ตอนที่ 7 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_บุคคลิกที่สามของเลน่า

ค่ำคืนที่มีเพียงแสงสลัวจากโคมไฟเล็กๆ ทำให้ดวงตาที่พึ่งเปิดขึ้นปรับเข้ากับสภาวะแวดล้อมได้เร็วขึ้น เลน่ารับรู้ถึงไออุ่นที่ร่างกายได้รับเมื่อหันไปเขาก็คือมาวิน ที่นอนหลับอยู่ เธอจำอะไรไม่ได้อีกแล้ว ทำไมเธอต้องมาจำได้เฉพาะตอนตื่นขึ้นมาจากเตียงนี้และผู้ชายข้างกายทุกทีนะ โชคดีที่เธอจำได้ว่าเขาชื่อมาวิน และอีกคน เอ๊ะ! แล้วลีโอ เขายังมีตัวตนหรือเปล่า หรือเป็นเพียงความฝันอันลามกของตัวเธอกัน..

เลน่าลุกลงจากเตียง เธอกระหายน้ำ เธอมายืนอยู่หน้าตู้เย็น ดื่มน้ำเข้าไปไม่น้อย เมื่อดื่มจนพอแล้วร่างกายและสมองก็เกิดการผ่อนคลาย สายตามองไปที่ประตูทางออก หนี! จู่ๆความคิดนี้ก็เกิดขึ้น เธออยากหนีไปให้พ้นแต่..

ผลั๊วะ แต่จู่ๆประตูก็ถูกผลัก สกัดความคิดเธอไปในทันที ลีโอนั่นเอง อ่อ เขามีตัวตนสินะ ดวงตาของทั้งสองสบประสานกัน

“เลน่า” เสียงเขาอ้อแอ้ เมามาสินะ เลน่ายืนอยู่กับที่มองเขาที่ถอดรองเท้าออกอย่างทุลักทุเล ผลุบ! เขาทรุดลงนั่งที่โซฟาและเหมือนจะนอนตรงนั้นด้วย

“นี่ทำไมไม่เข้าไปนอนในห้อง เดี๋ยวก็ไม่สบาย” เธอเอ่ยพร้อมยื่นน้ำให้เขาดื่ม คนที่ดื่มมาเยอะควรได้น้ำบริสุทธิ์

“ฉันเมามากเกินไป เกรงว่าจะรบกวนการนอนของเธอ” เลน่านั่งลงข้างกายเขา

“วันนี้ผลการแข่งขันเป็นอย่างไรบ้างคะ” เธอจำได้

“แน่นอนว่าต้องชนะ” เลน่าแสดงความยินดีกับเขา “แค่นี้เหรอ ยินดีด้วยนะคะ ไม่สมกับเป็นเลน่า” ลีโอหันมายิ้มยั่วใส่เธอ วันนี้เขาดื่มหนักไปจริงๆ ที่เขาดื่มมากไม่ใช่เพราะชัยชนะแต่เป็นเพราะเธอคนนี้...เธอเป็นใครมาจากไหน แล้วเลน่าของเขาจะกลับมาได้มั้ย

“เอ่อ...” แน่นอนว่าถ้าเป็นเลน่าที่เป็นเธอที่ไม่ได้มีประสบการณ์โชกโชนเรื่องผู้ชาย เธอย่อมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร แต่พอเธอคิดไปถึงสถานการณ์ตอนที่เขาใช้นิ้วกับเธอ ในเมื่อเขามีตัวตนจริง เรื่องนั้นก็ไม่ใช่ความฝันแก้มสาวก็แดงก่ำ และอีกอย่างเลน่าปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่างกายเธอเป็นอะไรไม่รู้ทุกครั้งที่ถูกสายตาของพวกเขาสองคนมอง มันจะร้อนวูบๆวาบๆ

“ยังเจ็บอยู่มั้ย” พึ่บ ลีโอโผขยับเข้าไปใกล้

“เจ็บ หมายถึงอะไร” เลน่าตะกุกตะกักเมื่อใบหน้าหล่อเหลาเจ้าเสน่ห์มาเสนอให้ใกล้ขนาดนี้ อยากกัดปากเขาจัง เลน่าคิดในใจ

“มาวินทำที่รักเลือดออก” ลีโอรู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่มีทางจำได้ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะอยากจะหยั่งเชิง เลน่าตกใจกับคำว่าเลือดออก แต่ถ้าถามว่าเจ็บมั้ยแน่นอนว่าต้องเจ็บอยู่แล้ว เธอรู้สึกตัวตื่นมาสองครั้ง ทั้งสองครั้งจะมีร่องรอยความรู้สึกพึ่งผ่านศึกมาหมาดๆ แบบอย่างหนักเสียด้วย

อุ้ย! เลน่าตกใจเมื่อเขายกตัวเธอขึ้นอย่างง่ายดายมานั่งตักเขา “แต่ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว คงไม่เป็นไรแล้ว” เขาถามเองตอบเองพร้อมกับดึงชุดนอนตัวบางของเธอผ่านศีรษะออกไปอย่างรวดเร็ว เร็วจนเลน่าตั้งตัวไม่ทัน มารู้ตัวอีกที เธอก็มีเพียงบราจิ๋วสีขาวปกปิดร่างกายส่วนล่างที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

“ตกใจเหรอ” ลีโอที่ลมหายใจเขาคุกกรุ่นผสมผสานกับแอลกอฮอล์ ทำให้ขนอ่อนตามร่างกายเลน่าลุกชัน ปลุกอารมณ์ความรู้สึกของเธอเสียแล้ว เขาน่ารักเซ็กส์ซี่จังเลย ผู้ชายสองคนที่แตกต่างกัน พวกเขาเป็นของเธอ ซึ่งจริงๆแล้ว เธอควรจะพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนี้ แล้วเหตุใดเธอยังเกิดความคิดที่จะหนีไปจากชีวิตที่เธอไม่คิดว่าจะได้มา มันไม่ได้เลวร้ายเลยสักนิด

เธอควรเปิดใจเปิดร่างกายรับความเป็นอยู่กับวิถีชีวิตในตอนนี้และมีความสุขกับมันชดเชยกับสิ่งที่อยุติธรรมที่เธอได้รับ นี่อาจจะเป็นสิ่งที่สวรรค์ชดเชยให้กับเธอก็ได้ พวกเขาสองคนคงรักเธอมากจริงๆ เลน่าจ๋าเธอคือฉันและฉันก็คือเธอ

เลน่าโน้มตัวเข้าหาลีโอ ริมฝีปากของทั้งสองเสียดสีคลอเคลียกันแต่กลับไม่มีใครเผยลิ้นโลมเลียใครก่อน แน่นอนว่าเลน่าคนนี้ไม่มีประสบการณ์การเป็นผู้รุกแต่อย่างใด

จ๊วบ แต่ลีโอไม่รั้งรอสอดปลายลิ้นดื่มด่ำความหวานที่เขาคลั่งไคล้หลงใหล นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ลิ้มลอง ไม่รู้ว่าชาติก่อนเขากับเธอเป็นอะไรกัน ชาตินี้เขาถึงเป็นทาสรักทาสร่างกายต่อเธอผู้นี้

อาร์สสส แม้จะบดจูบดูดกลืนกินความหวานกันและกัน ร่างสาวก็ต้องสั่นไหวสะดุ้งเล็กน้อย ทั้งๆที่ประสบการณ์การถูกสอดด้วยนิ้วเคยพานพบมาแล้ว ซี๊ดดดด เลน่าเผลอกัดลีโอเมื่อเขาขยับนิ้วเข้าออกพร้อมๆกับหยอกล้อเกสรกลางกลีบ ทำให้เธอเสียวจนแทบคลั่ง เขาสอดมือเข้าไปตอนไหนกัน...

ความร้อนแรงที่หลบซ่อนอยู่ในตัวเลน่า ลีโอไม่แปลกใจ เขาบดจูบแบ่งปันกลิ่นคาวเลือดที่ไหลออกมาของเขาให้กับเธออย่างเต็มที่ เฮ่อ เฮ่อ ริมฝีปากสาวเจ่อบวมแดงเห่อร้อนเร็วขึ้นในทันที ไอร้อนเพลิงสวาทแผ่ออกมาจากร่างกายของคนทั้งสองขยายรัศมีเป็นบริเวณกว้าง ทำให้ห้องนั่งเล่นที่กว้างขวางอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวโลกีย์

พรึ่บ! ลีโอผละออกห่าง วางเธอนอนหงายบนโซฟากว้าง เขาเร่งจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองออกไปจนหมดสิ้น เผยร่างกายกำยำไร้ซึ่งส่วนนุ่มนิ่มจริงๆ เลน่ามองทุกสัดส่วนของเขา แข็งแรงแน่นขนัดจนร่างกายสาวร้อนผ่าวเท่าทวีคูณ

ลีโอดึงบราจิ๋วบางเบาตัวน้อยออกจากเรียวขา เผยกลีบบวมแดงฉ่ำน้ำหยาดเยิ้ม จนเขารู้สึกคอแห้งผากในทันที “อ้าปากซิ” เขาเอ่ยเมื่อเดินมายืนที่เหนือศีรษะของเลน่า

เลน่าทำตาม ลีโอโน้มกายเหนือร่างเล็ก กดส่วนปลายของท่อนเนื้อที่ขยายยาวแต่ยังไม่เต็มที่ ดุนดันให้เลน่าเปิดปากให้กว้างขึ้น อึก เลน่าเก้ๆกังๆ ยิ่งนัก เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะทำอะไร ทำไมเขาจึงยัดของสงวนแบบนี้ให้เธอในปาก สำหรับลีโอถ้าไม่รู้ข้อมูลเมื่อบ่ายนี้มาก่อน เขาคงไม่เข้าใจแน่ๆว่าทำไมเลน่าถึงเป็นแบบนี้ เธอไม่รู้จังหวะไม่รู้วิธีที่จะทำให้เขามีความสุขกับการใช้ปากจริงๆ

ต้องเริ่มบทเรียนใหม่...แต่ลีโอกลับไม่เอ่ยบอกวิธีอะไรให้กับเธอทั้งนั้น เขาจะรอดูสัญชาติญาณในตัวเธอก่อนว่าเธอจะให้ความสุขกับเขาเป็นหรือไม่

จ๊วบ ลีโอแยกเรียวขาเล็กให้เปิดกว้าง เขาโน้มหน้าจุมพิตไม่เบาเลยกลางกลีบสาว ร่างบางสะดุ้งเกร็งจนเขาเองยังรู้สึกได้ ปลายลิ้นลากไล้แหวกเปิดกลีบสาวอย่างช้าๆ ให้เธอเริ่มคุ้นเคย อย่างใจเย็น

เลน่าเกร็งสุดตัว เธอเสียวจนแทบจะผละหนีในทันที ถ้าร่างกายไม่ถูกตรึงไว้ด้วยลิ้น สองมือที่ประคองกดขาเธอไว้ และท่อนเอ็นในปาก เธอคงกระโดดหนีเพราะความเสียวที่มากเกินไปจนร่างกายที่ไร้ประสบการณ์ไม่รู้จะหาทางออกเช่นไร

รอยแยกระหว่างขาถูกเติมเต็มด้วยนิ้วทีเดียวสองนิ้วของเขา และเขาก็ขยับนิ้วจนเสียงน้ำเสียวที่ซึมไหลออกมาดังไม่เบาเลย “หวานไม่เปลี่ยน” เขาพึมพำออกมาอย่างพอใจ ปลายลิ้นเลยกวาดน้ำดับกระหายอาการคอแห้งของเขาได้ดีเยี่ยม

ลีโอค่อยๆขยับสะโพกของตนเองไปอย่างช้าๆ ค่อยๆให้เลน่าได้เรียนรู้ ลำเอ็นของเขาเสียดสีกับโพรงปากของเธอ เลน่ากลัวว่ายามที่เขากระดกสะโพกขึ้นเอ็นของเขาจะหลุดออกจากปากเธอ เธอจึงเผลอดูดยับยั้งเอ็นเขาไว้ ทำเอาลีโอถึงกับครางเสียงดังเพราะความเสียวกันเลยทีเดียว ซี๊ดดดด

ทุกครั้งที่เขาพอใจลีโอจะครางออกมา เลน่าจึงรู้ว่าถ้าเธอดูดของเขาไว้เขาก็จะคราง เพราะเขาจะเสียว ผู้ชายชอบความเสียว ความเสียวเกิดจากการถูกตอดรัด...ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เองสินะ สมองอันน้อยนิดที่ปราดเปรื่องในที่สุดก็เข้าใจ จึงทำให้ภายในห้องนั่งเล่นอบอวลไปด้วยเสียงคราง เสียงดูดรัด เสียงเลียดังอย่างต่อเนื่อง