ตอนที่ 3 อยากอยู่คนเดียว

ตอนที่ 3

อยากอยู่คนเดียว

ในขณะที่สองแม่ลูกกำลังใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย อีกด้านหนึ่งในเมืองหลวงที่แสนวุ่นวาย ภายในโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ หมอและพยาบาลกำลังนั่งคุยกันระหว่างที่อยู่ในช่วงพัก โดยหัวข้อสนทนาของทุกคนในวันนี้ก็คือการพูดถึงคุณหมอหนุ่มวัย 28 ปี หมอที่เพิ่งย้ายมาประจำที่นี่ และที่สำคัญเขายังมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยมีชื่อเสียง ทำให้สาวๆทุกคนต่างก็หมายปอง อยากจะอยู่ในสายตาของเขาสักครั้ง

แต่เวลาก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ดูเหมือนว่าธันวาจะยังไม่สนใจใครเป็นพิเศษ แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อนหมอที่สนิทกับเขามากที่สุดก็ยืนยันว่าเขายังไม่มีใคร ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน ทำให้หมอสาวๆและพยาบาลยังคงมีความหวัง

“แปลกนะคะ ทำไมจนป่านนี้คุณหมอยังไม่มีแฟนสักที”

“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ พวกเราจะได้มีสิทธิ์”

“เห็นคุณหมอโสดแบบนี้มันก็ดีหรอกนะ แต่ไม่คิดบ้างหรือว่าที่เขาไม่ยอมมีแฟนสักทีอาจเป็นเพราะว่าเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงก็ได้”

“พูดอะไรแบบนั้น เป็นไปไม่ได้หรอก ขนาดฉันไม่ใช่คนฉลาดอะไรมากมายฉันดูออกเลยว่าคุณหมอธันวาไม่ใช่แบบนั้นแน่ๆ”

พยาบาลสาวเอ่ยขึ้นอย่างมั่นใจ เธอเชื่อว่าธันวาเป็นผู้ชายที่แมนทั้งแท่ง อย่างไรก็ต้องชอบผู้หญิง เขาคงมีเหตุผลอะไรสักอย่างเลยไม่ยอมคบหาใครเสียที

“ฉันคงคิดมากไปเองมั้ง”

“ก็ใช่น่ะสิ ห้ามคิดแบบนี้เด็ดขาด ไม่งั้นพวกเราจะแอนตี้เธอ”

พยาบาลสาวเอ่ยคาดโทษเพื่อนร่วมงาน ไม่ชอบที่อีกฝ่ายพยายามปรักปรำว่าธันวาเป็นแบบนั้น

“คุยอะไรกันอยู่สาวๆ”

คุณหมอมนัสเดินเข้ามากลางวงสนทนา เขาก็ตามองทุกคนทำตาใสราวกับว่าไม่ได้ยินเรื่องเมื่อครู่

“ไม่มีอะไรค่ะคุณหมอ”

“แต่เมื่อกี้ผมได้ยินนะว่าพวกคุณกำลังนินทาเพื่อนผมอยู่”

“ถ้าได้ยินแล้วจะถามทำไมล่ะคะ”

“ผมก็ถามไปอย่างนั้นแหละ อยากรู้ว่า คนปากแข็งอย่างพวกคุณจะยอมพูดความจริงหรือเปล่า”

ชายหนุ่มลอยหน้าลอยตาพูด ก่อนที่เขาจะลากเก้าอี้นั่งลงข้างๆพยาบาลสาวทั้งสอง

“คุณอยากรู้อะไรเกี่ยวกับเพื่อนผม ก็มาถามผมได้ ไม่เห็นต้องมานั่งคาดเดาอะไรมั่วๆแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าคุณพูดอะไรแบบนี้มันจะทำให้เพื่อนผมเสียหาย”

“ขอโทษค่ะคุณหมอ”พยาบาลสาวหน้าเจื่อน

“ไหนๆคุณหมอก็มาแล้ว พวกเราขอถามตรงๆเลยได้ไหมคะ ทำไมคุณหมอธันวาถึงไม่ยอมมีแฟนสักที”

“เรื่องนั้นน่ะเหรอ ดูเหมือนว่าที่บ้านของธันวาเขาจะหาผู้หญิงไว้ให้แล้วนะ”

“จริงเหรอคะ!”

“ก็ใช่น่ะสิ คุณแม่ของธันวาเป็นคนที่เข้มงวดมาก ไม่ปล่อยให้ลูกชายเลือกผู้หญิงด้วยตัวเองหรอก ยังไงก็ต้องหาคนที่เหมาะสมรอไว้อยู่แล้ว”

“น่าเสียดายจังเลย อย่างพวกเราคงหมดสิทธิ์”

พยาบาลสาวหน้าจ๋อย เธออุตส่าห์ตามจีบคุณหมอธันวามานานหลายเดือน แต่ก็ต้องแห้วเพราะแม่ของเขาได้เตรียมผู้หญิงเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้ว

“เอาน่า ผู้ชายมีเยอะแยะ หล่อๆแบบธันวาก็มีมากมาย อย่างน้อยก็ผมคนนึง”

“แต่คุณหมอมีเมียแล้วนะคะ”

“อุ๊ย! ผมลืมไปเลย”

ชายหนุ่มไหวไหล่ะหัวเราะเบาๆ จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้ลืมหรอกเพียงแค่หยอกล้อพวกเธอเล่นก็เท่านั้น ใจจริงเขาไม่ได้คิดอะไรเพราะเขารักเมียมากที่สุด

ด้านธันวา หลังจากตรวจคนไข้คนสุดท้ายเรียบร้อย ก็ใกล้ถึงเวลาที่เขาจะเลิกงาน ชายหนุ่มแวะมาดื่มกาแฟ ก่อนที่เขาจะเดินทางกลับคอนโดซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก

คอนโดระดับกลางๆ ราคาเป็นมิตร เข้าถึงง่าย ใครต่อใครต่างก็สงสัยว่าทำไมเขาถึงไม่อยู่ penthouse หรูๆ ทั้งๆที่ครอบครัวของเขาร่ำรวยถึงเพียงนั้น และ penthouse ราคาไม่เกิน 10 ล้านก็ไม่น่าจะใช่เรื่องยากที่จะจ่ายเงินซื้อ

แต่ธันวาก็ไม่เคยได้อธิบายเหตุผลให้ใครฟัง หลังจากเรียนจบและถูกกีดกันความรักในครั้งนั้น เขาก็กลายเป็นคนที่ปิดกั้นใจตัวเองมาโดยตลอด เขาไม่เพียงแต่ปิดกั้นตัวเองกับผู้หญิงทั่วไป แต่เขายังปิดกั้นตัวเองกับครอบครัว

เขาเลือกที่จะไม่เรียนต่อแพทย์เฉพาะทาง เพราะเขาไม่ต้องการรับเงินสนับสนุนจากแม่อีก เขาอยากยืนด้วยตัวเองโดยหวังว่าสักวันแม่จะเลิกเข้ามาแทรกแซงชีวิตของเขาเสียที

ธันวาออกมานั่งริมระเบียง ลมเย็นๆพัดผ่านใบหน้าไม่ได้ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายสักเท่าไหร่ เวลาผ่านมาแล้ว 4 ปีแต่หัวใจของเขาไม่เคยคลายจากรักเก่า เขายังคงคิดถึงน้ำหนึ่งทุกลมหายใจเข้าออก เธอไม่เคยถูกลบเลือนไปจากไปของเขาเลย

ชายหนุ่มถอนหายใจยาว ก่อนที่เขาจะหยิบเบียร์ขึ้นมาดื่ม บางครั้งเขาก็ต้องการที่จะลบเลือนความเจ็บปวดในใจบ้าง จึงจำเป็นที่จะต้องพึ่งแอลกอฮอล์ แม้รู้ดีว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรต่อร่างกายเลยก็ตาม

ชายหนุ่มมองโทรศัพท์ ข้อความเด้งขึ้นมาก่อนที่เขาจะถอนหายใจยาว ลากสายตาอ่านจนถึงคำสุดท้าย

ในวันพรุ่งนี้เขาจะต้องเดินทางไปที่บ้าน เนื่องจากพี่ชายของเขาเพิ่งรับตำแหน่งประธานบริษัทได้ไม่นาน เขาจึงต้องไปร่วมแสดงความยินดีอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถึงเขาจะไม่อยากเจอหน้าแม่ แต่พี่ชายไม่ได้ทำอะไรผิด เขาไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพาลอีกฝ่าย

ช่วงเย็นวันต่อมา ธันวาเดินทางมาที่คฤหาสน์หลังใหญ่ คฤหาสน์หลังนี้อาศัยอยู่หลายคน มีทั้งแม่ของเขา พี่ชายและครอบครัว รวมทั้งลุงป้าน้าอาและลูกพี่ลูกน้อง ด้วยความที่บ้านหลังนี้หลังใหญ่มาก จึงมีสมาชิกหลายคน

ธันวานั่งอยู่ข้างพี่ชายและพี่สะใภ้ ใบหน้าเขาเรียบนิ่ง ไม่มีคำพูดใดๆเปล่งออกมาจากริมฝีปากที่เรียบเป็นเส้นตรง ท่าทางเย็นชาของเขาทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกไม่พอใจ แม้เวลาจะผ่านมานานหลายปีแล้วแต่ ลูกชายของเธอพี่ยังเอาแต่นึกถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่เรื่อย แม้ว่าเธอจะพยายามบังคับให้เขาไปออกเดทกับผู้หญิงที่เธอเลือกไว้ให้ แต่เขาก็ไม่ยอมไป เมินเฉยต่อคำสั่งของเธอ ไม่สนใจว่าเธอจะเสียหน้าหรือเปล่า ด้วยเหตุนี้ทำให้ความสัมพันธ์ของแม่ลูกค่อนข้างห่างเหิน และเป็นแบบนี้มานานหลายปีเเล้ว

ธัญญาเรศมองลูกชายด้วยหางตา ก่อนที่เธอจะสะบัดหน้าเบาๆ พร้อมกับครุ่นคิดแผนการในใจ

ถึงวันนี้แผนการจับคู่ของเธอจะยังไม่สำเร็จ แต่ในวันข้างหน้าเธอมั่นใจว่าเธอจะต้องทำได้ เธอจะต้องทำให้ลูกชายของเธอลืมผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้นให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีอะไรก็ตาม!