พ่อเลี้ยงบำเรอกาม /7

“ก๊อกๆ” เสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะอีกแล้ว ปรมัยเบิกตากว้างยามจับจ้องไปที่ประตู นึกอยากฆ่าคนที่มาขัดจังหวะจริงๆ

“พอก่อน” เขาผลักแสงดาวออกห่างแล้วสบถเดือดดาลเมื่อเห็นริมฝีปากที่ฉ่ำไปด้วยน้ำลายของเธอเอง มันเป็นภาพที่ชวนให้ฉีดพุ่งอย่างมาก ปรมัยต้องสบถแล้วกระถดตัวหนีก่อนจะดึงมือลูกเลี้ยงสาวเจ้าเสน่ห์ให้ลุกขึ้น

“เข้าห้องน้ำ ไปจัดการตัวเองซะ”

แสงดาวยังงุนงงอยู่มาก เธอหลุบตามองท่อนชายที่ถูกมือใหญ่จับยัดเข้าไปที่เดิมอย่างเสียดาย สายตาของเธอนั้นทำให้ปรมัยต้องผลักเธอเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูโครมใหญ่

“อยู่ในนั้น ห้ามออกมา” เขาสั่งเสียงเข้มก่อนจะเปิดเครื่องเสียงกลบเกลื่อนแล้วอนุญาตให้คนข้างนอกเข้ามา

“เข้ามาได้”

ทว่า...

พอเงยหน้าหลังจากทำใจให้สงบอยู่ครู่หนึ่ง ตาคมกริบก็เบิกกว้างยิ่งกว่าเก่าเมื่อเห็นคนที่เปิดประตูเข้ามา

“สวัสดีค่ะพี่ปิง”

หนึ่งฤทัยเป็นญาติห่างๆ ของสุดารัตน์ มีศักดิ์เป็นน้องสาวและเธอก็เป็นอีกคนที่เทียวไล้เทียวขื่อเขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

“หนึ่งมีธุระอะไรกับพี่หรือเปล่าจ๊ะ” ปรมัยปรับน้ำเสียงให้นุ่มลง

“ถ้าไม่มีธุระแล้วหนึ่งจะขึ้นมาหาพี่ปิงไม่ได้หรือคะ น่าน้อยใจจังเลยค่ะ”

หนึ่งฤทัยเป็นคนสวย เรือนร่างก็สมส่วนงดงาม เธออายุน้อยกว่าเขา 2 ปี และห่างกับสุดารัตน์พอสมควร ที่สำคัญเธอคนนี้แสดงออกว่าหวงเขาทุกครั้งที่มาหาหรือแม้แต่เจอกันข้างนอก

“ไม่ใช่อย่างนั้นจ้ะ ปกติหนึ่งจะรอพี่อยู่ข้างล่างนี่นา”

“ก็วันนี้หนึ่งมารอนานแล้ว ยังไม่เห็นพี่ปิงลงไปเสียทีนี่คะ”

“อ้อ...คือว่าพี่...”

“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าพี่ปิงติดธุระก็ทำงานไปก่อนได้ หนึ่งจะนั่งรออยู่ตรงนี้นะคะ” เธอหมุนตัวหย่อนสะโพกลงบนโซฟานุ่ม

“ลงไปรอพี่ข้างล่างจะดีกว่าไหมจ๊ะ พี่ยังต้องทำงานอีกนาน เดี๋ยวหนึ่งจะเบื่อ อีกอย่างประเดี๋ยวพี่ดาก็จะมาที่นี่ ถ้ามาเห็นหนึ่งเข้าก็คงไม่พอใจ” เป็นครั้งแรกที่ปรมัยต้องเอาผู้หญิงมาบังหน้า และคนที่จะแยกหนึ่งฤทัยออกจากเขาได้ก็มีคนเดียวคือสุดารัตน์ มารดาของแสงดาว

“พี่ดาจะมาหรือคะ?!!” ทั้งงงและตกใจเมื่อได้ยิน คนอย่างสุดารัตน์น่ะเหรอจะมาที่นี่

“ใช่จ้ะ พี่ดาบอกว่าเบื่ออยู่บ้านก็เลยจะแวะมาเที่ยวดูบ้าง พี่ว่าก็ดีเหมือนกันอยู่บ้านทุกวันน่าเบื่อจะตาย”

“นี่พี่ปิงหลอกหนึ่งหรือเปล่าคะ” หนึ่งฤทัยเสียงสั่น ไม่ดีแน่ถ้าต้องเผชิญหน้ากับญาติผู้พี่ ผู้ซึ่งเธอบากหน้าไปขอหยิบยืมเงินไม่เดือนก่อนแล้วยังไม่มีใช้หนี้

ภายนอกหนึ่งฤทัยอาจดูแพง แต่แท้จริงแล้วเธอมีแต่ตัวกับหัวใจที่โหยหาในตัวของปรมัยเท่านั้น

“พี่ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหลอกหนึ่งนะจ๊ะ แต่ถ้าหนึ่งไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรจ้ะ” ปรมัยทำท่าวุ่นวายกับงานเอกสารต่อ

หนึ่งฤทัยตอนนี้เริ่มร้อนรน สุดท้ายก็นั่งไม่ติดต้องลุกขึ้น

“งั้นหนึ่งกลับก่อนนะคะ หนึ่งไม่พร้อมจะเจอพี่ดาตอนนี้ค่ะ มองหน้ากันไม่ติดเพราะรักผู้ชายคนเดียวกัน คงต้องเป็นหนึ่งที่ล่าถอย แล้วเจอกันใหม่นะคะพี่ปิง”

ลับร่างหนึ่งฤทัย ปรมัยก็กระแทกลมหายใจออกมาจนปลายจมูกร้อนผ่าว ก่อนจะหันไปมองห้องน้ำเพราะกำลังได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังแผ่วๆ ออกมา

3

แผนเด็ด

เผด็จศึกพ่อเลี้ยง

“แฮ่กๆๆ”

เสียงนั้นดังออกมาจากในห้องน้ำ และจะเป็นเสียงของใครไปไม่ได้นอกจากแสงดาว

อาจเพราะประสบการณ์อันล้นหลามจึงทำให้เขาคิดถึงเสียงครางยามใกล้ถึงสวรรค์ เสียงหอบหายใจของแสงดาวที่ซ่อนตัวอยู่ในนั้นคนเดียว เสียงนั้นราวกับเธอกำลังช่วยตัวเองอยู่ด้วยอะไรสักอย่าง

อวัยวะ ส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย

สายน้ำที่ฉีดพุ่งออกมาจากสายฉีดชำระ

หรือจะเป็น...

ปรมัยเบิกตากว้างแล้วเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปอย่างรีบร้อน และเขาก็เห็น...

“นั่นเธอทำอะไร”

แสงดาวยืนหันหลังให้ประตู เขาเห็นไหล่ข้างขวาของเธอขยับจึงชะโงกหน้าดู แสงดาวกำลังใช้แปรงสีฟันของเขาแปรงฟันของเธอ

พระเจ้า!!!

“ดาวไม่มั่นใจในกลิ่นปากก็เลยขอยืมแปรงสีฟันของพี่ปิงสักครู่นะคะ”

“นี่เธอ...แปรงฟันอยู่เหรอ”

แสงดาวพยักหน้า พอเข้ามาอยู่ในห้องน้ำก็รีบสำรวจตัวเอง และกลัวว่าถ้ากลับบ้านพร้อมกับเขา กลางทางอาจจะเสียตัวเหมือนที่เสียหัวใจไปตั้งนานแล้วก็เลยจัดการกับตัวเองเพื่อเขาจะได้พอใจมากที่สุด

แต่เธอไม่มีแปรงสีฟัน จึงถือวิสาสะขโมยแปรงสีฟันของเขามาใช้ เรื่องแค่นี้ไม่น่าจะทำให้ปรมัยฉุนโกรธจนหน้าเปลี่ยนสีได้หลายสีขนาดนี้หรอกกระมัง

“ทำไมหรือคะพี่ปิง”

ปรมัยรู้สึกเสียหน้ายังไงไม่รู้ เขาคาดว่าจะเข้ามาเห็นแสงดาวกำลังช่วยตัวเองขนาดส่งเสียงครางแผ่วดังขนาดนั้น

“แปรงฟัน...เธอต้องครางด้วยหรือไง” เขาสะบัดเสียงใส่และเปิดก๊อกตวัดน้ำลูบหน้าตัวเอง “ทำไม แค่แปรงฟันก็ทำเธอเสียวไปถึงไหนต่อไหนเลยหรือไง”

แสงดาวงุนงง

“พี่ปิงพูดเรื่องอะไรคะ”

“อย่ามาทำหน้าซื่อตาใส ก่อนที่เธอจะแปรงฟัน เธอกำลังทำอะไรในนี้”

“ก็...ชิ้งฉ่องค่ะ” เธอตอบเสียงซื่อ

“จะบอกว่าได้ฉี่ออกมาก็เหมือนขึ้นสวรรค์สินะ” ปรมัยประชดไม่เลิก