23

หลังจากคู่สามีภรรยาขอตัวกลับไปแล้ว คุณย่าปรางทิพย์ก็หันมาคุยเป็นการเป็นงานกับเจ้าหลานชายตัวแสบทันที

“ยังไม่เลิกระแวงพี่เขาอีกเหรอ ยังไงก็พี่น้องกัน” ถึงแม้ในใจจะยังไม่ลืมแต่ก็ไม่อยากให้พี่น้องสายเลือดเดียวกันจะต้องมาเกลียดกัน

“ผมไม่มีวันไว้ใจคนอย่างมันอีกแน่.......ถึงขนาดกล้าเปลี่ยนยาของคุณย่ามาแล้ว เลวกว่านี้ไม่มีอีกแล้วล่ะครับ.....เสียดายตอนนั้นคุณย่าน่าจะเอาเรื่อง จะได้ไม่ต้องระแวงว่ามันจะแว้งกัดเอาอีก” ปพนนึกถึงเมื่อหลายปีก่อน ที่ทั้งสามหนุ่มอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านหลังนี้ แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็เห็นไอ้ธีทำลับ ๆล่อ ๆ แถวตู้ยาหลังจากนั้นไม่นานคุณย่าก็มีอาการง่วงซึมตลอดเวลา คุณหมอตรวจหาสาเหตุอยู่นานถึงได้รู้ว่ายาบำรุงร่างกายที่เคยกินกลับกลายเป็นยากล่อมประสาท แต่ที่น่าประหลาดใจก็คือเม็ดยาเหมือนกันเป๊ะ ราวกับมีคนตั้งใจทำขึ้นมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ หลังจากนั้นเขาจึงปักใจว่าต้องเป็นฝีมือของไอ้ธีแน่ ๆ ถึงแม้ว่าคุณย่าท่านก็ไม่ได้โทษใครก็ตาม

“ตอนนั้นไม่มีหลักฐานแล้วอีกอย่าง ย่าก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก.......ว่าแต่เราเถอะจะแต่งงานเมื่อไหร่ก็รีบเอาวันเดือนปีเกิดของแฟนเรามาให้ย่า จะได้ให้พระท่านดูฤกษ์ให้”

“ผมไม่เอางานช้างนะครับคุณย่า” ปพนโบกไม้โบกมือประกอบ ยืนยันว่าไม่เอาจริง ๆ

“ทำไมล่ะ เดี๋ยวจะหาว่าย่าลำเอียง” คนเป็นย่าพูดยิ้ม ๆ ด้วยรู้นิสัยของหลานชายดี

“ผมขอจัดที่ผับที่ที่ผมภูมิใจนะครับคุณย่า”

“ฮึ...กะว่าจะไม่ให้ย่าเหยียบเข้าไปในงานของแกด้วยใช่ไหม” หญิงชราแกล้งทำท่าน้อยใจ รู้ว่าหลานชายไม่ได้คิดอย่างนั้น

“อย่าเข้าใจผิดสิคร๊าบ...” ปพนกอดเอวผู้สูงวัยอ้อนราวกับเด็กสิบขวบ

“สวัสดีค่ะคุณย่า” เสียงใสของหลานสะใภ้เอ่ยทักทายผู้สูงวัยขัดจังหวะการออดอ้อนของหลานชายคนเล็ก

“อ้าว...ไม่หยุดพักผ่อนกันเหรอ มาแต่เช้าเชียว” ผู้สูงวัยแปลกใจว่าทำไมคู่นี้ไม่รู้จักหยุดพักผ่อนกันบ้างเลย

“เจ๊เขาอึดครับคุณย่า แค่นี้ไม่ต้องพักหรอก” ปพนบอกหน้าเป็น ยิ้มทะเล้นใส่คู่แต่งงานใหม่

“เดี๋ยวเถอะ...” คุณย่าปรางทิพย์เงื้อมือขึ้นฟาดเพี๊ยะ ไปบนแขนของหลานชาย ทั้งที่ปากบอกว่าเดี๋ยว

“อูย.....แตะหลานสะใภ้ไม่ได้เลยนะครับคุณย่า สงสัยเราจะตกกระป๋องแล้วล่ะเฮียภพ......อ่อ...ว่าแต่เฮียเถอะพาเมียมาแต่เช้าเป็นห่วงคุณย่าหรือว่าตั้งใจมาหายัยดากันแน่” ชายหนุ่มไม่เข็ด แหย่พี่ชายต่อ รู้ว่ายั่วอารมณ์พี่ชายไม่ขึ้น แต่เจ๊เกรซนี่สิ.....

หญิงสาวหันขวับไปมองสามีตาโต ก่อนจะรู้ตัวว่าไม่ควรโวยวายต่อหน้าผู้หลัก ผู้ใหญ่จึงได้แต่นิ่งเงียบ..รักษาภาพพจน์หลานสะใภ้ที่สงบเสงี่ยมเอาไว้อย่างเหนียวแน่น

“ปพน....แกนี่มันจริง ๆ เลยจะชักใบให้เรือเสียทำไมนะ....อย่าไปฟังมันนะหนูเกรซ...ทานอะไรกันมาหรือยัง ไป ๆ จะรีบไปมหาวิทยาลัยกันไม่ใช่รึ...” คุณปรางทิพย์รีบสงบศึก

“โธ่คุณย่า พี่สะใภ้ผมน่ะเข้มแข็งจะตาย เรื่องแค่นี้ไม่หวั่นไหวหรอกครับ” ปพนยืนยันกับผู้เป็นย่าอย่างคนที่รู้จักอีกฝ่ายมานาน หลังจากที่พี่ชายพาพี่สะใภ้ไปที่ห้องรับประทานอาหารแล้ว

“ว่าได้ที่ไหนล่ะ ผู้หญิงต่อให้เข้มแข็งแค่ไหนก็มักจะอ่อนไหวกับคนที่รักเสมอ”

ปพนจะอ้าปากเถียงว่าคนทั้งคู่ไม่ได้รักกัน แต่ก็ยั้งปากเอาไว้ได้ทันไม่อย่างนั้นเกรงจะเป็นเรื่องยาวแน่ ๆ

“นี่คุณ ไอ้เจ้าน้องชายปากมอมของคุณพูดจริงเหรอ” เกรซถามขึ้นลอย ๆ ขณะทาขนมปังส่งให้ด็อกเตอร์หนุ่ม พยายามดูแลเอาใจใส่เยี่ยงภรรยาที่ดี ทั้งที่ไม่เคยดูแลใคร

“เรื่องอะไรล่ะ”

“อ๊าว!...มันมีหลายเรื่องนักหรือไง” หญิงสาวหงุดหงิดคันหัวใจยุบยิบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แค่คิดว่าเขาตั้งใจมาหาแฟนเก่าอย่างดาวิกา...มันต้องมีอะไรแน่ ๆ เพราะเมื่อวานแค่ เห็นหน้าก็ทำบึ้งตึง ถ้าไม่ได้คิดอะไรกันจะโกรธทำไม...ทำอย่างกับยังมีเยื่อใยต่อกัน

“ผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณหมายถึงเรื่องที่ผมห่วงคุณย่า ......เรื่องที่ผมตั้งใจมาหาดาวิกาหรือว่าเรื่องที่....คุณอึด” ชายหนุ่มถามยิ้ม ๆ แต่แววตาเป็นประกายแวววาว ซ้ำร้ายยังยื่นหน้ามาจนกระทั่งจมูกเฉียดแก้ม

“ฮึ...เกรซไม่อยากรู้แล้วก็ได้ค่ะ...ไปเรียนดีกว่า” ไม่รู้ว่าโกรธ หรือเขินกับการกระทำของเขากันแน่

หญิงสาวลุกขึ้นเดินเร็ว ๆ ออกไป ในขณะที่ชายหนุ่มมองตามพลางยิ้มน้อย ๆ ที่เห็นท่าทีฮึดฮัดทำอย่างกับหึงหวง ก่อนจะเดินตามไปอย่างใจเย็นแถมยังรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย ๆ อีกต่างหาก

หญิงสาวนั่งนิ่งคอแข็งหลังออกจากบ้านคุณย่า โดยที่สามีทำหน้าที่สารถีขับรถเรื่อย ๆ ไม่ได้เร่งรีบเพราะยังมีเวลาเหลือเฟือ

“เป็นอะไร”

เกรซไม่ตอบ ทำแค่เพียงชำเลืองมองอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่...จนป่านนี้ทำไมยังไม่ยอมเล่าให้ฟังอีกนะ...งอนจนเมื่อยไปทั้งตัวแล้วเนี่ย.....

“ผมคงยังไม่ได้บอกคุณสินะ ว่าไม่ชอบง้อใคร” ชายหนุ่มพูดขึ้นราบเรียบ

“ไม่ได้รอให้ใครมาง้อ” เกรซตอบเสียงสะบัด

“อืม...หึงย้อนหลังหรือไง”

“ใครหึง.......ไม่ได้รักกันสักหน่อยข้ามขั้นไปหรือเปล่าคะ”

“ผมคิดว่าคุณโตพอที่จะไม่งอแงเป็นเด็ก ๆ ซะอีก” เพิ่งบอกว่าไม่ชอบง้อใครไปหยก ๆ แต่ที่เขาต่อล้อต่อเถียงกับหล่อนอยู่นี่หมายความว่าอะไร อาจารย์หนุ่มยังรู้สึกแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน