6
บอสหนุ่มปรายตามองไปทางเลขาคนสวย สายตาของหล่อนอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ก็จริง แต่หูของหล่อนคงมีเรด้าชั้นเยี่ยม
“บอกไปว่าฉันไม่ว่าง” ดลวัตร จำใจปฏิเสธ นึกเข่นเขี้ยวในใจ ...ฮึ่ม...ยัยตัวแสบ งานนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ
“ครับ” วิทวัสรับคำสั้น ๆ ก่อนจะถอยออกไป ได้แต่ภาวนาขออย่าให้ผู้หญิงของเจ้านายบุกมาที่นี่...ลางสังหรณ์ของเขาบอกว่าคุณเลขาคนใหม่ไม่ธรรมดาแน่นอน อีกทั้งคุณนายแม่ก็ดูเหมือนจะเอาอกเอาใจเป็นพิเศษจนน่าสงสัย แต่...ก็ได้แต่คิดลูกจ้างอย่างเขาจะกล้าพูดอะไรได้
“บอสคะ ได้เวลากลับบ้านแล้วค่ะ” เพียงขวัญลุกขึ้นเก็บสัมภาระพร้อมกับถือไว้ในมืออย่างเตรียมพร้อม
“อื้อ..คุณไปเถอะผมจะทำงานต่ออีกหน่อย” ดลวัตรรับคำเคร่งขรึม แต่ในใจลิงโลดแทบจะลุกขึ้นกระโดดเต้นไปรอบ ๆ ห้อง ผู้คุมกลับก็เท่ากับเป็นอิสระ เขาจะให้วิทวัสต่อสายถึงเจนนี่ ใหม่อีกรอบ หรือถ้าหล่อนงอแง เขาก็ยังมีแอนนา เอมม่า เชอร์รี่ แอปเปิ้ล รอคิวอีกเพียบยังไงซะวันนี้ เจ้าลูกชายของเขาจะต้องไม่เหี่ยวแห้งเฉาตายคาคอนโดแน่นอน
“งานเสร็จหมดแล้วนี่คะ” เชอะ...อย่ามาอ้าง......
“ผมว่าจะทบทวนดูอีกสักรอบ” ดลวัตรบอกเรียบ ๆ
“แต่งานวันนี้ไม่ได้มีอะไรยุ่งยากเลยนี่คะ มีแต่พวกที่ต้องเซ็นอนุมัติตามระเบียบเป็นประจำอยู่แล้ว ไม่มีอะไรต้องทบทวนหรอกค่ะ...เดี๋ยวจะไม่ทัน”
“ไม่ทันอะไร” บอสหนุ่มทำหน้าฉงน นี่หล่อนจะเจ้ากี้เจ้าการอะไรอีก
“เราจะไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะกันค่ะบอส..... กลับไปเปลี่ยนชุดที่คอนโดก่อนนะคะ” เพียงขวัญยกยิ้มดวงตาพราว ไม่ได้อยากทอดสะพาน แต่หล่อนกำลังกลั้นไม่ให้หลุดหัวเราะออกไปต่างหาก....นี่แหละกิจกรรมลดความหื่นของบอส.......
ยังไม่ทันที่เจ้านายกับเลขาจะได้ก้าวขาออกจากห้องทำงาน นางแบบสาวเจนนี่ก็สวนเข้ามาเสียก่อน
“คุณดลขา เจนนี่ไม่ยอมนะคะ อีตาวิทวัสบอกว่าคุณให้แคนเซิล ไม่จริงใช่ไหมคะ ไหนคุณบอกว่าวันนี้เราจะสนุกสุดเหวี่ยงกันสองคนบนเรือยอร์ชไงคะ....เจนนี่อุตส่าห์ตั้งตารอ” นางแบบสาวพุ่งเข้ามาเกาะแขนคลอเคลีย ฉอเลาะราวกับอยู่กันสองคน
“บอสไม่ว่างจริง ๆ ค่ะ แล้วก็คงไม่ว่างไปอีกนาน” เพียงขวัญบอกเสียงเรียบ
“เอ๊ะ !...แม่นี่เป็นใครคะ...อ๋อ...คงเป็นเลขาของคุณดลใช่ไหม ไม่รู้หรือไงว่าไม่ควรยุ่งเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย” เจนนี่จิกตาใส่เลขาคนสวย รู้สึกไม่ถูกชะตาเอาเสียเลยเพราะอีกฝ่ายดูสวยสง่า ถึงแม้ว่าจะไม่แบ๋ว ไม่ใส สเป็คของดลวัตรแต่ก็ไว้ใจไม่ได้อยู่ดี
“เอ่อ...” ดลวัตรกำลังจะอ้าปากพูด แต่ก็โดนแทรกเสียก่อน
“ฉันเป็นมากกว่าเลขา สำคัญมากกว่าคู่ควงของคุณดลวัตรค่ะ” เพียงขวัญตอบเสียงดังฟังชัด....ของขึ้นทุกที หากต้องโดนดูถูกเหยียดหยามกันซึ่งหน้า
“กรี๊ดดดดดดดดดด........”
เจนนี่ เต้นเร่า ๆ เขย่าแขนดลวัตรที่ยืนหูดับกะทันหัน หรือไม่แก้วหูของเขาก็อาจจะพิการไปแล้วก็ได้
“ไม่จริงใช่ไหมคะ.....คุณดล......เจนนี่ไม่ยอม” หญิงสาวขึ้นเสียงหน้าตาท่าทางใส ๆ หายวับกลับกลายเป็นนางร้ายในละครชั่วพริบตา
ดลวัตรได้แต่มองคู่ขาคนล่าสุดตาปริบ ๆ เหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน ชายหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ พลางแกะมือที่เกาะหนึบออก รีบย้ายข้างไปอยู่ฝั่งคุณเลขาสุดสวยทันที
“คุณดลวัตร !” เจนนี่แผดเสียงอย่างลืมตัว...เจ็บจี๊ด.... จนต้องขยี้หัวหูตัวเองอย่างขัด ใจ ยิ่งทำให้ตัวเองดูน่าสยดสยองในสายตาชายหนุ่มเข้าไปอีกโดยไม่รู้ตัว
“เจนนี่ คุณกลับไปเถอะ คุณเพียงขวัญเป็นคนสำคัญของผมจริง ๆ ครับ” ดลวัตรเหงื่อแตก เพิ่งเห็นตัวจริงอันน่าสยดสยองของสาวเจนนี่ก็คราวนี้ งานนี้จึงต้องอาศัยเพียงขวัญเป็นโล่กำบัง....เขาไม่อยากแก้วหูเสื่อมก่อนเวลาอันควร
“เจนนี่ไม่น่าเสียเวลากับคุณเลยจริง ๆ อุตส่าห์ไม่รับงาน เสียโอกาส เสียรายได้ตั้งเท่าไหร่” หญิงสาวกระแทกเสียง พลางหอบหายใจแรงเพราะเหนื่อยเหมือนคนไม่เคยออกกำลังกาย
“โอเคครับเจนนี่ ผมจะให้วิทวัสจัดการให้ คุณกลับไปก่อนนะ” ดลวัตรบอกเสียงอ่อน คู่ขาของเขาก็ได้ชดเชยกันแบบนี้ทุกคนเวลาที่ยุติความสัมพันธ์ ไม่ใช่เรื่องแปลก
“เดี๋ยวค่ะ...คุณเจนนี่ รบกวนส่งรายละเอียดมาด้วยนะคะ ว่ามีงานไหนบ้างที่คุณเสียโอกาสเพื่อรับนัดคุณดลวัตร เพราะฉันจะได้คำนวณค่าชดเชยให้เหมาะสม” เพียงขวัญเอ่ยเสียงราบเรียบ
“อร๊ายยยย.....ยัยบ้า”
เจนนี่สติขาดผึง ปรี่เข้ามาหมายจะตบให้หน้าหัน แต่ดันโดนจับรวบเอามือไพล่หลังอย่างรวดเร็วและง่ายดาย ชนิดที่ผู้ชมมองไม่ทัน เพราะมันเกิดขึ้นฉับพลัน ดลวัตรที่รู้ดีว่าอะไรเป็นอะไรยังหวาดเสียวแทนสาวเจนนี่เลยด้วยซ้ำ....แต่นับว่าโชคหล่อนยังดี ไม่โดนบดขยี้ด้วยส้นรองเท้าเหมือนผู้ชายคนนั้น ถือว่าเพียงขวัญยังให้ความเมตตาต่อเพศเดียวกันอยู่มาก
“ปล่อยฉันนะ...ยัยป้า” เจนนี่ยังไม่ยอมจำนนง่าย ๆ
“ป้าเหรอ...เรียกฉันว่าป้าเกรงใจหนังหน้าฉันบ้างไหม...หึ..” เพียงขวัญมั่นใจในความสวยใสของใบหน้าที่คนขี้งกอย่างหล่อนยอมลงทุนรักษาเอาไว้ด้วยเครื่องสำอางแสนแพงจึงได้โกรธเกลียดนัก หากใครมาเรียกว่าป้า ถ้าเป็นผู้ชายคงได้ชกปากแตก แต่นี่ทำได้เพียงกระชับแขนคู่นั้นแน่นเข้าไปอีก
“โอ๊ย....ยอม..ยอมแล้ว” เจนนี่หน้าตาเหยเก สูดปากเหงื่อแตกพลั่ก
“อย่าลืมส่งรายละเอียดมาเรียกเก็บเงินค่าชดเชยด้วยล่ะ” เพียงขวัญย้ำทิ้งท้าย ก่อนจะปล่อยยัยนกหวีดให้เป็นอิสระ
เจนนี่คลำข้อมือป้อย ๆ ดูน่าเวทนา แต่สถานการณ์ไม่เอื้อให้สุภาพบุรุษอย่างดลวัตรเข้าไปปลอบโยน อย่างน้อยก็เคยมีความสุขด้วยกัน....เฮ้อ.....บอกไม่ถูกว่าเสียดายหรือโล่งใจกันแน่
“บอสช่วยบอกด้วยนะคะว่ามีสัมพันธ์กับเธอกี่ครั้ง ฉันจะได้นำมาคำนวณรวมกับค่าชดเชยให้หล่อนด้วย” เพียงขวัญพูดกับบอสหนุ่มเสียงเข้มพาลหงุดหงิดเขาไปด้วย หล่อนไม่ได้คิดจะดูถูกลูกผู้หญิงด้วยกันแต่สาวเจนนี่พูดเรื่องเงินออกมาเองต่างหาก
