7

หลังจัดการเรื่องของเจนนี่เรียบร้อย บอสหนุ่มกับเลขาสาว ก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกเดินไปที่สวนสาธารณะที่อยู่ใกล้ ๆ กับคอนโดนั่นเอง โชคดีที่บังเอิญอยู่คอนโดเดียวกัน จึงทำให้การทำหน้าที่ของเพียงขวัญง่ายขึ้นเยอะ

“บอสออกมาวิ่งบ่อยไหมคะ” เพียงขวัญชวนคุยขณะเดินเคียงกันไป ไม่อยากให้คนที่โดนคุมประพฤติเครียดจนเกินไปเพราะตั้งแต่ออกมาจากคอนโด ก็ดูเขาเงียบขรึมจนผิดปกติ หญิงสาวได้แต่สงสัยว่าเขาอาจจะเสียดายคู่ควงคนล่าสุดที่เพิ่งจบความสัมพันธ์ไปหมาด ๆ ......หากถ้าเพียงขวัญได้ล่วงรู้ความนึกคิดภายใต้ท่าทีเงียบขรึมของบอสหนุ่มสักนิด หล่อนคงจะไม่พูดดีกับเขาแบบนี้แน่ มีแต่จะจับเขาหักแข้งหักขาให้สาสมใจ

“ครั้งสุดท้ายปีที่แล้ว” ดลวัตรหันมาตอบสั้น ๆ ก่อนจะเหลือบตามองลงมาที่หน้าอกหน้าใจที่ตูมเต่งเด้งดันเสื้อยืดตัวเล็กเข้ารูปที่เพียงขวัญใส่อยู่ ซึ่งก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ทั่วไปไม่ได้โป๊ แต่พอมาอยู่บนเรือนร่างของคุณเลขาแล้วทำไมมันดูเซ็กซี่จริงวะ ภาพนั้นมันทำให้สมองของเขาทำงานอย่างหนัก ตั้งแต่เห็นหล่อนเดินออกมาจากลิฟต์แล้ว

“มัวแต่หมกมุ่น” เพียงขวัญส่ายหน้าน้อย ๆ ตั้งใจพูดกับตัวเองมากกว่า ทั้งที่ไม่เห็นว่าเจ้าซาลาเปาสองลูกกำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครบางคน

“เฮ้ย ! ผมเปล่านะ...” ดลวัตรตกใจ ร้องเสียงหลงอย่างร้อนตัว

“บอส พูดว่าอะไรนะคะ” เพียงขวัญหันมามองแวบเดียว โดยไม่ได้หยุดเดิน

“ผมอยากกินซาลาเปา...เอ้ย...ไม่ใช่” ดลวัตรรีบชี้แจง สับสนพิรุธเต็มไปหมด

เพียงขวัญหรี่ตาแคบ สังเกตคนข้าง ๆ ท่าทางบอสของหล่อนดูแปลก ๆ ตั้งแต่เจอกันแล้ว ดูยังไงก็มีพิรุธ

“บอสคะ”

“ฮะ...เอ่อ..ครับ”

“บอสคงไม่ได้กำลังวางแผนชั่วบางอย่างอยู่นะคะ” เลขาสาวเค้นเสียงถามอดคิดไม่ได้ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่น่าจะยอมทำตามที่มารดาต้องการง่าย ๆ เพราะถ้าหากเขาเป็นผู้ชายประเภทว่านอนสอนง่ายจริง คงไม่สร้างปัญหาให้คุณป้าดาริกาต้องลงมาจัดการด้วยตัวเอง แถมยังมีข้อเสนอให้หล่อนทำหน้าที่พิเศษด้วยค่าตอบแทนสูงลิบ ทั้งที่ไม่รู้จักนิสัยใจคอกันมาก่อนด้วยซ้ำ หรือว่าเรื่องนี้จะมีเงื่อนงำ......เพียงขวัญอดคิดไม่ได้

“ไม่มี๊.....”

“แน่ใจนะคะ”

“ฮื่อ....”

“งั้นฉันขอถามหน่อย ทำไมบอสถึงยอมคุณป้าง่าย ๆ ซึ่งไม่น่าใช่นิสัยของบอส”

“เพราะคุณเก่งแบบนี้มั้ง” ดลวัตรตอบยิ้ม ๆ

“บอสคะ...ตอบไม่ตรงคำถาม” เพียงขวัญทำตาวาวดุใส่ ไม่ได้เคลิบเคลิ้มไปกับสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ขยันหยอดเลยสักนิด....หล่อนเชื่ออยู่อย่างว่า เสือก็ย่อมเป็นเสือ ถึงจะทำเป็นเชื่องก็หาได้หมายความว่ามันได้กลายเป็นแมวไปแล้วไม่

“สงสัยผมคงจะเหนื่อยกับชีวิตแบบนั้นพอดี” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับส่งยิ้มอวดฟันขาวพร้อมกับแววตาวิบวับตามแบบฉบับชายเจ้าชู้

“เหรอ.....คะ” ถ้าเชื่อก็ไม่ใช่เพียงขวัญแล้วล่ะ

“จริงจริ๊ง” ดลวัตรยืนยัน

“ฉันจะพยายามเชื่อค่ะบอส”

ทั้งคู่คุยกันมาจนถึงสวนสาธารณะ ก็ต่างคนต่างวิ่งตามสปีดของตัวเอง

นั่น !...อีตาบอสขี้หลีนี่นา...เฮอะ...เผลอเป็นไม่ได้...หลังจากวิ่งได้หลายรอบสนามเริ่มจะเหนื่อย เพียงขวัญจะเพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้มาคนเดียว จึงได้สอดส่ายสายตามองหาผู้ชายที่อยู่ในความดูแลของหล่อน จึงได้เห็นเขายืนพูดคุยยิ้มหัวกับสาววัยรุ่นคนหนึ่ง....ภัยสังคมชัด ๆ

“อ้าว......ผู้หญิงคนนี้เป็นใครคะ” เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้ม เอ่ยกับดลวัตร เพราะเขาหันหลังจึงมองไม่เห็นว่าเพียงขวัญเดินหน้าตึงเข้ามาหา

“เอ่อ...เพียงขวัญ คุณวิ่งเสร็จแล้วเหรอ” ดลวัตรถามเก้อ ๆ

“เสร็จแล้วค่ะ...สามีขา” เพียงขวัญยิ้มหวานตรงเข้าคล้องแขนดลวัตร เผื่อแผ่ไปถึงเด็กสาวที่ยืนทำหน้าเหวอ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเข้มจัด

“อีตาลุงตอแหล ไหนบอกว่ายังไม่มีเมีย...กลับไปกินนมนอนเถอะไป๊...”

เพียงขวัญเห็นเด็กสาวคนนั้นโกรธจัดจนพ่นคำด่าใส่หน้าอีตาบอสจอมหื่นก่อนจะวิ่งหนีไป จึงได้แต่กลั้นหัวเราะ เมื่อเห็นสีหน้าแสดงความผิดหวังของเขา

“ทำอะไรของคุณเนี่ย คุณมาเป็นเมียผมตั้งแต่เมื่อไหร่ เดี๋ยวก็ผีผลักหรอก” ดลวัตรต่อว่า ไม่จริงจังนัก ซ้ำยังรู้สึกดีอีกต่างหาก

“ขอโทษค่ะ ฉันจำเป็นต้องอ้างไปแบบนั้น แต่ฉันทำเพื่อปกป้องบอสนะคะ” เพียงขวัญลอยหน้าตอบ ไม่ได้มีอาการสลดเลยแม้แต่น้อยแถมยังทวงบุญคุณอีก

“ปกป้องผม?...ยังไงไม่ทราบ” ดลวัตรรู้สึกขัดใจนิดหน่อย หมูเขาจะหามแต่ยัยเลขาดันเอาคานเข้ามาสอด เขานัดกับเด็กสาวหน้าตาน่ารักได้แล้วแท้ ๆ ตั้งใจว่าจะไปเจอกันที่ผับแห่งหนึ่งในค่ำคืนนี้...จู่ ๆ สวรรค์ก็พังครืนลงต่อหน้าต่อตา เพราะยัยเลขาตัวร้ายนี่เอง

“ก็เด็กนั่น อายุเท่าไหร่กันเชียว คุก ๆ นะคะบอส”

ดลวัตรอึ้งไป จริงของเพียงขวัญถึงแม้เขาจะคิดแค่มีเพื่อนดื่มกินคุยสนุก ๆ พอให้กระชุ่มกระชวย แต่ถ้าเคราะห์หามยามซวยก็อาจเป็นเรื่องขึ้นมาได้

“ต้องเป็นผู้ใหญ่เหมือนคุณเลขาใช่ไหมครับ ถึงจะปลอดภัย” ดลวัตรยื่นหน้าเข้าไปถามจนจมูกโด่งเฉียดแก้มไปนิดเดียว

“บอสคะ....” เพียงขวัญจิกตามองผู้ชายปากพล่อย ไม่ค่อยพอใจ

“แหม.....ผมล้อเล่นนิดเดียวเอง....ขำ ๆ เนอะ” ชายหนุ่มหัวเราะกลบเกลื่อน

“ไม่ตลกค่ะ” เพียงขวัญเผลอค้อนให้บอสเจ้าเล่ห์

ดลวัตร มองภาพนั้นถึงกับชะงัก ยัยตัวร้ายนี่ก็น่ารักเหมือนกันแฮะ แก้มแดง ๆ ตากลม ๆ จมูกเชิดรั้นนั่นน่าแกล้งชะมัด.....หึหึ..เพียงขวัญวันนี้คุณจะต้องชดเชยให้ผม...ดลวัตรนึกกระหยิ่ม จนยิ้มออกมาคนเดียว