24

“ขอนอนอีกหน่อยนะ เมื่อคืนหนักไปหน่อยพอดีน้อง ๆ เขาคิดถึง” พูดทั้งที่ตายังไม่ลืม ราวกับเพลียจัด

“ไม่ ! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลย...อี๊...สกปรก”หญิงสาวเข้าไปดึงแขนเขาให้ลุกขึ้น แต่กลับโดนดึงลงไปนอนในอ้อมกอดฉุนกึก.......

“จะอ๊วก...ปล่อย...” เพียงขวัญตวาดลั่น นับหนึ่งถึงสามในใจถ้าไม่ปล่อยเจอดีแน่ แต่ดลวัตรก็เหมือนนกรู้ รีบปล่อยทันที พร้อมกับลุกขึ้นนั่ง หายง่วงเป็นปลิดทิ้งแต่กลับจ้อง หน้าหญิงสาวอย่างสำรวจตรวจตรา

“ขวัญแพ้ท้องหรือครับ จะอ้วกแต่เช้าเลย...ป่ะ ไปหาหมอกัน ถ้าท้องจะได้ฝากท้องซะทีเดียว...โอ๋...อย่าอารมณ์เสียนะ...รู้ไหมว่ามันกระทบกระเทือนลูกในท้อง”

“ยัง..ยังจะทำเป็นเล่นอีก... บอสรีบไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย เรามีเรื่องต้องคุยกัน” หญิงสาวหายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ พยายามตั้งสติ พออารมณ์เริ่มสงบลง เพียงขวัญก็มองเห็นทางรอด…..อีตาบอสทำผิดข้อตกลงนี่นา......ดี จะได้จบ ๆ กันไปสักที……

“ครับผม...ไม่เห็นสกปรกอะไรเลย ลิปสติกสวย ๆ น้ำหอมแพง ๆ ทั้งนั้น” บอสหนุ่มทำเป็นบ่น พลางยกแขนขึ้นสูดดมกลิ่นของตัวเองอย่างน่าหมั่นไส้...... แต่คราวนี้ไม่ได้ผลเพราะเพียงขวัญเห็นอย่างนั้นก็รีบหลับตาอยู่กับลมหายใจเข้าออก...ชายหนุ่มอมยิ้มขำท่าทางเหมือนสติใกล้จะแตกของผู้หญิงจอมโหด.......

บอสหนุ่มเข้าไปอาบน้ำอย่างว่าง่าย เพราะชักจะเริ่มทนความซกมกของตัวเองไม่ได้แล้วเหมือนกัน อย่าว่าแต่เพียงขวัญจะอ๊วกเลย ตัวเขาเองก็รู้สึกไม่แตกต่างกัน ดลวัตรอาบน้ำอยู่นาน ใช้เวลาขัดสีฉวีวรรณ จนเกลี้ยงเกลาอย่างใจเย็น กว่าจะออกมาจากห้องน้ำได้ก็เห็นผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่มถูกเปลี่ยนเรียบร้อยแล้ว......

“ขวัญครับ ช่วยดูให้ผมหน่อยว่ารอยลิปสติกออกหมดหรือยัง” ดลวัตรเข้ามายืนชิดติดด้านหลัง แถมยังพันผ้าขนหนูออกมาหมิ่น ๆ ตัวก็ไม่ยอมเช็ดให้แห้งปล่อยหยดน้ำเกาะพราวจงใจเพิ่มความเซ็กซี่เข้าไปอีก ชายหนุ่มยืนอวดโชว์รูปร่างสมบูรณ์แบบอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งหญิงสาวหมุนตัวกลับมาตามเสียงเรียก ก็ชนเข้ากับกล้ามอกตึงแน่นพอดิบพอดี

“หมดแล้ว…” เพียงขวัญตอบส่ง ๆ หัวใจเต้นโครมคราม ....ไม่กล้าเงยหน้ามองเขาด้วยซ้ำ ผู้ชายบ้ามายืนยั่วกันอยู่ได้ ตัวก็หอม กล้ามก็แน่น....หัวนมนั่นอีก......เฮือก.......ไม่นะ...เพียงขวัญแกต้องตั้งสติหน่อย....อย่ามาหื่นห้ามหลงกลผู้ชายชอบอ่อย

“ดูให้ดี ๆ ก่อนสิครับ...นะขวัญนะ” ถามเสียงอ้อน....จำเป็นต้องอ้อนเบอร์นี้ไหม...ดลวัตรยังขำตัวเอง

“บอกว่าหมด ก็หมดสิเล่าเซ้าซี้อยู่ได้” หญิงสาวขึ้นเสียงกลบเกลื่อน ทำเหมือนรำคาญเต็มที ....เรื่องอะไรจะให้เขารู้ว่าหล่อนหวั่นไหว...โชคดีที่หล่อนไม่ใช่คนที่เลือดกำเดาไหลออกมาง่าย ๆ ไม่อย่างนั้นคงได้อายกันบ้างล่ะ

“ขวัญโกรธผมใช่ไหม...เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเหนื่อยมากเลยเหรอ...ความจริงผมกะว่าจะออกมาช่วยอยู่แล้ว เสียดายขวัญไม่ยอมรอผม” ทำสุ้มเสียงตัดพ้อ ยืนปักหลักไม่ยอมขยับออกห่าง

“ไม่เป็นไรค่ะ...บอสแค่ช่วยเก็บของออกจากห้องขวัญให้เร็วที่สุดก็พอค่ะ เรา..จบ...กัน....” ทั้งที่พูดว่าจบกัน แต่อดชำเลืองมองเขาไม่ได้....ไม่นะขวัญ แกอย่าเห็นแก่ซิกแพ็คเด็ดขาด....โอย.. หัวนมชมพู......

“อะไรนะ....จบได้ไง ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะครับขวัญ ผมไม่ยอม”ผู้ชายตัวโตกอดอก สะบัดหน้ายืนจังก้าเหมือนยักษ์แสนงอน

“หนอยแน่ะ....พูดออกมาได้ว่าไม่ผิด แล้วร่องรอยลิปสติกนั่นมันลอยมาจากไหน...ห๊า” เพียงขวัญเอามือเท้าเอวต่อว่า ของขึ้นเมื่อนึกถึงร่องรอยนั่น หมั่นไส้ท่าทางที่นอกจากจะไม่รู้สำนึก แล้วยังจะทำเหมือนเป็นฝ่ายโดนข่มเหงรังแกอีก....

“เดี๋ยวนะเมียจ๋า อย่าเพิ่งหึงจนหน้ามืดสิครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้” พอเห็นท่าทางโกรธจริงจัง จึงพูดเสียงอ่อนลงทันทีนาทีนี้ซิกแพ็คก็เอาไม่อยู่...

“ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น หลักฐานเห็นอยู่ทนโท่...บอสผิดสัญญาเองนะคะ เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ ขวัญไม่ต้องรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น” เพียงขวัญเน้นย้ำช้า ๆ ชัด ๆ

“ผมผิดสัญญาข้อไหนไม่ทราบ ข้อหนึ่ง ผมไม่ได้ขืนใจคุณ ข้อสองผมไม่ได้มีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น” ดลวัตรทวนข้อตกลงที่จำจนขึ้นใจ

“ก็รอยจูบบนเนื้อตัวของบอสไงคะ มันเต็มไปหมด ยังจะมาแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ เชอะ...”

“โธ่....ผู้หญิงพวกนั้นเข้ามารุมแย่งกันจูบผมเองนะครับ ผมไม่ได้ยินยอมสักหน่อย แต่สู้แรงพวกหล่อนไม่ไหวอ่ะ....” ดลวัตรตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ

“น่าเชื่อตายล่ะ ใครเชื่อคุณก็บ้าแล้ว”

“จริง ๆ นะขวัญ ผมเสียใจก็เลยกินเหล้าจนเมามาย กลับมาเมียก็หลับหนี ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่น...คิดดูสิ.....ว่าผมต้องนอนกลั้นน้ำตาทั้งคืน ที่ถูกผู้หญิงไม่เว้นแม้กระทั่งเมีย หมิ่นเชิงชาย” พูดจบเขาก็เดินไปหยิบกางเกงตัวเก่าที่ถอดทิ้งไว้ในตะกร้า ตบ ๆ กระเป๋ากางเกง ควักกล่องเล็ก ๆ สามกล่องยื่นมาตรงหน้า

เพียงขวัญมองสิ่งของที่อยู่ในมือใหญ่แล้วต้องทอดถอนใจกับเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ของเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นถึงท่านรองประธานบริษัท ที่บริหารธุรกิจในเครือเป็นหมื่นล้าน...เฮ้อ...น่าสงสารท่านประธานจริง ๆ ที่มีรองไว้ช่วยแบ่งเบาภาระ หรือเพิ่มภาระกันแน่.......

“ถ้าขวัญไม่เชื่อผมก็ดูนี่ ผมยังไม่ได้ใช้เลยสักชิ้น” ดลวัตรแกะให้ดูทุกกล่องที่มีซองถุงยางอนามัยบรรจุอยู่ครบถ้วน

เพียงขวัญมองการกระทำนั้น ก่อนจะตาลุกวาบด้วยความโกรธจัด อารมณ์พุ่งปรี๊ดอีกครั้ง

“เห็นขวัญเป็นเด็กสามขวบหรือไง แค่นี้มันพิสูจน์ได้ซะที่ไหนกันเล่า แต่ถึงยังไงบอสก็ตั้งใจไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่นอยู่ดี ไม่อย่างนั้นจะพกถุงยางไปขนาดนี้เหรอ เพราะฉะนั้น เราจบกันค่ะ” เพียงขวัญรีบสรุปจบก่อนที่เขาจะแสดงเหตุผลเพี้ยน ๆ พาอารมณ์เสียไปมากกว่านี้