนนี้นั้นมันทั้งรักทั้งเกลียดคนรักสาวอย่างสุดหัวใจ อาการช็อกยังคงอยู่ ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นควรจะพูดหรือเอ่ยอะไรออกไปดีในสถานการณ์แบบนี้ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้องชายจะรู้ไหมว่าผู้หญิงที่มันเรียกว่าคนรักนั้น เป็นคนเดียวกันกับคนที่ทิ้งเขาไป

“ผมเห็นกับตาว่าพี่กำลังจะทำร้ายเธอ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ ผมสับสนไปหมดแล้วตอนนี้” ในใจคัดค้านอย่างถึงที่สุดเพราะสำหรับเขาแล้วไม่เคยไม่ชอบอะไรในตัวของผู้หญิงคนนั้น หากแต่เขาเกลียด เกลียดเธอมากจนไม่อยากที่จะยอมรับว่านี่คือความจริงที่กำลังเผชิญอยู่ ไหนจะเรื่องที่หล่อนยืนกรานเสียงแข็งว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อนนั่นอีก มีหรือว่าคนอย่างแมทธิวจะจดจำรักแรกของตัวเองไม่ได้

เธอคือเพียงตะวันคนนั้นไม่ผิดแน่ ไม่ว่าจะหน้าตา น้ำเสียง หรือแม้แต่กลิ่นอ่อนๆ ของน้ำหอมยี่ห้อดังที่หล่อนชอบใช้ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง จะต่างไปจากเดิมก็แค่คำพูดและท่าทางบางอย่างเท่านั้น ที่ดูขัดหูขัดตาไปเสียหน่อย แต่ไม่ว่าจะยังไงหล่อนก็คือผู้หญิงที่เขาเฝ้าตามหามาโดยตลอดคนนั้นไม่ผิดแน่!

และไม่ว่าเธอจะกลับมาอีกครั้งด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอหายไปไหนได้อีก เธอจะต้องชดใช้ให้กับเขา!

หลังจากหมกตัวอยู่ในห้องพักเป็นเวลานาน ในที่สุดเพียงตะวันก็ทนต่อการรบเร้าของคนรักอย่าง ‘ไมล์’ ไม่ไหวจึงยอมเดินออกมาจากห้องพักพร้อมทั้งยอมให้ชายหนุ่มพามานั่งร้านอาหารซึ่งตั้งอยู่ใจกลางโรมแรมแห่งนี้พร้อมกับพี่ชายของเขาด้วยจนได้ แมทธิวชายตามองหญิงสาวที่เดินเข้ามาสมทบอยู่เพียงชั่วครู่ก่อนจะหันไปสนใจหญิงสาวข้างกายอีกคนที่เขาเรียกมาใช้บริการแทน ทำราวกับว่าไม่ใส่ใจการมาถึงของคนทั้งคู่ตรงหน้าสักเท่าไหร่นัก

“เดี๋ยวผมสั่งอาหารที่คุณชอบทานให้เองครับ ว่าแต่พี่จะกลับเลยรึเปล่าครับ” ไมล์เป็นคนแรกที่ทนต่อแรงกดดันไม่ไหวจึงได้เอ่ยบอกคนรัก ก่อนจะหันไปถามพี่ชายซึ่งนั่งอยู่ตรงกันข้ามด้วยท่าทีธรรมชาติ

“ฉันว่าจะอยู่ที่นี่อีกสักพัก อยากจะลองพิสูจน์อะไรบางอย่างให้แน่ใจก่อน แล้วแกล่ะ จะเอายังไงกับชีวิต” ผู้เป็นพี่ย้อนถามขึ้นหลังจากตอบคำถาม ยังมีเรื่องมากมายที่เขาต้องสะสางให้เสร็จเรียบร้อย อีกทั้งเขาเองก็ไม่ไว้ใจผู้หญิงตรงหน้า ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่คิดไว้ใจหล่อนอีก

ผู้หญิงคนนี้ไม่มีวันที่จะไปรักใครได้จริง เพราะขนาดเขาที่ทั้งแสนดีกับเธอทุกอย่าง เลิกทุกๆการกระทำของตัวเองที่จะส่อแววให้รักในครั้งนั้นมันล่ม ไม่ว่าจะเป็นยอมตัดขาดกับคู่ขาของตัวเองทั้งหมดแล้วมีแค่เธอคนเดียว เธอยังตอบแทนความดีของเขาด้วยจากหนีจากไป นับประสาอะไรกันไมล์ที่คงจะตามเล่ห์เหลี่ยมของหล่อนไม่ทันเป็นแน่ และเขาจะเป็นคนกระชากหน้ากากของเธอออกมาเอง!

“ผมสองคนว่าจะอยู่ที่นี่สักพักครับ ตะวันเขาชอบที่นี่มาก จริงไหมครับตะวัน”

“ค่ะ ฉันชอบที่นี่มาก” ภาพของคู่รักที่กำลังส่งยิ้มหวานให้กันและกันอยู่ตรงหน้ามันช่างชวนคลื่นไส้จนแมทธิวแทบจะเบือนหน้าหนีไม่ทันการ ก่อนเขาจะหันเหความสนใจทั้งหมด ไปยังคนข้างกายแทน

“แล้วคุณล่ะครับซาร่า ชอบที่นี่รึเปล่า”

“ชอบสิคะ ที่ไหนที่มีแมทอยู่ด้วยซาร่าก็ชอบทั้งนั้น ว่าแต่คืนนี้เราสองคนไปนั่งรถเล่นกันไหมค่ะ ซาร่ามีเวลาให้คุณตลอดทั้งคืนเลย” สาวเจ้าเอ่ยตอบพร้อมส่งยิ้มหวานแสนเสน่ห์ไปให้สรรพก่อนจะโน้มคอเสื้อชายหนุ่มเข้ามาใกล้แนบชิดริมฝีปากเข้าหาอย่างเย้ายวนไม่อาจสายตาใครๆ ที่กำลังมองจ้องมา ราวกับสิ่งที่ทำอยู่นั้นเป็นเรื่องปกติที่ใครๆ ก็ทำกัน

แต่สำหรับเพียงตะวันแล้ว หญิงสาวเกิดและเติบโตในประเทศไทย ประเทศที่ถือว่าเรื่องนี้คือความไม่เหมาะสมที่จะแสดงออกในที่สาธารณะเธอจึงตัดสินใจเบือนหน้าหนีไม่กล้าที่จะมองออกไปตรงๆ