๑๑.๒ ลับลมคมใน

“ฉันว่ามันก็เหมาะกับเธอดีนะ”

น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาราบเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใด ๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป ทิ้งให้สร้อยฟ้ามองตามทุกคนอย่างไม่เข้าใจนัก โดยเฉพาะหม่อมเจ้าตะวันฉายที่กำลังทักทายกับแขกของท่านอย่างอารมณ์ดี รอยยิ้มผุดพรายอยู่บนพักตร์อิ่มเอิบของเชื้อพระวงศ์วัยห้าสิบห้าปีทำให้สร้อยฟ้าต้องเบือนหน้าหนี นี่เธอถูกท่านชายมัดมือชกโดยไม่รู้ตัวเลยหรือนี่

สร้อยฟ้าตัดสินใจได้ในวินาทีนั้นว่าอย่างไรเธอก็ไม่ยอมรับ ต่อให้คนจะพูดกันปากต่อปากไปทั้งพระนครว่าเธอเป็นหม่อมของท่านเธอก็ไม่ยอมตกกระไดพลอยโจนเด็ดขาด แต่ยามนี้เธอไม่อยากทนอยู่ในบรรยากาศอึดอัด สร้อยฟ้าจึงเดินหลบออกมาจากงานอย่างเงียบ ๆ

พระพายเห็นว่ามารดาหายไปจึงขอท่านชายออกมาตามหา โดยปล่อยให้คุณหญิงแต้วกับคุณหญิงต่ายทำหน้าที่ธิดาของท่าน แต่ระหว่างที่พระพายกำลังจะเดินออกไปตรงระเบียงที่มีคนกลุ่มหนึ่งยืนดื่มและสนทนากันอยู่พระพายก็ต้องชะงักเท้าเพราะพวกเขากำลังพูดถึงความสัมพันธ์ของสร้อยฟ้ากับท่านชาย

ถ้อยคำติฉินนินทาที่ว่าสร้อยฟ้าเข้ามาอยู่ในวังตุลยาธรเพื่อหวังเป็นหม่อมอีกคนของท่านไม่ได้ทำให้พระพายเจ็บใจ แต่กลับทำให้ฉงนสงสัยในประโยคสุดท้ายที่ชายคนนั้นพูดออกมา

“ท่านอุตส่าห์ลงทุนลงแรงไปตั้งมากกว่าจะมีวันนี้ สงสารก็แต่คุณชายพศุตม์ จะนอนตายตาหลับหรือไม่ถ้าได้รู้ความจริง”

พระพายที่ยืนอยู่หลังประตูก้าวออกไปที่ระเบียง และทันทีที่เขาเห็นหน้าคนพูดก็จำได้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นหนึ่งในคนที่อยู่ในห้องทำงานของท่านชายตุ้มในคืนก่อนที่บิดาจะเสียชีวิต

“ความจริงอะไรครับ?”

สมศักดิ์หน้าซีดลงฉับพลันเมื่อเห็นว่าคนที่พุ่งกายออกมาจากหลังประตูที่พวกเขายืนอยู่คือใคร

“หม่อมหลวงพระพาย!”

คำอุทานอย่างตกใจเล็ดลอดออกมา แม้คนพูดจะพยายามปกปิดพิรุธเพียงใดก็ไม่หลุดรอดสายตาของพระพายไปได้ และมันยังทำให้ราชนิกุลหนุ่มยิ่งสงสัย

“ที่คุณพูดหมายความว่าอย่างไรครับ?” พระพายพยายามจะคาดคั้น เพราะบางคำที่เขาได้ยินเมื่อครู่มันดูไม่ปกติ “คุณพ่อไม่รู้ความจริงอะไรครับ?”

“เอ่อ ไม่มีอะไรครับ ผมไม่ได้พูดถึงคุณชายพศุตม์”

“แต่เมื่อครู่ผมได้ยินคุณพูดถึงคุณพ่อ”

“คุณพระพายคงหูฝาดแล้วละครับ”

สมศักดิ์บอกปัดและพยายามที่จะเดินหนี แต่พระพายก็ยังเดินตามไปดักหน้าเพื่อถามอีก

“ผมจำได้ว่าคุณเป็นคนที่ท่านชายให้นำหลักฐานไปยืนยันความบริสุทธิ์ของคุณพ่อ”

“ครับ”

“แล้วทำไมคุณพ่อยังไม่พ้นข้อกล่าวหาอีกล่ะครับ”

“เอ่อ… เรามีหลักฐานไม่เพียงพอครับ”

“แล้วหลักฐานที่มีมันคืออะไรครับ ผมขอดูได้ไหม”

“ผมส่งให้ทางการไปหมดแล้วครับ”

“แต่ผมกับคุณแม่เคยไปขอดู เขาบอกว่าให้ไม่ได้ คุณไม่ได้คัดสำเนาไว้เลยหรือครับ”

“ไม่ครับ”

พระพายหน้าเศร้า ที่หนทางการกอบกู้ชื่อเสียงของหม่อมราชวงศ์พศุตม์ดูจะริบหรี่เหลือเกิน

“หน้าที่ของผมแค่ส่งหลักฐานให้ทางการ นอกเหนือจากนั้นผมก็ไม่ทราบอะไรทั้งนั้น ผมแค่ทำตามที่ท่านชายรับสั่ง คุณพระพายอย่ามาคาดคั้นเลยครับ ผมบอกได้เท่านี้”

“คุณพ่อเป็นผู้บริสุทธิ์ ผมจะพิสูจน์ให้ทุกคนรู้ และจะกอบกู้ชื่อเสียงของท่านกลับคืนมาให้ได้”

เมื่อพระพายตามหาสร้อยฟ้าจนพบ เขาก็เล่าให้มารดาฟังในสิ่งที่ได้ยินจากปากของสมศักดิ์ สร้อยฟ้าเองได้ฟังความแล้วก็ตะขิดตะขวงใจไม่ต่างจากลูกชาย เหตุใดสมศักดิ์จึงพูดว่าคุณชายพศุตม์จะนอนตายตาไม่หลับหากได้รู้ความจริง

“ความจริงอะไร?”

“คืนนั้น คนที่อยู่กับท่านลุงนอกจากพี่ชายพีกับคุณสมศักดิ์ก็มีอีกคนนะครับคุณแม่”

“ใครหรือ?”

“คุณทนายของท่านลุงครับ”

“คุณอเนก เขาน่าจะมาร่วมงานคืนนี้ เช่นนั้นเราไปถามจากคุณอเนกดีไหม”

สองแม่ลูกกำลังจะจูงมือกันกลับเข้าไปในงาน แต่ทนายความที่ชื่ออเนกมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเสียก่อน

“คุณอเนก ดิฉันกำลังจะไปหาคุณพอดีเลยค่ะ”

“หม่อม… เอ่อ คุณสร้อยฟ้ามีอะไรหรือครับ”

“เราสองคนแม่ลูกมีเรื่องอยากถาม”

“ว่ามาสิครับ”

“มีความจริงอะไรเกี่ยวกับคุณชายพศุตม์ที่เราสองคนแม่ลูกยังไม่รู้อีกไหมคะ”

“ทำไมคุณสร้อยฟ้าถามเช่นนั้นล่ะครับ”

“พระพายเล่าว่าได้พบกับคุณสมศักดิ์ และได้ยินเขาพูดว่า สงสารก็แต่คุณชายพศุตม์ จะนอนตายตาหลับหรือไม่ถ้าได้รู้ความจริง ความจริงเรื่องอะไรหรือคะ?”

ตอนนี้อเนกมีสีหน้าไม่ต่างกับสมศักดิ์เมื่อครู่เลยสักนิด นั่นยิ่งทำให้พระพายมั่นใจว่าเรื่องนี้มีอะไรมากกว่าที่เขากับมารดาได้รับรู้ เพียงแต่ทนายความผู้เคร่งขรึมไม่ได้เดินหนี หรือแสดงอาการอย่างอื่นให้เป็นพิรุธมากนัก อเนกเพียงแต่ถอนหายใจหนัก ๆ ทอดสายตามองสร้อยคอและต่างหูทับทิมที่ประดับกายสร้อยฟ้า แล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“มาถึงขั้นนี้แล้วยอมรับท่านชายเสียจะได้สบายไปตลอดชีวิต”

แล้วเขาก็อาศัยจังหวะที่สร้อยฟ้ากำลังงุนงงกับคำพูดนั้นเดินจากไปเงียบ ๆ

“เดี๋ยวสิครับ”

พระพายจะตาม แต่สร้อยฟ้าคว้าแขนลูกชายเอาไว้ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างผ่านเข้ามาในห้วงความคิด สิ่งเหล่านั้นดึงสติของสร้อยฟ้าให้คิดทบทวนอย่างรวดเร็ว

เรื่องนี้มันมีลับลมคมใน มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ มีเรื่องที่ถูกปกปิดไว้ไม่ให้เธอรู้ เธอมั่นใจว่าทั้งสมศักดิ์และอเนกต่างก็รู้ดีแต่ไม่มีใครยอมพูดมันออกมา เพราะทั้งสองเป็นคนของ…

“ท่านชาย!”