14

หลังจากนั้นผู้สูงวัยก็ซักถามประวัติของหญิงสาวว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร เพื่อจะได้ไปสู่ขอถูก ซึ่งหล่อนก็เล่าให้ฟังอย่างไม่ปิดบังรวมทั้งความสัมพันธ์อันง่อนแง่นกับบิดาซึ่งก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับคนเป็นย่า ซ้ำยังรู้สึกชื่นชมที่หล่อนดูแลส่งเสียตัวเองตั้งแต่ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ จนกระทั่งหล่อนบอกว่าทำงานที่ไหน ผู้สูงวัยถึงกับนิ่งอึ้ง

“หนูเกรซเคยพบผู้บริหารของหนูบ้างไหมจ๊ะ”

“ไม่เคยค่ะ หนูทำงานตำแหน่งเล็ก ๆ ไม่มีโอกาสได้พบท่านหรอกค่ะ.....นัยว่าท่านก็ไม่ค่อยได้เข้าบริษัท มีแต่ผู้ช่วยที่คอยเอาเอกสารไปให้เซ็นต์ที่บ้านน่ะค่ะ”

“นี่จะแต่งงานกันอยู่แล้ว แกไม่คิดจะบอกหนูเกรซเขาหน่อยเหรอ” คนเป็นย่าหันไปต่อว่าหลานชาย ในขณะที่หญิงสาวมองด้วยความงุนงง

“ผมตั้งใจจะบอกเขาวันนี้แหละครับ” ปองภพจำต้องรับปากไปก่อน

“มีเรื่องอะไรกันหรือคะ”

“คุณย่าท่านเป็นประธานบริษัทที่คุณทำงานอยู่น่ะเกรซ”

“ห๊ะ...ท่านประธาน” หญิงสาวตกใจรอบสอง คิดไม่ถึงว่าจะจุดไต้ตำตอ

“ประธงประธานอะไรกัน เรียกย่าเหมือนเดิมนั่นแหละ” หญิงชราบอกอย่างมีเมตตา ยิ่งรู้ว่าอีกฝ่ายไม่รู้มาก่อนก็ยิ่งคลายความเคลือบแคลงใจ

“เอ่อ...ค่ะคุณย่า” เกรซคาดโทษนายปพนในใจ ไอ้น้องชายตัวแสบหลอกกันมาได้ตั้งหลายปี อย่าให้เจอนะ ....ฮึ่ม......

หลังกลับจากคฤหาสน์หลังงาม หญิงสาวหอบใบหน้าที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ชวนชายหนุ่มแวะที่ผับของปพนเพื่อชำระสะสางสิ่งที่ค้างคาใจ….ยังดีนะที่คุณย่าของเขาอยู่ข้างหล่อน ไม่อย่างนั้นคงดูไม่จืดแน่ ๆ

“มานี่เลยไอ้ตัวดี....” เกรซดึงหูหนุ่มรุ่นน้องจนเจ้าตัวหน้าบิดหน้าเบี้ยวย่อตัวลงมาเท่ากันไม่อย่างนั้นมีหวังหูขาดแน่

“อู๊ย ๆ ๆ ...เจ๊...ใจเย็น ๆ เกิดอะไรขึ้น” ปพนคลำหาหูตัวเองว่ามันยังอยู่ดีหรือเปล่า มองไปทางพี่ชายเพื่อหาตัวช่วยก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะเฮียแกได้แต่นั่งจิบไวน์อย่างสบายอารมณ์...อะไรกันวะเนี่ย.......

“ไอ้ตัวแสบ...แกหลอกฉันมาตั้งหลายปีได้ยังไงห๊า...ฉันอุตส่าห์หลงไว้ใจไอ้น้องบ้าไอ้....@#$@@@.......” เกรซกระแทกเสียงด่าเป็นชุดหลังด่าจบถึงกับหอบรีบหายใจงับอากาศเข้าปอด

“เดี๋ยวเจ๊ เกิดอะไรขึ้นผมไปหลอกอะไรเจ๊ตั้งแต่เมื่อไหร่” ปพนตั้งตัวได้ก็เริ่มถามหาที่มาที่ไป

“ก็เรื่องที่แกเป็นหลานเจ้าของบริษัทที่ฉันทำงานอยู่ไง..... สนุกมากไหมหลอกให้ฉันภูมิใจมาตั้งหลายปีคิดว่าเข้าทำงานด้วยความสามารถของตัวเอง ที่ไหนได้ใช้เส้นก๋วยจั๊บนี่เอง...ฮึ้ย !...” เกรซเหวี่ยงหัวอย่างไม่สบอารมณ์ก็รู้แหละว่าเขาหวังดี........ก็หล่อนอุตส่าห์คุยไว้ตั้งเยอะ.... แต่มันจะไม่น่าหงุดหงิดขนาดนี้ ถ้าวันนี้หล่อนไม่หน้าแตกเป็นเสี่ยง ๆ จนเก็บประกอบแทบไม่ทัน

“อ่ะ...จิบซะหน่อยจะได้อารมณ์ดี” ปองภพยื่นแก้วไวน์มาให้ แต่คนกำลังหงุดหงิดไม่ได้จิบอย่างที่เขาบอกแต่กลับกระดกพรวดเดียวหมด.....ซ้ำยังยื่นแก้วเปล่ามาขออีก

ชายหนุ่มรินให้อย่างไม่อิดออด แต่พอแก้วที่สามเขากลับนิ่งเฉย

“คุณ...คู้ณ......” ทั้งน้ำเสียงสีหน้าและแววตาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าต้องการมันอีก

“อย่ามาตีเนียน...คุณน่ะหายโกรธตั้งนานแล้วยัยขี้เมา” มือใหญ่ขยี้ผมนุ่มอย่างมันเขี้ยว ช่วยไม่ได้ที่เขาจะมีภาพจำอย่างนั้น

“ใครว่าคะ...คุณก็อีกคน แทนที่จะบอกเกรซตั้งแต่เช้าก็ไม่บอก พอกันเลยทั้งพี่ทั้งน้อง” หญิงสาวพาลมาลงที่คนข้างตัวอีกจนได้

“อ่ะ...งั้นดื่มเข้าไป...ถ้าเมาคืนนี้ผมปล้ำจริง” คำพูดเรียบ ๆ แต่แววตาแวววาวบ่งบอกว่าพูดจริงทำจริง

“ยากค่ะ....เกรซไม่เมาง่าย ๆ หรอกน่า” หญิงสาวมั่นใจว่าสามารถควบคุมตัวเองได้ แต่เหนืออื่นใด...คริคริ...มีหล่อนเท่านั้นที่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

“เหรอ..........” ปพนหรี่ตามองกำลังประเมินพี่สาวคนสนิท...สงสัยยัยเจ๊อ่อยเฮียชัวร์.....เอาเหอะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ววะ...

“หึหึ...” ดอกเตอร์หนุ่มหัวเราะในลำคอ ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยเขาคิดอะไรอยู่...แต่ที่แน่ ๆ น้องชายอย่างปพนหวาดเสียวแทนยัยเจ๊จริง ๆ จะรู้ตัวหรือเปล่าว่าเล่นอยู่กับใคร....ดู ๆ ไปแล้วทำไมรู้สึกเหมือนว่าทั้งคู่ซ่อนดาบไว้ข้างหลังคนละเล่มรอโอกาสเพื่อจะชักมาฟาดฟันกัน....บันเทิงล่ะคราวนี้

“ตกลงว่าเฮียพาเจ๊ไปหาคุณย่ามาแล้วเหรอ”

“อืม.....คุณย่าจะไปขอพี่สะใภ้ให้แกเร็ว ๆ นี้แหละ”

“ว้าว ! เยี่ยมไปเลยเจ๊เกรซ ทำได้ไงอ่ะ” ปพนมองหน้านิ่ง ๆ ของพี่ชายสลับกับพี่สาวคนสนิท ต่อให้โดนบิดหูอีกข้างก็คุ้ม

“ฮึ....ถ้ารู้ก่อนว่าแกโกหกฉันมาตลอดล่ะก็ อย่าหวังว่าจะช่วย” หญิงสาวยังขุ่นใจไม่หาย

“โธ่เจ๊....ผมขอโทษไม่ได้ตั้งใจจริงจริ๊ง....น่านะมันผ่านไปแล้วถือซะว่าเป็นพรหมลิขิตก็แล้วกันครับ พี่สะใภ้ที่น่ารัก” ปพนยิ้มประจบประแจงเต็มที่...ดีใจที่จะได้แต่งงานกับแฟนสาวสักที

“อืม....แล้วน้องจูนแพ้ท้องหรือเปล่า...จะทันไหมเนี่ยกว่าฉันจะแต่งงาน หรือว่าจะแต่งพร้อมกันเลยดีไหมปพน” อยู่ ๆ ก็เกิดความคิดบรรเจิด

“อะ...อะไรนะเจ๊” ปพนทำหน้าเป็นปลาสำลักน้ำ……

“ขืนชักช้า น้องจูนท้องป่องออกมาใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยนะแก....เอ....หรือว่าเราจะแต่งกันอาทิตย์หน้าดีคะ...อาทิตย์โน้นนายปพนจะได้แต่งกับน้องจูน” เกรซหันไปปรึกษากับว่าที่เจ้าบ่าวของหล่อนที่นั่งจิบไวน์เงียบ ๆ

“ตามใจ” ชายหนุ่มตอบเรียบ ๆ